บทที่ 21 : การประเมินศิษย์สายนอก!
บทที่ 21 : การประเมินศิษย์สายนอก!
"บัตรเชิญ?"
หลินเสวียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
"นี่เป็นบัตรเชิญเข้าร่วมงานพบปะแลกเปลี่ยนภายในน่ะ!" ศิษย์พี่จ้าวกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
"งานพบปะแลกเปลี่ยนภายใน?"
“มันคืองานอะไรหรอครับ” หลินเสวียนถามอย่างสงสัย
"ที่จริงแล้วงานพบปะแลกเปลี่ยนภายใน…ก็คืองานสังสรรค์ขนาดเล็กของศิษย์ฝ่ายนอก"
"ภายในงาน ทุกคนจะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์การฝึกฝน และยังสามารถทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนสิ่งของกันได้อีกด้วย!"
"ถ้าให้พูดตรงๆมันก็คือตลาดมืดที่ยกระดับขึ้นมาเท่านั้นเอง!"
"อีกอย่าง, งานพบปะแลกเปลี่ยนแบบนี้ไม่ได้จัดขึ้นบ่อยๆนะ….ถ้าพลาดครั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหน"
"เเละการที่ท่านอาจารย์เชิญศิษย์น้องหลิน…นั่นหมายความว่าท่านยอมรับในตัวเจ้าแล้ว!"
ลู่จื่อเยว่กล่าวด้วยความอิจฉา
เเละเมื่อได้ยินลู่จื่อเยว่พูดเช่นนี้, หลินเสวียนก็เข้าใจทันที
พูดง่ายๆก็คืองานพบปะแลกเปลี่ยนนี้ เป็นงานชุมนุมสำหรับตัวแทนของกลุ่มหลักในฝ่ายของผู้อาวุโสหลิวแห่งหอทรัพยากร
ศิษย์ฝ่ายนอกทั่วไป ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าร่วม
"รบกวนศิษย์พี่ฝากบอกท่านอาจารย์ด้วย…ข้าจะไปร่วมงานอย่างแน่นอน!" หลินเสวียนพูดอย่างจริงจัง
เเละในขณะเดียวกันเขาก็หยิบเงินจำนวนหนึ่งหมื่นห้าพันตำลึงออกมายื่นให้ศิษย์พี่จ้าว!
เเต่ทันใดนั้นเอง…หลินเสวียนก็มีความคิดบางอย่างในใจ
ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่เขาต้องกลับบ้านเเล้ว
หนึ่งคือเพื่อไปถ่ายทอดวิชาระฆังทองคำอมตะ
สองคือเขาใกล้จะหมดเงินแล้ว (หลักๆน่าจะข้อสอง (-_-))
"ได้ยินว่าเจ้าจะไปเข้าร่วมแบบนี้ ข้าก็เบาใจแล้ว!" ศิษย์พี่จ้าวยกยิ้ม
จากนั้นเขาก็เดินไปส่งหลินเสวียนที่หน้าประตูด้วยตัวเอง
…….
"ศิษย์น้องหลิน เรื่องของเจ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว, งั้นข้าขอตัวลงเขาไปทำภารกิจก่อนนะ!"
ระหว่างทางลู่จื่อเยว่ก็กล่าวลาไปทำงาน
ดังนั้น, หลินเสวียนจึงเดินกลับไปที่พักของเขาเพียงลำพัง
[นายท่าน!]
[เร็วเข้า เร็วเข้า!]
[ข้าพอยากแช่โอสถใจจะขาดแล้ว!]
ทันทีที่หลินเสวียนกลับมาถึงที่พัก…วิชาระฆังทองคำอมตะก็โหวกเหวกขึ้นมาทันที
[ดูมันทำ]
วิชาดาบคลั่งสามวิถีได้ยินเช่นนั้นก็อดไม่ได้ที่จะค่อนขอดอย่างอิจฉา
[อิจฉาละสิ!]
[รอให้ข้าพแข็งแกร่งขึ้นหลังจากแช่อาบโอสถแล้ว…เจ้าค่อยตามมาละกัน!]
วิชาระฆังทองคำอมตะพูดอย่างภาคภูมิใจ
แม้ว่าวิชาระฆังทองคำอมตะจะเป็นวิชาที่ไม่สมบูรณ์ตั้งแต่แรก, แต่พื้นฐานเดิมของมันดีมาก
เเค่เเรกเริ่มเดิมทีก็เป็นระดับสีเหลืองขั้นต้นอยู่แล้ว
ตอนนี้เมื่อเลื่อนระดับขึ้นมาอีกขั้นก็กลายเป็นระดับสีเหลืองขั้นกลาง
มันมีระดับสูงกว่าวิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐานและวิชาดาบคลั่งสามวิถีถึงหนึ่งระดับเต็มๆ!
