16

บทที่ 16 การขอบคุณจากแฟนสาว

"แฟนหนุ่มเหรอ???"

หลี่หมานซู จับข้อมูลสำคัญจากคำพูดของซุนซินอีได้ทันที ดวงตาของเธอเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

แม้ก่อนหน้านี้เธอจะไม่ค่อยกลับบ้านมาก่อนที่จะถึงช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่ต้องพักใจ แต่จากที่เธอรู้จักหยางห่าว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่ได้เร็วขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้นคู่กรณียังเป็นสาวสวยที่อายุน้อยกว่าเธออีกด้วย

เฉินหมิงซานที่อยู่ข้างๆ ก็มีสีหน้าตกตะลึงเช่นกัน เขาเคยคิดว่าหยางห่าวยังคงหลอกลวงสาวน้อยคนนี้อยู่ แต่ไม่คิดว่าจะสามารถคว้าใจเธอได้แล้ว

เมื่อเห็นรูปร่างที่สูงและเซ็กซี่ของซุนซินอี หมิงซานก็อดไม่ได้ที่จะครุ่นคิดในใจ: "หมูเอ้ย! ผักที่ดีแบบนี้กลับไปให้หมูขุดกินแล้ว!" เขาแอบอิจฉาและอยากเป็นหมูตัวนั้นทันที

หมิงซานจึงวางแผนในใจว่าจะหาทางขอเบอร์โทรจากซุนซินอี เพราะเห็นได้ชัดว่าเธอคงจะหลอกง่าย ถึงขนาดที่ไม่รังเกียจคนส่งอาหาร แล้วเขาซึ่งเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทโฆษณาใหญ่ๆ จะไม่สามารถทำให้เธอสนใจได้ง่ายๆ เหรอ?

"หยางห่าว นายช่างทำได้จริงๆ เพิ่งหย่าก็หาแฟนใหม่แล้ว!"

หากหยางห่าวหาแฟนใหม่ที่ไม่สวยกว่าเธอ หลี่หมานซูอาจไม่รู้สึกอะไร แต่กลับรู้สึกยินดีในใจว่า: "ดูสิ! เลิกกับฉันไปก็หาได้แค่ผู้หญิงแบบนั้นเอง"

แต่ตอนนี้ เขากลับเลือกซุนซินอีสาวสวยที่อายุน้อยกว่าเธอ หลี่หมานซูรู้สึกไม่พอใจทันที เธอรู้สึกเหมือนถูกหยางห่าวทิ้ง ไม่ใช่ทิ้งเขา

"ฉันหาแฟนหลังจากหย่าแล้ว มันทั้งถูกต้องและถูกกฎหมาย"

"ไม่เหมือนบางคน ยังไม่หย่าก็รีบหาคนใหม่แล้ว"

หยางห่าวไม่อยากทะเลาะในสถานการณ์แบบนี้ มันน่าอายเกินไป แต่หลี่หมานซูไม่ยอมแพ้ พูดจาว่าทำไมถึงหาแฟนหลังหย่า แต่ตัวเธอเองยังไม่หย่าก็เล่นกับเฉินแล้ว ทำไมเขาจะหาแฟนใหม่ไม่ได้?

หลี่หมานซูไม่มีเหตุผลที่จะเถียง กลับมองหยางห่าวด้วยความไม่เชื่อ ในตอนที่อยู่ด้วยกัน เขาไม่เคยพูดกับเธอแบบนี้

"หยาง นายอย่าพูดเหลวไหล"

"ฉันกับม่านซูเป็นแค่เพื่อนร่วมงานธรรมดา"

เฉินหมิงซานพูดเพื่อรักษาหน้าตาของหลี่หมานซู แต่อันที่จริงแล้วเขาต้องการบอกให้ซุนซินอีรู้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับหลี่หมานซูไม่ใช่สิ่งไม่ถูกต้อง

"เพื่อนร่วมงานธรรมดาเหรอ?"

หยางห่าวเยาะเย้ย: "ให้ฉันเรียกหวังเสี่ยวรุ่ยมาไหม? พวกเราสามคนจะพูดคุยกันดีไหม?"

"เอ่อ..."

"นาย???"

เฉินหมิงซานตะลึง ดวงตาเบิกกว้างจากแว่น ไม่เข้าใจว่าหยางห่าวรู้ชื่อภรรยาของเขาได้อย่างไร และฟังจากท่าทางของหยางห่าว ดูเหมือนจะรู้จักกับภรรยาของเขาด้วย!

หรือเขากำลังสืบสวนฉันอยู่?

คิดถึงตรงนี้ เฉินหมิงซานก็รู้สึกเย็นวาบที่หลัง ในฐานะผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทโฆษณา เขารับสินบนมาไม่น้อย ถ้าหยางห่าวสืบเรื่องนี้ได้ งานของเขาอาจจะไม่รอด และอาจต้องไปติดคุก

"หมานซู เราไปกันเถอะ"

"อย่าไปเจอพวกบ้าๆ แบบนี้!"

