24
บทที่ 24: คุณไม่มีทางปลุกคนที่แกล้งหลับให้ตื่นได้
ซุนซินอีก็รู้สึกถึงอารมณ์แปลกๆ ของเพื่อนสนิท เธอจึงเดินเข้าไปดูและกล่าวด้วยความสงสัย “เอ๊ะ พวกเธอเป็นเพื่อนใน WeChat กันเหรอ?”
หยางห่าวได้ยินเช่นนั้นก็ชะโงกหน้าไปดูผลการสแกนของจางอิงอิง แล้วเห็นชื่อเล่นใน WeChat ของเขาที่ฝ่ายหญิงบันทึกไว้ว่า "หย่ามีลูกพร้อมรถ BYD"
“เอ่อ...”
หยางห่าวนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วก็นึกถึงการนัดดูตัวใน WeChat ที่จบลงไปเมื่อคืน เขาจึงเปิดบทสนทนากับอาลิซาและส่งอิโมจิจับมือไป จากนั้นเสียงแจ้งเตือนจากมือถือของจางอิงอิงก็ดังขึ้น
“เอ่อ ฉันไปห้องน้ำก่อนนะ!”
สถานการณ์นี้จางอิงอิงไม่คาดคิด เธอไม่รู้จะตอบโต้ยังไง จึงเลือกหลบเข้าห้องน้ำ
“พี่หยาง ฉันไปดูเธอก่อนนะ”
ซุนซินอีบอกแล้วเดินตามเพื่อนไปอย่างรวดเร็ว
หยางห่าวมองดูเงาสองคนนั้นเดินจากไป เขาส่ายหัวเบาๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่รู้สึกว่าบังเอิญจริงๆ
อีกด้านหนึ่ง
ในห้องน้ำหญิง
ซุนซินอีมองเพื่อนสนิทด้วยความสงสัย “อิงอิง เธอเป็นอะไรไป?”
“ซินอี ฉันอายมาก!”
“เธอยังจำหนุ่มที่ฉันบ่นให้ฟังในการนัดดูตัวได้ไหม?”
“เอ่อ คนไหนล่ะ?”
จางอิงอิงบ่นเรื่องการนัดดูตัวมากมาย ซุนซินอีไม่รู้ว่าเธอพูดถึงคนไหน
“ก็คนที่ฉันบ่นเมื่อคืน ที่ป้าสองแนะนำ”
จางอิงอิงกล่าวพลางเปิดบทสนทนาของเธอกับหยางห่าว “ดูนี่สิ”
ซุนซินอีชะโงกหน้าไปดู แล้วก็ทำหน้ามึน “คนเมื่อคืนคือพี่หยางเหรอ!”
“ใช่แล้ว!”
จางอิงอิงกล่าวด้วยความเศร้า “คนนี้ตอนกลางวันใช้เงินไปแปดหมื่นกว่า กลางคืนมาทำเป็นจนใน WeChat สำคัญคือฉันเชื่อ!”
“ตอนนี้เขาต้องมีความคิดแย่มากกับฉันแน่ๆ!”
ซุนซินอีไม่รู้จะทำยังไง นี่มันสถานการณ์สุดจะทนจริงๆ
“ป้าสองเธอปกติไม่เคยพลาด ทำไมครั้งนี้แนะนำเศรษฐีมาได้ แถมไม่บอกด้วย!”
จางอิงอิงขยี้หัวอย่างทุกข์ใจ ถ้าเมื่อวานทั้งสองคุยกันดี วันนี้ก็น่าจะเป็นข้อดี เธอยังสามารถเน้นถึงโชคชะตาของทั้งสองได้
แต่ตอนนี้มันกลายเป็นโชคร้ายแล้ว!
อีกด้านหนึ่ง
ขณะที่หยางห่าวกำลังเตรียมไปยังโซนเครื่องออกกำลังกายที่ชั้นสอง เขากลับพบคนคุ้นเคยที่หน้าลิฟต์
“เอ๊ะ นี่คุณเองเหรอ?”
