กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 209 พระสูตรจักรพรรดิไร้กำเนิด
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 209 พระสูตรจักรพรรดิไร้กำเนิด
เมื่อก้าวเข้าไปในหอคอยกลไกสวรรค์
จ้าวอู๋เซิงก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดสีเขียว นั่งอยู่บนเก้าอี้ กลิ่นอายสงบนิ่ง ราวกับหยก ในมือถือถ้วยชา มองมาที่เขา
สายตาทั้งสี่สบกัน
จ้าวอู๋เซิงไม่กล้าแสดงความโอหัง รีบคารวะ “ผู้น้อย จ้าวอู๋เซิง ขอคารวะท่านเจ้าหอ”
“อืม”
หลี่อวิ๋นพยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจ กล่าวว่า “เชิญนั่ง”
“ขอบพระคุณท่านผู้อาวุโส”
จ้าวอู๋เซิงถอนหายใจอย่างโล่งอก
ท่านเจ้าหอผู้ลึกลับซับซ้อนผู้นี้ ไม่ได้แสดงความไม่พอใจต่อเขา เพียงเพราะว่าเขาอยู่ในรายนามบาปสวรรค์ เรื่องนี้ ทำให้เขาสบายใจขึ้นมาก
หากท่านผู้อาวุโสผู้นี้ ไล่เขาออกไปตั้งแต่แรกนั่นคงเป็นหายนะ
ต่อสู้ก็สู้ไม่ได้ หนีก็หนีไม่ได้ นอกจากรอความตายแล้ว คงไม่มีทางเลือกอื่น
“วางใจเถิด”
หลี่อวิ๋นมองจ้าวอู๋เซิงแวบหนึ่ง กล่าวอย่างแผ่วเบา “คนที่เข้ามาในหอคอยกลไกสวรรค์ หลี่ผู้นี้มองทุกคนเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นมหาจักรพรรดิหรือคนธรรมดา ในสายตาของข้า ล้วนไม่ต่างกัน”
คำพูดนี้ จริงอยู่ เพราะว่าไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด ในพริบตาที่เข้ามาในหอคอยกลไกสวรรค์ ชีวิตของพวกเขาก็อยู่ในมือของเขาแล้ว ไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดา
แต่คำพูดนี้
เมื่อจ้าวอู๋เซิงได้ยิน กลับมีความหมายอื่น
หรือว่า... แม้แต่มหาจักรพรรดิ ท่านเจ้าหอผู้นี้ ก็ยังไม่สนใจ
จ้าวอู๋เซิงสงบสติอารมณ์ ประสานมือคารวะ กล่าวว่า “พลังของท่านผู้อาวุโส เทียบฟ้าได้ ผู้น้อยชื่นชม วันนี้ผู้น้อยมาที่นี่ก็เพื่อรายนามบาปสวรรค์”
“เจ้าต้องการให้ข้า ลบชื่อของเจ้าออกจากรายนามบาปสวรรค์หรือ?”
หลี่อวิ๋นกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
ทุกอย่าง ไม่อาจปกปิดท่านผู้อาวุโส
จ้าวอู๋เซิงหัวเราะแห้ง ๆ
คนที่มือเปื้อนเลือดเช่นเขา ไม่อาจแสดงตัวต่อหน้าผู้คนได้อย่างเปิดเผย เช่นเดียวกับผู้บำเพ็ญคนอื่น ๆ เพราะว่าหากเรื่องราวในอดีตถูกเปิดเผย
สิ่งที่เขาต้องเผชิญหน้า คงเป็นการไล่ล่าจากคนในสายธรรมะ
ตอนนี้ วิธีเดียวที่จะแก้ไขสถานการณ์
คือการลบชื่อของเขาออกจากรายนามบาปสวรรค์ หากไม่มีชื่อของเขาแล้ว ผู้คนคงคิดว่าเขาตายไปแล้ว หลังจากนั้น
เขาก็ต้องระมัดระวังตัว คงไม่สร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมาอีก
“หากเจ้าคิดเช่นนั้น ตอนนี้ยังสามารถจากไปได้ หากช้ากว่านี้ คงจะไม่มีโอกาส”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างแผ่วเบา
“ท่านผู้อาวุโสหมายความว่าอย่างไร?”
จ้าวอู๋เซิงกล่าวอย่างตกตะลึง เขาไม่เข้าใจ
“สามร้อยปีก่อน เจ้าเคยสังหารผู้อาวุโสท่านหนึ่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาล ถูกต้องหรือไม่?”
