แจกันโบราณยุคราชวงศ์หมิง! แจกันแห่งโชคร้าย (อ่านฟรี 26/11/2567)

“เหลืออีกสิบนาที เอาอะไรดี ๆ” ร่างของชายหนุ่มหน้าตาดีเดินไปมาด้วยความกระวนกระวาย เขาเดินหาไปทั่วทั้งชั้นหนึ่งที่มีของวางเอาไว้เต็มไปหมด

“ช่วยไม่ได้แล้วแหะ เอาไอ้นี่ก็แล้วกัน!” เนื่องจากเวลาบีบคั้นมากจนเกินไป ชายหนุ่มจึงคว้าสิ่งของที่วางเอาไว้ด้านหน้ามาในทันที

“สรรพสิ่งผันแปร!”

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี ท่านใช้แจกันราคาถูกในการสุ่ม”]

[“ได้รับ แจกันไร้ค่าที่ใกล้จะพังเต็มทน”]

สิ้นเสียงของระบบ ใบหน้าของชายหนุ่มก็เต็มไปด้วยความมืดมน แต่เนื่องจากว่าเขาไม่มีเวลาให้คิดอะไรมากนัก ชายหนุ่มจึงตัดสินใจใช้แจกันไร้ค่าที่สุ่มได้มาในการสุ่มต่อไปทันที

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี ท่านใช้แจกันไร้ค่าที่ใกล้จะพังเต็มทนในการสุ่ม”]

[“ได้รับ แจกันราคาถูกที่ผลิตขึ้นมาเป็นจำนวนมากในประเทศจีน”]

“โธ่เว้ย! ทำไมดวงซวยแบบนี้เนี่ย” ชายหนุ่มสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด

ข้างกายของเขามีวิญญาณของเด็กน้อยยืนมองอยู่ด้วยความสนใจ แม้ว่าพี่ชายที่เขามาอยู่ด้วยจะดูเป็นคนที่เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่ก็มีบางครั้งที่ทำอะไรเหมือนคนบ้าแบบนี้เหมือนกัน

เขาได้แต่ภาวนาให้พี่ชายหายดีเป็นปกติในเร็ววันก็เท่านั้น

“อีก 5 นาที เหลือสุ่มคุณสมบัติอีกสองครั้ง ทดลองสุ่ม ๆ ไปก็แล้วกัน ถึงยังไงพอขึ้นวันใหม่เราก็สามารถสุ่มใหม่ได้แล้ว” ชายหนุ่มพยายามทำใจให้เย็นลงก่อนจะมองหาของรอบตัว แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีอะไรเข้าตาเขาเลยจนชายหนุ่มต้องหยิบแจกันใบเดิมขึ้นมา!

“บิดเบือนวิถี!” ทันทีที่ชายหนุ่มกล่าวจบ แจกันตรงหน้าของเขาก็เกิดควันสีดำลอยออกมาดูน่าสงสัย เหมือนกับว่ามันเกิดไฟไหม้ขึ้นมาไม่มีผิด

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี แจกันราคาถูกที่ผลิตขึ้นมาเป็นจำนวนมากในประเทศจีน ได้รับคุณสมบัติดึงดูดความซวยเข้าหาตัวผู้ครอบครอง”] สิ้นเสียงของระบบชายหนุ่มก็แทบจะปาแจกันตรงหน้าทิ้งลงพื้น

นอกจากจะไม่มีประโยชน์อะไรแล้วยังดึงดูดความซวยเข้ามาหาอีก! นี่มันบ้ารึไงกัน?

“บิดเบือนวิถี!” ชายหนุ่มเรียกใช้ทักษะสุ่มคุณสมบัติที่เหลืออยู่อีกรอบออกมาทันที เขาจะต้องเปลี่ยนคุณสมบัติของไอ้แจกันเฮงซวยนี้ให้ได้!

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี แจกันราคาถูกที่ผลิตขึ้นมาเป็นจำนวนมากในประเทศจีน ได้รับคุณสมบัติดึงดูดความซวยเข้าหาตัวผู้ครอบครองและไม่มีวันถูกทำลาย!”] ในคราวนี้ดูเหมือนความดวงซวยของแจกันที่ว่าจะเริ่มแสดงผลเสียแล้ว เพราะนอกจากจะดึงดูดความซวยมันยังไม่มีวันถูกทำลายได้อีกด้วย! แล้วแบบนี้เขาจะทำยังไงกับมันดี!!

“หมดความหวัง นั่งน้ำตาริน~”

“ข้าวปลาไม่กิน นั่งรินกินแต่เหล้าขาว~”

“พี่ชาย! พี่ชายเป็นอะไรไหม?” เด็กน้อยรีบเดินมาเขย่าตัวของชายหนุ่มที่นั่งถือแจกันอยู่ด้วยความตกใจ เพราะจู่ ๆ เย่เซวียนก็โหวกเหวกโวยวายก่อนจะนั่งทรุดกับพื้นแล้วร้องเพลงออกมา

ว่าแต่มันเพลงอะไรกัน? ฟังดูแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้

“ไม่มีอะไรหรอก แค่เจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจนิดหน่อยน่ะ” ชายหนุ่มได้สติจากเสียงเรียกของเด็กน้อยก่อนจะตอบกลับไป

“พี่ชาย แจกันนั่น..ผมรู้สึกไม่ดีกับมันเอาเสียเลย” เด็กน้อยชี้ไปยังแจกันในมือชายหนุ่ม ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่มีความกลัวปนอยู่ในน้ำนั้น

ครึ่งหลัง

“อา..มันเป็นแจกันต้องสาปน่ะ!” เพราะไม่รู้จะตอบอะไรเย่เซวียนเลยตอบไปแบบส่ง ๆ

หลังจากนั้นเขาก็ดูเวลาในโทรศัพท์มือถือก่อนที่จะพบว่าในตอนนี้เป็นเวลา 00.15น. ซึ่งก็คือวันถัดไปแล้ว ดังนั้นตัวเขาในตอนนี้สามารถใช้ทักษะสุ่มรูปลักษณ์กับทักษะสุ่มคุณสมบัติได้แล้วนั่นเอง!

