บทที่ 1159 เพียงมือเดียวพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน
นักพรตไป๋ฮวาหันหน้าหนีไป สั่นเทิ้มไม่กล้าตอบ หลี่ผิงรอคอยอยู่นาน แต่ก็ไม่ได้รอให้ไป๋ฮวาเปลี่ยนใจ จึงถอนหายใจเบาๆ แล้วเก็บอักขระจารึกเซียนที่แท้จริงทั้งสามไว้ "ช่างเถอะ สหายไม่เต็มใจ ข้าก็ไม่จำเป็นต้องบังคับ" "ถึงอย่างไร การใช้พลังของเซียนแท้ก็ไม่ใช่ว่าใครก็กล้าทำกัน..." "เรื่องการเคลื่อนย้ายถ้ำสวรร...
