ตอนที่แล้วบทที่ 135 กลับบ้านตอนกลางคืน  
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 137 แสร้งทำเป็นสงบหรือมีความสามารถจริง ๆ?  

บทที่ 136 ความสัมพันธ์และเครือข่ายของชูซา  


เย่ชิงหานยังคงสวมชุดสีดำเข้มพร้อมกับอารมณ์ที่ดูตื่นเต้น แต่เมื่อดูใกล้ ๆ จะพบว่านอกจากความตื่นเต้นแล้วเขายังเต็มไปด้วยความกระปรี้กระเปร่า

“ใจเย็น ๆ” หลูมู่หยานวางถ้วยชาก่อนจะลุกขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เช่นเดียวกันกับหยุนหลันที่ลุกขึ้น และกล่าวสวัสดี “นายน้อยเย่”

นอกจากหลูมู่หยานแล้วยังมีหยุนหลัน เย่ชิงหานประหลาดใจแต่ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย “มู่หยาน องค์ชายสามนั่งลงเถิด”

เย่ชิงหานนั่งลงตรงข้ามทั้งสองคน เขารู้สึกแปลกแยกจากคนอื่น ๆ เล็กน้อย “มู่หยาน องค์ชายสาม ไม่มีข้อความก่อนที่เจ้าจะมา ข้าจะได้เตรียมตัวก่อน”

เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลูมู่หยานตายไปแล้วตอนที่อยู่ในภูเขาที่หนาวจัด เขารอให้นางออกมาจากแอ่งหินร้อน ทว่าใครจะรู้ว่าเขา และน้องสาวจะถูกลุงของเขาพาตัวกลับ หลังจากกลับไปที่บ้านของตระกูลเย่ เขาได้สอบถามข่าวจากหลูมู่หยาน

ท่านลุงของเขาบอกเขาว่า หลูมู่หยานได้รับการช่วยเหลือจากจักรพรรดิแห่งยมโลก และเขาเชื่ออย่างนั้นในใจ แต่ก็กังวลตลอดเวลา ทำให้ไม่ว่าจะทำอะไร เย่ชิงหานมักจะเหม่อลอยอยู่ทุกครั้ง

ตอนนี้เขาเห็นหลูมู่หยานมีชีวิตอยู่โดยไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ ในที่สุดความหนักอึ้งในใจของเขาก็หายไป

“ข้ามาที่นี่เพื่อล้างพิษลู่เหล่าและชิงเล่อ ส่วนลูกพี่ลูกน้องของข้าต้องการหารือเกี่ยวกับวิชาดาบกับเจ้า มันเป็นความตั้งใจชั่วคราว ดังนั้นข้าจึงไม่ได้ส่งข้อความมาก่อน” หลูมู่หยานหัวเราะ “ชิงเล่ออยู่ที่ไหนล่ะ?”

“ชิงเล่อ กำลังให้ความบันเทิงกับแขก ข้าตามเขาแล้ว”

ทันทีที่เสียงของเย่ชิงหานเงียบลง เย่ชิงเล่อก็รีบวิ่งเข้ามากอดหลูมู่หยาน พร้อมลูบไหล่ของนาง “พี่ มู่หยาน ข้ารู้อยู่แล้วว่าพี่จะไม่เป็นไร”

หัวใจของหลูมู่หยานเบาลงเล็กน้อย นางเอื้อมมือไปแตะศีรษะของเย่ชิงเล่อด้วยรอยยิ้ม และพูดว่า “ชะตากรรมของข้ามันยิ่งใหญ่เกินไป”

เย่ชิงเล่อปล่อยหลูมู่หยาน ก่อนนั่งข้างและจับมือนางด้วยความรัก “พี่มู่หยาน พี่ไม่บอกอะไรก่อนเลย พอรู้ว่าพี่จะมา พี่ชายของข้ารวมถึงข้ากังวลแทบตาย”

“ข้าไม่เซอร์ไพรส์หรือ?” หลูมู่หยานเอ่ย

“ข้ายังบอกด้วยว่าชิงเล่อวิ่งเร็วแค่ไหน กลายเป็นว่าแม่นางหลู” เสียงที่ไพเราะและชัดเจนดังขึ้นในห้องโถง