หลินเสวียนปล่อยให้วิชาดาบคลั่งสามวิถีและวิชาระฆังทองคำอมตะโต้เถียงกันไป
ส่วนเขาก็ยกอ่างไม้ขนาดใหญ่ออกมา แล้วเริ่มเตรียมโอสถสำหรับอาบ
สมุนไพรได้รับการสกัดเป็นน้ำสมุนไพรโดยท่านอาจารย์ฝ่ายปรุงโอสถเรียบร้อยแล้ว
สิ่งนี้ทำให้หลินเสวียนประหยัดเวลาไปได้มาก
เพียงแค่ผสมน้ำสมุนไพรที่เตรียมไว้กับน้ำธรรมดาก็พอ
ที่สำคัญที่สุดคือผลจู๋กั่ว!
ตัวยาสำคัญของโอสถอาบน้ำนี้คือผลจู๋กั่ว!
หลินเสวียนแบ่งผลจู๋กั่วออกเป็นสามส่วน
เขาเก็บไว้สองส่วน ส่วนที่เหลือก็ใส่ลงไปในน้ำสมุนไพร…จากนั้นเขาก็ลงไปแช่ในอ่าง
ฮึ่มมมมมมม!!!
เมื่อหลินเสวียนลงไปแช่ในอ่าง เขาก็พบว่าวิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐานและวิชาระฆังทองคำอมตะต่างก็เริ่มทำงานอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกัน
กลุ่มพลังปราณขนาดเท่าผลวอลนัทในทะเลปราณของหลินเสวียนส่งเสียงคำรามอย่างต่อเนื่อง
มันกลั่นตัวเป็นหยดพลังปราณ แทรกซึมเข้าไปในทุกอณูของร่างกายหลินเสวียน!
หลินเสวียนค้นพบว่าทุกๆรูขุมขนบนร่างกายของเขากลายเป็นเหมือนวังวนขนาดเล็กที่กำลังพยายามดูดซับพลังโอสถเข้าไปอย่างต่อเนื่อง
ผิวของหลินเสวียนเปล่งประกายสีทองแดงจางๆและสีของทองแดงก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ…จนมองเห็นเป็นสีทองแดงระเรื่อ!
…..
[ท่านได้อาบโอสถเสร็จสิ้นแล้ว ความแข็งแกร่งของผิดทองแดงและกระดูกเหล็กกำลังเพิ่มขึ้น]
[วิชาระฆังทองคำอมตะ รู้สึกสบายใจเป็นอย่างยิ่งหลังจากที่ได้อาบโอสถ จึงเข้าสู่สภาวะหยั่งรู้ฟ้าดิน!]
กล่องข้อความปรากฏขึ้นในหัวของหลินเสวียน...
"การอาบโอสถสามารถเร่งความเร็วในการฝึกฝนวิชาระฆังทองคำอมตะได้จริงๆ….แถมยังช่วยเพิ่มความเร็วในการดูดซับพลังปราณอีกด้วย!"
หลินเสวียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
ต้องบอกว่าพระวัยกลางคนนี่ช่างเป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งโชคลาภสำหรับเขาจริงๆ (เเต่เอ็งฟันขาดสองท่อนไปเเล้วนะ (-_-))
หลินเสวียนตัดสินใจที่จะพยายามฝึกฝนต่อไป
ทันใดนั้น, เขาก็หยิบศิลาวิญญาณที่ยึดมาได้ขึ้นมาถือไว้ในมือซ้าย
ในชั่วขณะนั้น…เสียงสวดมนต์ของพระก็ดังก้องไปทั่ว
จากนั้น…พลังปราณอันบริสุทธิ์ก็ถูกดึงออกมาจากศิลาวิญญาณ
[วิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐาน ดูดซับพลังปราณจากศิลาวิญญาณด้วยความยินดีอย่างยิ่ง…มันจึงเข้าสู่สภาวะหยั่งรู้ฟ้าดิน, ความเร็วในการกลั่นพลังปราณเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เเละจะคงอยู่เป็นเวลาครึ่งชั่วยาม!]
กล่องข้อความปรากฏขึ้นอีกครั้ง
เเละมันทำให้หลินเสวียนดีใจเป็นอย่างยิ่ง
หลินเสวียนแช่อยู่ในอ่างอาบโอสถอย่างสบายใจ
เผลอแป๊บเดียวเขาก็ผล็อยหลับไป
[วิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐาน ในขณะที่อยู่ในสภาวะหยั่งรู้ฟ้าดินได้กลั่นศิลาวิญญาณหนึ่งก้อน…ขอบเขตการบ่มเพาะพลังของท่านทะลุถึงขั้นที่สี่แล้ว!]
[วิชาระฆังทองคำอมตะ ในขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับการอาบโอสถ ก็เกิดความเข้าใจในแก่นแท้ของความเป็นอมตะ, ความสามารถในการป้องกันเพิ่มขึ้นสามส่วน!]
ไม่นานนัก, หลินเสวียนก็ถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงกล่องข้อความ
หลินเสวียนรู้สึกได้ว่ากลุ่มพลังปราณในร่างกายของเขาขยายใหญ่ขึ้นมาก และผิวของเขาก็เปล่งประกายด้วยสีทองแดง
สิ่งเหล่านี้ทำให้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความปิติ
[นายท่าน…ข้าต้องการเจตนาดาบที่แข็งแกร่งยิ่งกว่านี้!]