“จะเอาอะไรดีนะ ชิ้นเดิมน่าจะไม่ได้ผลเสียแล้ว อย่างน้อยก็ขอให้ชิ้นอื่นมันมีประโยชน์หน่อยเถอะ” ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปยังรอบบริเวณพลางกล่าวออกมา ก่อนที่เขาจะไปสะดุดตาเข้ากับก้อนหินก้อนหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นพวกอัญมณีดิบที่ปู่ของเขาขนกลับมาด้วย ในตอนนั้นปู่โม้ให้ฟังว่ามันเป็นพลอยราคาแพงมากกกเนื่องจากมันมีเนื้อภายในเป็นสีเขียวใส แค่ขายมันเราก็สบายไปทั้งชีวิตแล้ว

แต่หลังจากเขาได้ใช้ทักษะตรวจสอบดูนั้น เขาก็พบว่ามันเป็นแค่ก้อนหินธรรมดานี่แหละ! ที่มีสีเขียวอยู่ด้านในก็เป็นเพราะมันถูกทำขึ้นนั่นเอง!

จะเรียกว่าก้อนหินก็ไม่ถูก ต้องเรียกว่าแก้วปลอมที่ถูกฝังอยู่ในดินมานานจนมีแร่ธาตุปกคลุมภายนอกต่างหากเล่า จะอะไรก็ช่างเถอะ เอาเป็นว่าใช้เจ้านี่แหละ!

“บิดเบือนวิถี!”

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี แก้วหลอมที่ถูกฝังเอาไว้นานจนหินเกาะ ได้รับคุณสมบัติแข็งดุจเพชร!”]

“มันก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์แหะ อย่างน้อยก็แข็งมากแน่ ๆ แต่มันก็ดูไร้ประโยชน์สำหรับตัวเราในตอนนี้อยู่ดี” เย่เซวียนกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะตัดสินใจสุ่มคุณสมบัติอีกครั้ง ถ้าสุดท้ายก็ยังไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี เขาอาจจะลองเอาแจกันไปให้เทพแห่งโชคลาภดูว่าจะช่วยอะไรได้ไหม

อย่างน้อยเป็นถึงเทพแห่งโชคลาภก็คงปัดเป่าโชคร้ายได้..ใช่ไหม?

“บิดเบือนวิถี!” เมื่อคิดได้ดังนั้นชายหนุ่มจึงใช้ทักษะอีกครั้งกับเจ้าแก้วปลอมทรงกลมในมือของเขา

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี แก้วหลอมที่ถูกฝังเอาไว้นานจนหินเกาะ ได้รับคุณสมบัติเปลี่ยนแปลงโชคร้ายต่าง ๆ ให้กลายเป็นโชคดี”] เสมือนครั้งนี้เทพแห่งโชคลาภได้ยินคำขอของเขา คุณสมบัติที่ได้รับมาทำเอาชายหนุ่มอดที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่ได้

“ของสองสิ่งนี้ช่างเหมาะกันเสียจริง! แต่ดูเหมือนจะต้องใช้ร่วมกันสินะ” เย่เซวียนโยนก้อนหินในมือลงไปในแจกันที่ว่าโดยไม่ต้องคิด

ถ้าแจกันดึงดูดความโชคร้ายและความซวยเข้ามา ก้อนหินในแจกันก็จะเปลี่ยนสิ่งเหล่านั้นให้กลายเป็นโชคดี นับว่าเข้าคู่กันได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ!

“เหลือการสุ่มรูปลักษณ์ภายนอกอีกสองครั้ง จะใช้เลยดีไหมนะ” ชายหนุ่มเดินไปมาพลางครุ่นคิดไปด้วย สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจที่จะใช้มันอยู่ดี

“สรรพสิ่งผันแปร!”

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี ท่านใช้ตู้ไม้เก่า ๆ ที่ปลวกแทะจนใกล้พังในการสุ่ม”]

[“ได้รับ ตู้เหล็กที่ใช้กันทั่วไป”]

“อย่างน้อยก็ดูแข็งแรงกว่าเดิมไม่น้อย ดูเหมือนแจกันกับหินคู่นั้นจะเริ่มผลิตโชคดีให้เราแล้วสินะ” ชายหนุ่มมองตู้วางของตรงหน้าที่เปลี่ยนจากตู้ไม้ง่อนแง่น กลายเป็นตู้เหล็กอย่างดีด้วยความดีใจ

หลังจากนั้นเขาก็ตัดสินใจใช้ทักษะสรรพสิ่งผันแปรที่เหลืออยู่อีกครั้งต่อในทันที

[“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี ท่านใช้แจกันราคาถูกที่ผลิตขึ้นมาเป็นจำนวนมากในประเทศจีนในการสุ่ม”]

[“ได้รับ แจกันโบราณที่ผลิตโดยสุดยอดช่างฝีมือแห่งราชวงศ์หมิง”]

“อะไรวะเนี่ย!” เย่เซวียนมองแจกันสีขาวที่มีลวดลายสีฟ้ารูปดอกไม้และเมฆหมอกที่วางเอาไว้ด้านหน้าด้วยความตกใจ

ดูเหมือนเขาจะสุ่มได้อะไรบางอย่างที่สุดยอดเข้าแล้วสิ!