(ฟรี) บทที่ 130 (ฟรี)

(ฟรี) บทที่ 130 (ฟรี)

เสียงดาบกระทบกันดังสนั่นหวั่นไหว ประกายไฟสะท้อนวูบวาบ เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็น ย้อมพื้นดินสีน้ำตาลให้กลายเป็นสีแดงเข้ม

ในสมรภูมิรบกลางป่า เต็มไปด้วยเสียงร้องโหยหวน เสียงอาวุธกระทบกัน และกลิ่นคาวเลือดคลุ้งไปทั่ว

กองทัพของอู๋เทียน แม้จะแข็งแกร่ง แต่จำนวนก็ยังน้อยกว่าศัตรูมาก รัศมีของเขาไม่อาจครอบคลุมทหารทุกนายได้

ทหารบางคนที่อยู่ห่างออกไป หลุดรอดจากขอบเขตพลัง ถูกคมดาบและหอกของโจรร้ายเล่นงานจนบาดเจ็บสาหัส โลหิตไหลอาบร่าง

อู๋เทียนเห็นดังนั้นก็ไม่รอช้า

เขารีบวิ่งเข้าไปใกล้ๆ พร้อมกันนั้น "เสาโทเทมแห่งรัศมีแสงนับล้าน" ก็เริ่มถูกเปิดใช้งาน

เสาโทเทมเปล่งประกายสีขาวบริสุทธิ์ออกมา

คลื่นพลังอันอบอุ่น แผ่ขยายออกไป ห่อหุ้มร่างของเหล่าทหารทั้งหมดเอาไว้ ราวกับม่านพลังศักดิ์สิทธิ์

ทุกบาดแผล ถูกสมาน ทุกๆ วินาที สามารถฟื้นฟูพลังชีวิตของทหารทั้งหมด

พลังชีวิตที่เหือดแห้ง กลับมาเต็มเปี่ยมอีกครั้งในพริบตา!

ในสายตาของเหล่าโจร ทหารของอู๋เทียน ไม่ต่างอะไรกับ "สัตว์ประหลาด"

ดาบและหอกไม่สามารถทำร้ายเหล่าทหารได้

ทหารบางคน ถึงกับถูกฟันจนร่างกายเกือบขาดเป็นสองท่อน แต่บาดแผลกลับสมานตัวอย่างรวดเร็ว ราวกับฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ ต่อสู้ต่อได้อย่างไม่สะทกสะท้าน!

"เป็นไปได้ยังไง!"

"พวกมันเป็นตัวอะไรกันแน่!"

ความหวาดกลัว เริ่มกัดกินหัวใจของโจรร้าย

ยิ่งต่อสู้

จำนวนของโจร ก็ยิ่งลดน้อยลง

ในขณะที่กองทัพของอู๋เทียนกลับไม่มีผู้ใดล้มตาย!

ในที่สุด

ขวัญกำลังใจของโจรร้าย ก็พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

บางคน ฉวยโอกาสตอนชุลมุน แอบหลบหนีไปทางด้านหลัง

ส่วนบางคนที่สติแตก ถึงกับกรีดร้องโหยหวน วิ่งหนีหัวซุกหัวซุน ไม่สนใจแม้แต่คำสั่งของหัวหน้า

หัวหน้าโจรบนกำแพง เห็นดังนั้นก็หน้าซีดเผือด เหงื่อแตกพลั่ก

พวกมันไม่คิดเลยว่า ศัตรูจะแข็งแกร่งขนาดนี้!

แค่ทหารเลเวลต่ำที่ดู "อ่อนแอ" กลับสามารถต่อสู้กับโจรที่จำนวนมากกว่าหลายเท่าตัว

"ท่านหัวหน้า มองออกรึเปล่า" โจรเฒ่า คนหนึ่งเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ฉันสังเกตเห็นว่า ทหารที่อยู่ใกล้ๆ ไอ้เด็กนั่น แทบจะไม่ตายเลย แม้แต่บาดเจ็บก็ไม่มี"

"แต่พวกที่อยู่ไกลออกไป ก็ยังคงบาดเจ็บล้มตายได้ตามปกติ"

เมื่อได้ยินดังนั้น หัวหน้าโจร ขมวดคิ้วแน่น หรี่ตามองไปยังอู๋เทียนที่ยืนอยู่แถวหลังสุด

ผ่านไปครู่หนึ่ง

เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ถึงจะไม่รู้ว่ามันใช้เวทมนตร์อะไร แต่บางที การที่ทหารพวกนั้นเหมือนสัตว์ประหลาด ไอ้เด็กนั่น ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องแน่ๆ"

พูดจบ มันก็ตัดสินใจ

"รีบฆ่ามันก่อน!"

หัวหน้าโจรกระโดดลงจากกำแพง พุ่งเข้าใส่กองทัพทหาร ราวกับพยัคฆ์ร้ายกระหายเลือด

"ตายซะ!"

ดาบโค้งในมือฟาดฟัน สังหารทหารใหม่แห่งจักรวรรดิสองนายในพริบตา เลือดพุ่งกระฉูด

"ไอ้เด็กนั่น! มันต้องตาย!" มันคำรามลั่น

ไล่ฆ่าทหาร พุ่งตรงไปยังอู๋เทียน!

