บทที่ 171 เกี๊ยวหนึ่งชิ้นต่อหินวิญญาณหนึ่งก้อน
เซินลี่เหรินมองไปที่หลังของหวายเยี่ยที่ค่อยๆ ลับตาไปอย่างพูดไม่ออก แล้วค่อย ๆ หันไปหาหวายคง เขาถามด้วยเสียงเบา ๆ ว่า "ลูกสาวเจ้านี่โกหกไม่เนียนเลยนะ" เมื่อได้ยินดังนั้น หวายคงก็ยิ้มอย่างจนใจ "ยัยหนูนี่ไม่เคยโกหกได้แนบเนียนเลย นางคงมีธุระด่วนอะไรสักอย่าง" "ไป ตามไปดู รอชาของนาง คงต้องรอถึงเที่ยงคืนแ...