โทรมาด้วยเรื่องแค่นี้อะนะ! (อ่านฟรี 30/11/2567)

ตรู๊ดดดดดดดดดดดด

“...ไอ้เวรที่ไหนมันโทรมากันเนี่ย!” เสียงหญิงสาวโวยวายด้วยความหงุดหงิด เธอกำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์ก็ต้องถูกปลุกเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“ขอดูหน้ามันหน่อยสิ! แม่จะด่าเสียให้เข็ด...” เธอหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างเตียงคิงไซส์สีชมพูหวานแหววขึ้นมาดูก่อนจะเงียบปากลง

เพราะรายชื่อที่อยู่บนหน้าจอก็คือคนที่ช่วยชีวิตคุณยายของเธอเอาไว้นั่นเอง

ต้องบอกว่าตั้งแต่วันนั้นคุณยายของเธอก็กลับมาแข็งแรงผิดปกติ นั่นจึงทำให้หลายคนในตระกูลที่พากันชูหางขึ้นมาเพราะคิดว่าคุณยายของเธอใกล้ตายแล้วต้องพากันเก็บหางแทบไม่ทัน นอกจากนี้อำนาจการต่อรองของตระกูลเธอกับทางรัฐบาลของเมือง ที่ถดถอยลงเพราะสภาพร่างกายของคุณยายเธอ ก็กลับมาอยู่ในระดับคงที่อีกครั้งหนึ่ง

ถึงแม้จะได้ผลประโยชน์ร่วมกันแต่ในเมื่อผู้นำตระกูลเริ่มแสดงท่าทีว่าจะล้มขึ้นมา พวกที่สวมหน้ากากบังหน้าเอาไว้ย่อมพร้อมที่จะแยกเขี้ยวเข้าใส่อยู่เสมอ

ดังนั้นต้องบอกเลยว่าชายหนุ่มผู้นี้ช่วยตระกูลของเธอให้กลับมาดีขึ้นในทางอ้อมได้ ถึงแม้มันอาจจะเป็นเวลาเพียงไม่นานก็เถอะ แต่ถ้ายื้อต่อไปจนการตัดสินตัวผู้นำตระกูลคนต่อไปของตระกูลฮวาเสร็จสิ้นลงได้ ในตอนนั้นตระกูลฮวาก็จะมั่นคงแม้คุณยายของเธอจำลงจากตำแหน่งมาแล้วก็ตาม เพราะอย่างไรพี่สาวของเธอก็ต้องได้เป็นผู้นำตระกูลคนต่อไปอยู่แล้วถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด

“ฮัลโหล...เธอหลับรึยัง” ทันทีที่หญิงสาวรับสายก็มีเสียงของชายหนุ่มถามคำถามที่ดูโง่เง่าออกมา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้อารมณ์ของเธอแย่ลงแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้แล้วว่าใครที่เป็นคนโทร

ต่อให้เขาจะเธอมาตอนไหนเธอก็ไม่มีกล้าที่จะไปโกรธอีกฝ่ายอยู่ดี

“หลับแล้วมั้ง! ตอนนี้ละเมอพูดอยู่” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงกวน ๆ

“ฉันโทรไปกวนตอนเธอนอนรึเปล่า?” ชายหนุ่มกล่าวถามต่อในทันที ในตอนนี้เขาต้องการรู้คำตอบของอะไรบางอย่างเป็นอย่างมาก

“ก็ใช่น่ะสิ แล้วมีอะไรถึงโทรมาดึกป่านนี้กัน?” หญิงสาวตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา ก่อนจะกล่าวถามอีกฝ่ายด้วยความสงสัยเช่นกัน

“พอดีว่า ฉันไปเจอแจกันอันนึงในร้านน่ะ แล้วมันดูน่าจะมีราคาเลยอยากจะถามเธอสักหน่อยว่ามันดูเป็นยังไง” เมื่อได้ยินหญิงสาวกล่าวถาม ชายหนุ่มก็กล่าวเข้าเรื่องในทันที

“เรื่องแค่นี้อะนะ?!” หญิงสาวกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่สูงขึ้น เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าอีกฝ่ายจะโทรมาด้วยเรื่องแค่นี้

ทำไมไม่ส่งภาพไว้ในวีแชทแล้วรอเธอตอบกลับกัน? แจกันในร้านเก่า ๆ แบบนั้นมันจะมีราคาสักเท่าไรเชียว อย่างมากก็คงพันหยวนมั้ง

“ใช่แล้ว เดี๋ยวฉันส่งภาพให้ในวีแชทนะ” ชายหนุ่มกล่าวขึ้นมาก่อนจะถ่ายภาพแล้วส่งให้อีกฝ่ายทันที

ติ๊ง!

