ตอนที่ 170 มีพื้นที่ส่วนตัวมากขึ้น

ถึงแม้เมื่อคืนจะมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นถึงสองครั้ง แต่ก็ให้ความรู้สึกดีทีเดียว

อย่างไรก็ตาม เย่เฉิน ก็ตัดสินใจว่าจะซื้อคฤหาสน์ให้ครอบครัวสักหลัง

ต้องพูดตรงๆ ว่าการนอนบนโซฟานั้นให้ความรู้สึกไม่ค่อยดีเลย

และโชคดีที่ว่าเมื่อคืนพ่อแม่ของเขาเข้านอนเร็ว

ถ้าหากเหตุการณ์ไม่คาดคิดทั้งสองครั้งนั้นถูกแม่ของเขาเห็นเข้า มันคงเป็นอะไรที่น่าจะรู้สึกอึดอัดมาก

เย่เฉิน ไม่อยากจะนึกถึงสถานการณ์นั้นเลย…

เพื่อที่จะได้นอนหลับสบายในคืนนี้

และเพื่อมีพื้นที่ส่วนตัวมากขึ้น เย่เฉิน จึงตัดสินใจว่าจะซื้อคฤหาสน์ให้ครอบครัวสักหนึ่งหลัง ไม่สิ ต้องสองหลัง

พ่อแม่ของเขาอยู่หลังหนึ่ง ส่วนเขา กับรุ่นพี่ ซู อยู่อีกหลังหนึ่ง

แบบนี้จะสะดวกมากขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้น Lamborghini ของเขาคันนี้แน่นอนว่าต้องจอดอยู่ที่หลินไห่ และรถ Bentley ที่เขาซื้อให้ครอบครัวก็ไม่ดีที่จะจอดไว้ชั้นล่างตลอดเวลา

โรงจอดรถในคฤหาสน์มีที่จอดรถมากมาย

หลังจากเขาบอกเรื่องนี้กับ ซู หนิงซวง เธอก็เห็นด้วยกับความคิดของ เย่เฉิน เช่นกัน

ท้ายที่สุดแล้ว ..ถ้าหากเหตุการณ์ไม่คาดคิดแบบเมื่อคืนเกิดขึ้นอีก คงจะน่าอายมากหากถูกคุณลุงคุณป้ามาเห็นเข้า

และด้วยทรัพย์สินสุทธิของ รุ่นน้อง เย่ ในปัจจุบัน การซื้อคฤหาสน์จึงไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใดเลย

สุดท้าย เย่เฉิน จึงพา ซู หนิงซวง ตรงไปที่เขตคฤหาสน์ชื่อดังของเมืองหลินไห่ – หลันหลิงกงกว่าน

หลันหลิงกงกว่าน เป็นเขตคฤหาสน์ที่มีชื่อเสียง และราคาแพงที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองหลินไห่

แม้ว่าจะสร้างเสร็จมานานหลายปีแล้ว แต่ก็ยังขายไม่หมด

หลินไห่ เป็นแค่เมืองเล็กๆ เมืองระดับสาม และไม่ได้มีคนรวยมากพอที่จะสามารถซื้อคฤหาสน์ได้มากนัก

หลังจากเห็นว่า เย่เฉิน มาด้วยรถ Lamborghini พนักงานขายสาวสวยคนหนึ่งก็ยิ้มรับรอง เย่เฉิน ทันที

“ทั้งสองท่าน มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ?”

พนักงานขายสาวถามอย่างสุภาพ

“ผมตั้งใจจะมาซื้อบ้านครับ”

เย่เฉิน พูดว่า :

“ที่นี่มีหลังไหนที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุด?”