เฉินหมิงซานกลัว รีบหันหลังเดินออกไป

"หมิงซาน นาย..."

หลี่หมานซูไม่พอใจ แต่เฉินหมิงซานเดินไปแล้ว เธอไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ จึงต้องรีบตามไป

เหตุการณ์จบลงอย่างรวดเร็ว พนักงานที่อยู่ในร้านต่างมองด้วยความสนใจ วันนี้เป็นวันทำงาน ร้านไม่ค่อยมีลูกค้า มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นก็ถือว่าโชคดี

"คุณครับ เราลองเลือกกระเป๋าต่อไหมครับ?"

พนักงานที่ต้อนรับหยางห่าวและซุนซินอีพูดขึ้น

"พี่หยางยังจะลองกระเป๋าต่อไหม?"

ซุนซินอีหันมาถามหยางห่าว

"ไม่ต้องแล้วมั้ง"

หยางห่าวโบกมือ พนักงานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ดูเหมือนว่าหลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้ ลูกค้าคงเปลี่ยนใจแล้ว

แต่คำพูดต่อไปของหยางห่าวทำให้พนักงานยิ้มได้อย่างเต็มที่: "เอาสีงาช้างกับสีดำทั้งสองใบ"

"อ๋า?"

พนักงานงงไปครู่หนึ่ง แล้วถามว่า: "คุณจะซื้อทั้งสองใบเลยไหม?"

"ฉันพูดไม่ชัดเจนเหรอ?"

หยางห่าวยิ้มตอบ

"ไม่ๆ ชัดเจนค่ะ"

พนักงานยิ้มแย้มเต็มหน้า คิดว่าลูกค้าจะเดินออกไปแล้ว แต่กลับซื้อกระเป๋าถึงสองใบ

"คุณคะ คุณผู้ชาย รอสักครู่ที่บริเวณพักผ่อนนะคะ"

พนักงานนำทั้งสองคนไปยังบริเวณพักผ่อน มีพนักงานอีกคนมาบริการน้ำชาและขนม

ขณะที่ซุนซินอีรู้สึกตื่นเต้น หัวใจเต้นแรง หยางห่าวซื้อกระเป๋าสองใบ หนึ่งใบเป็นของขวัญวันเกิดให้น้องสาวของเขา แล้วอีกใบคงจะให้เธอใช่ไหม?

กระเป๋าใบนี้มีมูลค่าถึงสองหมื่นหกพัน เป็นของแพงมาก ฉันควรรับดีไหม?

"คุณผู้หญิง กรุณาตรวจสอบกระเป๋า ถ้าไม่มีปัญหา จะออกใบเสร็จให้ค่ะ"

พนักงานนำกระเป๋าใหม่สองใบมาให้

ซุนซินอีหันไปมองหยางห่าว อย่างมีความสงสัย

"ฉันไม่รู้เรื่องเธอดูดีๆ ก็พอแล้ว" หยางห่าวยิ้มพร้อมยกมือขึ้น

ซุนซินอีตรวจสอบกระเป๋าทั้งสองใบอย่างละเอียด

ปกติแล้วคุณภาพของ Prada ไม่ค่อยดี มีปัญหาบ่อยๆ เช่น การเปลี่ยนรูป การขาดเส้นด้าย ซิปเสีย และโลโก้หลุด แต่หากคุณมี Prada ที่คุณภาพดี แสดงว่ามันน่าจะผลิตในเซินเจิ้น

คนซื้อของหรูไม่ได้มองเรื่องคุณภาพ แต่มองที่แบรนด์และสถานะทางสังคม

แม้ว่าคุณภาพของ Prada ไม่ดีมาก แต่โอกาสที่กระเป๋าใหม่จะมีปัญหานั้นยังน้อย

หลังจากตรวจสอบ ซุนซินอีพบว่าทั้งสองใบไม่มีปัญหา จึงพยักหน้าให้หยางห่าว

"เปิดใบเสร็จได้เลย"

หยางห่าวลุกขึ้นไปชำระเงิน

กระเป๋าสองใบมูลค่าห้าหมื่นสองพัน!

รู้สึกดี!

หยางห่าวไม่รู้ว่านี่คือโรคหรือไม่ การใช้เงินทำให้เขารู้สึกดี

ดังนั้น ถ้าผู้หญิงบางคนรู้สึกไม่ดีและไปช้อปปิ้ง เขาจึงเข้าใจได้

"ขอบคุณแฟนสาวที่ช่วยเหลืออย่างจริงใจ"

"ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ นี้ไม่มากมาย"

หลังจากออกจากร้าน Prada หยางห่าวยื่นกระเป๋าสีงาช้างให้ซุนซินอี

"อ๋า นี้..."

แม้ว่าเธอจะคิดว่าเขาจะให้ แต่เมื่อหยางห่าวยื่นกระเป๋ามาให้จริงๆ เธอยังรู้สึกไม่สบายใจ

(จบตอน)