หวังเสี่ยวรุ่ยที่เพิ่งออกจากลิฟต์พบว่าผู้ชายที่รอลิฟต์คุ้นหน้ามาก แล้วจึงจำได้ว่าเขาคือพนักงานส่งของที่เอาเค้กมาให้และช่วยกำจัดแมลงสาบเมื่อสองวันก่อน
“คุณหวัง บังเอิญจัง”
หยางห่าวนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วก็จำหวังเสี่ยวรุ่ยได้ เธอสวมชุดออกกำลังกายสีดำที่ค่อนข้างเรียบร้อย แต่ชุดฟิตเนสเป็นแบบรัดรูป ทำให้เห็นรูปร่างที่ดีของเธอ
“วันนี้ไม่ได้ทำงานเหรอคะ?”
หวังเสี่ยวรุ่ยถามด้วยความสงสัย คิดว่าพนักงานส่งของนี้คงมีฐานะพอใช้ เพราะบัตรสมาชิกศูนย์ฟิตเนสนี้ไม่ถูก
“พักงานส่งของชั่วคราวครับ”
“ว่าแต่ ยากำจัดแมลงสาบใช้ดีไหม?” หยางห่าวถามพร้อมรอยยิ้ม
“ใช้ดีมากค่ะ”
หวังเสี่ยวรุ่ยพยักหน้า แล้วลังเลนิดหน่อยก่อนพูด “จริงๆ ฉันมีเรื่องอยากถามคุณอยู่เหมือนกัน คุยได้ไหมคะ?”
“ได้ครับ”
จริงๆ แล้วหยางห่าวกำลังรอให้เธอติดต่อมา เพราะวันนั้นเขาทิ้งเบาะแสไว้ แต่สองวันแล้วไม่มีข่าวจากเธอ ไม่คิดว่าวันนี้จะเจอกันที่นี่
หยางห่าวเดินตามหวังเสี่ยวรุ่ยไปที่โซนพักผ่อน
เมื่อได้นั่งแล้ว หวังเสี่ยวรุ่ยเปิดปากถาม “วันที่คุณออกไป คุณบอกว่าที่บริษัทโฆษณาคุณเห็นสามีฉัน วันนั้นคุณพูดครึ่งเดียว ฉันอยากรู้ว่าคุณเห็นอะไร?”
“เอ่อ ผมพูดเหรอ?” หยางห่าวทำเป็นลืม
“คุณพูด!” หวังเสี่ยวรุ่ยยืนยันอย่างจริงจัง
“ผมคงพูดเล่นล่ะมั้ง ผมจำไม่ได้แล้ว”
“พี่ชาย บอกตามตรงเลยนะ ฉันเตรียมหย่าแล้ว และก็จ้างทนายแล้วด้วย ฉันยังรวบรวมหลักฐานที่สามีฉันนอกใจไว้บ้างแล้ว ฉันหวังว่าคุณจะบอกความจริง”
วันนั้นหลังจากหยางห่าวออกไป หวังเสี่ยวรุ่ยก็กลับมาสงสัยสามีที่เคยมีประวัติไม่ดีของเธออีกครั้ง เธอแอบดูโทรศัพท์ของเขาตอนเขาหลับ แม้ว่าประวัติการแชทส่วนใหญ่จะถูกลบ แต่เธอก็ยังพบเบาะแสบางอย่าง
นอกจากนี้ เธอยังแอบคัดลอกเนื้อหาในกล้องติดรถของสามีไว้ด้วย กล้องติดรถไม่เพียงแต่มีฟังก์ชันวิดีโอ แต่ยังมีฟังก์ชันบันทึกเสียงด้วย
แม้ว่ากล้องจะหันออกไปข้างนอกและไม่เห็นเหตุการณ์ในรถ แต่เสียงก็ฟังได้ชัดเจน
จากไฟล์เสียงเหล่านั้น เธอได้ข้อมูลสำคัญมากมาย สามีของเธอพบผู้หญิงสองคนในวันเดียว และยังมีการทำธุรกิจ PC ในรถด้วย
ข้อมูลเหล่านี้ทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง และทำให้เธอหมดใจจากสามี
เธอจึงจ้างทนายเพื่อฟ้องหย่า และทนายแนะนำให้เธอรวบรวมหลักฐานให้มากที่สุด และเข้าใจสถานการณ์การเงินของสามี
เรื่องการหย่านี้ทำให้หวังเสี่ยวรุ่ยวุ่นวายมากในสองวันมานี้ ไม่อย่างนั้นเธอคงมาที่ฟิตเนสทุกวัน
วันนี้เธอมีนัดกับทนายช่วงบ่าย และช่วงเช้าพอมีเวลาเลยมาฝึกที่นี่
เธอให้ความสำคัญกับการดูแลรูปร่างมาก โดยเฉพาะตอนนี้ที่ต้องการเริ่มต้นใหม่
“สามีของคุณมีลูกน้องชื่อหลี่หมานซู สองคนนี้ความสัมพันธ์คลุมเครือ นี่คือสิ่งที่ผมรู้”
เมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้ หยางห่าวก็ไม่ปิดบังอะไรอีก เพราะวัตถุประสงค์ของเขาก็บรรลุแล้ว
“คุณรู้ชื่อของพวกเขาด้วยเหรอ?”