อีกด้านหนึ่ง

แน่นอนว่าอู๋เทียนก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

เขาไม่สามารถรักษา "หุ่นเชิด" ที่ถูกทำลายจนสิ้นสภาพในการโจมตีเดียวได้

"นี่มันตัวที่สามแล้วสินะ ที่คิดว่าฉันเป็นหมูในอวย" อู๋เทียนเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นหัวหน้าโจรที่กำลังพุ่งเข้ามา

คนที่คิดแบบนี้สองคนก่อนหน้านี้ ถูกเขาฆ่าตายไปเรียบร้อยแล้ว

และดูเหมือนว่า หัวหน้าโจรคนนี้ กำลังจะเดินตามรอย!

แต่...

ก่อนที่อู๋เทียนจะทันได้ลงมือ หลี่อู๋ซวงและฉินเออร์ก็พุ่งออกมาขวาง

ทั้งคู่เข้าต่อสู้กับหัวหน้าโจร!

"หยุดนะ!" หลี่อู๋ซวงตวาดลั่น

คมดาบแปดเหลี่ยมในมือเธอ วาดลวดลายสวยงาม ราวกับมังกรที่พุ่งทะยาน ฟาดฟันใส่หัวหน้าโจรอย่างรวดเร็ว เสียงโลหะกระทบกันดังกังวาน

ฉินเออร์ที่ปกติมักจะขี้อาย กลับกลายเป็นคนละคนเมื่อเข้าสู่สนามรบ ดวงตากลมโต ฉายแววเด็ดเดี่ยว กลิ่นอายที่จากเดิมเป็น "ลูกแกะ" ก็กลายเป็น "เสือ"

หมัดและเท้าของเธอล้วนหนักหน่วง รุนแรง ยามปล่อยออกไปก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น!

"พวกเธอ ... ไม่เลวเลยนี่" อู๋เทียนเห็นแล้วก็อดชมไม่ได้

แม้พลังของพวกเธอจะเทียบกับเขาไม่ได้ แต่ก็ถือว่าแข็งแกร่งมาก เหนือกว่านักผจญภัยทั่วไป

หัวหน้าโจรเลเวล 15

ถ้านักผจญภัยทั่วไป ไม่มี 10-20 คน ก็คงไม่กล้าสู้ด้วยหรอก

พูดตามตรง

พวกเธอทั้งสอง แข็งแกร่งกว่าหยางอี้อี้ในอดีตซะอีก!

ส่วนหยางอี้อี้ในตอนนี้ พลังพวกเธอคงตามไม่ทันแล้ว

คิดอยู่ครู่หนึ่ง

อู๋เทียนตัดสินใจไม่เข้าไปยุ่ง เขาหันไปมองมู่ชิงเสวี่ยด้วยความสนใจ

ในฐานะหัวหน้าทีม มู่ชิงเสวี่ยคงไม่ใช่แค่ "แจกันประดับ" ธรรมดาๆ เธอต้องมีความสามารถที่ทำให้หญิงสาวอีกสองคนยอมรับ

เหมือนมู่ชิงเสวี่ยจะรู้ตัวว่าถูกจับตามอง

เธอยิ้มบางๆ ยื่นแขนที่ขาวเนียนออกมา ชี้ไปที่หอคอย

"เผาผลาญอวัยวะภายใน!"

เธอชี้คทาไปยังกลุ่มนักธนู ที่ยืนอยู่บนหอคอย

วินาทีต่อมา

"พุ่บ!"

"อ๊าาาา!"

"อุ้ก!"

บนกำแพงรังโจร เหล่านักธนู ต่างพากันร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เลือดสีดำไหลออกจากจมูก ร่างกายสั่นเทิ้ม ก่อนจะคายเศษอวัยวะภายในออกจากปาก แล้วร่วงลงจากกำแพง

"โครม!"

ร่างไร้วิญญาณ กระแทกพื้น

"-1,500!" "-1,500!" "-1,500!" "-1,500!"

เห็นได้ชัดว่า นี่เป็นทักษะเวทมนตร์พิเศษ !

แววตาของอู๋เทียนวูบไหว

ดูเหมือนว่า มู่ชิงเสวี่ยจะไม่ใช่นักผจญภัยธรรมดาๆ

เส้นทางอาชีพของนักผจญภัย มีมากมายหลายแบบ

ถึงแม้จะแบ่งออกเป็น นักรบ นักเวทย์ นักฆ่า และอื่นๆ

แต่เมื่อเลเวลสูงขึ้น แต่ละคนก็จะเลือกเส้นทางที่แตกต่างกันออกไป

แต่เมื่อถึงเลเวล 10 เลเวล 20 ทุกคนก็จะเดินไปในเส้นทางที่แตกต่างกัน

หลายครั้ง

แม้จะมีอาชีพรวมกันหลายร้อยอาชีพ ก็ไม่พบอาชีพที่เหมือนกัน!

ส่วนมู่ชิงเสวี่ยน่าจะเป็นอาชีพพิเศษที่หายากมาก!