(ฟรี) บทที่ 146 (ฟรี)

(ฟรี) บทที่ 146 (ฟรี)

*(สลับตอนฟรีที่ 150 มาฟรีตอนนี้แทนนะ)

โลกหมุนคว้าง หมอกควันสลาย

ในพริบตา นักเรียนของสุ่ยเฉิงที่ 1 ก็ถูก "ประตูมิติ" พากลับมายังโลกหลัก

ณ ลานกว้าง โรงเรียนมัธยมปลายสุ่ยเฉิงที่ 1

การเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาและอวกาศ ทำให้ทุกคนรู้สึกเวียนหัว

อู๋เทียนส่ายหน้าแรงๆ พอตั้งสติได้ ก็ปล่อยมือ

สาวๆทั้งสี่ก็ฟื้นคืนสติเช่นกัน

แต่เมื่อนึกย้อนไปถึงสิ่งที่เห็นก่อนหน้านี้ ก็มีสีหน้าไม่สู้ดี

พวกเธอยังคง "ช็อค" กับภาพ ดวงตาลึกลับที่ปรากฏขึ้นหลังรอยแยกมิติ

มัน... น่ากลัวเกินไปแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้น

โอวหยางชิง อาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนสุ่ยเฉิงที่ 1 ซึ่งเป็นหนึ่งในนักผจญภัยระดับสูงไม่กี่คน ของเมืองสุ่ยเฉิง บวกกับจูหลิง และอาจารย์ใหญ่อีกหลายคน

อีกทั้งโอวหยางชิงยังเป็น "ผู้ควบคุมโลก" ภายในมิติย่อย สามารถระเบิดพลังที่เหนือกว่าตัวเองได้!

แต่สุดท้ายกลับเห็นเขาในสภาพแบบนั้น...

บาดเจ็บสาหัสและแขนขาด!

ใบหน้าหายไปครึ่งหนึ่ง อีกทั้งบนบาดแผล ยังมีเงาสีดำที่ดิ้นขยุกขยิกเหมือนงูราวกับ "คำสาป"

"เกิดอะไรขึ้นกับอาจารย์ใหญ่โอวหยาง!?"

"มิติย่อย เป็นอะไรไป!?"

"พระเจ้า! เมื่อกี้มันเรื่องอะไรกัน! น่ากลัวสุดๆ!"

"บางที... อาจจะเป็นภัยพิบัติ ที่ไม่อาจคาดเดาได้"

"ว่าแต่พวกเธอเห็นมั้ย เสี่ยวตี้ตายแล้ว..."

"เขามีขนขึ้นเต็มตัว กลายเป็นสัตว์ประหลาด..."

"ตราประจำมิติแตกสลาย... คนที่ตาย มีมากกว่าหนึ่งคน"

นักเรียนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์

ใบหน้าของพวกเขา เต็มไปด้วยความหวาดกลัว และหวาดผวา

ไม่มีใครรู้ว่า เกิดอะไรขึ้นในมิติย่อย ถึงทำให้นักผจญภัยระดับสูง บาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น

ในตอนนั้นเอง

"ทุกคน! กลับบ้านก่อน!" อาจารย์คนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาในสภาพเหงื่อแตกพลั่ก

"การสอบจำลองสิ้นสุดลงแล้ว โรงเรียนมีเหตุฉุกเฉิน ปิดชั่วคราว! ทุกคน! ออกไป!" เขาตะโกนซ้ำๆ สามครั้ง ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง

ได้ยินน้ำเสียงและท่าทีแบบนั้น บวกกับภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พวกนักเรียนก็ทราบได้ทันทีว่านี่คือเรื่องใหญ่ จึงเชื่อฟัง อย่างว่าง่าย

พวกเขารีบทยอยกันออกจากลานกว้าง โดยมีอาจารย์เลิ่ง ครูประจำชั้นของอู๋เทียนที่เดินเข้ามา เริ่มควบคุมสถานการณ์ ให้นักเรียนเดินออกไป

อู๋เทียนและเพื่อนๆ ก็เช่นกัน

"อู๋เทียนพวกเรากลับก่อนนะ" มู่ชิงเสวี่ยเอ่ยลา เธอขมวดคิ้ว ใบหน้าที่สวยงาม เต็มไปด้วยความกังวล

เธอพอจะเดาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ แต่ก็ยังไม่แน่ใจ จึงรีบกลับบ้าน เพื่อไปถามผู้ใหญ่

"แล้วเจอกัน" อู๋เทียนพยักหน้า บอกลากับพวกสาวๆ แล้วเดินกลับบ้าน