กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 202 หนีไม่พ้น
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 202 หนีไม่พ้น
“ผู้อาวุโส ผู้น้อยสงบสติอารมณ์ไม่ได้”
หยางชิวหน้าซีดเผือด
มหาจักรพรรดิอาจจะเดินทางข้ามโลกมาเมื่อใดก็ได้ พวกเขายังไม่มีวิธีรับมือ เมื่อคิดถึงสถานการณ์ในอนาคต หยางชิวก็รู้สึกสิ้นหวัง
“เพียงแค่ตราประทับของมหาจักรพรรดิ”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
“เพียงแค่ตราประทับของมหาจักรพรรดิหรือ”
หยางชิวตกตะลึง
ตราประทับที่มหาจักรพรรดิทิ้งเอาไว้ ยังสามารถถูกเรียกว่าเพียงแค่ได้อีกหรือ
นี่ไม่ต่างอะไรกับบัญชีดำ
หากตบะไม่ถึงระดับมหาจักรพรรดิ คงไม่มีทางรอด แม้จะหนีไปถึงขอบฟ้า ก็ยังคงหนีไม่พ้น
มหาจักรพรรดิโลกเงาโลหิตผู้นั้น เหตุผลที่ยังไม่เดินทางมา เพราะต้องการฟื้นฟูพลัง
หากมิใช่เพราะอยู่ในช่วงบั้นปลายชีวิต
หยางชิวคิดว่าตนเอง คงไม่มีโอกาสได้พบกับเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์
“หรือว่า...”
หยางชิวดวงตาเป็นประกาย เอ่ยด้วยความตื่นเต้น “ผู้อาวุโสมีวิธีหรือ”
“มิเช่นนั้นเจ้าคิดว่าอย่างไรเล่า”
หลี่อวิ๋นถามกลับ
หากอยู่ในโลกภายนอก ด้วยตบะระดับศักดิ์สิทธิ์ของเขา คงไม่อาจทำลายตราประทับของมหาจักรพรรดิได้ แต่ภายในหอคอยกลไกสวรรค์ เขาไม่ต่างอะไรกับเทพเจ้า!
ไม่ต้องพูดถึงมหาจักรพรรดิ
แม้จะมีผู้ที่แข็งแกร่งกว่ามหาจักรพรรดิเดินทางมาถึง ก็ต้องสงบนิ่ง
สำหรับตราประทับของมหาจักรพรรดิโลกเงาโลหิต เพียงชั่วพริบตา เขาก็สามารถสร้างขึ้นมาได้มากมาย และฝังลงไปในร่างกายของทุกคนที่ก้าวเข้ามาในหอคอยกลไกสวรรค์
ยิ่งไปกว่านั้น
เขายังสามารถทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีใครสามารถค้นพบความผิดปกติ
“ดีจริง ๆ!”
หยางชิวกล่าวด้วยความดีใจ
กล่าวจบ
เขาก็หยิบแผ่นหยกออกมา ส่งข้อความไปยังเมิ่งชิ่งจือที่อยู่ห่างออกไปหลายหมื่นล้านลี้
เมิ่งชิ่งจือที่กำลังพูดคุยกับกึ่งจักพรรดิอีกสองท่านเกี่ยวกับการแบ่งสมบัติเวท รู้สึกตัว เขามองแผ่นหยกแวบหนึ่ง ก็โล่งใจ
ผู้อาวุโสก็คือผู้อาวุโส
ครั้งนี้ปลอดภัยแล้ว!
มีผู้อาวุโสออกหน้า มหาจักรพรรดิโลกเงาโลหิตผู้นั้น ไม่นับว่าเป็นปัญหา แม้จะเดินทางข้ามโลกมาได้ แล้วจะทำอะไรได้
เขาสามารถข้ามผ่านหอคอยกลไกสวรรค์ได้หรือ ฝันไปเถอะ!
“ส่งข้อความแล้วหรือ”
ภายในหอคอยกลไกสวรรค์
หลี่อวิ๋นมองหยางชิว ไม่ได้ขัดขวาง เอ่ยถามอย่างแผ่วเบา
หอคอยกลไกสวรรค์แม้จะเน้นการค้าขายข้อมูลข่าวสาร แต่การทำลายตราประทับของมหาจักรพรรดิ ก็มิใช่เรื่องยาก ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่จำเป็นต้องให้ระบบหักแต้มกลไกสวรรค์
ทุกสิ่งทุกอย่าง
ล้วนเป็นผลกำไร
การช่วยเหลือหยางชิวทำลายตราประทับ คงได้ผลกำไรไม่มากนัก เขาเป็นเพียงระดับศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น พูดตามตรง ชีวิตของเขา สำหรับสำนักมารเก้าขุมนรกแล้ว
ไม่มีค่ามากมายอะไร
ปราชญ์หนึ่งคน
หากตายไป สำนักมารเก้าขุมนรกก็ยังคงอยู่
แต่…
เมิ่งชิ่งจือแตกต่างออกไป
หากเขาเดินทางมายังหอคอยกลไกสวรรค์ ผลกำไรย่อมมากมายอย่างแน่นอน
“เอ่อ...”
