บทที่ 473 ปรมาจารย์ฮุ้นหยวนหม่าป่าวกั๋ว

"สวัสดีทุกคน ข้าคือหม่าป่าวกั๋ว ปรมาจารย์ฮุ้นหยวนไทเก๊ก ขอต้อนรับแฟน ๆ ทุกท่านเข้าสู่การสอนส่วนตัวในตอนที่สอง ข้าหวังว่าไม่ว่าพวกท่านจะมีพรสวรรค์ในด้านนี้หรือไม่ ก็สามารถพัฒนาตนเองได้จากการดูการสอนของข้า"

ชายชราบนหน้าจอโค้งคำนับมือ และทำท่าทางเหมือนปรมาจารย์

"วันนี้เราจะสอนวิชาลับของฮุ้นหยวนไทเก๊ก 'สายฟ้าห้าต่อ' ข้าต้องทำให้คุ้มค่ากับค่าเรียนสามหมื่นหยวนของพวกท่าน ถ้าข้าไม่แสดงฝีมือ ข้าก็จะไม่มีหน้าที่จะอยู่ได้ ข้ารับรองว่าถ้าพวกท่านเข้าใจพลังของข้าได้แค่หนึ่งในสิบ ก็สามารถต่อสู้กับชายฉกรรจ์ได้หลายคน

ถ้าเข้าใจพลังของข้าได้หนึ่งในห้า แชมป์ยูโดหรือสายดำระดับสิบ ก็จะถูกพวกท่านล้มลงได้ทั้งหมด

แม้ว่าข้าจะไม่อยู่ในยุทธจักรแล้ว แต่ข้าก็ยังหวังว่าในยุทธจักรจะมีตำนานของข้าอยู่ พวกท่านต้องดูให้ดี"

"สายฟ้าห้าต่อเน้นคำเดียวคือ เร็ว สองคำคือ เร็วมาก สามคำคือ เร็วมาก ๆ สี่คำคือ เร็วมากอย่างยิ่ง ห้าคือ เร็วมากจนไม่สามารถจินตนาการได้"

พูดจบ หม่าป่าวกั๋วในวิดีโอก็เริ่มฝึก 'สายฟ้าห้าต่อ' วิชาลับของเขา

นี่มันอะไรอีก?

เล่ยหมิงมองลู่เสวี่ยฉีที่โผล่หัวจากอ้อมอกของเขาและเริ่มทำท่าทางเลียนแบบ เขาประหลาดใจมาก

ดูวิชาสายฟ้าห้าต่อนั้นแล้ว เขารู้สึกเหมือนดูละครลิง

แต่ว่าลู่เสวี่ยฉีกลับตั้งใจฝึกอย่างมาก

หลายครั้งมือเล็ก ๆ ของเธอเกือบจะตีหน้าเล่ยหมิง

หลังจากฝึกเสร็จ หม่าป่าวกั๋วทำท่าทางจบการฝึก

เขามองดูเหล่าศิษย์ในวิดีโอ

ในครั้งนี้มีประมาณเจ็ดคนเข้าร่วมการเรียน

นั่นหมายความว่าเขาได้เงินค่าลงทะเบียนไปสองแสนหนึ่งหมื่นหยวน!

เล่ยหมิงเข้าใจว่าลู่เสวี่ยฉีสมัครเรียนเพราะเธอมีความคิดไม่ปกติ และตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ อาจทำให้เธอยิ่งสับสน

แถมตอนนี้เธอก็ไม่ได้ขาดเงินเลยมีความคิดแปลก ๆ แบบนี้

"นักเรียนหญิงท่านนั้น กรุณาลุกขึ้นมาแสดงให้ข้าดูที ท่านนั่งอยู่ในอ้อมอกสามีอย่างนี้ จะเข้าใจแก่นแท้ของสายฟ้าห้าต่อได้ยังไง? ข้าเคยบอกไปแล้วว่าเรียนต้องเรียนคนเดียว แต่ท่านมีสองคน ข้าต้องขอเพิ่มค่าลงทะเบียนอีกสองหมื่นหยวน ท่านจะโอนเงินให้ข้าเมื่อไหร่ก็ได้"

หม่าป่าวกั๋วมองแล้วชี้ไปที่ลู่เสวี่ยฉี

"อาจารย์หม่า ตอนนี้ฉันกำลังตั้งครรภ์ ไม่สะดวกที่จะทำท่าทาง ฉันสมัครเรียนเพื่อให้ลูกได้สัมผัสกับศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิมในอนาคต และสามารถพัฒนาทางด้านนี้

ส่วนเงิน ฉันจะโอนให้ท่านในภายหลัง"

ลู่เสวี่ยฉีพูดอย่างเคารพ

เห็นได้ชัดว่าเธอเคารพหม่าป่าวกั๋วอย่างมาก

วิชาสายฟ้าห้าต่อ ในสายตาของเธอ เหมือนกับวีรบุรุษในละครโทรทัศน์ หล่อเหลามาก

เล่ยหมิงกัดฟันไม่ไหว "อาจารย์หม่า ผมแนะนำให้คุณทำตัวเป็นคนหน่อย วิชาสายฟ้าห้าต่อนี้ ยายของผมก็ทำได้ คุณกล้าเอามาแสดง ยังเรียกว่าฮุ้นหยวนไทเก๊กอีก!"