เขตคฤหาสน์ - หลันหลิงกงกว่าน เป็นที่แรกที่ เย่เฉิน เลือก ถ้าบ้านของที่นี่ไม่พอใจ เย่เฉิน เขาก็สามารถไปเลือดดูที่อื่นได้

ท้ายที่สุดแล้ว หลินไห่ ยังมีเขตคฤหาสน์หรูอีกหลายแห่ง

“คฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุดของเราคือ คฤหาสน์ หมายเลข 8 ค่ะ”

เมื่อได้ยิน เย่เฉิน พูดอย่างนั้น ดวงตาของพนักงานขายสาวก็สว่างใสในทันที

“คฤหาสน์ หมายเลข 8 ของเรา มีพื้นที่ประมาณ 1,000 ตารางเมตร มี 5 ชั้น พร้อมลิฟต์ส่วนตัว…”

พนักงานอธิบาย

“มีลิฟต์ส่วนตัวด้วยเหรอ?”

เมื่อได้ยินอย่างนี้ เย่เฉิน ก็เริ่มสนใจขึ้นมา

พ่อแม่ของเขาอายุมากขึ้นแล้ว ถ้าบ้านมีลิฟต์ส่วนตัวก็จะสะดวกสบายกว่าการขึ้นลงบันได

“ดี พาผมไปดูหน่อย”

เมื่อได้ยินคำสั่งของ เย่เฉิน พนักงานขายก็พา เย่เฉิน ไปที่คฤหาสน์ หมายเลข 8 ทันที

แต่เมื่อพวกเขามาถึง ประตูคฤหาสน์หมายเลข 8 ก็เปิดอยู่..

ดูเหมือนว่าจะมีคนเข้ามาเยี่ยมชมก่อนแล้ว

“เชิญทางนี้ค่ะ”

พนักงานขายสาวสวยเชิญ เย่เฉิน และซู หนิงซวง เข้าไป

เธอยังไม่ได้รับข่าวว่าบ้านหลังนี้ถูกขายออกไปแล้ว ดังนั้นการที่สองพนักงานขายพาลูกค้ามาดูบ้านพร้อมกันก็..ไม่เป็นไร

จริงๆ แล้ว เมื่อ เย่เฉิน และซู หนิงซวง เข้าไปในห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์ พวกเขาก็พบกับชายวัยกลางคนพุงโตคนหนึ่งที่กำลังพาผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดเต็มมาดูบ้าน

“เสี่ยวหลิว คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”

พนักงานขายที่ดูแลชายวัยกลางคนถามด้วยความแปลกใจ

“สุภาพบุรุษท่านนี้ก็มาเพื่อดูคฤหาสน์หมายเลข 8 คะ”

พนักงานขายสาวสวยฝั่ง เย่เฉิน ตอบอย่างสุภาพ

เธอไม่คาดคิดเลยว่าจะเป็นผู้จัดการมาดูแลลูกค้าด้วยตัวเอง

“อืม”

ผู้จัดการฝ่ายขายพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก

แต่ทางฝั่งชายวัยกลางคนพุงโตคนนั้นไม่พอใจมาก

ตัวเองกำลังดูบ้าน กลับมีคนอื่นเข้ามารบกวน

คุณคิดว่าเขาสามารถจ่ายไหวหรือ?

“แหม เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็กล้ามาดูบ้านที่หลันหลิงกงกว่าน”

ชายวัยกลางคนพุงโตบ่นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

ผู้หญิงที่มาด้วยก็มอง เย่เฉิน และซู หนิงซวง ด้วยสายตาดูถูก

อีกด้านหนึ่ง พนักงานขายสาวสวยพา เย่เฉิน ไปขึ้นลิฟต์ส่วนตัวของคฤหาสน์

ในส่วนห้องนั่งเล่นชั้นหนึ่งนั้นเห็นได้ชัดเจน ดังนั้นจึงไม่ต้องดูอะไรมาก

เช่นนั้นเธอเลยเลือกพา เย่เฉิน และซู หนิงซวง ดูรอบๆ ชั้นบนก่อนแล้วทั้งสามคนก็ลงมา

เมื่อพวกเขาลงมา ชายวัยกลางคนพุงโตคนนั้นก็ยังอยู่ที่นั่น

“ฉันซื้อคฤหาสน์หลังนี้ ราคาเท่าไหร่”

ชายวัยกลางคนโอบกอดหญิงสาวคนนั้นไว้ในอ้อมแขน และพูดด้วยท่าทางดูร่ำรวยมาก

“คฤหาสน์หลังนี้ราคา 42 ล้าน ตอนนี้ลดราคา เหลือแค่ 41 ล้านคะ”

ผู้จัดการฝ่ายขายตอบด้วยความตื่นเต้น

41 ล้าน?!

