14

บทที่ 14 บังเอิญเจออดีตภรรยา

เนื่องจากเป็นวันทำงาน คนในห้างจึงไม่เยอะนัก

ซุนซินอีพาหยางห่าวเดินเข้าร้านอาหารเบา ๆ ที่ตั้งอยู่บนชั้นสี่อย่างคล่องแคล่ว

เธอสั่งชุดสลัดเนื้อวัวน้ำต้มสำหรับหยางห่าว ส่วนตัวเธอเองสั่งชุดขนมปังธัญพืชและอกไก่อบ

คนที่อยู่ในช่วงลดไขมันไม่ได้หมายความว่าห้ามกินเนื้อเลย แต่ควรเลือกกินอย่างเหมาะสม เช่น เนื้อไก่ เนื้อวัว เนื้อกุ้ง ซึ่งเป็นเนื้อที่มีโปรตีนสูงและมีไขมันต่ำ

อย่างไรก็ตาม เนื้อวัวและเนื้อกุ้งมีราคาแพงกว่า ส่วนอกไก่มีความคุ้มค่าสูงที่สุด แม้ว่าจะไม่อร่อยก็ตาม

สมัยนี้ผู้คนให้ความสำคัญกับการจัดการรูปร่างมากขึ้น ร้านอาหารเบา ๆ จึงมีธุรกิจที่ดี ส่วนใหญ่ลูกค้าจะเป็นผู้หญิงวัยรุ่นและคนทำงานออฟฟิศที่มีกำลังซื้อสูง ราคาต่อหัวจะสูงกว่าร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดทั่วไป

ตัวอย่างเช่น ชุดอาหารที่ซุนซินอีสั่งให้หยางห่าวมีราคา 42 หยวน ส่วนชุดขนมปังธัญพืชและอกไก่อบของเธอราคา 28 หยวน เธอยังสั่งน้ำข้าวโพดสองแก้วแก้วละ 8 หยวน รวมอาหารกลางวันเบา ๆ สองคนนี้เป็นเงิน 86 หยวน

ซุนซินอีบอกว่าจะเลี้ยงข้าวกลางวัน หยางห่าวจึงไม่ได้รีบแย่งจ่ายเงิน เพราะเขายังมีภารกิจที่ต้องทำต่อไป โดยอาศัยเหตุผลที่ซุนซินอีเลี้ยงข้าวกลางวัน แล้วส่งมอบของขวัญให้เป็นการตอบแทน ซึ่งจะไม่ดูแปลกประหลาดเกินไป

มื้อกลางวันผ่านไปอย่างสนุกสนาน ทั้งสองมีบุคลิกที่สดใสเหมือนกัน และหยางห่าวก็มีประสบการณ์ทำงานในวงการอาหารมาหลายสิบปี การสื่อสารกับคนอื่นจึงเป็นความเชี่ยวชาญของเขา

ดังนั้น ในระหว่างการสนทนา หยางห่าวจึงเป็นผู้ที่คุมบทสนทนาได้ ทำให้เนื้อหาที่คุยกันอยู่ในเขตความสบายของเขา ทำให้เขาดูเป็นคนที่มีความรู้มาก

"ถ้าไม่รีบกลับ ช่วยเดินเที่ยวกับหนูหน่อยได้ไหม อยากจะซื้อชุดใส่ตอนออกกำลังกายสักสองชุด"

หยางห่าวกล่าวเมื่อเดินออกมาจากร้านอาหารเบา ๆ

"ได้สิ ไม่รีบ"

ซุนซินอียิ้มและพยักหน้า ผ่านมื้อกลางวันนี้ เธอได้รู้จักพี่ใหญ่ที่ซื้อชั่วโมงเรียนส่วนตัวของเธอมากขึ้น ความรู้สึกที่ได้รับคือเขาเป็นคนสุขุมแต่ก็มีอารมณ์ขันและมีความรู้มาก ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายเมื่ออยู่กับเขา และไม่ปฏิเสธที่จะเดินเล่นด้วยกัน แถมยังรู้สึกสนุกเล็กน้อยด้วย

ทั้งสองเดินเล่นจากชั้นสี่ลงมาชั้นหนึ่ง สตาร์ไลท์ซิตี้เป็นห้างระดับกลางถึงสูง มีแบรนด์หรูหลายแบรนด์ตั้งอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดของชั้นหนึ่ง

