บทที่ 153 พิษคำสาปจากโลหิต
ดวงตาสีเข้มของหลิงเฟยเต็มไปด้วยความลุ่มลึกที่ไม่สามารถเข้าใจได้ซึ่งคนอื่นไม่สามารถเข้าใจ เมื่อเขาได้ยินหลูมู่หยานโพล่งออกมา หัวใจของเขาก็เต้นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้ ตั้งแต่ที่เขาต้องเป็นอัมพาตนั่งรถเข็น เขาไม่เคยละทิ้งความหวังที่จะมีชีวิตรอด แต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไป นักปรุงยา หรือนักเล่นแร่แปรธาตุจำนวนน...
