ตอนที่ 184 จริงๆ แล้ว ตัวตนของผมก็ไม่ได้มากมายอะไร

แค่มีอาคารหลังหนึ่งอยู่ที่นั่นเท่านั้น?

เมื่อได้ยินคำตอบของ เย่เฉิน เจ้าอ้วน ก็ถึงกับพูดไม่ออก

นายได้ยินไหม ลองฟังสิ่งที่คนอื่นพูดสิ?

เขาคิดว่า เย่เฉิน มีบ้านหลายหลังในที่นั่นซะอีก?

แต่ไม่คาดคิดเลยว่าเขา ..จะมีอาคารทั้งหลัง?

และเหล่าเย่ ยังถามอีกว่า ‘ทำไมหรือ?’

จะทำไมอะไรอีกล่ะ?

มันยอดเยี่ยมมากจนไม่รู้ว่าจะบรรยายอย่างไรไงเว้ย!!!

นี่หรือคือโลกของคนรวย?

เขารู้สึกอิจฉาขึ้นมาแล้ว

ส่วน ฉิน จี๋ซิน ก็ถึงกับตะลึงตาค้าง

ก่อนหน้านี้เขารู้สึกตื่นเต้นมาก คิดว่าเขาอาจจะเป็นเพื่อนบ้านกับพี่ใหญ่คนนี้

แต่หลังจากฟังคำพูดของ เย่เฉิน ฉิน จี๋ซิน ก็เริ่มสงสัยในชีวิตของตัวเองแล้ว

ตัวเขาเองมีที่จอดรถ 9 คัน และห้องชุดหนึ่งในชุมชนเชี่ยนไต้ฮัวหยวน

ซึ่งเขาอวดโอ่เรื่องนี้ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

แต่คนอื่นกลับมีอาคารทั้งหลัง?

นี่มัน...

เขามักคิดเสมอว่าตัวเองสามารถเข้าขั้นเศรษฐีได้

แต่ในขณะนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองคิดผิดไปมากแล้ว

เขาเป็นเศรษฐีอะไรกัน

เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่ใหญ่คนนี้ เขามันก็เป็นแค่คนจนเท่านั้น..

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ ฉิน จี๋ซิน ก็ยิ่งรู้สึกอยากจะร้องไห้มากขึ้นเท่านั้น

ช่องว่างระหว่างคน กับคนมันกว้างมากเกินไปแล้ว

และที่สำคัญ พี่ใหญ่คนนี้ต้องคิดอยู่นานก่อนจะตอบ

มันสะท้อนจากในอีกมุมหนึ่งว่า อาคารทั้งหลังนี้ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นในสายตาของเขา

บางทีคนคนนี้อาจจะมีอาคารหลายหลังในที่อื่น หรือแม้แต่มีทรัพย์สินอื่นๆ ด้วย

ถ้าเป็นเขามีอาคารทั้งหลัง เขาก็คงพูดออกมาแล้ว โดยไม่ต้องคิดอะไรมากเลยด้วยซ้ำ

แต่หากมองย้อนกลับ.. เขาเป็นเจ้าของรถ Lykan Hypersport

ซึ่งเป็นรถซุปเปอร์คาร์ชั้นนำของโลกที่มีแค่ 7 คันทั่วโลก ..ก็ยังมี

การมีอาคารหลังหนึ่งก็ดูเป็นเรื่องปกติธรรมดา

ไม่ต้องพูดถึงแค่อาคารหลังเดียว ถ้าเขามีทั้งชุมชน หมู่บ้าน ฉิน จี๋ซิน ก็คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดามาก

พี่ใหญ่ ท่านโปรดรับการคารวะจากฉันด้วย

เมื่อคิดได้ดังนั้น ฉิน จี๋ซิน ก็เตรียมตัวลงจากรถแล้วไปสอพลอพี่ใหญ่

แต่พอ ฉิน จี๋ซิน เพิ่งปลดเข็มขัดนิรภัย เย่เฉิน ก็พา เจ้าอ้วน จากไปแล้ว

มองรถ Lykan Hypersport ที่เลื่องลือไกลลับสายตาไป ฉิน จี๋ซิน พลันหลั่งน้ำตาไหลอาบหน้าด้วยความอิจฉา