เช่น LV, Prada, Cartier ที่คนจีนรู้จักกันดี

ระหว่างเดินเล่น หยางห่าวสังเกตสายตาของซุนซินอีอย่างเงียบ ๆ ภารกิจของเขาคือส่งมอบของขวัญที่ทำให้เธอพอใจ ของขวัญนั้นต้องเป็นสิ่งที่เธอชอบจริง ๆ

ซุนซินอีเป็นเหมือนผู้หญิงทั่วไป สายตาของเธอจะหยุดที่เสื้อผ้าและกระเป๋าผู้หญิงนานหน่อย แต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่ทำให้เธอมองนานเกินห้าวินาที

นี่หมายความว่าเธอสนใจสิ่งเหล่านั้นเพียงเล็กน้อย แต่ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษ

จนกระทั่งทั้งสองเดินผ่าน Prada หยางห่าวเห็นซุนซินอีมองกระเป๋าสะพายไหล่ในตู้โชว์นานพอสมควร และเมื่อเดินผ่านไปแล้ว เธอยังเหลือบตามองอีกด้วย

นั่นคือกระเป๋าหนังเคลือบของ Prada ซึ่งน่าจะเป็นรุ่นใหม่ที่เพิ่งวางจำหน่าย ไม่อย่างนั้นจะไม่ถูกวางในตู้โชว์ที่เด่นที่สุด

"เดือนหน้าน้องสาวฉันมีวันเกิด อายุใกล้เคียงกับเธอ ช่วยเลือกของขวัญให้หน่อยสิ"

หยางห่าวหยุดเดินแล้วหันกลับไปที่ร้าน Prada ซึ่งเพิ่งเดินผ่านไป ข้ออ้างนี้ไม่ได้เป็นการพูดลอย ๆ วันเกิดของหลี่มั่นหนี่คือวันที่ 11 มีนาคม ซึ่งอีก 12 วัน

ซุนซินอีลังเลเล็กน้อย แล้วรีบเดินตามเข้าไป

"คุณผู้หญิง สนใจอะไรอยู่ ฉันช่วยแนะนำได้ค่ะ"

แม้ว่าซุนซินอีจะเข้ามาทีหลัง แต่พนักงานหญิงก็รู้จักแยกแยะ “เจ้าบ้านใหญ่” ได้ดี เธอรู้ว่าผู้หญิงร่างสูงนี้เป็นคนตัดสินใจซื้อ ส่วนผู้ชายที่เดินอยู่ข้างหน้าเป็นคนจ่ายเงิน

เธอเห็นคู่แบบนี้มาเยอะแล้ว ผู้ชายที่เดินข้างหน้าดูเหมือนจะอายุสามสิบกว่า สูงแต่มีรูปร่างท้วม ไม่ได้หล่อมาก

ซุนซินอีก็อายุยี่สิบกว่า มีรูปร่างและหน้าตายอดเยี่ยม การเดินด้วยกันต้องเป็นเรื่องของ "โชคชะตา" แน่นอน!

แต่พนักงานหญิงก็ไม่ได้ละเลยหยางห่าว เธอทักทายเขาด้วย เพราะรู้ว่าเขาเป็นคนจ่ายเงิน แต่เห็นเขาแต่งตัวธรรมดา ๆ ไม่มีเครื่องประดับบนข้อมือ ดูเหมือนกระเป๋าเงินจะไม่ค่อยหนา

พนักงานร้านแบรนด์หรูมีความสามารถในการประเมินจากลักษณะภายนอกสูงมาก แต่นี่ไม่ได้เป็นเรื่องลบ เป็นเพียงทักษะหนึ่ง

ในนิยายที่มีตัวเอกที่ใส่เสื้อผ้าราคาถูกเข้าไปในร้านหรูแล้วถูกดูถูก จากนั้นซื้อของเพื่อตบหน้าพนักงานนั้น ในความเป็นจริงแทบจะไม่มีเลย

กลุ่มลูกค้าของสินค้าหรูถึงจะแต่งตัวธรรมดา แต่ก็มีลักษณะพิเศษที่แยกออกง่าย พนักงานที่ทำงานนานจะสามารถแยกแยะได้

และพนักงานร้านแบรนด์หรูจะได้รับการฝึกฝนอย่างเข้มงวด แม้คุณจะแต่งตัวจน พวกเขาก็จะไม่พูดเยาะเย้ยอย่างในนิยาย

"พี่หยาง อยากส่งอะไรให้น้องสาวคะ?"

