ตอนที่ 47 หยุดเรียกฉันว่าภรรยาได้แล้ว

เหล่าผู้ชมต่างโพสต์ข้อความกันอย่างรัวๆ หลังจากได้เห็นสาวสวยอีกคน

"ที่รัก เธอคุยกับคุณหมอซู่ทำไมน่ะ? อย่าบอกนะว่า..."

"คนเม้นบนพูดดีๆ หน่อยซิ ใครกันที่เป็นเมียแกน่ะ? นี่ไงที่เป็นภรรยาฉัน!"

"เลิกทะเลาะกันได้แล้ว! เลิกทะเลาะกันได้แล้ว! เพื่อความมั่นคงของห้องถ่ายทอดสด ฉันขอพาภรรยาของฉันกลับบ้าน ..."

"ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอว่าทำไมเด็กสาวคนนี้ถึงอยากขอบคุณคุณหมอซู่?"

"สงสัยเหมือนกัน คงไม่เกี่ยวข้องกับนักสืบชื่อดังนั้นอีกแล้วใช่ไหม?"

สาหร่ายกรอบก็เห็นข้อความที่ผู้ชมโพสต์เช่นกัน

เธอหัวเราะ แต่ไม่ได้โกรธ

"เอาล่ะ ใช่แล้ว คุณเดาถูกแล้ว!"

สาหร่ายกรอบยิ้มและพูดว่า "ฉันคือเด็กผู้หญิงที่คุณหมอซู่พูดว่าถูกไอ้สารเลว 'นักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลาง' ผลักตกลงบันไดสมัยมัธยมปลาย!"

"เมื่อสองสามวันก่อนฉันเข้าอินเทอร์เน็ตแล้วเห็นคลิปคดีฆาตกรรมด้วยโพแทสเซียมไซยาไนด์ ที่ถูกจับกุมโดยสตรีมเมอร์ เห็นว่ากำลังเป็นกระแส"

"พอคลิกเข้าไปดู ก็เจอกับการบันทึกไลฟ์สดของคุณหมอซู่"

"ในคลิป คนที่คุยกับคุณหมอซู่คือเพื่อนร่วมชั้นมัธยมของฉันเอง!"

"ฉันรีบคว้าขนมที่สะสมไว้มาทั้งหมด เตรียมจะดูไปกินไป"

พูดจบ ใบหน้าที่น่ารักของเธอก็ปรากฏแววโกรธ

"เดิมทีฉันแค่อยากกินแตงดูความสนุกสนานเฉยๆ"

"ไม่คิดว่าจะกินแตงแล้วดันไปกินแตงตัวเองเข้า!"

"ไอ้เลวนั้น"

"ตอนนั้นฉันตกลงบันได กลัวจนขาฉันสั่นไปหลายปีเวลาลงบันได!"

"ฉันคิดว่าเป็นเพราะตัวเองไม่ระวัง เลยไม่ได้คิดอะไรมาก"

"ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าไอ้สารเลวคนนั้นมันผลักฉัน!"

"ฉันโกรธมาก!"

สาหร่ายกรอบพูดออกมา ทำให้บรรดาผู้ชมที่รักเธอรู้สึกเป็นห่วง

"แต่ฉันโชคดีกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเมื่อกี้นี้มาก"

"แค่แผลถลอกนิดหน่อย ไม่ร้ายแรงเท่าเธอ"

สาหร่ายกรอบแตะไปที่บริเวณที่ได้รับบาดเจ็บในตอนนั้นด้วยความหวาดกลัว

"แต่ฉันก็ยังอยากจะขอบคุณคุณหมอซู่ ที่ช่วยจับไอ้สารเลวที่พยายามจะฆ่าฉัน"

"ก็เหมือนคุณหมอซู่ช่วยฉันแก้แค้น แก้แค้นอย่างสาสม คุณคือผู้มีพระคุณของฉันเลยนะ!"

"ขอให้ฉันจะได้ก้มคำนับให้ผู้มีพระคุณของฉันหนึ่งครั้งด้วยเถอะ"

ขณะที่เธอพูด เธอใช้นิ้วสองนิ้วงอลงบนโต๊ะข้างๆ ซึ่งหมายความว่าเธอเคาโส่วไปแล้ว          [เคาโส่ว การก้มคำนับแบบจีน]

ซู่ซวนยิ้มและพยักหน้ารับ

เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า "แล้ววันนี้คุณเป็นอะไร หรือว่าร่างกายของคุณไม่สบายตรงไหน?"

สาหร่ายกรอบอึ้งไปชั่วครู่ "อะไรนะ คุณหมอซู่ ฉันไม่รู้สึกอึดอัดอะไรเลย ฉันแค่รู้สึกขอบคุณ"

ซู่ซวนเลิกคิ้วขึ้น: "คุณลองคิดดูอีกที?"

สาหร่ายกรอบดูไร้เดียงสา: "ไม่มีจริงๆ ค่ะ คุณหมอซู่..."

ซู่ซวนเผยรอยยิ้มที่มีนัยยะ

เขาพูดอย่างสบายๆ ว่า "คนไข้ทุกคนที่มายังห้องตรวจ ต่างก็บอกว่าตัวเองไม่เป็นอะไร"

"สุดท้ายแล้ว ไม่มีใครสักคนที่ไม่ป่วย และฉันก็เห็นว่าพวกเขาป่วยกันหมด"

"คุณแน่ใจหรือว่าคุณสบายดี?"

