(ฟรี) บทที่ 135 (ฟรี)

(ฟรี) บทที่ 135 (ฟรี)

"ผู้มีพรสวรรค์พิเศษ!"

อู๋เทียนมี "อาลิเซีย" อยู่ข้างกายแล้ว จึงนึกถึงเรื่องนี้เป็นอย่างแรก

ส่วนมู่ชิงเสวี่ยมีภูมิหลังลึกลับ การที่เธอนึกได้ถึงเรื่องนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

แต่หลี่อู๋ซวงและคนอื่นๆ กลับคิดเหมือนกัน มันทำให้อู๋เทียนประหลาดใจมาก!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เฮเลน่าในฐานะชาวพื้นเมือง เป็นผู้มีพรสวรรค์พิเศษที่ทรงพลังมาก

ถึงขนาดทำให้ผู้หญิงด้วยกันยังรู้สึกหวั่นไหว!

"ต้องเป็นพรสวรรค์พิเศษแน่ๆ!" แววตาของหลี่อู๋ซวงเป็นประกาย พูดอย่างตื่นเต้น"พวกเธออย่ามาแย่งฉันนะ ผู้ติดตามคนนี้ ฉันจองแล้ว!"

"หึหึ" อู๋เทียนยิ้ม

ผู้มีพรสวรรค์พิเศษ ก็มีความสามารถที่แตกต่างกันออกไป

เช่น "ผู้ทำนาย" อาลิเซีย ดูเหมือนจะไม่มีพลังต่อสู้ แต่ "คำทำนาย" ที่สามารถท้าทายโชคชะตาได้ กลับทรงพลังยิ่งกว่าผู้ติดตามสายต่อสู้หลายคน

ส่วนเฮเลน่า ถึงแม้ อู๋เทียนจะยังไม่รู้ความสามารถที่แท้จริงของเธอ แต่เขาก็พอจะเดาได้ว่า "พรสวรรค์พิเศษ" ของเธอคืออะไร

ถ้ามองจากมุมมองของผู้ชายปกติ เฮเลน่าคือสมบัติล้ำค่า

อย่างไรก็ตาม

อู๋เทียนเป็นคนใจเย็น เขาไม่ใช่พวกหื่นกาม ดังนั้นจะไม่บังคับอะไรอีกฝ่าย

"น่าจะเป็นสายเสน่ห์นะ" มู่ชิงเสวี่ยพยักหน้าเบาๆ แล้วหันไปถาม "อู๋ซวง เธอสนใจเหรอ?"

หลี่อู๋ซวงเบ้ปาก แล้วพูดว่า"ต้องสนใจอยู่แล้ว! พี่ชิงเสวี่ยมีผู้ติดตามอยู่แล้ว พี่ก็ใจเย็นได้สิ แต่ฉันยังไม่มีเลย ฉะนั้นห้ามมาแย่งกันนะ!"

"ฉันไม่ได้สนใจสักหน่อย" มู่ชิงเสวี่ยส่ายหน้าอย่างจนใจ "สายเสน่ห์... ถ้าพวกเธออยากได้ ก็ลองดู"

"เย้! (^-^)V" หลี่อู๋ซวงดีใจ

เธอมองไปที่ฉินเออร์และหลินเฉียนเฉียน "แล้วพวกเธอล่ะ อยากจะแข่งกันแย่งกับฉันไหม!?"

"มะ... ไม่เอาหรอกค่ะ" ทั้งสองคนส่ายหน้ารัวๆ

"แล้วนายล่ะ อู๋เทียน!" หลี่อู๋ซวงหันไปถามอู๋เทียน

"เธอเอาไปเถอะ" อู๋เทียนยิ้มตอบ

"ไม่สนใจจริงๆ เหรอ? สาวสวยเลยนะ!" หลี่อู๋ซวงรู้สึกหงุดหงิดที่อีกฝ่ายไม่มีปฏิกิริยาตามที่คาดไว้

"พวกเธอก็สวย ฉันก็ยังไม่เห็ฯทำอะไรเกินเลยเลย" อู๋เทียนหยอดคำหวาน

"ฮึ!" หลี่อู๋ซวงหน้าแดงก่ำ แค่นเสียงในลำคอ

"แต่ก็ถือว่านายรู้จักพูด รอดูแล้วกัน! ฉันจะต้องพิชิตใจเฮเลน่าให้ได้!"