ซุนซินอีถามหยางห่าว

"ส่งกระเป๋าสักใบ เธอฝึกงานที่สถานีโทรทัศน์ พอดีจะได้ใช้" หยางห่าวตอบ

พนักงานสาวที่ได้ยินบทสนทนาก็เข้าใจสถานการณ์ทันที ที่แท้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นเพื่อนเลือกของขวัญให้น้องสาวผู้ชายคนนี้ แต่จากประสบการณ์ของเธอ ผู้ชายคนนี้น่าจะหาเหตุผลมาใช้ ของขวัญนี้น่าจะส่งให้ผู้หญิงคนนี้

"คุณผู้หญิง มาดูทางนี้ค่ะ เป็นรุ่นใหม่ทั้งหมด"

พนักงานยิ้มแล้วชี้ไปทางตู้โชว์

"พี่หยาง น้องสาวอายุเท่าไหร่คะ?" ซุนซินอีถามอีกครั้ง

"อายุประมาณเท่าเธอ" หยางห่าวตอบ

พอได้ยินเช่นนี้ พนักงานยิ่งมั่นใจในความคิดของตนเอง คนแก่ชอบใช้เล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ ซื้อแล้วส่งให้ผู้หญิงเพื่อทำให้เธอพอใจ

"กระเป๋ารุ่นใหม่เหล่านี้เหมาะกับคุณผู้หญิงในวัยนี้มาก"

พนักงานยิ้มแล้วมองหยางห่าวเหมือนจะบอกว่า "ฉันรู้ทันคุณแล้ว" จากนั้นก็เริ่มแนะนำกระเป๋ารุ่นใหม่ในตู้โชว์ให้ซุนซินอี

หยางห่าวยืนอยู่ข้าง ๆ และมองดูป้ายราคา กระเป๋าที่ถูกที่สุดราคา 16,000 หยวน ที่แพงที่สุดราคา 40,000 หยวน และกระเป๋าที่ซุนซินอีชอบราคา 26,000 หยวน ทั้งหมดอยู่ในความสามารถของเขา เพราะในบัญชียังมีเงินคืน 210,000 หยวน

นอกห้างหลี่หมานซูและเฉินหมิงซานเพิ่งกินข้าวเสร็จบนชั้นสี่ บริษัทโฆษณา Inspiration ที่ทั้งสองทำงานอยู่ใกล้กับ Starshine Building ดังนั้นคนทำงานใน Starshine Building หลายคนจะมาทานอาหารที่สตาร์ไลท์ซิตี้ในตอนเที่ยง

ตอนนี้ทั้งสองเดินมาถึงหน้าร้าน Prada หลี่หมานซูมองเข้าไปในร้าน เธอเล็งกระเป๋าใบหนึ่งไว้นานแล้ว แต่ไม่กล้าขอเฉินหมิงซาน ต้องหาจังหวะที่เหมาะสม เพราะราคาถึงสามหมื่นหยวน

ตอนนี้เธอยังแสร้งทำตัวเป็นเหยื่อในชีวิตสมรสที่มีสามีติดการพนันและใช้ความรุนแรง ไม่อยากให้เฉินหมิงซานคิดว่าเธอให้ความสำคัญกับเงิน

แต่พอเธอมองเข้าไปในร้าน ก็ต้องตกใจ เพราะเธอเห็นอดีตสามีที่เพิ่งหย่ากับเธอ หยางห่าว และข้าง ๆ เขายังมีผู้หญิงร่างสูง สวย และเด็กกว่าอยู่ด้วย

นี่...

เกิดอะไรขึ้น???

สมองหลี่หมานซูค้างไปทันที อดีตสามีที่ตกอับของเธอมาอยู่ในร้าน Prada ข้าง ๆ ยังมีผู้หญิงสวยเด็กกว่าด้วย!

ต้องเป็นเพราะกินเยอะเกินไป จึงเห็นภาพหลอน!

หลี่หมานซูหลับตาแรง ๆ แล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ แต่ทั้งสองคนยังอยู่ที่นั่น

(จบบท)