เมื่อได้ยินคำพูดของซู่ซวน เหล่าผู้ชมในห้องส่งสัญญาณสดต่างก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

"ฮ่าๆๆ ท้องฉันเจ็บจากการหัวเราะแล้ว"

"กล้ามาหาคุณหมอซู่ ระวังคุณหมอจับได้ว่าป่วยนะ! ช่างหยิ่งยโสจริงๆ!"

"คุณหมอซู่ คุณมีท่าทางน่ากลัวนะ อย่าทำให้เมียฉันกลัวสิ"

"นี่ฉันคงดวงไม่ดี ไม่ได้ถูกรางวัลครั้งนี้ ไว้ฉันจะมาลองใหม่อีกรอบแล้วกัน คราวหน้าไม่กล้าทำแบบนี้อีกแล้วค่ะ อย่าจับฉลากฉันเลย!"

สาหร่ายกรอบเองก็สับสนไม่แพ้กัน

เธอตัวสั่นจากคำพูดของซู่ซวน

เธอกล่าวด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย "คุณหมอซู่ อย่ามาขู่ฉันสิคะ!"

"ตอนนี้ฉันจับฉลากไปแล้ว ยังมีเวลาแก้ไขไหมคะ?"

ซู่ซวนพูดอย่างมีนัยยะว่า "คุณคิดว่ายังมีเวลาไหมล่ะ?"

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ สาหร่ายกรอบอดไม่ได้ที่จะตีตัวเอง

ใครกันนะที่ทำให้ตัวเองต้องลำบากแบบนี้...

คิดอยู่นาน ในที่สุดเธอก็พูดว่า "ฉันจริงๆ ไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นอะไรเลยนะ?"

"สิ่งเดียวที่ฉันกังวลคือเรื่องความสัมพันธ์"

"ตอนนี้ฉันยังโสดอยู่"

"ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับแฟนหนุ่มของฉันในอนาคต"

"ฉันไม่รู้ว่าเขาจะปฏิบัติกับฉันไม่ดีหรือเปล่าในอนาคต ไม่รู้ว่าเขาจะหักหลังฉัน และลับหลังไปทำเลวทรามหรือเปล่า"

พูดถึงตรงนี้ ใบหน้าของสาหร่ายกรอบเต็มไปด้วยความอิจฉา "คงจะดีไม่น้อย ถ้าแฟนหนุ่มที่ฉันเจอในอนาคตสามารถปฏิบัติอย่างจริงใจกับฉันได้เหมือนกับผู้หญิงที่พูดว่า 'ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว'"

"หยุด!"

ซู่ซวนขัดจังหวะเธออย่างกะทันหัน

สาหร่ายกรอบตกใจ "คุณหมอซู่ มีอะไรเหรอคะ?"

ซู่ซวนพูดอย่างเฉยเมย "ใครเป็นคนบอกเธอว่า 'ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว'?"

เมื่อได้ยินคำพูดของซู่ซวน สาหร่ายกรอบถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ

เหล่าผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็ตกตะลึงเช่นกัน

ย้อนกลับไปเมื่อการจับคู่ออนไลน์ครั้งสุดท้ายเมื่อสักครู่

เหล่าผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดต่างรู้สึกตื้นตันใจกับความทุ่มเทของ "ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว"

หญิงสาวคนนี้ตกหลุมรักจริงๆ

แต่ก็พูดไม่ได้ว่าเธอไม่รักเดียวใจเดียวใช่มั้ย?

หลังจากทั้งหมด เธอก็ตกหลุมรักมาแล้วสามครั้งในชีวิต และแต่ละครั้งก็เปลี่ยนตัวตนของตัวเองเพื่อตกหลุมรักผู้ชายคนเดิม

สำหรับเขา เธอถึงขนาดไม่แคร์ชีวิตตัวเอง

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ

ทั้งหมดนี้ได้รับการยืนยันจากซู่ซวนด้วยตัวเอง

ถ้าจะบอกว่าเธอไม่รักเดียวใจเดียว

ในโลกนี้ คงไม่มีใครกล้าประกาศว่าตัวเองทุ่มเทให้กับความรู้สึกได้

ซู่ซวนยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า "คุณไม่คิดว่าหลังจากที่ 'ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว' และชายหนุ่มที่เธอชอบหายจากอาการป่วยแล้ว"

"ทั้งสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน แต่งงานมีลูก และใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกันอย่างงั้นหรอกสินะ?"

สาหร่ายกรอบถามด้วยความประหลาดใจ "ไม่ใช่แบบนั้นเหรอ?"

พล็อตเรื่องเมื่อสักครู่มันเป็นตอนจบที่มีความสุขแบบคลาสสิก

ยิ่งไปกว่านั้น "ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว" ยังขอยาจากหมอซู่ เพื่อซื้อยาให้กับชายหนุ่มที่เธอชอบ

ถ้ายาใช้ได้ผลจริงๆ และทั้งคู่สุขภาพดี

ทุกคนคงคิดไปเองโดยไม่รู้ตัวว่าทั้งสองคนจะต้องได้คบกันแน่นอน

จะมีอะไรให้สงสัยอีก?

ซู่ซวนยิ้มและส่ายหัว: "พวกคุณยังมองอะไรตื้นเขินกันอยู่"

---

กลุ่มที่ 1 พิเศษลดเหลือ 50 แล้วนะเอ้อ!

แต่ถ้าเข้าพร้อมกลุ่ม 2 เหลือ 140

แต่ถ้าเข้าพร้อมกลุ่ม 3 เหลือ 230

0_< [กระพริบตา]

เพจ :  แมวหยิบมาแปล