"หนุ่มน้อย ข้าแนะนำให้เจ้าเคารพกันหน่อย ถ้าเจ้ามีความสงสัยในวิชาของข้า สามารถมาท้าทายข้าได้ แต่ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าดูถูกฮุ้นหยวนไทเก๊กของข้า ในฐานะเจ้าสำนัก ข้าต้องเตือนเจ้า" หม่าป่าวกั๋วโกรธ

ขณะเดียวกัน คนอื่น ๆ ในวิดีโอก็เริ่มตำหนิเล่ยหมิง

"เจ้าหนุ่ม เจ้าว่าอะไรนะ?"

"พวกเราคือศิษย์ของอาจารย์หม่า เจ้ารู้ไหมว่ามีศิษย์ที่เคารพกราบไหว้ท่านมากมาย ในประเทศมีมากกว่าร้อยคน ในระดับนานาชาติอาจารย์หม่าก็มีชื่อเสียง มีศิษย์นับพัน!"

"ถ้าอาจารย์หม่าไม่มีความสามารถ เจ้าคิดว่าจะมีคนมากราบไหว้ท่านมากมายขนาดนี้หรือ? เจ้าต้องขอโทษอาจารย์หม่า"

"ถ้าเจ้าไม่พอใจ ก็ไปที่โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ของอาจารย์หม่าเพื่อท้าทายท่าน แล้วเจ้าจะรู้ว่าเจ้านั้นผิด"

เล่ยหมิงกลอกตา ดูเหมือนคนที่เสียภาษีด้วยความฉลาดมีไม่น้อย

ไม่รู้ว่าคนพวกนี้ใช้ชีวิตมายังไงได้!

"อาจารย์หม่าใช่ไหม? บอกที่อยู่ฉันมา หลังจากกินข้าวเที่ยง ฉันจะไปท้าทายคุณ" เล่ยหมิงพูดอย่างไม่พอใจ

"หึ! ข้าหม่าป่าวกั๋วไม่รับคำท้าทายง่าย ๆ ถ้าเจ้าต้องการท้าทายข้า ก็เอาเงินสามหมื่นหยวนมา ข้าจะรับการท้าทายเหมือนสอนศิษย์"

หม่าป่าวกั๋วพูดอย่างเย็นชา

"ไม่มีปัญหา ส่งที่อยู่มาที่โทรศัพท์ของภรรยาฉัน คืนนี้ฉันจะไป" เล่ยหมิงพูดอย่างไม่พอใจ

นี่มันหลอกเงินกันชัด ๆ

เขาจะไม่ปล่อยให้คนนี้ลอยนวลต่อไป

โดยเฉพาะการหลอกเงินของภรรยาเขา เขาไม่สามารถทนได้

พูดจบเล่ยหมิงก็ตัดวิดีโอทันที

ลู่เสวี่ยฉีไม่พอใจ "สามี ทำไมคุณถึงไม่เคารพอาจารย์หม่า อาจารย์หม่าจริง ๆ นะเก่งมาก แค่สามหมื่นหยวนก็ได้ความรู้มา ฉันว่ายังไงก็คุ้มนะ ต่อไปลูกของเราจะได้พัฒนาด้านนี้ด้วย"

เล่ยหมิงไม่รู้จะพูดอะไร

ลู่เสวี่ยฉีเป็นคนที่คิดอะไรตื้น ๆ และตัดสินจากความประทับใจแรก

ถ้าเธอตัดสินใจแล้ว ต่อให้สิบวัวก็ลากกลับไม่ได้!

วิธีเดียวที่พิสูจน์ได้คือการกระทำจริง

"เธอต้องการสามีหรือต้องการอาจารย์หม่า?" เล่ยหมิงพูดอย่างหมดหวัง

ลู่เสวี่ยฉีไม่คิดและเริ่มอ้อน "ฉันแน่นอนต้องการสามี แต่ฉันก็อยากให้ลูกเรียนรู้ความรู้ มันไม่ได้เสียอะไรเลย แค่สามหมื่นหยวน นายก็ให้ฉันตั้งมากมาย ไม่มีที่ใช้เงิน นี่ก็ดีกว่าซื้อของหรูหราเสียอีก"

"พูดอย่างนี้ก็ใช่ แต่ว่าคนนั้นโกง เธอจะดูคืนนี้ไหม ถ้าฉันชนะอาจารย์หม่า เธอเลิกเรียนได้ไหม"

เล่ยหมิงพูดอย่างเบื่อหน่าย

ลู่เสวี่ยฉีกรอกตา "สามี คุณถ้าแพ้ อย่าโกรธนะ แม้ว่าคุณจะเป็นที่สุดในใจฉัน แต่อาจารย์หม่าเป็นปรมาจารย์ด้านนี้ ศิลปะต้องมีความเชี่ยวชาญ คุณคงไม่สามารถสู้ได้"

เล่ยหมิงขมวดคิ้ว

เขาไม่อยากอธิบายอะไรแล้ว

หม่าป่าวกั๋วที่เป็นปรมาจารย์ปลอม ๆ

เขาสามารถต่อยให้ล้มได้ในหมัดเดียว

การที่คนนี้หลอกเงินจากภรรยาที่น่ารักของเขา มันทำให้เขาโกรธ

หลังจากนั้นทั้งสองไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก

ตอนบ่ายลู่เสวี่ยฉีง่วงนอน นอนในอ้อมกอดเล่ยหมิงจนบ่าย

ตอนหกโมงเย็น อาหารเสร็จแล้ว ทั้งสองทานอาหารเย็น จนทุ่มกว่า

ตามเวลานัด

ตามที่อยู่ที่หม่าป่าวกั๋วส่งมา เล่ยหมิงขับรถไปยังโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ของเขา