เมื่อได้ยินราคานี้ ชายวัยกลางคนก็ตกตะลึงทันที

เขาคิดว่าแค่ 20 กว่าล้าน สูงสุดที่เขาสามารถรับได้คือไม่เกิน 30 ล้าน

โดยไม่คาดคิดเลยว่าคฤหาสน์หลังนี้จะมีราคา 40 ล้าน?

ด้วยเงินมากมายขนาดนี้ ให้ตายเขาก็ซื้อไม่ไหว

“ที่รัก เป็นอะไรไปคะ ฉันว่าคฤหาสน์หลังนี้ดีมากๆ เลยนะ เราซื้อเถอะ”

ผู้หญิงที่มากับชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

“คุณหวัง คฤหาสน์หลังนี้ดีมากจริงๆ”

ผู้จัดการฝ่ายขายก็รีบช่วยพูดเช่นกัน

“อะแฮ่ม... เราลองดูอีกทีดีกว่า”

ชายวัยกลางคน หรือคุณหวัง ตอบอย่างคลุมเครือ

ท้ายที่สุด เขาไม่สามารถบอกต่อหน้าคนอื่นได้ว่าคฤหาสน์หลังนี้แพงเกินไป เขาซื้อไม่ไหว

เมื่อเห็นสีหน้าลำบากใจของ คุณหวัง ผู้จัดการฝ่ายขายก็พลันเข้าใจทันที

และเธอรู้สึกผิดหวังอย่างมากในทันที เธอคิดว่าเจอคนร่ำรวยเข้าแล้ว ที่แท้ก็แค่คนที่แสร้งทำตัวเหมือนรวยเท่านั้น

“ใช่ รอบๆ สองหลังนี้แตกต่างจากหลังนี้มากไหม?”

จู่ๆ เย่เฉิน ถามขึ้นมา

“อ๋อ ไม่มากคะ เพียงแค่พื้นที่น้อยกว่าเล็กน้อยค่ะ”

พนักงานขายสาวสวยตอบอย่างจริงจัง แม้จะไม่เข้าใจคำถามของ เย่เฉิน ก็ตาม..

“อย่างนี้เอง.....”

“งั้นผมจะซื้อมัน”

เย่เฉิน พูดขึ้น

คำพูดของ เย่เฉิน ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่งชายวัยกลางคน หรือคุณหวัง และผู้หญิงที่มากับเขาที่เคยดูถูก เย่เฉิน มาก่อน ต่างตกใจมาก

“อะไรนะ?”

“คุณจะซื้อคฤหาสน์หลังนี้เหรอคะ?”

พนักงานขายสาวสวยตื่นเต้นมาก โดยเธอไม่คิดเลยว่า เพียงไม่กี่นาที พี่ชายคนนี้จะตัดสินใจซื้อคฤหาสน์หลังที่แพงที่สุดในเขตนี้

เธอไม่ใช่ว่าฝันไป ..ใช่ไหม?

“ไม่ใช่”

เย่เฉิน ส่ายศีรษะ

ได้ยินอย่างนี้ พนักงานขายสาวสวยก็รู้สึกผิดหวัง ดูเหมือนว่าเธอจะคิดมากเกินไปหน่อย

“ผมหมายถึงสามหลังนี้ ผมซื้อทั้งหมด”

ในวินาทีต่อมา เย่เฉิน ได้พูดคำที่ทำให้ทุกคนต้องตกใจออกมา…