นี่อาจจะคือผู้มีอำนาจอย่างแท้จริง

เมื่อเทียบกับคนอื่นแล้ว เขาห่างไกลมาก

ตอนเที่ยง หลังจากทานข้าว กับเจ้าอ้วน พวกเขาก็ได้พูดคุยถึงชีวิตสมัยมัธยมปลายที่ผ่านมา พลางหวนให้คิดถึงเรื่องราวในอดีตอย่างมาก

ในตอนบ่าย เย่เฉิน ต้องไปเรียน ดังนั้นเขาจึงออกมาก่อน

ส่วน เจ้าอ้วน ก็เตรียมตัวเดินเที่ยวเล่นในเมือง และซื้อของบางอย่าง

หลังจากเลิกเรียนตอนบ่ายสามโมง เย่เฉิน ก็ตรงไปที่คฤหาสน์ส่วนตัวของเขา

เมื่อคืน ฉิน ชิงอวิ๋น โทรมา และถาม เย่เฉิน ว่าเขามีเวลาว่างไหม

เธออยากเรียนวิธีขับเฮลิคอปเตอร์

เนื่องจาก ‘เอกสารลับ’ ของ ฉิน ชิงอวิ๋น มีประโยชน์มากในการพัฒนาบริษัท อี้หลิน เอเจนซี่ และเย่เฉิน เองก็เคยรับปากเธอไว้ก่อนหน้านี้

เมื่อ เย่เฉิน มาถึงคฤหาสน์ของเขา ฉิน ชิงอวิ๋น และเพื่อนๆ ของเธอได้มารออยู่ข้างนอกแล้ว

เพื่อนๆ ของ ฉิน ชิงอวิ๋น หลายคนเคยได้ยิน ฉิน ชิงอวิ๋น พูดถึง เย่เฉิน มาก่อน

บรรดาคุณหนู คุณชายจากตระกูลที่ร่ำรวยเหล่านี้ต่างตกตะลึงเมื่อรู้ว่า เย่เฉิน สามารถขับเฮลิคอปเตอร์ได้

วันนี้พวกเขามาที่นี่เพื่อมาเปิดหูเปิดตา

หลังจากเห็น เย่เฉิน คนเหล่านี้รีบทักทายเขาอย่างสุภาพ

“สวัสดีคะ พี่เฉิน”

“พี่เฉิน”

เย่เฉิน พยักหน้า เปิดประตูคฤหาสน์แล้วปล่อยให้พวกเขาเข้าไปข้างใน

หลังจอดรถเสร็จ ก็พักผ่อนกันก่อนสักครู่ แล้ว เย่เฉิน กับพวกเขาก็ออกมาจากบ้าน

เย่เฉิน เองก็ชอบความรู้สึกในการขับเฮลิคอปเตอร์ด้วย

ความรู้สึกที่บินอยู่บนท้องฟ้ามันดีมากจริงๆ

เย่เฉิน ขึ้นมาแล้วไม่ได้สอน ฉิน ชิงอวิ๋น ทันที แต่เขากลับไปสัมผัสความสนุกของมันด้วยตัวเองก่อน

คราวนี้ เย่เฉิน ไม่ได้พาใครขึ้นไปด้วย

บนพื้นดิน หลายคนเฝ้ามอง เย่เฉิน ขับเฮลิคอปเตอร์ขึ้นไปบนท้องฟ้าสีครามอย่างช้าๆ

บรรดาคุณหนู คุณชายเหล่านี้ต่างตะลึงงัน

ในแวดวงของพวกเขา มีคนที่ขับรถแข่งได้ มีคนที่มีความสามารถขี่ม้า และมีคนที่มีความสามารถหลายๆ อย่าง

แต่กลับไม่มีใครขับเฮลิคอปเตอร์ได้

วันนี้พวกเขาได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ

พี่เฉิน เก่งสุดยอดมาก

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พี่เฉิน คือไอดอลของพวกเขา

มองดูเฮลิคอปเตอร์บนท้องฟ้า บรรดาคุณหนู คุณชายเหล่านี้ที่ต่างชื่นชอบความตื่นเต้นมากก็ต่างพากันรู้สึกอิจฉาสุดๆ

