บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 37 แพ้ชนะก็ต้องแต่งงานกับศิษย์น้อง

บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 37 แพ้ชนะก็ต้องแต่งงานกับศิษย์น้อง

หลังจากท่านประมุขกล่าวจบ สายตาก็หยุดอยู่ที่หลี่ซู

สายตาของนางไม่ได้กดดันมากนัก เห็นได้ชัดว่ามอบสิทธิ์ในการเลือกให้หลี่ซู

ด้านข้าง ซูอวิ๋นใบหน้าแดงก่ำ อายจนไม่กล้าแม้แต่มองหลี่ซู

ในใจ "เต้นตึกตัก"

ดูเหมือนท่านประมุขจะไม่ได้ปรึกษานางมาก่อน แต่ท่านประมุขมองออกว่าในใจของนางมีความรู้สึกต่อหลี่ซู

ยิ่งไปกว่านั้น ซูอวิ๋นเป็นเด็กที่ท่านประมุขเลี้ยงดูมา ท่านประมุขเปรียบเสมือนบิดามารดาของนาง หากหลี่ซูตอบตกลง เรื่องนี้ก็ถือว่าจบ

ตอนนี้ซูอวิ๋น ทั้งอาย ทั้งประหม่า แต่นางก็อยากได้ยินคำตอบของหลี่ซู

หลี่ซูยังไม่ตอบ

ซูอวิ๋น ศิษย์น้องที่ทั้งสวยทั้งน่ารัก ทำให้ยากที่จะไม่ชมชอบ

ต่อให้ไม่มีนิ้วทองคำ หลี่ซูก็ยินยอมแต่งงานกับนาง

ยิ่งไปกว่านั้น นางยังเป็นรากวิญญาณระดับห้า

หากให้นางให้กำเนิดบุตร ลูกหลานคงจะมีรากวิญญาณที่ดี

ส่งผลดีต่อรากวิญญาณของหลี่ซูมากขึ้น

ตอนนี้ทำได้เพียงมุ่งเน้นปริมาณ

ตอนนี้ลูกหลานที่มีรากวิญญาณ 50 คน ยังไม่สามารถทำให้รากวิญญาณของหลี่ซูไปถึงระดับแปดได้

การเพิ่มระดับของรากวิญญาณ เป็นเรื่องยากมาก

ในเขตพื้นที่ของสามนิกายเซียนใหญ่ ไม่สามารถหาโอสถหรือสมุนไพรที่เพิ่มระดับรากวิญญาณได้

เซียนที่แท้จริงอาจจะมีวิธีบางอย่าง แต่ผลลัพธ์ก็มีจำกัด

แน่นอน สาเหตุหลักคือ 50 คนที่มีรากวิญญาณนั้น รากวิญญาณของพวกเขาอ่อนแอเกินไป

คนที่ดีที่สุดก็แค่ระดับแปด ลูกหลานอีกจำนวนมาก รากวิญญาณยังไม่ถึงขั้น

.

แต่ทว่า ต่อให้ยินยอม ต่อให้มีผลประโยชน์มากมาย ตอนนี้หากตอบตกลงท่านประมุข ก็เท่ากับว่ายอมรับการจัดการของท่านประมุข

ดูเหมือนท่านประมุขอยากให้หลี่ซูกลับไปฝึกฝนที่สำนักเซียนเวหา เพื่อที่จะสามารถทะลวงไปถึงระดับแกนทองได้ง่ายขึ้น

มีเพียงรากวิญญาณสวรรค์เท่านั้นที่ไม่มีอุปสรรคในการทะลวงระดับแกนทอง

ยิ่งรากวิญญาณอ่อนแอเท่าใด อุปสรรคในการทะลวงระดับแกนทองยิ่งน่ากลัวยิ่งขึ้น

แม้ว่าหลี่ซูจะไปถึงจุดสูงสุดระดับสร้างฐานอย่างรวดเร็ว แต่ท่านประมุขกลับยิ่งกังวลมากขึ้น

นี่จึงเป็นสาเหตุที่นางเสนอเช่นนี้

แต่หากหลี่ซูฝึกฝนเหมือนผู้บำเพ็ญเซียนทั่วไป ก็คงจะสูญเปล่า

แต่ตอนนี้จะปฏิเสธท่านประมุขโดยตรง หนึ่งคือนางหวังดีกับเขาจริง ๆ สองคือจะทำให้น้อยใจหรือไม่

ดังนั้น หลังจากคิดอยู่หนึ่งนาทีกว่า ๆ หลี่ซูจึงเอ่ยปาก

"ท่านอาจารย์ ข้ายินยอมแต่งงานกับศิษย์น้องซูอวิ๋น"

หลี่ซูกล่าว

หลังจากเขาพูดจบ ก็เห็นว่าใบหน้าของท่านประมุข เบ่งบานด้วยรอยยิ้ม

ท่านประมุขยิ้ม

ยิ้มแล้วสวยจริง ๆ

‘ที่จริงข้าอยากแต่งงานกับท่านมากกว่า’