“อืม ขอดูแปปนะ...” หญิงสาวกล่าวขึ้นก่อนจะเงียบไปเป็นเวลานาน นานจนชายหนุ่มเริ่มเป็นกังวลจนต้องกล่าวขึ้นมา

“เป็นอะไรรึเปล่า? มันเป็นของปลอมใช่ไหม?”

“นายถ่ายรูปห่วยเป็นบ้า! เบลอขนาดนี้ใครจะไปมองออก!” หญิงสาวกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หงุดหงิด

ในตอนแรกเธอก็พยายามจะเก็บอารมณ์เต็มที่แล้ว แต่ดูเหมือนมันจะทนไหวแค่นี้จริง ๆ

“อ้าว วางไปแล้วแหะ” เย่เซวียนเกาหัวด้วยความมึนงง ก็เขาแทบไม่ได้ใช้กล้องโทรศัพท์เท่าไรนี่นา มันก็คงถ่ายไม่สวยล่ะมั้ง

ตรู๊ดดดดดดดดดด

แต่แล้วก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ของชายหนุ่ม เป็นฮวาหวู่หลิงที่กดโทรเข้ามาผ่านวีแชทนั่นเอง ทันทีที่ชายหนุ่มกดรับสายเขาก็มองเห็นใบหน้าบึ้งตึงของอีกฝ่ายบนหน้าจอ

ครึ่งหลัง

“โอ้! นี่คือวิดีโอคอลสินะ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ

“ไหนแจกันที่นายว่า หันกล้องไปดูหน่อย” หญิงสาวไม่ได้มีอารมณ์ขบขันอะไรกับท่าทางประหลาดของอีกฝ่าย ในตอนนี้เธออยากจะดูแจกันให้จบ ๆ แล้วไปนอนเสียที

การนอนดึกมันทำให้ใบหน้าของหญิงสาวแก่เร็วนะ!

“จริงสิ แปปนะ” ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินไปยังแจกันที่เขาเพิ่งสุ่มได้มา

“นี่ไง” เขาหันหน้าจอไปให้อีกฝ่ายดู แต่ด้วยความไม่เคยชินก็ไม่แปลกที่กล้องหน้ามันจะไม่ตรงกับแจกันที่วางเอาไว้บนโต๊ะ

“สลับเป็นกล้องหลังด้วย! โอ๊ย! ปวดหัวจริง” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มต้องพลิกโทรศัพท์กลับมามองอย่างงง ๆ

“ลองจิ้มที่หน้าจอสิ มันจะมีรุปกล้องถ่ายรูปหรือรูปลูกศรสองอันเชื่อมกันเป็นวงกลมอยู่อ่ะ” หญิงสาวมองหน้าอีกฝ่ายก็รู้เลยว่าไม่เข้าใจแน่ ๆ เธอเลยอธิบายออกมา

“อ๋อ! อันนี้นี่เอง ได้แล้ว ๆ” เย่เซวียนมองหาอยู่นานจนเจอเข้ากับสิ่งที่อีกฝ่ายบอก ทันทีที่เขาใช้ปลายนิ้วสัมผัสมัน วิดีโอคอลที่เป็นกล้องหน้าในตอนแรกก็สลับไปใช้กล้องหลังแทน

“นั่นแหละ เล็งไปที่แจกัน ให้ภาพชัด ๆ หมุนรอบ ๆ นะ” หญิงสาวกล่าวแนะนำอีกฝ่ายออกมา

“แบบนั้นแหละ..เอ๊ะ!” หญิงสาวสังเกตเห็นอะไรบางอย่างก่อนจะส่งเสียงอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ

“หยุด ๆ ! ขอดูแจกันใกล้ ๆ หน่อย” เธอรีบบอกให้ชายหนุ่มหยุดเดินก่อนจะให้เขาขยับกล้องเข้าไปใกล้อีก เพราะดูเหมือนเธอจะเห็นอะไรบางอย่างเข้า

“แบบนี้ใช้ได้ไหม?” ชายหนุ่มกล่าวถามออกมาเมื่อเขาลองยื่นโทรศัพท์เข้าไปใกล้กว่าเดิม แต่ปรากฏว่าหญิงสาวดันไม่ตอบกลับมาเสียอย่างนั้น

