บทที่ 349 หักกระดูกข้างั้นรึ!
หลิวส่วงแสยะยิ้มเย่อหยิ่ง ก่อนวางมาดยกมือขึ้นไพล่หลัง ยืดอกอย่างองอาจ ด้วยถึงคราสะสางความแค้นของตน ที่หยางเสี่ยวเทียนต้องตกอยู่ในชะตากรรมไม่ต่างจากคนอื่น ผู้เคยทำตัวอวดดีกับเขา หยางเสี่ยวเทียนเหลือบมองหลิวส่วงผู้อยู่ในท่าทีวางโต ก่อนสายตาจะเบนไปยังบานประตูทั้ง สอง ที่ไม่ควรถูกวางทิ้งระเกะระกะในสภาพ...