[นายท่าน…ข้าต้องการเพลิงโอสถ!]
วิชาดาบคลั่งสามวิถีและคัมภีร์เตาหลอมโลหิตต่างก็ส่งเสียงงอเเงออกมา
เมื่อเห็นว่าวิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐาน และวิชาระฆังทองคำอมตะต่างก็ได้รับผลประโยชน์…พวกมันจึงนั่งเฉยต่อไปไม่ไหวแล้ว
"ตกลง!"
"พวกเจ้าจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ!"
หลินเสวียนพูดพร้อมกับรอยยิ้ม
……….
"ศิษย์น้องหลิน เจ้าอยู่ห้องหรือไม่?"
ในขณะที่หลินเสวียนกำลังยินดีอยู่นั้น, เสียงอันเย็นชาของศิษย์พี่หญิงรองก็ดังมาจากข้างนอก
"ศิษย์พี่หญิงรองมาหาข้าถึงที่นี่เชียวหรือ?"
หลินเสวียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
เขารีบลุกขึ้น สวมเสื้อผ้าใหม่ แล้วเปิดประตูออกไป
ณ หน้าประตู
ศิษย์พี่หญิงรองกำลังยืนอยู่ข้างหลังสตรีวัยกลางคนรูปร่างงดงามด้วยท่าทางนอบน้อม
ป้ายประจำตัวของผู้อาวุโส!
หลินเสวียนสังเกตเห็นว่าที่เอวของสตรีวัยกลางคนผู้นั้นสวมป้ายประจำตัวของผู้อาวุโสอยู่
"หลินเสวียน ท่านผู้นี้คือท่านผู้อาวุโสหลิว…และท่านก็คือผู้อาวุโสที่จะทำการประเมินเจ้าในการทดสอบเลื่อนขั้นเป็นศิษย์สายนอก"
ศิษย์พี่หญิงรองอธิบายเบาๆ
"หลินเสวียน, คารวะท่านผู้อาวุโสหลิว!"
หลินเสวียนไม่กล้าเสียมารยาท, เเละรีบคารวะอย่างรวดเร็ว
ถ้าหลินเสวียนเดาไม่ผิด, ท่านผู้นี้น่าจะเป็นผู้อาวุโสหลิว ผู้ดูแลหอทรัพยากรที่เป็นหนึ่งในผู้นำของสามกลุ่มใหญ่
"ไม่เลว!"
"ตอนที่ยันเอ๋อร์รายงานข้า ข้ายังไม่ค่อยอยากจะเชื่อ…แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเจ้าไม่เพียงแค่สัมผัสพลังปราณได้สำเร็จเท่านั้น แต่ยังเริ่มฝึกฝนลมปราณได้แล้วใช่หรือไม่?"
สายตาของท่านผู้อาวุโสหลิวเหนือกว่าศิษย์พี่หญิงรองมาก
เพียงแค่ชำเลืองมอง, นางก็สามารถมองออกว่าหลินเสวียนไม่ได้เพิ่งจะสัมผัสพลังปราณได้
"เเค่พอมีความก้าวหน้าบ้างเล็กน้อยครับ" หลินเสวียนรีบกล่าวอย่างถ่อมตัว
"อืม….ตามกฎแล้ว การทดสอบจะแบ่งออกเป็นสามระดับ!"
"ง่าย"
"ปานกลาง"
"ยาก"
"ผ่านระดับใด, ก็สามารถเลื่อนขั้นเป็นศิษย์สายนอกได้!"
"สิ่งที่แตกต่างกันคือรางวัล!"
"ผ่านระดับง่าย สามารถเลือกรับวิชาระดับพื้นฐานขั้นต้นได้สองวิชา!"
"ผ่านระดับปานกลาง จะได้รับที่พักระดับท็อปหนึ่งร้อย และสามารถเลือกวิชาระดับพื้นฐานขั้นสูงได้หนึ่งวิชา!"
"ผ่านระดับยาก จะได้รับที่พักระดับท็อปห้าสิบ และสามารถเลือกวิชาระดับสีเหลืองขั้นต้นได้หนึ่งวิชา!"
ท่านผู้อาวุโสหลิวแนะนำอย่างคร่าวๆ
"ผ่านระดับยาก, จะได้รับวิชาระดับสีเหลืองขั้นต้น?"
ดวงตาของหลินเสวียนเป็นประกาย!
"ศิษย์น้องหลิน การประเมินระดับยาก ต้องมีพลังของขอบเขตหลอมรวมลมปราณขั้นที่สามขึ้นไป…ถึงจะผ่านได้!"
เมื่อเห็นว่าหลินเสวียนตื่นเต้นกับของรางวัล, ศิษย์พี่หญิงรองก็รีบกล่าวเตือน
ส่วนท่านผู้อาวุโสหลิว, นางมองหลินเสวียนด้วยสายตาเรียบเฉย
"เจ้าจะเลือกระดับไหน?"
"ข้าขอเลือกระดับยาก!"
คำพูดที่แน่วแน่ของหลินเสวียน ทำให้ท่านผู้อาวุโสหลิวขมวดคิ้วเล็กน้อย
………………….