หยางชิวหน้าเสีย เขากล่าวด้วยความเขินอาย “ส่งแล้วขอรับ”
แม้จะรู้ว่าผู้อาวุโสไม่สนใจ แต่การส่งข้อความต่อหน้าอีกฝ่ายก็ยังคงทำให้เขารู้สึกเขินอายอยู่บ้าง
“มหาจักรพรรดิโลกเงาโลหิตผู้นั้น คงจะทิ้งตราประทับเอาไว้ไม่ใช่หรือ”
หลี่อวิ๋นเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ผู้น้อยเข้าใจขอรับ”
หยางชิวพยักหน้า
นั่นคือบัญชีดำของมหาจักรพรรดิ คนที่ถูกตีตราไว้ ย่อมต้องตาย
รอจนมหาจักรพรรดิท่านนั้นเดินทางมาถึง โลกใบนี้จะเป็นเช่นไร เขาไม่รู้ แต่พวกเขาต้องตายอย่างแน่นอน
“เพราะฉะนั้น…”
หลี่อวิ๋นกล่าวทิ้งท้าย
หยางชิวเข้าใจทันที
“ผู้อาวุโส โปรดตั้งราคาได้เลย!”
หยางชิวกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
เพื่อชีวิตของตนเอง ต่อให้ต้องใช้ทรัพยากรมากมาย เขาก็ยอม
มิเช่นนั้น รอจนมหาจักรพรรดิท่านนั้นเดินทางมาถึง พูดอะไรก็สายเกินไป
สำนักมารเก้าขุมนรกมิใช่ตระกูลจักรพรรดิเย่ หรือเผ่าอีกาทองคำ
ไม่มีพลังอันยิ่งใหญ่เช่นนั้น
“สมบัติเวทระดับศักดิ์สิทธิ์สามชิ้น”
หลี่อวิ๋นยกนิ้วขึ้นสามนิ้ว กล่าวอย่างแผ่วเบา
“สามชิ้นหรือ”
หยางชิวตกตะลึง ราคานี้เกินความคาดหมายของเขา
เขาเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์
การช่วยเหลือเขาทำลายตราประทับของมหาจักรพรรดิ ต้องใช้สมบัติเวทระดับศักดิ์สิทธิ์สามชิ้น
เช่นนั้น หากเมิ่งชิ่งจือมาที่นี่เล่า
เขาเป็นถึงระดับกึ่งจักรพรรดิ!
หยางชิวคิดแล้วก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
หากเมิ่งชิ่งจือเดินทางมายังหอคอยกลไกสวรรค์ ต้องใช้สมบัติเวทระดับกึ่งจักรพรรดิสามชิ้น แค่คิดก็รู้แล้วว่าสำนักมารเก้าขุมนรกจะสูญเสียทรัพย์สมบัติมากมายเพียงใด
“อย่ากังวล”
หลี่อวิ๋นมองหยางชิวแวบหนึ่ง เอ่ยว่า “ข้าไม่ได้ใจร้ายเช่นนั้น”
การค้าขายย่อมต้องได้ผลกำไร แต่เขาคงไม่ใจร้ายถึงขั้นขอทรัพย์สมบัติทั้งหมดของสำนักมารเก้าขุมนรก
เมิ่งชิ่งจือไม่มีทางยอม
สำนักมารเก้าขุมนรก นอกจากเมิ่งชิ่งจือที่เป็นกึ่งจักรพรรดิ และอาวุธจักรพรรดิชิ้นหนึ่งแล้ว ยังมีสมบัติเวทระดับกึ่งจักรพรรดิอีกหรือไม่
ก็ยังไม่แน่นอน
ที่สำคัญคือ
เขาเคยนำวิชาเวทระดับกึ่งจักรพรรดิ และสมบัติเวทระดับกึ่งจักรพรรดิออกมาแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร
ตอนนี้ เมิ่งชิ่งจือน่าจะเป็นกึ่งจักรพรรดิที่ยากจนที่สุด
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว”
หยางชิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาหยิบสมบัติเวทระดับศักดิ์สิทธิ์สามชิ้นออกมา วางไว้เบื้องหน้าหลี่อวิ๋น
กล่าวว่า “รบกวนผู้อาวุโสแล้ว”
หลังจากผ่านสมรภูมิของเผ่ามารโลหิต
เขายังคงมีทรัพย์สมบัติมากมาย เพียงเท่านี้ไม่นับว่าเป็นอันใด
“เรื่องเล็กน้อย”
หลี่อวิ๋นโบกมือ เก็บสมบัติเวททั้งหมด
อากาศภายในโถงใหญ่เงียบสงัด
จนกระทั่งผ่านไปหนึ่งเค่อ
หยางชิวหน้าแดงก่ำ เขากล่าวด้วยความสงสัย “ผู้อาวุโส เริ่มได้เลยขอรับ”
“เสร็จแล้ว!”