บทที่ 20 : บัตรเชิญ!
บทที่ 20 : บัตรเชิญ!
"เป็นแบบนี้นี่เอง!"
หลินเสวียนเข้าใจขึ้นมาทันที
"แต่จริงๆแล้ว, ผู้อาวุโสฝ่ายนอกก็ไม่ใช่กลุ่มก้อนเดียวกันซะทีเดียว!"
ลู่จื่อเยว่เปลี่ยนเรื่องพูดขึ้นมาทันที
"ไม่ใช่กลุ่มก้อนเดียวกัน?"
"นั่นมันหมายความว่ายังไงศิษย์พี่?" หลินเสวียนเริ่มสนใจคำพูดนี้
"ผู้อาวุโสฝ่ายนอกแต่ละคนต่างก็มีคนหนุนหลังที่แตกต่างกัน และที่ใดมีผลประโยชน์ที่นั่นย่อมมีการต่อสู้!"
"โดยรวมแล้ว ผู้อาวุโสฝ่ายนอกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มใหญ่ๆ" ลู่จื่อเยว่อธิบายอย่างละเอียด
"ดูเหมือนว่า แม้แต่ในสำนักก็ยังต้องมีการแบ่งพรรคแบ่งพวกด้วย" หลินเสวียนยิ้มจางๆ
"แน่นอนอยู่แล้ว!"
"ยิ่งมีสถานะสูงในสำนัก ก็จะยิ่งได้รับทรัพยากรที่ดีกว่า"
"เมื่อมีทรัพยากรมากมาย…มันก็หมายถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น!"
"ผู้อาวุโสฝ่ายนอกที่ทรงอิทธิพลที่สุด มีอยู่สามคน”
“พวกเขาคือผู้อาวุโสตูแห่งหอคัมภีร์, ผู้อาวุโสอู๋แห่งหอภารกิจ, และผู้อาวุโสหลิวแห่งหอทรัพยากร”
"ผู้อาวุโสที่ข้าจะพาเจ้าไปพบก็คือผู้อาวุโสฝ่ายปรุงโอสถที่อยู่ฝ่ายเดียวกับผู้อาวุโสหลิว!"
"ผู้อาวุโสหลิวได้ชักชวนศิษย์ฝ่ายนอกระดับท็อปสิบไปหลายคน, หนึ่งในนั้นก็คือศิษย์พี่หญิงรองของเจ้า…นางก็ถือว่าเป็นพวกเดียวกัน"
ลู่จื่อเยว่กล่าวอย่างละเอียด
"เป็นแบบนี้เอง"
"แล้วศิษย์พี่ลู่, ท่านก็อยู่ฝ่ายเดียวกับผู้อาวุโสหลิวด้วยหรือไม่?"
หลินเสวียนถามพร้อมรอยยิ้ม
"ศิษย์น้องหลิน เจ้าคิดว่าข้าคู่ควรขนาดนั้นเลยหรือ"
"ด้วยพรสวรรค์ของข้า, คงได้แค่ช่วยพวกเขาวิ่งทำงานจิปาถะเท่านั้น…ไม่มีคุณสมบัติพอจะเข้าร่วมกลุ่มหลักได้หรอก"
"แต่ศิษย์น้องหลิน, ข้าเชื่อว่าอีกไม่นานเจ้าคงได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านั้นเป็นแน่"
ลู่จื่อเยว่พูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
ถึงฝ่ายนอกจะมีการแบ่งพรรคแบ่งพวก
แต่คนพรสวรรค์ธรรมดาเเบบลู่จื่อเยว่ก็เป็นได้แค่คนนอกกลุ่มเท่านั้น
พูดตรงๆก็คือเขารู้จักคนในทั้งสามกลุ่ม…และเเน่นอนว่าเขาไม่กล้าทำให้ใครขุ่นเคือง
ไม่ว่าใครจะสั่งอะไร, เขาก็ทำหมด
ถึงแม้จะไม่ได้เข้าร่วมกลุ่มหลัก…แต่เขาก็ใช้ชีวิตได้ไม่เลว
"อืม!"
หลินเสวียนพยักหน้า, ตอนนี้เขาเข้าใจฝ่ายนอกมากขึ้นแล้ว
"ไปกันเถอะ!"
"ข้าพาเจ้าไปเอง"
ลู่จื่อเยว่พูดจบก็พาหลินเสวียนมุ่งหน้าไปยังหอทรัพยากร
"ศิษย์พี่ลู่, แบบนี้จะไม่ทำให้ท่านเสียเวลาลงเขาหรือ?" หลินเสวียนถามอย่างเป็นกังวล
"ไม่หรอก!"