หวังเสี่ยวรุ่ยรู้สึกตกใจ เธอจำได้ว่าไม่ได้บอกชื่อสามี และชื่อของหลี่หมานซูก็ไม่รู้เลย ในไฟล์เสียงได้ยินแค่ชื่อ “หมานซู” ตอนนี้ถึงรู้ว่าเธอแซ่หลี่
“เมื่อวานนี้ที่ Star City สามีคุณถามว่ารู้จักหยางห่าวไหม?”
เมื่อวานที่ Star City หยางห่าวเจอหลี่หมานซูโดยบังเอิญ หยางห่าวบอกต่อหน้าเธอว่าจะโทรหาหวังเสี่ยวรุ่ย ทำให้เธอตกใจหนีไป คาดว่าสามีเธอคงถามเธอว่ารู้จักหยางห่าวไหม
“เขาถามว่ารู้จักคนแซ่หยางไหม”
“หรือว่าจะเป็นคุณ?”
หน้าของหวังเสี่ยวรุ่ยเปลี่ยนจากตกใจเป็น
ตะลึง เธอเป็นคนฉลาด เริ่มรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีความเกี่ยวข้องกับสามีของเธอ
“ผมชื่อหยางห่าว หลี่หมานซูคืออดีตภรรยาของผม”
หยางห่าวแนะนำตัวอย่างตรงไปตรงมา
“อ๊ะ?”
“นี่...”
หวังเสี่ยวรุ่ยเบิกตากว้าง รู้สึกว่าสมองของเธอทำงานไม่ทัน
พักหนึ่ง เธอจึงได้สติ “หมายความว่า วันที่คุณมาบ้านฉันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ?”
“บังเอิญครับ”
หยางห่าวหัวเราะ “ผมก็ไม่คิดว่าจะบังเอิญขนาดนั้น”
“งั้น คุณก็แกล้งพูดครึ่งเดียว เพื่อให้ฉันได้เบาะแส”
หวังเสี่ยวรุ่ยรีบจับประเด็นได้
“ก็ประมาณนั้น”
หยางห่าวพยักหน้า แล้วกล่าว “จริงๆ ผมไม่ได้ตั้งใจทำลายความสัมพันธ์ของคุณ แค่อยากให้เบาะแสบ้าง เพราะสามีคุณไม่ใช่คนดี”
“ส่วนผมกับหลี่หมานซูเลิกกันอย่างสันติ ผมไม่อยากเกี่ยวข้องกับเธออีก”
หยางห่าวแสดงจุดยืนของตน
หวังเสี่ยวรุ่ยนั่งเงียบพักหนึ่ง แล้วพูดอย่างจริงใจ “ขอบคุณมากค่ะ พี่หยาง”
“สามีฉันมีประวัติไม่ดี ฉันทนเพื่อลูกเท่านั้น ครั้งนี้คุณช่วยให้ฉันตัดสินใจได้!”
หยางห่าวหัวเราะและส่ายหัว “เรื่องหย่าไม่มีใครช่วยคุณตัดสินใจได้ มีบางคนที่เลือกแกล้งหูหนวกตาบอด”
“เหมือนที่เรามักจะได้ยินว่า คุณไม่มีทางปลุกคนที่แกล้งหลับให้ตื่นได้”
“บางคนยอมดิ้นรนในโคลนตมของการแต่งงาน แต่ไม่ยอมถอนตัว บางคนตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ตัดปัญหาทันที!”
“ทั้งหมดนี้เป็นการตัดสินใจของตัวเอง!”