บทที่ 24 : วิชาทะยานเหนือคลื่น!
บทที่ 24 : วิชาทะยานเหนือคลื่น!
"ตูม!"
ครั้งนี้ผู้อาวุโสหลิวไม่ได้ให้ศิษย์พี่หญิงรองจุดธูปอีก
ร่างของยักษ์ทองคำถือกระบองทั้งสิบสามตนสั่นไหวเบาๆ…จากนั้นก็พังทลายลงและหายไปในที่สุด
เมื่อค่ายกลยักษ์ทองคำสลายไป
หลินเสวียนก็ขยับตัวลงมายืนอยู่เบื้องหน้าผู้อาวุโสหลิว
เขารีบโค้งคำนับ…แล้วกล่าวว่า
"ศิษย์ผ่านการประเมินแล้วใช่หรือไม่?"
"แน่นอนอยู่แล้ว!"
"ยู่หยาน…เจ้าดูสิ ข้าบอกแล้วใช่ไหมว่าหลินเสวียนมีพรสวรรค์ เขาจะต้องผ่านการประเมินระดับยากได้อย่างแน่นอน"
ผู้อาวุโสหลิวพยักหน้าอย่างหนักแน่น
คำพูดของเธอทำให้มุมปากของศิษย์พี่หญิงรองกระตุกเล็กน้อย
"ผู้อาวุโสหลิวกล่าวถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ!"
ศิษย์พี่หญิงรองพยายามสะกดกลั้นรอยยิ้มในใจ แล้วพยักหน้าเห็นด้วย
เเต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังต้องเเอบตกตะลึง
หลินเสวียนผ่านการประเมินระดับยากได้จริงๆ!
แถมยังอยู่ในนั้นได้นานถึงสี่ก้านธูป
ในตอนแรก ค่ายกลยักษ์ทองคำยังพอรับมือกับหลินเสวียนได้บ้าง
แต่หลังจากเขาฝึกวิชาได้สำเร็จ…แม้แต่ยักษ์ทองคำระดับหลอมรวมลมปราณขั้นที่สามก็ยังเข้าใกล้หลินเสวียนไม่ได้
……
"หลินเสวียน เจ้าผ่านการประเมินระดับยากแล้ว, เจ้าอยากจะไปรับวิชาก่อน…หรือว่าอยากจะไปเลือกที่พักก่อน?"
ผู้อาวุโสหลิวถามพลางจับมือของหลินเสวียนไว้ด้วยท่าทีกระตือรือร้น
"ผู้อาวุโสจะพาข้าไปด้วยตัวเองเลยหรือขอรับ?"
หลินเสวียนทำสีหน้าตกตะลึง, แต่ในใจของเขากลับรู้สึกแปลกๆ
ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสฝ่ายนอก….ก็ไม่ต่างจากคนทั่วไปเท่าไหร่!
"นี่เป็นหน้าที่ของข้าอยู่แล้ว เจ้าไม่ต้องเกรงใจ"
ผู้อาวุโสหลิวกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม
สิ่งนี้ทำให้ศิษย์สายนอกที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็มองด้วยความอิจฉา
อะไรที่เรียกว่าหน้าที่?
ตอนที่พวกเขาผ่านการประเมิน, ผู้อาวุโสหลิวก็แค่โยนป้ายให้พวกเขาแล้วก็เดินจากไป
แบบนี้มันชัดเจนเลยว่าผู้อาวุโสกำลังพยายามเอาใจหลินเสวียน
แต่อิจฉาไปก็เท่านั้น
สัมผัสพลังปราณได้ภายในสามวัน!
ผ่านการประเมินระดับยากในสามวัน!
แบบนี้ไม่ต้องพูดถึงผู้อาวุโสหลิวหรอก
แม้แต่ผู้อาวุโสฝ่ายในบางคนก็น่าจะสนใจหลินเสวียนอย่างมาก
"ไปรับวิชาก่อนครับ" หลินเสวียนกล่าว
"ดี!"
ผู้อาวุโสหลิวพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม
"งั้นไปที่หอคัมภีร์กันเถอะ!"
