บทที่ 220: การเดินทางสู่ความสําเร็จ
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[ลงแบบราคาถูกแค่ใน my-novel แต่จะลงช้ากว่าThai-novel 100 ตอน]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 220: การเดินทางสู่ความสําเร็จ
ซุนเฉิงนำเทคโนโลยีบางอย่างออกมาเพื่อแลกเปลี่ยนกับรัสเซีย ซึ่งของพวกนี้มีความคล้ายคลึงกับที่เขาเคยแสดงให้จีนเห็นมาก่อน แต่ก็มีความแตกต่างกันอยู่บ้าง
สาเหตุเพราะ เขาไม่มีความตั้งใจที่จะขายเทคโนโลยีล้ำค่าทั้งสามอย่าง ได้แก่ "เครื่องยนต์เทอร์โบแฟนแรงขับหนัก 20 ตัน" "เครื่องยนต์เจ็ทน้ำแบบแม่เหล็กเหลวรุ่นแรก" และ "แบตเตอรี่โพลิเมอร์ขนาดเล็ก 100,000 mAh" ให้กับรัสเซีย
แสนยานุภาพทางทหารของรัสเซียแข็งแกร่งอยู่แล้ว สามารถต่อกรกับสหรัฐอเมริกาได้ทั้งในแง่ของกองทัพบก กองทัพอากาศ รวมถถึงคลังแสงนิวเคลียร์
จุดอ่อนของพวกเขาส่วนใหญ่อยู่ที่กองทัพเรือและความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจ
แม้ว่าซุนเฉิงต้องการให้รัสเซียดึงดูดความสนใจและเป็นปรปักษ์ต่อประเทศอื่น แต่ใจจริงแล้ว…ตัวซุนเฉิงไม่มีความคิดที่จะสนับสนุนสักประเทศใดบนโลกอยู่แล้ว
เพราะเขารู้ดีว่า ความร่วมมือระหว่างออโต้บอตส์และสหรัฐอเมริกา มันไม่ได้ดีอะไรมากนักหรอก
อย่าลืมสิว่า สิ่งมีชีวิตจักรกลมีพื้นฐานจากซิลิคอน ซึ่งโดยเนื้อในแล้ว พวกเขาล้วนเป็นสิ่งที่ขัดแย้งกับสิ่งมีชีวิตที่ใช้อะตอมคาร์บอนเป็นพื้นฐานอย่างเช่น มนุษย์
ในฐานะที่เป็นถึงผู้นำของออโต้บอตส์ ถึงแม้ว่าออฟติมัสไพร์มอายุยังน้อย แต่เขาก็ไม่น่าจะไร้เดียงสาถึงขนาดเปิดเผยเทคโนโลยีของไซเบอร์ตรอนทุกอย่างให้กับสหรัฐอเมริกามากเกินไป
กำแพงแสงที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันนี้ได้ดึงดูดความสนใจของวลาดิเมียร์และคนอื่น ๆ ทันที
ในฐานะนักการเมือง ทั้งสามคนจึงไม่ได้ตกใจอะไรนัก พวกเขามองดูเทคโนโลยีการฉายภาพเสมือนจริงที่ยังคงเป็นเรื่องเหลือเชื่อบนโลกตรงหน้า มองดูมันอย่างใกล้ชิด
พวกเขาเหลือบมองกำแพงแสงอย่างรวดเร็ว และไม่นานนักก็ละสายตาไป
ซึ่งเมื่อได้เห็นเรือดำน้ำนิวเคลียร์ของรัสเซียที่ยังคงใช้งานอยู่และเป็นรุ่นล่าสุดอย่าง เรือดำน้ำนิวเคลียร์โจมตีชั้น "ยาเซ็น" เรือดำน้ำนิวเคลียร์ขีปนาวุธชั้น "ไต้ฝุ่น" และเรือดำน้ำนิวเคลียร์ขีปนาวุธชั้น "โบเร" ใบหน้าของวลาดิเมียร์และโคนาเชนคอฟก็เปลี่ยนเป็นไม่พอใจ
"คุณเฟรนซี่ นี่มันยังไงกัน? ทำไมเรือดำน้ำนิวเคลียร์ของรัสเซียของเราถึงมาปรากฏอยู่ที่นี่ได้?" โคนาเชนคอฟถามขึ้นมา
ซุนเฉิงตอบอย่างใจเย็นว่า "โปรดอย่าเข้าใจผิด เราไม่มีเจตนาร้าย เราเพียงแค่ต้องการเข้าใจว่ารัสเซียต้องการอะไรกันแน่ ภาพที่แสดงบนกำแพงแสงเป็นผลมาจากการที่วิศวกรของข้ารวบรวมข้อมูลจากอู่ต่อเรือเซเวโรดวินสค์ จากข้อมูลนี้ เราได้พัฒนาการออกแบบที่ได้รับการปรับปรุงสําหรับเรือดําน้ำของเจ้าแบบใหม่ เหนือกว่าแบบเดิมของเจ้าในหลาย ๆ ด้าน รัฐมนตรีโคนาเชนคอฟ ลองเข้าไปที่กำแพงแสงแล้วแตะที่แฟ้มข้อมูลที่มีชื่อว่า 'ชั้นโบเร' ดูสิ"
โคนาเชนคอฟลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก้าวไปข้างหน้าและแตะเบา ๆ ที่แฟ้มข้อมูลที่มีข้อความว่า "การดัดแปลงเรือดําน้ำนิวเคลียร์ขีปนาวุธชั้น ‘ชัั้นโบเร’ บนหน้าจอเสมือนจริง
หลังจากเกิดเอฟเฟกต์คล้ายระลอกคลื่นขึ้น กำแพงแสงก็เปลี่ยนรูปอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นแผนผังภาพตัดขวางของเรือดำน้ำขนาดมหึมา ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับเรือดำน้ำชั้นโบเรของรัสเซียอยู่บ้าง
"วิศวกรของข้าได้ทําการดัดแปลงชั้นโบเรอย่างละเอียดและพิถีพิถัน พวกเขาได้ออกแบบกระเบื้องซับเสียงแบบใหม่ทั้งหมด ซึ่งช่วยให้ระดับเดซิเบลที่ปล่อยออกมาจากเรือดำน้ำชั้นโบเรที่ได้รับการดัดแปลงสามารถควบคุมได้ระหว่าง 85 ถึง 90 โครงสร้างลำเรือหลักประกอบด้วยโลหะผสมใหม่ที่ไม่พบในโลก ซึ่งช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของเรือดำน้ำอย่างมากและช่วยให้สามารถดำน้ำได้ลึกถึง 900 เมตร นอกจากนี้ยังมีความสามารถในการล่องเรือภายในระยะ 500 ถึง 700 เมตร อีกทั้งเรายังสามารถจัดหาอุปกรณ์ที่เหนือกว่ามากมายเพิ่มพื้นที่ภายในของเรือดําน้ำได้หนึ่งในสามเมื่อเทียบกับอันเดิม ยิ่งไปกว่านั้น เราสามารถสร้างเครื่องปฏิกรณ์น้ำแรงดันรุ่นที่สามที่ได้รับการอัปเกรดมาใหม่ ซึ่งจะช่วยเพิ่มความเร็วของเรือดำน้ำได้อย่างน้อยยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับความสามารถในปัจจุบัน"
ในขณะที่ซุนเฉิงอธิบายต่อไป กําแพงแสงก็เปลี่ยนไปตาม โดยซูมเข้าที่หน้าตัดของเรือดำน้ำเป็นระยะ ๆ และขยายรายละเอียดเฉพาะที่เขากล่าวถึง
หลังจากการวิเคราะห์ที่เข้าใจง่ายและข้อมูลที่กระชับ วลาดิเมียร์และชายอีกสองคนมองหน้ากันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ความกระหายใคร่รู้เกี่ยวกับเรือดำน้ำลำนี้ ทว่าในขณะเดียวกัน พวกเขาก็รู้สึกถึงความไม่สบายใจอย่างรุนแรง
อาวุธอย่างเรือดำน้ำของพวกเขา…กลับถูกขโมยไปโดยสิ่งมีชีวิตจักรกลจากต่างดาว ซึ่งไม่เพียงแต่มันจะได้ข้อมูลโดยละเอียดไปเท่านั้น แต่ยังทำการดัดแปลงจากข้อมูลนั้นอีกด้วย พวกเขาจึงสงสัยว่าสิ่งนี้จะนำไปสู่ความขัดแย้งหรือไม่ หรืออีกฝ่ายคิดจะนำข้อมูลนี้ไปขายให้ผู้อื่น
ในทันใดนั้น วลาดิเมียร์ตัดสินใจอย่างรวดเร็วในใจ
เขาขัดจังหวะซุนเฉิงที่ยังแนะนำไม่ทันจบ แล้วถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "คุณเฟรนซี คุณวางแผนจะแลกเปลี่ยนแผนพัฒนาของเรือดำน้ำกับอะไร?"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของซุนเฉิงก็เป็นประกาย
การที่เขาทำเช่นนี้ ทั้งหมดก็เพื่อให้ได้ทรัพยากรที่เขาต้องการมากที่สุดจากรัสเซีย!
