บทที่ 139 ปรากฏตัวอีกครั้ง กำจัดโรคดื้อรั้น!
ลู่เหล่าเป็นคนใจกว้าง และเขาก็เห็นด้วยกับคำพูดของเย่ชิงเล่อ “เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เป็นต้นกล้าที่ดีสำหรับการเล่นแร่แปรธาตุ” ลู่เหล่าแสดงความชื่นชม ก่อนจะถามว่า “ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีอาจารย์แล้ว” หลูมู่หยานพยักหน้าและยอมรับ “กับศิษย์ที่มีพรสวรรค์เช่นเจ้า เจ้านายของเจ้าจะตื่นขึ้นด้วยรอยยิ้มในความฝันใช่ไหม...