"ภารกิจที่ข้าได้รับ, ใช้เวลาหนึ่งเดือ”
“ช่วยเหลือเจ้าเเค่หนึ่งหรือสองวันก็ไม่มีปัญหาอะไร”
ลู่จื่อเยว่พูดพร้อมรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินดังนั้น หลินเสวียนก็ไม่พูดอะไรต่อ
ระหว่างทาง หลินเสวียนได้พบกับศิษย์ฝึกหัดหลายคน…เเละทุกคนต่างก็มองเขาด้วยความอิจฉา
มีแม้แต่ศิษย์ฝ่ายนอกที่พยักหน้าทักทายเขาด้วย
เห็นได้ชัดว่าสถานะของเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมาก…
ไม่นานหลังจากนั้น
ทั้งสองก็มาถึงหอทรัพยากร!
หอทรัพยากร…เป็นสถานที่ที่จัดการทรัพยากรทั้งหมดของศิษย์ฝ่ายนอก!
สำหรับศิษย์ฝึกหัด, ในช่วงสามเดือนแรกจะไม่ได้รับทรัพยากรใดๆ
แต่หลังจากสามเดือนไปแล้ว พวกเขาก็จะสามารถรับทรัพยากรการบ่มเพาะบางอย่างจากหอทรัพยากรได้
ยกตัวอย่างเช่น, เม็ดโอสถ หรือศิลาวิญญาณ!
แต่เม็ดโอสถและศิลาวิญญาณเหล่านี้ ล้วนเป็นระดับต่ำสุดทั้งสิ้น
ต้องรีบกลายเป็นศิษย์ฝ่ายนอกอย่างเป็นทางการเสียก่อน…ถึงจะได้รับสิ่งที่ดีกว่าได้
จะเห็นได้ว่า, หอทรัพยากรถือเป็นสถานที่สำคัญอย่างยิ่งในฝ่ายนอก
"ศิษย์น้องลู่ เจ้ามาแล้ว!"
"เอ๊ะ ศิษย์น้องคนนี้ หน้าคุ้นๆนะ!"
ศิษย์สายนอกที่ยืนเฝ้าประตูมองหลินเสวียนด้วยสายตาแปลกๆ
"ศิษย์พี่จ้าว นี่คือศิษย์น้องหลินเสวียน!"
ลู่จื่อเยว่จงใจเน้นน้ำเสียงหนักแน่นเมื่อพูดชื่อของหลินเสวียน
"หลินเสวียน ศิษย์น้องหลิน!"
แน่นอน, เมื่อได้ยินชื่อของหลินเสวียน…ดวงตาของศิษย์พี่จ้าวก็ฉายแววประหลาดใจออกมา
จากนั้น, ท่าทางของเขาก็เปลี่ยนเป็นสุภาพมากขึ้นอย่างมาก
"ศิษย์น้องลู่ทำไมไม่บอกข้าล่วงหน้า ว่าศิษย์น้องหลินจะมา…ไม่งั้นพวกเราคงไม่ขวางศิษย์น้องหลินหรอก"
"เอาล่ะ…เชิญทั้งสองท่านเข้าไปด้านในเลย!"
ศิษย์พี่จ้าวยกยิ้มแล้วเชิญทั้งสองเข้าไปในหอทรัพยากร
"ว่าเเต่ศิษย์น้องหลิน, ไม่ทราบว่าเจ้ามีธุระอะไรที่นี่หรือ?"
"ศิษย์พี่จ้าว…ศิษย์น้องหลินอยากจะอาบเเช่โอสถ"
"ข้าเลยพาเขามาดูว่าพอจะซื้อสมุนไพรจากท่านอาจารย์ฝ่ายปรุงโอสถได้หรือไม่"
ลู่จื่อเยว่ตอบคำถามเเทนหลินเสวียน
"เรื่องแค่นี้เอง!"
"ไม่ต้องถึงมือท่านอาจารย์หรอก ข้าสามารถจัดการให้ศิษย์น้องหลินได้!"
ศิษย์พี่จ้าวพูดอย่างกระตือรือร้น
"ศิษย์พี่จ้าว…ท่านช่วยได้จริงๆหรือ?"
หลินเสวียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
"เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง!"