หลังจากบินวนรอบหนึ่ง เย่เฉิน ก็ลงมา

เมื่อเฮลิคอปเตอร์จอดสนิท ทุกคนก็รีบเข้าไปห้อมล้อมอย่างรวดเร็ว

เปิดประตูห้องโดยสาร เย่เฉิน ได้ให้ ฉิน ชิงอวิ๋น ดูโครงสร้าง และอุปกรณ์ควบคุมต่างๆ ของเฮลิคอปเตอร์ก่อน

ฉิน ชิงอวิ๋น และเพื่อนๆ ของเธอเข้ามาดูด้วยความสนใจ

พวกเขาไม่มีใครมีเฮลิคอปเตอร์ที่บ้าน

ในความเป็นจริง สำหรับเศรษฐีส่วนใหญ่ ถ้าไม่ชอบ พวกเขาก็อาจจะยอมจ่ายเงินซื้อเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวมากกว่าซื้อเฮลิคอปเตอร์

ประโยชน์ของเฮลิคอปเตอร์มีไม่มากนัก

สำหรับบรรดาคุณหนู คุณชายจากตระกูลที่ร่ำรวยเหล่านี้ เฮลิคอปเตอร์ก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งแปลกใหม่

หลังจากให้พวกเขาได้เข้ามาดู เย่เฉิน ก็เริ่มอธิบาย

พวกเขาตั้งใจฟังมาก แม้แต่ตอนเรียนหนังสือก็ดูเหมือนไม่ตั้งใจขนาดนี้

เย่เฉิน อธิบายอย่างง่ายๆ ฉิน ชิงอวิ๋น เป็นคนที่จำได้มากที่สุด

แต่ถ้าหากอยากเรียนขับเฮลิคอปเตอร์จริงๆ เธอต้องมีครูฝึกมืออาชีพ

เย่เฉิน ทำได้เพียงแค่อธิบายให้เธอฟังอย่างคร่าวๆ เท่านั้น เขาไม่มีเวลาสอนนานขนาดนั้น

หลังจากพูดไปเกือบครึ่งชั่วโมง บรรดาคุณหนู คุณชายจากตระกูลที่ร่ำรวยก็เริ่มพากันรู้สึกปวดหัวแล้ว

ฉิน ชิงอวิ๋น ก็เริ่มมึนๆ เช่นกัน โครงสร้างของเฮลิคอปเตอร์นั้นซับซ้อนมาก

เห็นแบบนี้ เย่เฉิน ก็หยุดอธิบายต่อ

หลังจากรู้ว่า เย่เฉิน มีรถซุปเปอร์คาร์ชั้นนำอีกหลายคันในคฤหาสน์หลังนี้ พวกเขาขอร้องให้ เย่เฉิน พาพวกเขาไปดู

เย่เฉิน พยักหน้า และนำพวกเขาไปที่โรงจอดรถ

เมื่อเห็นรถซุปเปอร์คาร์จอดอยู่ในโรงจอดรถ พวกเขาเหล่านี้ก็ต่างตะลึงไปอีกครั้ง

มีรถซุปเปอร์คาร์ชั้นนำมากมาย ไอดอลของพวกเขาไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆ

“ไอดอล(偶像) ตัวตนคุณ..คืออะไรกันแน่?”

ฉิน ชิงอวิ๋น ถามขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

เธอรู้จักคุณชายหลายคน แม้กระทั่งคุณชายอันดับต้นๆ ในหางโจว

แต่แม้แต่คุณชายอันดับต้นๆ เหล่านั้นในหางโจว เมื่อเปรียบเทียบกับไอดอลของเธอแล้ว ..ก็ยังห่างไกลอยู่มาก

เมื่อได้ยินคำถามนี้ของ ฉิน ชิงอวิ๋น คนอื่นๆ ก็หันไปมอง เย่เฉิน เช่นเดียวกัน

“ตัวตนของผมคืออะไร?”

หลังจากได้ยินคำถามของ ฉิน ชิงอวิ๋น แล้ว เย่เฉิน ก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“จริงๆ แล้วตัวตนของผมไม่ได้มากมายอะไร แค่เป็นประธานของบริษัท ต้าเซี่ย เรียล เอสเตท กรุ๊ป, ประธานของบริษัท อี้หลิน เอเจนซี่, ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสามของบริษัท เฉียนคุน แคปปิตอล กรุ๊ป, ผู้ถือหุ้นของ Shark Live, เจ้าของสนามกอล์ฟนานาชาติ หลันไห่, เจ้าของบริษัท ประมูล ฟู่หยุน…”