พูดจบ หลี่อู๋ซวงก็สะบัดดาบ เดินออกจากห้องไปอย่างองอาจ

มองส่งเธอจนลับตา แววตาของมู่ชิงเสวี่ยทอแววครุ่นคิด เอ่ยปากว่า "เธอจะสำเร็จมั้ยนะ"

"น่าจะสำเร็จมั้งคะ" ฉินเออร์ตอบอย่างไม่มั่นใจ ยังคงเหนียมอายเหมือนเดิม

หลินเฉียนเฉียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูดว่า "ฉันว่ายาก พี่อู๋ซวงใจร้อนเกินไป แต่ผู้ติดตามต้องเต็มใจ และไม่มีปัจจัยอื่นๆ มาเกี่ยวข้อง โอกาสสำเร็จของพี่อู๋ซวง ไม่ถึง 10%!"

"แล้วนายล่ะ อู๋เทียน คิดว่าไง" มู่ชิงเสวี่ยหันไปถาม

"ฉันว่า... อู๋ซวงพอจะมีโอกาสอยู่บ้าง" อู๋เทียนครุ่นคิด "ผู้หญิงคนนั้น ดูเหมือนจะมีสถานะสูงกว่าขุนนางทั่วไป ในเมื่อถูกส่งมาประจำการที่แนวหน้า แสดงว่าต้องมีปัญหาอะไรบางอย่าง ถ้าหลี่อู๋ซวงเริ่มจากตรงนี้ ก็อาจจะสำเร็จ"

"เก่งจริงๆ นายมองออกเยอะขนาดนี้เลย!" มู่ชิงเสวี่ยอดยิ้มไม่ได้

ในบรรดาหญิงสาวทั้งสี่ มู่ชิงเสวี่ยเป็นคนที่ฉลาดที่สุด เห็นได้ชัดว่า เธอก็มองออกเช่นกัน

หลี่อู๋ซวงบ้าพลัง ฉินเออร์เป็นพวกขี้อาย ส่วนหลินเฉียนเฉียน... เธอก็แค่ตัวประกอบ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

หลี่อู๋ซวงก็กลับมา

ใบหน้าบูดบึ้ง

"ล้มเหลวสินะ" อู๋เทียนยิ้ม

"น่าโมโหชะมัด!" หลี่อู๋ซวงโวยวาย "เธอบอกปฏิเสธทันที ฉันยังพูดไม่จบเลย!"

"ก็เธอเป็นเด็ก คิดจะไปหลอกผู้ใหญ่ มันก็ต้องแบบนี้แหละ ฝันไปเถอะ! ตั้งใจสอบจำลองของเธอดีกว่า!" อู๋เทียนหัวเราะ

"ไอ้บ้า! นายหาเรื่องตายรึไง!" หลี่อู๋ซวงหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย

วินาทีต่อมา

เธอก็พุ่งเข้าใส่อู๋เทียน กระโดดขึ้นไปคร่อมบนตัวเขา...

"พอแล้วๆ ทั้งสองคน อย่าทะเลาะกันเลย" มู่ชิงเสวี่ยรีบห้าม "ผู้มีพรสวรรค์พิเศษแบบนั้น ตามหลักแล้ว ถือเป็นทรัพย์สินของโรงเรียน ถ้าพวกเราอยากได้ตัวเธอ ก็ต้องขออนุญาตจากโรงเรียน อีกอย่าง... เฮเลน่าก็อาจจะไม่ยอมไปกับเธอก็ได้ "

"ชิ! ฉันไม่เชื่อหรอก! มีเวลาอีกตั้งครึ่งปี ฉันจะต้องพิชิตใจเธอให้ได้!" หลี่อู๋ซวงประกาศกร้าว เชิดหน้าขึ้น แววตาลุกโชนไปด้วยประกายแห่งการต่อสู้

------

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา หลี่อู๋ซวงพยายามตีสนิทกับเฮเลน่าอย่างเต็มที่

ส่วนอู๋เทียนก็ใช้เวลาศึกษาข้อมูล และสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ที่แนวหน้า

แนวหน้าของอาณาจักรแรนดี้ กำลังเผชิญหน้ากับกองทัพกบฏ พวกเขาปะทะกับกบฏหลายครั้ง ที่ใกล้ที่สุด คือเมืองใหญ่ของกบฏ "โฮโด" และป้อมปราการหลายแห่ง

มีกองทัพราวๆ 8,000 นาย!

บวกกับกองกำลังประจำการตามเมือง และป้อมปราการต่างๆ

นับเป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง พวกมันคือก้างชิ้นโต ที่ทำให้เฮเลน่าปวดหัว

ในห้องประชุมเล็ก อู๋เทียนและคนอื่นๆ นั่งล้อมโต๊ะ เขาชี้ไปที่จุดหนึ่งบนแผนที่ เอ่ยถามว่า "งั้นพวกเรา บุกยึดป้อมปราการสักแห่งก่อนดีมั้ย?"