เขาตอบทันทีว่า "สําหรับเรือดําน้ำนิวเคลียร์โจมตีชั้นเจสัน หากเจ้าต้องการแลกเปลี่ยน เราก็ต้องการผลิตภัณฑ์โลหะสําเร็จรูป 1,000 ตัน แร่หายาก 100 ตัน และยูเรเนียมเสริมสมรรถนะหนึ่งตันที่มีความเข้มข้นมากกว่า 3% เราไม่รับการต่อรองเด็ดขาด! ส่วนแผนการปรับปรุงเรือดำน้ำระดับไต้ฝุ่น เราต้องการผลิตภัณฑ์โลหะสําเร็จรูป 3,000 ตัน แร่หายาก 300 ตัน และยูเรเนียมเสริมสมรรถนะสามตันที่มีความเข้มข้นมากกว่า 3%! เรือดำน้ำอีกลำก็เช่นกัน เราไม่รับการต่อรองด้วย!"
ในขณะที่ซุนเฉิงกล่าว จอแสงด้านหน้าเขาได้แสดงรายการโลหะสำเร็จรูปและแร่ธาตุหายากประเภทต่างๆ พร้อมปริมาณที่ต้องการในทันที ในบรรดาสิ่งเหล่านั้น ส่วนใหญ่เป็นโลหะธรรมดาที่หาได้ง่ายในท้องตลาด โดยมีข้อกำหนดด้านคุณภาพที่สูงกว่าเล็กน้อย ซึ่งแสดงให้เห็นเลยว่าเขาต้องการแลกเปลี่ยนเพียงใด ไม่ใช่การเรียกราคาเกินจริง
วลาดิเมียร์และชายอีกสองคนมองหน้ากัน พวกเขารู้สึกโล่งใจจริง
ยูเรเนียมเสริมสมรรถนะ 3% เป็นยูเรเนียมระดับต่ำ มันไม่เพียงพอสำหรับการผลิตอาวุธด้วยซ้ำ แม้ว่าพวกเขาจะยังกังวลเกี่ยวกับความตั้งใจของซุนเฉิงอยู่บ้าง แต่มันก็ยังเป็นสิ่งที่พวกเขาพอจะหามาได้อยู่
ส่วนโลหะอื่นๆ ที่เขาร้องขอ มีบางส่วนพวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อ แต่ส่วนใหญ่ก็คุ้นเคย
ในฐานะที่เป็นประเทศที่มีอาณาเขตที่ใหญ่ที่สุดในโลก รัสเซียสามารถเข้าถึงแร่ธาตุเกือบทั้งหมดภายในพรมแดนของตน ดังนั้นการได้มาซึ่งแร่ธาตุเหล่านี้จึงไม่ใช่เรื่องยาก
ในขณะนั้น วลาดิเมียร์อดไม่ได้ที่จะยิ้ม เขาหันไปหาซุนเฉิงและถามว่า "แล้วหากเราต้องการผลิตภัณฑ์สําเร็จรูปล่ะ?"
"หากต้องการเช่นนั้น เจ้าจะต้องจัดเตรียมวัสดุพื้นฐานมาให้เรา เราจะส่งวิศวกรไปยังอู่ต่อเรือของเจ้าเพื่อช่วยในกระบวนการผลิต ส่วนต้นทุนการผลิตจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าของแผนการผลิตที่เราใช้แลกเปลี่ยน ทว่า หากเจ้าต้องการเรือดำน้ำนิวเคลียร์สองลําขึ้นไปในการแลกเปลี่ยนกับเราครั้งเดียว เราจะให้ข้อมูลทั้งหมดที่ใช้พัฒนาเรือดำน้ำแบบไม่ต้องจ่ายสิ่งใดเลย..."
ซุนเฉิงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อล่อลวงพวกเขา เขาไม่เพียงแต่ลดราคายัง แต่ยังเสนอข้อเสนอที่ยากจะปฏิเสธอีกด้วย "ในทางทฤษฎี วิศวกรของข้าสามารถสร้างเรือดำน้ำ 'เจสันไค' ให้เจ้าได้ภายใน 20 วัน ส่วนเรือดำน้ำชั้นไต้ฝุ่นและโบเรจะใช้เวลานานกว่านั้น 45 วันและ 36 วันตามลําดับ"
คําพูดของเขาถูกใจวลาดิเมียร์และอีกสองคนมาก
หลังจากมองหน้ากัน วลาดิเมียร์พยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ถ้าสิ่งที่คุณพูดเป็นความจริง เราก็สามารถตกลงได้!"
