บทที่ 23 เส้นทางแห่งความมืด

บทที่ 23 เส้นทางแห่งความมืด

ในวันนั้น ธีโอพาเพออนไปซื้อเสื้อผ้าและสิ่งของจำเป็นสำหรับทั้งเขาและน้องสาว เพออนเองก็ไม่ได้ทำอะไรให้มันยากสำหรับธีโอ เขาพอใจกับสิ่งที่ได้รับและไม่ต้องการถามหรือเลือกอะไรเป็นพิเศษ เขาเริ่มยอมรับความเป็นจริงใหม่ในฐานะทาสของเขาแล้ว.. เขากลัวว่านายคนใหม่ของเขาจะไม่ทำให้เขาสบายแบบนี้อีกถ้าเขาเรื่องมากเกินไป

แต่เขาขอเพียงสิ่งหนึ่งเท่านั้น.. หน้ากากถูกๆ สำหรับปกปิดใบหน้าที่เสียโฉมของเขา และเขาก็ได้สิ่งที่เขาต้องการ ธีโอซื้อหน้ากากผ้าสีดำให้เขาเพื่อปกปิดใบหน้าที่เต็มไปด้วยบาดแผลทั้งหมด ยกเว้นเพียงดวงตาของเขาที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความโหดร้าย..

จากนั้นก็ถึงเวลาเลือกอาวุธใหม่

อาวุธหลักของเพออนที่เคยใช้คือดาบใหญ่ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่สามารถใช้ดาบใหญ่ทำได้อีกต่อไปหลังจากสูญเสียแขนซ้าย แต่ทางเลือกถัดไปของเขาค่อนข้างชัดเจนและเขาก็ค้นพบมันอย่างรวดเร็ว “ดาบเบา” ที่มีด้ามสั้น เหมาะสำหรับการใช้มือเดียว

จากนั้นธีโอก็พาเขาไปที่ห้องสมุดของสถาบันเพื่อเลือกซื้อหนังสือศิลปะการต่อสู้ประเภทดาบเบา เพออนค่อยๆ เดินไปเข้าเลือกหนังสือที่เหมาะสมขณะที่ธีโอรออยู่ใกล้ทางเข้า.. อย่างเหม่อลอย

คำพูดของโรบินก้องอยู่ในหัวธีโอตั้งแต่เช้า.. เขาจะได้เรียนกฎหลักงั้นหรอ เช่นเดียวกับเหล่าขุนนางและราชวงศ์ของอย่างนั้นหรอ เขาตกเป็นทาสมาครึ่งปี เขาสูญเสียตัวตน อยู่อย่างไร้จุดหมาย.. แต่ตอนนี้เขามีโอกาสเช่นนั้นงั้นหรอ มันช่าง เป็นเรื่องที่ดีเกินจะจินตนาการจริงๆ

เขายังคงสับสนอยู่พักหนึ่งจนกระทั่งเขาได้สติด้วยเสียงเท้าของเพออนที่เดินเข้ามาข้างๆ เขา..

..ในพริบตาเดียว เวลาก็ผ่านพ้นไปอีกสองวัน

โรบินสอนเด็กหญิงตัวน้อยถึงเทคนิคการบ่มเพาะพลังงานด้วยตัวเอง และเริ่มสอนสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เด็กสาวชื่นชอบมาก การวาดภาพ!

แม้ว่าเขาจะสอนเธอวาดอย่างโหดร้ายไปหน่อย และเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องเข้มงวดถึงเพียงนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอต้องวาดวงกลมและเส้นโค้งให้ได้อย่างแม่นยำมากที่สุด.. แต่เธอก็ไม่สนใจ เพราะสำหรับเธอ การวาดรูปมันก็ยังสนุกอยู่ดี

“ธีโอ มานี่หน่อย” โรบินตะโกน

ธีโอซึ่งยุ่งอยู่กับการสอนวิธีบ่มเพาะให้กับเพออนรีบมาหาเขาทันที เขามองไปที่โรบินเพื่อรอคำสั่ง ซึ่งโรบินก็ได้พูดขณะวาดรูปกับซาร่าว่า "นี่ก็สามวันแล้ว.. คุณตัดสินใจได้หรือยังว่าต้องการเส้นทางไหน"