หลี่อวิ๋นยกถ้วยชาขึ้น จิบเบา ๆ กล่าวอย่างเชื่องช้า
“ถูกต้องขอรับ”
จ้าวอู๋เซิงพยักหน้า
หากเรื่องนี้เคยเป็นความลับ แต่ในตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เพราะรายนามบาปสวรรค์ ได้อธิบายเรื่องราวนี้เอาไว้ คาดว่า
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาลคงจะรู้เรื่องนี้แล้ว
หากสถานการณ์เลวร้าย คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาล อาจจะกำลังเดินทางมาที่หอคอยกลไกสวรรค์
“แล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่า ผู้อาวุโสที่เจ้าสังหาร เป็นบุตรชายของผู้อาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาล”
หลี่อวิ๋นวางถ้วยชาลง กล่าวอย่างแผ่วเบา “หากไม่มีใครรู้ เรื่องนี้ก็คงไม่ถูกเปิดเผย เจ้าสังหารผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาล
การที่พวกเขาจะตามหาเจ้าเพื่อล้างแค้น ก็สมเหตุสมผล อีกไม่นาน คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาล จะมาถึงเมืองต้าฮวง”
จ้าวอู๋เซิง: "..."
หากไม่มีรายนามบาปสวรรค์ เรื่องราวที่เขาสังหารผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฐมกาล ยังคงเป็นความลับ อาจจะไม่มีใครรู้ตลอดกาล
น่าเสียดาย รายนามบาปสวรรค์แผ่นหนึ่ง ได้เปิดเผยเรื่องราวทั้งหมด
“เรื่องราวทั้งหมดบนโลกใบนี้ ไม่อาจปกปิดสายตาของข้า รวมถึงความคิดในใจของเจ้า”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างลึกซึ้ง
คำพูดนี้ดังขึ้น
จ้าวอู๋เซิงก็ตกตะลึง นึกถึงความไม่พอใจที่เขามีต่อรายนามบาปสวรรค์ ภายในใจก็พลันหวาดกลัว แม้เขาจะไม่ได้แสดงความไม่พอใจต่อเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์
แต่การที่เขามีความคิดต่อต้านรายนามบาปสวรรค์ก็เท่ากับต่อต้านหอคอยกลไกสวรรค์!
“ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่สังหารเจ้า”
หลี่อวิ๋นกล่าว
ตอนนี้ที่อยู่ของจ้าวอู๋เซิง ยังคงมีประโยชน์ หากสังหารเขาในตอนนี้ ก็ง่ายดาย แต่เมื่อชื่อของเขาหายไปจากรายนามบาปสวรรค์
ผลประโยชน์ที่จะตามมา ก็จะหายไป
“เจ้าฝึกฝนพระสูตรจักรพรรดิไร้กำเนิด ใช้วิธีการสังหารเป็นหลัก หลังจากเจ้ามีตบะระดับศักดิ์สิทธิ์แล้ว เจ้าก็ดูถูกคนอื่น ๆ คนที่ตายในมือของเจ้า เจ้าเคยสนใจความคิดของพวกเขาหรือไม่?”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างเย็นชา
เขาเดินทางมายังโลกแห่งการบำเพ็ญนานมากแล้ว ได้เห็นผู้คนมากมายตกตาย แม้แต่เผ่ามารโลหิต ผู้คนนับล้านต่างก็ตายเพราะข่าวสารของเขา
ตอนนี้ใจของเขา ไม่ได้อ่อนโยนเช่นในอดีต
นี่ก็เพียงแค่รายนามบาปสวรรค์เพียงแผ่นเดียว
หากเขาโหดร้ายจริง ๆ สร้างรายนามของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา แยกเป็นรายนามสายธรรมะและรายนามสายมาร
เมื่อถึงตอนนั้น ขุมอำนาจที่มีลำดับสูงกว่า คงจะคิดร้ายต่อขุมอำนาจที่มีลำดับต่ำกว่า
ในอดีตพวกเขาไม่กล้าลงมือ
เป็นเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งแค่ไหน หรือมีบรรพบุรุษคอยปกป้องอยู่หรือไม่
แต่ตอนนี้พวกเขารู้
ใครบ้างจะอดทนได้
เมื่อมองเย่เฉิน ลำดับที่สองของรายนามผู้มากพรสวรรค์รุ่นเยาว์เป็นตัวอย่าง เพียงแค่กระบวนท่าเดียวก็เอาชนะบุตรศักดิ์สิทธิ์เลิศดาราที่ไม่มีชื่อในรายนาม
การเปรียบเทียบเช่นนี้สามารถใช้กับขุมอำนาจใหญ่ ๆ ได้เช่นกัน
เมื่อถึงตอนนั้น ขุมอำนาจมากมายต่างก็ต่อสู้กัน เขาจะต้องกังวลว่าแต้มกลไกสวรรค์จะไม่เพียงพอหรือ
เพียงแค่ขายข้อมูลเกี่ยวกับค่ายกลพิทักษ์บรรพตของขุมอำนาจต่าง ๆ
เขาก็จะร่ำรวย
“ท่าน... ท่านรู้ว่าข้าฝึกฝนพระสูตรจักรพรรดิไร้กำเนิด?”
จ้าวอู๋เซิงเงยหน้าขึ้นมอง
ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