"ศิษย์น้องหลิน, เจ้าเขียนรายการสมุนไพรมาให้ข้าได้เลย”
“สิ่งไหนที่ข้ามีข้าก็จะให้เจ้าไปเลย…เเต่สิ่งไหนที่ข้าไม่มี ถ้าไม่ใช่สมุนไพรที่ท่านอาจารย์สั่งห้ามไว้, ข้าก็สามารถเบิกจากคลังให้เจ้าได้…เจ้าเเค่จ่ายเงินตามราคาปกติก็พอ”
ศิษย์พี่จ้าวพูดอย่างใจกว้าง
"แบบนี้ท่านอาจารย์ฝ่ายปรุงโอสถจะไม่ว่าท่านหรือ?" หลินเสวียนขมวดคิ้ว
"ศิษย์น้องหลินวางใจได้ ข้ากับท่านอาจารย์สนิทกันมาก"
"โดยปกติแล้ว…เรื่องซื้อขายสมุนไพร ข้าเป็นคนจัดการเอง เรื่องนี้ข้าตัดสินใจได้จริงๆ" ลู่จื่อเยว่อธิบาย
"เช่นนั้นก็ต้องขอรบกวนศิษย์พี่จ้าวเเล้ว!"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินเสวียนก็ไม่รีรออีกต่อไป
เขาหยิบกระดาษและพู่กันมาจากศิษย์พี่จ้าว…แล้วเขียนรายการสมุนไพรที่ต้องการทันที
"ศิษย์น้องหลิน สูตรโอสถของเจ้าไม่ธรรมดาเลยนะ…มันเกือบจะหลอมเป็นโอสถระดับพื้นฐานได้แล้ว"
"แต่ดูเหมือนว่าสูตรโอสถนี้จะขาดตัวยาสำคัญไปหนึ่งอย่างนะ!"
ศิษย์พี่จ้าวรับรายการสมุนไพรมา ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เดิมทีในสายตาของศิษย์พี่จ้าว, แม้ว่าหลินเสวียนจะสามารถสัมผัสพลังปราณได้ภายในสามวัน…แต่การปรุงโอสถนั้นมันคนละเรื่องกัน
อย่างไรก็ตาม, สูตรโอสถที่หลินเสวียนให้มานั้นไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
"ศิษย์พี่จ้าวคงไม่รู้ว่าตระกูลของข้าทำธุรกิจค้าขายมาหลายชั่วอายุคน…เเน่นอนว่าหนึ่งในนั้นก็คือธุรกิจสมุนไพร”
“และสูตรยานี้เป็นมรดกตกทอดของตระกูล”
หลินเสวียนอธิบายด้วยรอยยิ้ม
"อ้อ…ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!"
ศิษย์พี่จ้าวไม่ได้สงสัยอะไร, เพราะเรื่องแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
"เอาล่ะ, ข้าจะไปเอามาให้…ว่าเเต่เจ้าต้องการกี่ชุด?
“เเต่บอกไว้ก่อนนะ…ว่าราคามันไม่ถูกเลย!”
ศิษย์พี่จ้าวถามด้วยรอยยิ้ม
"เอาสามชุดก่อนแล้วกันศิษย์พี่!" หลินเสวียนกล่าว
"ได้เลย!"
"ในเมื่อศิษย์น้องไม่ต้องการตัวยาสำคัญ…ก็ราคาชุดละห้าพันตำลึง”
“รวมสามชุดก็…หนึ่งหมื่นห้าพันตำลึง!”
ศิษย์พี่จ้าวกล่าว
"ราคาไม่ใช่ปัญหา!" หลินเสวียนพยักหน้า
สมุนไพรบางชนิดในสูตรยานี้มีราคาแพงมาก, ห้าพันตำลึงถือว่าถูกกว่าที่หลินเสวียนคิดไว้เสียอีก
"เอาล่ะ…ข้าจะไปเตรียมมาให้!"
ศิษย์พี่จ้าวพยักหน้า แล้วหันหลังเดินจากไปเพื่อเตรียมของ
เเละการรอคอยครั้งนี้ กินเวลานานถึงครึ่งชั่วยาม
ครึ่งชั่วยามต่อมา…ศิษย์พี่จ้าวก็กลับมาพร้อมกับขวดสามใบ!
"ศิษย์น้องหลิน, เจ้าโชคดีจริงๆ!"
"ตอนที่ข้าไปเอาสมุนไพร, บังเอิญท่านอาจารย์ก็อยู่ที่นั่นพอดี"
"ท่านได้ยินว่าสมุนไพรเหล่านี้เป็นของที่ศิษย์น้องหลินต้องการใช้…ท่านจึงช่วยสกัดเป็นน้ำสมุนไพรให้เรียบร้อยแล้ว!"
ศิษย์พี่จ้าวยื่นขวดสามใบให้หลินเสวียน…พร้อมกับพูดด้วยความอิจฉา
การสกัดสมุนไพรเป็นน้ำจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพได้มากขึ้น, และมันยังสะดวกต่อการใช้งานอีกด้วย
"รบกวนฝากศิษย์พี่จ้าวช่วยขอบคุณท่านอาจารย์ด้วย!"
หลินเสวียนพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"ท่านอาจารย์บอกว่า…เเค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น!"
"อ้อ ใช่แล้ว!"
"ท่านอาจารย์ฝากบัตรเชิญใบนี้มาให้ศิษย์น้องหลินด้วย!"
พูดจบ…ศิษย์พี่จ้าวก็หยิบบัตรเชิญออกมาแล้วยื่นให้หลินเสวียน
…………………..