ธีโอพยักหน้า

“ทางไหนล่ะบอกมา.. เอ่อ เขียน.. เอ่อ.. เห้อ.. ฉันควรจะเริ่มสอนคุณเขียนได้แล้วสินะ”

ธีโอลังเลเล็กน้อยก่อนจะเดินไปทางเทียนที่อยู่ใกล้ๆ แล้วจึงเป่ามัน

“กฎแห่งการดับไฟเหรอ แต่มันเป็นกฎรองนะ…” โรบินกล่าวด้วยความรู้สึกประหลาดใจ

ธีโอส่ายหัวอย่างรวดเร็วและชี้ไปที่ห้องรอบตัวเขา

“...คุณหมายถึง...ความมืดหรอ”

ธีโอพยักหน้าอย่างแรง

“ความมืด อืม… ฉันไม่คิดว่ากฎหลักของเส้นทางนี้จะมีความสามารถในการต่อสู้มากนักนะ คุณแน่ใจหรอว่าต้องการเส้นทางนี้”

ธีโอเงียบไปสักพักแล้วพยักหน้าอีกครั้ง

"ดูเหมือนว่าการใช้ชีวิตในซากปรักหักพังแห่งความืดจะส่งผลต่อตัวตนของคุณนะ.. เอาล่ะ ฉันจะลองดูแล้วกันว่าทำอะไรได้บ้าง" โรบินพยักหน้าและเริ่มคิดถึงแผนการในอนาคตของเขาในการวิจัยกฎแห่งความมืด

“พี่โรบิน ฉันสามารถสอนพี่ธีโอให้เขียนได้นะ” ซาร่าพูดอย่างตื่นเต้นและเขินอายในเวลาเดียวกัน ในฐานะลูกสาวของบารอน เธอได้รับการศึกษาคุณภาพสูงและมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะสอนเรื่องง่ายๆ เช่นการอ่าน และการเขียน

เธออยากจะมีส่วนร่วมจริงๆ เธอต้องการให้เจ้านายของเธอชอบเธอมากขึ้น

โรบินลูบหัวเธอแล้วหัวเราะ “ฮ่าๆ ก็ดีเหมือนกัน มันคงจะทำให้ฉันว่างขึ้นเยอะ แต่จำไว้ว่าสิ่งสำคัญอันดับแรกคือการฝึกวาดนะ.. จากนั้นคุณถึงสามารถสอนเขาได้ในเวลาว่างๆ”

'วาดภาพงั้นหรอ' ซาร่ารู้สึกประหลาดใจ ในที่สุดเธอก็พบสิ่งสำคัญที่ต้องทำ แต่เจ้านายของเธอยังคงยืนกรานที่จะเล่นวาดรูปกับเธอ สิ่งนี้ทำให้เธองุนงงแต่ก็ทำให้เธอมีความสุขไปด้วย ดูเหมือนว่าชีวิตของเธอจะไม่เลวร้ายอย่างที่คิด

...

แปดเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว... เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนก็จะถึงวันที่กำหนดไว้

ซีซาร์ยังคงขังตัวเองอยู่ในห้องเพื่อฝึกฝน อาหารและหินพลังงานของเขาส่งเข้ามาจากใต้ประตูทุกวัน สิ่งเดียวที่เตือนคนภายนอกให้รู้ถึงการดำรงอยู่ของเขาคือความร้อนจากภายในที่แผ่ออกมาเป็นครั้งคราว

เพออนเพิ่มระดับของเขาได้ดีในช่วงเวลานี้ โดยไปถึงระดับที่ 7 และเริ่มก้าวไปสู่ระดับที่ 8

ส่วนธีโอ แม้ว่าเขาจะยังคงอยู่ในระดับที่ 7 แต่เขาก็อยู่ในระดับสูงสุดของระดับที่ 7 แล้วและพร้อมที่จะก้าวเข้าสู่ระดับที่ 8 เมื่อใดก็ได้

แม้แต่ซาร่าตัวน้อยก็กระโดดขึ้นสู่จุดสูงสุดของระดับที่ 4 ไปแล้ว

โรบินเองก็ก้าวขึ้นไปอีกระดับหนึ่งแล้ว แต่ถึงแม้ว่าเขาจะยังอยู่ในระดับสูงสุดของระดับที่ 5 แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะดูถูกเขา ทุกคนในบ้านต่างรู้ดีว่าความแข็งแกร่งของเจ้านายของพวกเขาไม่ได้อยู่ที่กล้ามเนื้อ

เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว เขาสามารถบรรลุเส้นทางแห่งความมืดระดับแรกที่เขาสร้างขึ้นเพื่อธีโอได้ และตอนนี้เขาอยู่ระหว่างการเปลี่ยนมันให้เป็นเทคนิคการฝึกฝนเพื่อให้ธีโอสามารถเข้าใจมันได้

หากจะพูดถึงกฎหลักแห่งความมืด! ก็ต้องบอกว่ามันเป็นสิ่งที่ยังไม่ถูกค้นพบในโลกนี้ กฎรองที่เกี่ยวข้องกับเส้นทางแห่งความมืดนั้นถูกเปิดเผยมาเพียงน้อยนิดเท่านั้น.. แต่กฎหลักนั้นเรียกได้ว่าลึกลับอย่างสมบูรณ์.. แต่เด็กผู้ชายที่อายุเพียงสิบสามปีจะสามารถเข้าใจในมันได้งั้นเหรอ..

สำหรับโรบินเองมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เช่นกัน.. กฎแห่งความมืดนั้นยากกว่ากฎแห่งไฟมาก มันยากในการที่จะดึงรูปแบบที่สมบูรณ์แบบของมันออกมาได้ โรบินต้องเข้าไปในถ้ำลึกและขุดดินในสวนของเขาและให้ธีโอปิดหลุมไว้ ทั้งหมดก็เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดที่จะได้รับความมืดที่แท้จริงจนเขาสามารถดึงรูปแบบของมันออกมาได้

แต่ถึงแม้ว่ากฎแห่งความมืดจะใช้เวลานานกว่ากฏแห่งไฟเล็กน้อยในการสกัด แต่ผลลัพธ์ก็ถือว่าคุ้มค่ากว่าที่เขาคาดไว้มากทีเดียว!

หลังจากเก็บตัวอยู่ประมาณหนึ่งเดือน ในที่สุดโรบินก็ออกมาจากหลุมพร้อมกับตะโกน "ธีโอ มานี่หน่อย!"

ธีโอตื่นเต้นและหวาดกลัวกับสิ่งที่เขาจะได้ยินมาก จนกระทั่งโรบินพูดว่า "ยินดีด้วย ตอนแรกฉันคิดว่ากฎแห่งความมืดจะต้องเกี่ยวกับการซ่อนตัวในเวลากลางคืนหรืออะไรสักอย่าง...แต่ฉันพบมากกว่านั้นอีก! มันมีความสามารถหลากหลาย เช่น การพรางตัวในเวลาใดก็ได้ของวัน ความสามารถในการกลมกลืน หรือการกัดกร่อนด้วยพลังแห่งความมืด ฉันไม่รู้ว่าคุณตั้งใจเลือกเส้นทางนี้เพราะแบบนี้หรือเปล่า แต่คุณเลือกได้ดี!” โรบินกล่าวขณะโยนหนังสือประมาณ 700 หน้าให้ธีโอ

“เส้นทางนี้ก็ไม่ค่อยดีในการต่อสู้ระยะประชิดเหมือนกับเส้นทางแห่งไฟ แต่ฉันคิดว่ามันคงจะสมบูรณ์แบบถ้าคุณเลือกที่จะฝึกมันด้วยวิถีนักฆ่า” โรบินบอกเป็นนัยแล้วจึงกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อให้รางวัลตัวเองด้วยการนอนหลับให้เต็มอิ่มสักสองสามวัน โดยทิ้งธีโอที่ยังตื่นตะลึงไว้ข้างนอก

หากมีใครเห็นธีโอและได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นอย่างแรง และสังเกตุว่ามีสิ่งที่อยู่ในมือของเขาตอนนี้ คนเหล่านั้นคงจะคิดว่าเขากำลังถือกล่องที่เต็มไปด้วยสมบัติ ไม่ใช่เพียงแค่หนังสือหนึ่งเล่มอย่างแน่นอน!

แต่พวกเขาก็คงเข้าใจถูกแล้ว...หนังสือเล่มนี้มิอาจมีสสมบัติใดในโลกที่สามารถเทียบได้เลย..