“เป็นอะไรรึเปล่า ?” เย่เซวียนกล่าวถามด้วยความสงสัย เขาตัดสินใจดึงโทรศัพท์กลับมาดูเพื่อสังเกตดูว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร

ทันทีที่เขาได้เห็นใบหน้าของหญิงสาว ชายหนุ่มก็ผงะไปเล็กน้อย เพราะใบหน้าของหวู่หลิงตอนนี้เหมือนกับตัวการ์ตูนไม่มีผิด ดวงตาเบิกกว้าง อ้าปากกวางเป็นรูปตัว O สายตาของหญิงสาวดูเหม่อลอยชอบกล

“ฮะ..อืม ไม่มีอะไรหรอก แค่รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย” หญิงสาวได้สติกลับมาก่อนจะรีบปรับสีหน้ากลายเป็นปกติ เธอกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่มีความเขินอายแฝงอยู่ ดูเหมือนเธอจะรู้ตัวว่าเมื่อสักครู่น่าจะทำใบหน้าแปลกประหลาดออกไป

“เรื่องอะไรกัน? แล้วสรุปว่าแจกันนี่มันดูเป็นยังไงบ้าง?” เย่เซวียนที่เห็นว่าอีกฝ่ายกลับมาเป็นปกติแล้ว เขาจึงกล่าวถามขึ้นมาอีกครั้งด้วยความคาใจ

“อืม ถ้าดูจากที่เห็น มันดูคล้ายแจกันสมัยราชวงศ์หมิงนะ” ฮวาหวู่หลิงกล่าวออกมาด้วยความไม่แน่ใจ เธอเคยเห็นของพวกนี้อยู่บ้าง ในบ้านของคุณยายเธอก็มี

แต่ที่เธอรู้สึกประหลาดใจก็เป็นเพราะแจกันสมัยราชวงศ์หมิงนั้นจะมีราคาแพงนั่นเอง หญิงสาวไม่คาดคิดเลยว่าในร้านขายของเก่าที่มีแต่ของปลอมแบบนั้น จะมีของล้ำค่าเช่นนี้อยู่ได้

ถ้าเป็นของแท้ล่ะก็ ต่อให้ไม่ใช่ของจิตรกรที่มีชื่อเสียงอะไรนักก็ขายได้หลายแสนหยวนอยู่ดี อย่างของคุณยายของเธอก็ประมูลได้มาในราคาร้อยล้านหยวนเห็นจะได้

หรือของตานี่ก็จะราคาแพงเหมือนกันนะ? มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนี่นา

“ใช่แล้ว มันเป็นแจกันสมัยราชวงศ์หมิงน่ะ แต่ฉันไม่รู้ว่าของแท้ไหม ราคาเท่าไร เลยโทรมาถามเธอนี่แหละ” ชายหนุ่มกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงดีใจ อย่างน้อยการที่อีกฝ่ายมองว่าเป็นแจกันราชวงศ์หมิงเช่นกันก็สร้างความหวังให้เขาไม่น้อย

ประกอบกันอาการตกใจที่หญิงสาวแสดงออกมา แสดงว่าของชิ้นนี้น่าจะมีราคาไม่น้อย

“โอเค แต่เรื่องของแท้ไหมหรือราคาเท่าไรฉันก็บอกไม่ได้หรอก ไว้พรุ่งนี้จะหาคนไปดูให้ก็แล้วกัน” หญิงสาวตอบกลับอีกฝ่ายไปก่อนจะวางสายไปในทันที

แน่นอนว่าในตอนแรกเธอก็ตกใจอยู่บ้าง แต่เมื่อมาคิดดูอีกทีมันก็อาจจะเป็นของจริงก็ได้ เพราะขนาดยามหัศจรรย์ที่รักษาคุณยายได้อีกฝ่ายก็ยังมีในครอบครองเลย การจะมีแจกันโบราณราคาแพงก็คงไม่แปลกอะไรมั้ง?

ไว้พรุ่งนี้ค่อยพาคนไปตรวจสอบให้ก็พอ

“อ้าว! วางไปแล้ว งั้นเราก็นอนบ้างดีกว่า” เย่เซวียนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตอบกลับอะไรก็เลยรู้ว่าน่าจะวางสายไปแล้ว เขาเลยตัดสินใจเข้านอนบ้างเช่นกัน

เพราะถึงยังไงพรุ่งนี้ก็จะได้รู้อยู่แล้วว่าแจกันนี้มีราคาหรือไม่