บทที่ 242 ลมหนาวดังมีด (ตอนกลาง)
ยามจื่อตอนต้น “รายงาน!” “กองทัพราชสำนักได้ข้ามเขตอี้ซานเซี่ยน โดยมีทหารองครักษ์เป็นแนวหน้า มุ่งตรงไปยังเมืองจี้โจว!” เมื่อทหารส่งสัญญาณเปิดประตูห้องชาพร้อมกับความเร่งรีบกล่าวประโยคนี้ออกมา สีหน้าของเว่ยเหยียนอวี้กลับไม่แสดงความตกใจ แต่กลับดูเหมือนปล่อยความกังวลออกไปได้ “ท่านเว่ย” นางมองเว่ยฉางเทียน...