หลี่ซูพูดเสริมในใจ

คำพูดนี้ แน่นอนว่าตอนนี้พูดไม่ได้

ด้านข้าง ใบหน้าของซูอวิ๋นแดงก่ำไปถึงคอ

นางยิ่งอายมากขึ้น

ก้มหน้าลงต่ำ ไม่กล้าแม้แต่มองหลี่ซู

แต่ทว่า

ในใจกลับไม่ประหม่ามากนัก แม้จะมีความยินดีอยู่บ้าง เพียงแต่ตอนนี้อายจนแทบอยากมุดดิน

แม้ว่านางจะมีอายุสี่สิบกว่าปีแล้ว แต่ส่วนใหญ่ใช้เวลาไปกับการบำเพ็ญ

การบำเพ็ญนั้น ไร้ซึ่งกาลเวลา

นางไม่เพียงมีร่างกายของหญิงสาว แต่ยังมีจิตใจของหญิงสาวด้วย

"แต่ทว่าท่านอาจารย์ วิธีการฝึกฝนของข้าค่อนข้างพิเศษ หากถูกจำกัดอยู่ในสถานที่ใดสถานที่หนึ่ง กลับจะส่งผลเสียต่อการฝึกฝนของข้า โปรดวางใจเถิด ข้าฝึกฝนอย่างถูกต้อง ไม่ยุ่งเกี่ยวกับวิถีมาร"

หลี่ซูพูดต่อ

แม้ว่ารอยยิ้มของท่านประมุขจะดูดี เขายังอยากมองอีกสักพัก แต่คำพูดเหล่านี้จำเป็นต้องพูด

เป็นไปตามคาด รอยยิ้มบนใบหน้าของท่านประมุขก็ค่อย ๆ หายไป

"เช่นนั้นเจ้าหมายความว่าอย่างไร"

ท่านประมุขถาม

หลี่ซูมองนาง "ท่านอาจารย์ พวกเราลองเดิมพันกันเป็นอย่างไร"

เดิมพัน!

"เดิมพันอะไร"

"เดิมพันว่าภายในห้าปี ข้าจะทะลวงไปถึงระดับแกนทอง"

ภายในห้าปี ทะลวงไปถึงระดับแกนทอง!

ซูอวิ๋นเงยหน้าขึ้น มองหลี่ซูโดยไม่รู้ตัว

ท่านประมุขเลิกคิ้ว ในดวงตาปรากฏแววสนใจ

"เจ้าจะเดิมพันอย่างไร"

นางถาม

"หากข้าชนะ ข้าจะแต่งงานกับศิษย์น้องซูอวิ๋น แต่ขอให้ท่านอาจารย์อนุญาตให้ข้าฝึกฝนตามวิธีของข้า ส่วนศิษย์น้องซูอวิ๋น ข้าจะไม่บังคับให้นางอยู่ข้างกาย ขอให้นางฝึกฝนอยู่ที่สำนักเซียนเวหา"

"หากข้าแพ้ ข้าจะแต่งงานกับศิษย์น้องซูอวิ๋น กลับไปฝึกฝนที่สำนักเซียนเวหา"

หลี่ซูพูดถึงเดิมพัน

อืม เดิมพันนี้ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ก็ต้องแต่งงานกับซูอวิ๋น

ซูอวิ๋นเป็นอัจฉริยะรากวิญญาณระดับห้า ต่อให้แต่งงานแล้ว หลี่ซูก็ไม่คิดจะให้นางอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลี่

แบบนั้นกลับจะส่งผลเสียต่อนาง

นางควรจะฝึกฝนอยู่ที่สำนักเซียนเวหา

ต่างจากผู้บำเพ็ญหญิงคนอื่นที่หลี่ซูแต่งงานด้วย ซูอวิ๋นมีโอกาสที่จะทะลวงไปถึงระดับแกนทอง

นางสามารถอยู่ข้างกายหลี่ซูได้นาน

ดังนั้น หลี่ซูจึงไม่คิดจะทำให้นางเสียเวลา

แต่ทว่า...

ก่อนหน้านั้น หลี่ซูจะขอความเห็นของนาง ขอให้นางให้กำเนิดบุตรให้เขา

เรื่องนี้ไม่เสียเวลามากนัก

ใบหน้าของซูอวิ๋น แดงก่ำไปถึงใบหูอีกครั้ง

ในใจกลับมีความสุข ศิษย์พี่หลี่ซูคงจะชอบนาง ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ก็อยากแต่งงานกับนาง

.

สายตาของท่านประมุขกวาดผ่านใบหน้าของซูอวิ๋น

ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ก็ต้องแต่งงานกับศิษย์น้อง...

เดิมพันของหลี่ซู... ดูเหมือนจะทำให้นางรู้สึกสนใจ

"ตกลง ข้าจะเดิมพันกับเจ้า"