บทที่ 579 ยอดเงินเท่าหมายเลขโทรศัพท์

เงินใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ พอเหรอ?

เป็นไปได้ยังไง...

ทุกคนมองเล่ยหมิง จากนั้นก็หันไปสบตากันแล้วเข้าใจทันที

เจ้าเด็กคนนี้คงหูหนวกฟังผิดแน่ๆ

ไม่งั้นคงไม่พูดแบบนี้หรอก!

รู้ไหมว่าตอนนี้บริษัท Ruixue Biotech

มีหนี้สินมากมายกับธนาคาร ซึ่งสะสมมาในช่วงปีหรือสองปีที่ผ่านมาที่ธุรกิจไม่ดี

บริษัทได้จำนองทุกอย่างที่ทำได้

ถ้าไม่ใช่เพราะฉินปิงเสวี่ยไปเจรจากับโรงพยาบาลในฝันเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ตอนนี้บริษัทคงไม่รอดแล้ว

เดิมทีได้ตกลงกับธนาคารไว้แล้วว่าถ้าสถานการณ์เสถียรจะเดินหน้าไปตามแผน แต่ตอนนี้ถูกบีบจากด้านหลัง ธนาคารก็ไม่ปล่อยเงินกู้ และยังเรียกเก็บหนี้เดิมด้วย!

ในสถานการณ์นี้ ช่องว่างทางการเงินจึงใหญ่โตจนคาดไม่ถึง

ตอนนี้เล่ยหมิงบอกว่าเงินใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ของเขาช่วยบริษัทได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขามากับฉินปิงเสวี่ย ป่านนี้คงมีคนด่าเขาแล้ว!

ทุกคนมองเล่ยหมิงด้วยความหงุดหงิด

แม้แต่ฉินฮ่าวซานเองก็คิดว่าเล่ยหมิงพูดเล่น “เสี่ยวเล่ย ปัญหาของบริษัทไม่ใช่เรื่องที่เงินใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ จะแก้ไขได้ ถ้าบริษัทผ่านวิกฤตนี้ไปไม่ได้ ตอนนี้ทรัพย์สินบางส่วนของปิงเสวี่ยยังพอให้คุณทั้งสองมีชีวิตที่ไม่ลำบาก ไม่ต้องกังวลเรื่องอนาคต”

คำพูดของฉินฮ่าวซานทำให้ทุกคนเข้าใจ

ที่แท้...เจ้าเด็กคนนี้ก็แค่พวกที่พึ่งพาผู้หญิง!

ฉินฮ่าวซานคิดจะรับเขาเป็นลูกเขยเหรอ?

ทุกคนมองเล่ยหมิงด้วยความสงสัยและดูถูก

เล่ยหมิงเห็นแบบนี้รู้สึกไม่พอใจ “ทำไมพูดความจริงแล้วไม่มีใครเชื่อเลย?”

เขาหันไปมองฉินปิงเสวี่ยอย่างหมดคำพูด

ฉินปิงเสวี่ยพลิกตา เธอรู้ว่าเล่ยหมิงพูดความจริง เพราะรู้ว่าเขารวยแค่ไหน แต่คำพูดของเขาดูเหมือนโอ้อวด ใครจะเชื่อได้

เธอเองก็ไม่อยากแย้งอะไร

เมื่อรู้ว่าเงินสามารถแก้ปัญหาได้ ฉินปิงเสวี่ยก็ไม่กังวลมาก เธอเงียบและมองเล่ยหมิงแสดงตัว

เล่ยหมิงหยิบบัตรธนาคารออกมา “คุณอา...ผมไม่รู้ว่ามีเงินเท่าไหร่ ลองดูว่ายอดเงินพอแก้ปัญหาไหม ถ้าไม่พอค่อยมาบอกผม ตอนนี้เงินใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ของผมมีแค่นี้”

พูดจาโอ้อวดได้อีก!

ผู้บริหารบริษัทต่างโกรธจัด

นี่จะเล่นไม่เลิกใช่ไหม

พวกเขาหงุดหงิดมาก มองเล่ยหมิงด้วยความไม่พอใจ ไม่รู้จะพูดยังไง

ฉินฮ่าวซานขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ “เสี่ยวเล่ย อย่าพูดเล่น ปัญหาของบริษัทใหญ่กว่าเงินใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ของคุณ”

เขาไม่สนใจคำพูดของเล่ยหมิงเลย

“พ่อ ให้คนไปดูยอดเงินหน่อยเถอะ บางทีอาจจะพอก็ได้” ฉินปิงเสวี่ยเสริม

ทำให้ฉินฮ่าวซานสงสัย

หรือว่าเล่ยหมิงมีฐานะอะไร?

ฉินปิงเสวี่ยคงรู้ฐานะของเขาแน่!

