บทที่ 174 กระบองลืมชาติกำเนิด หยาบและยาว
"โอ๊ย...เจ็บ!" จางซีเป่าเบื่อหน่าย อยากหยิบก้อนหินนอกทางเดินโยนเข้าไปในชั้นเมฆ แต่พอเขาเพิ่งยื่นมือออกนอกทางเดิน นิ้วมือก็รู้สึกเหมือนถูกอะไรบางอย่างบาดเข้า คนธรรมดาเจอเรื่องแบบนี้ครั้งหนึ่งก็คงฉลาดขึ้น รู้ว่านอกทางเดินมีสิ่งแปลกประหลาดก็คงไม่ไปแตะต้องอีก แต่จางซีเป่าไม่ใช่ เขายื่นมือออกไปนอกทางเดิน...
