บทที่ 160 นั่งแถวหน้าอีกครั้ง
รุ่งสาง ท้องฟ้ายังมืดครึ้ม เมืองหวงหลี่ยังคงถูกปกคลุมด้วยหมอกหนา มองจากระยะไกลราวกับเป็นดินแดนสวรรค์ ในหมอกหนานี้มีคนเดินผ่านไปมาเป็นครั้งคราว พริบตาเดียวก็หายไปต่อหน้า ทำให้ถนนใหญ่ดูเหมือนนรก เพราะถ้าไม่ใช่นรกแล้วจะมีภูตผีที่ไร้เงาได้อย่างไร? หลังจากประกาศรายชื่อผู้เข้าแข่งขันประลองบนเวที ลั่วเซียน...