จากนั้นเธอก็พาหลินเสวียนตรงไปยังหอคัมภีร์ในทันที
"ผู้อาวุโสหลิว ท่านมาด้วยตัวเองได้อย่างไร!"
ผู้อาวุโสหลิวพาหลินเสวียนเดินเข้าไปในหอคัมภีร์
เมื่อเห็นดังนั้น, ผู้อาวุโสกงที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ด้วยท่าทางเฉื่อยชาก็รีบลุกขึ้นต้อนรับทันที
หอทรัพยากร!
หอคัมภีร์!
หอภารกิจ!
สามกลุ่มใหญ่ของศิษย์ฝ่ายนอก
โดยที่หอทรัพยากรมีสถานะสูงสุด
ผู้อาวุโสหลิวเป็นผู้ดูแลหอทรัพยากร, แม้ว่าผู้อาวุโสกงจะเป็นคนของหอคัมภีร์…แต่ก็ไม่กล้าล่วงเกินนางแม้แต่น้อย
เพราะไม่มีใครอยากมีปัญหากับเงินเดือนของตัวเอง!
"ผู้อาวุโสกง!"
"หลินเสวียนผ่านการประเมินระดับยากแล้ว…ข้าจึงพาเขามาเลือกวิชาฝึกฝนระดับสีเหลือง"
ผู้อาวุโสหลิวกล่าวพร้อมกับยิ้ม
"หลินเสวียน, ผ่านการประเมินระดับยากแล้วเหรอ?"
ผู้อาวุโสกงรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
เขามองหลินเสวียนด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง
"โอ้!"
"ตอนที่ได้พบกับหลินเสวียนครั้งแรก ข้าก็รู้สึกแล้วว่าเขาไม่ธรรมดา”
“เเถมข้ายังแนะนำให้เขาไปที่ตลาดมืดของศิษย์ฝ่ายนอกด้วย”
ผู้อาวุโสกงตบต้นขาแล้วพูดพร้อมกับรอยยิ้ม
"หลินเสวียนต้องขอขอบคุณผู้อาวุโสกงสำหรับคำแนะนำในวันนั้นด้วย!"
หลินเสวียนยิ้มรับ
เขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่ผู้อาวุโสกงเก็บเงินเขาไปสองร้อยตำลึงในวันนั้นเลย
เพราะเขาได้ผลประโยชน์มากมายจากตลาดมืด
ทั้งเหล็กที่มีเจตนาดาบ!
และวิชาระฆังทองคำอมตะ!
เงินค่าผ่านทางสองร้อยตำลึง, จึงถือว่าเล็กน้อยมาก
"ผู้อาวุโสกง จัดการให้เรียบร้อยด้วย!"
"ข้าจำได้ว่าในเขตเก็บวิชาฝึกฝนระดับสีเหลืองขั้นต้นยังมีของดีๆอยู่บ้าง…เจ้าอย่าเก็บไว้คนเดียว พาหลินเสวียนไปดูหน่อยสิ"
ผู้อาวุโสหลิวกล่าวพร้อมกับยิ้ม
"ได้สิบอรับ…ไม่มีปัญหาเลย!"
ผู้อาวุโสกงพยักหน้าโดยไม่ลังเล
"หลินเสวียน มาทางนี้!"
ผู้อาวุโสกงพาหลินเสวียน, ผู้อาวุโสหลิว, และยู่หยาน เดินตรงไปยังเขตเก็บวิชาฝึกฝนระดับสีเหลืองขั้นต้น
เขตเก็บวิชาฝึกฝนระดับสีเหลืองขั้นต้น ก็ไม่ต่างจากเขตเก็บวิชาระดับพื้นฐานขั้นต้นที่หลินเสวียนเคยไปมาเมื่อก่อน
ที่นี่ล้วนแต่มีชั้นวางหนังสือเรียงรายเป็นแถวๆ
"เราไปทางนั้นกัน!"
ผู้อาวุโสกงพาทั้งสามคนเดินตรงไปยังส่วนลึกที่สุด
จากนั้นผู้อาวุโสกงก็เคาะกำแพงเบาๆสองสามครั้ง
จู่ๆกำแพงก็เปิดออก, เเละเผยให้เห็นห้องลับ
ภายในมีชั้นวางหนังสืออยู่หลายชั้น…และบนชั้นก็เต็มไปด้วยหนังสือโบราณมากมาย
"ผู้อาวุโสกง พวกนี้คือ?"
หลินเสวียนถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ
"วิชาแต่ละเล่ม มีคุณสมบัติและพลังที่แตกต่างกัน"
"วิชาบางเล่ม แม้ว่าจะเป็นเพียงระดับพื้นฐานขั้นต้น…แต่ก็มีพลังเทียบเท่ากับระดับพื้นฐานขั้นกลาง" (พลังมากกว่าระดับเพราะฝึกฝนยาก)
"ตัวอย่างเช่น…วิชาดาบคลั่งสามวิถีที่เจ้าเลือกไป" ผู้อาวุโสกงอธิบาย
เมื่อพูดถึงวิชาดาบคลั่งสามวิถี, ผู้อาวุโสกงก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย
"เจ้าเลือกวิชาดาบคลั่งสามวิถีงั้นเหรอ?"
"ผู้อาวุโสกง ทำไมท่านถึงปล่อยให้ศิษย์ใหม่อย่างหลินเสวียนเลือกวิชาแบบนั้นได้!"
เมื่อได้ยินดังนั้น, คิ้วของผู้อาวุโสหลิวก็ขมวดเข้าหากัน
"ข้า…ข้าผิดไปแล้ว!"
ผู้อาวุโสกงรีบขอโทษทันที
"หลินเสวียน, วิชาระดับสีเหลืองก็เป็นเหมือนกันกับที่ผู้อาวุโสกงบอก…บางเล่มที่บอกว่าเป็นระดับเหลืองขั้นต้นก็ได้ ก็อาจจะมีพลังถึงระดับเหลืองขั้นกลาง!"
"พอมันก้ำกึ่ง…ทางหอคัมภีร์จึงจัดให้อยู่ในระดับสีเหลืองขั้นต้นเพราะความยากในการฝึกฝน"
"แต่ถ้าอยากจะหาวิชาฝึกฝนเหล่านี้ในเขตวิชาฝึกฝนระดับสีเหลืองขั้นต้น….ก็ต้องแล้วแต่อารมณ์ของหอคัมภีร์แล้วล่ะ"
ผู้อาวุโสหลิวไม่ได้ติดใจอะไรกับผู้อาวุโสกงมาก….เธออธิบายให้หลินเสวียนฟังต่อ
"เป็นแบบนี้นี่เอง!"
หลินเสวียนเข้าใจขึ้นมาทันที
ดูเหมือนว่า…นี่คือสิ่งที่ผู้อาวุโสหลิวเรียกว่าของดี
"ท่านผู้อาวุโสหลิวกล่าวได้ถูกต้อง!"
"ที่นี่มีวิชาฝึกฝนทั้งหมดสิบสองเล่ม ที่ล้วนแต่เป็นวิชาที่สามารถนับเป็นระดับสีเหลืองขั้นกลางได้, คนอื่นไม่สามารถเลือกได้ แต่หลินเสวียน….เจ้าสามารถเลือกได้เลย"
ผู้อาวุโสกงกล่าวพร้อมกับยิ้ม
"ขอรับ!"
จากนั้นหลินเสวียนก็ไม่เกรงใจใดๆอีก
เขาเริ่มมองหาบนชั้นวางหนังสือ
"วิชาป้องกัน, ข้ามีวิชาระฆังทองคำอมตะแล้ว!"
"วิชาโจมตี, ข้ามีวิชาดาบคลั่งสามวิถีแล้ว!"
"ตอนนี้ข้าขาดวิชาเคลื่อนไหว!"
หลินเสวียนคิดอย่างรวดเร็ว, แล้วเริ่มมองหาวิชาเคลื่อนไหว
"เล่มนี้น่าสนใจดี!"
ไม่นานนัก….หลินเสวียนก็หยิบหนังสือโบราณเล่มหนึ่งออกมา
บนหน้าปกมันมีตัวอักษรขนาดใหญ่ที่เขียนว่า
[วิชาทะยานเหนือคลื่น!]
………………