เธอพูดแบบนี้แสดงว่าบัตรนี้น่าจะมีเงินมาก ถ้าฉินปิงเสวี่ยไม่ใช่คนจริงจังเรื่องแบบนี้ก็คงไม่พูด

“เลขาจาง ไปดูที...” ฉินฮ่าวซานสั่ง

เลขาจางรับบัตรจากเล่ยหมิง พร้อมถามรหัสผ่าน เขาไปและกลับมาอย่างรวดเร็ว แต่สีหน้าแตกต่างกันมาก

ตอนออกไปเขายังสงบสุขุม

แต่ตอนกลับมา สีหน้าของเขาดูหวาดกลัวอย่างชัดเจน

นี่มันเป็นไปได้ยังไง?

ทุกคนสงสัยอย่างมาก

เลขาจางหน้าซีดเหมือนตกใจอะไรบางอย่าง ตัวสั่น

ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่สบายใจ

“เลขาจาง เกิดอะไรขึ้น?”

“นี่หมายความว่ายังไง…”

“พูดมาเถอะ อย่าเล่นลับลมคมใน!”

เพราะทุกคนเห็นเลขาจางหน้าซีดและตัวสั่น

ทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดา

“ประธาน...”

เลขาจางพูดด้วยปากแห้ง ความตกใจในใจเขาไม่สามารถอธิบายได้ เขายื่นบัตรให้ฉินฮ่าวซาน “คุณไปดูเองเถอะครับ ผมดูไม่ออกว่ามันเป็นยอดเงินหรือหมายเลขโทรศัพท์ของผม”

อะไรนะ!

หมายเลขโทรศัพท์?

ทุกคนต่างตกตะลึง

หมายเลขโทรศัพท์มี 11 หลัก

ถ้ายอดเงินในบัตรนี้มี 11 หลัก หมายความว่ามียอดเงินกว่า 10 พันล้านหยวน เป็นไปได้เหรอ? สำหรับพวกเขานี่คือข่าวที่น่าตกใจมาก

“เลขาจาง จริงเหรอ?”

“เรื่องนี้ไม่ตลกเลย คุณล้อเล่นเราหรือเปล่า”

“จริงนะ อย่าพูดเล่น”

“หมายเลขโทรศัพท์ของคุณขึ้นต้นด้วยอะไร”

“ผมไม่เชื่อเลย เป็นไปไม่ได้ที่ใครจะมีเงินมากขนาดนี้ในบัตร มันเป็นไปไม่ได้!”

“จริงนะ เหมือนฝันเลย เลขาจางคุณไม่ได้นอนหรือเปล่า”

ทุกคนพูดกันเสียงดัง

เลขาจางหน้าขม “ตอนเห็นยอดเงิน ผมก็คิดเหมือนพวกคุณ แต่คุณรู้ไหม ผมนับหลายครั้งถึงกล้าพูดแบบนี้ ดูหน้าผมยังมีรอยตบอีก ถ้าไม่เชื่อ ผมคงไม่กล้าพูดแบบนี้”

ดูดีๆ จะเห็นรอยตบที่หน้าของเลขาจาง นี่เป็นการทำร้ายตัวเองเกินไปหรือเปล่า?

ทุกคนมองเขา ไม่รู้จะพูดอะไร

ตอนนี้พวกเขาส่วนใหญ่เชื่อเลขาจางแล้ว

ฉินฮ่าวซานตื่นเต้น พาบัตรไปตรวจสอบเอง ไม่นานห้องประชุมใหญ่ก็เหลือแค่เล่ยหมิงกับฉินปิงเสวี่ย

“ถ้าวันไหนไม่โอ้อวด คุณจะไม่สบายใช่ไหม?” ฉินปิงเสวี่ยพูดอย่างไม่พอใจ เดิมทีเธอเป็นเทพธิดาน้ำแข็ง ไม่เคยแสดงอารมณ์ออกมา

แต่หลังจากพบกับผู้ชายคนนี้ เธอก็รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกตอนนี้ได้

“ผมไม่ได้โอ้อวด นั่นเป็นเงินใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ของภรรยาผม ถ้าทรัพย์สินของผมมีแค่นี้ ผมคงตายดีกว่า”

เล่ยหมิงพูดอย่างหงุดหงิด “แค่กว่า 10 พันล้านก็เรียกเงิน?”

ฉินปิงเสวี่ย: “…”

เจ้าเด็กนี่ไม่เกรงใจจริงๆ

คำพูดนี้คงทำให้คนในประเทศเกือบทั้งหมดโกรธ!

ในประเทศนี้

มีคนมากมายที่ไม่มีเงินถึงล้านหยวน และคุณกล้าพูดแบบนี้ ถ้าไม่มีเงินกว่า หนึ่งหมื่นล้านก็ตายดีกว่า

รู้สึกเจ็บปวด ขอบคุณ!

เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถสงบใจได้อีก ตอนนี้ก็พลิกตาและมองเขา

ฉินฮ่าวซานกลับมาในไม่ช้า

แต่ทุกคนในห้องประชุมเดินด้วยเท้าสั่นๆ รู้สึกเบาหวิว

มันคือหมายเลขโทรศัพท์จริงๆ

และไม่ใช่แค่หมายเลขขึ้นต้นด้วย 189...

บัตรนี้มียอดเงิน 18.9 พันล้าน!

คุณเชื่อไหม?

พวกเขารู้สึกเหมือนฝัน คืนนี้จะนอนหลับได้ไหม?