ทันทีที่หลูมู่หยานเงยหน้าขึ้น นางเห็นฉีเฟิงมู่อี้และหญิงสาวสวยในชุดสีฟ้าเดินเข้ามา

“นี่คือ?” หลูมู่หยานยิ้มเบา ๆ พร้อมกับมองไปที่ผู้หญิงที่กำลังพูด นางเคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อน แต่ไม่เคยคุยด้วยสักครั้ง

“ข้าชื่อมู่เสี่ย ครั้งสุดท้ายที่เจอเห็นก็ในเทือกเขาอาร์คติก” มู่เสี่ยมิตร และนางก็ไม่ได้เป็นศัตรูกับหลูมู่หยานเหมือนเสวี่ยหลิงและคนอื่น ๆ

หลูมู่หยานยิ้ม “สวัสดีแม่นางมู่”

“ข้าสนใจแม่นางหลูมากขึ้นตั้งแต่อยู่บนภูเขาอันหนาวเหน็บ ไม่คิดจะหาเพื่อนบ้างเหรอ” มู่เสี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มใจดี

“ไม่รังเกียจแน่นอน” หลูมู่หยานมักจะชอบผู้หญิงที่เฉียบคม และความประทับใจของนางที่มีต่อมู่เสี่ยนั้นถือว่าไม่เลว

เย่ชิงเล่อยิ้มอย่างมีเลศนัย “พี่มู่หยาน มู่เสี่ยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของข้าด้วย”

“อืม ก็เห็นอยู่” หลูมู่หยานเอ่ย เย่ชิงเล่อดูมีชีวิตชีวามาก

“แม่นางหลู องค์ชายสาม” ฉีเฟิงและมู่อี้พยักหน้าให้พวกเขา

หลูมู่หยานและทั้งสองทักทายอย่างสุภาพ “นายน้อยฉี นายน้อยมู่”

“ไม่คาดคิดแม่นางหลู จะสามารถรอดชีวิตมาได้นางตกลงไปในแอ่งร้อน” มู่อี้กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“มันเป็นแค่ความบังเอิญ” หลูมู่หยานกล่าวอย่างสุภาพ

มู่อี้ก้มหัวลงและยิ้ม เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อวาทศิลป์ของนาง แต่นางไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะกลัวว่าจะทำให้รู้สึกอึดอัด

เย่ชิงหานมองไปที่ท้องฟ้า ก่อนจะยืนขึ้นและพูดว่า “อาหารเย็นพร้อมแล้ว ไปทานด้วยกัน

“ดี!”

เย่ชิงหานนำทุกคนไปที่ห้องอาหารเพื่อรับประทานอาหารเย็น

หลังอาหารเย็นจบลง เย่ชิงเล่อจับมือหลูมู่หยานและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “พี่มู่หยาน คืนนี้เจ้าอาศัยอยู่ที่บ้านของข้าได้ไหม?”

หลูมู่หยาน และพยักหน้า “ตกลง!”

“แม่นางหลูสามารถรักษาอาการป่วยที่ดื้อรั้นของลู่เหล่าได้หรือไม่?” ฉีเฟิงยังคงไม่แสดงออกและเงียบตั้งแต่มื้ออาหาร ก่อนจะะถามว่าหลูมู่หยานและเย่ชิงเล่อกำลังจะออกไป

ทำไมถึงมีจุดตัดระหว่างเย่ชิงหานและหลูมู่หยาน? ยกเว้นตระกูลหลิง สิบอันดับแรกของตระกูลได้ตรวจสอบเหตุผลทั้งหมดแล้ว พวกเขายังรู้ว่าหลูมู่หยานนั้นเคยรักษาลู่เหล่า

“มันเป็นความจริง” หลูมู่หยานไม่ได้ปิดบัง “ข้ามาที่เย่เจียครั้งนี้ เพื่อดูแลลู่เหล่าและชิงเล่อโดยเฉพาะ”

นางกำลังจะเอาพิษของทารกในครรภ์ออกให้เย่ชิงเล่อ แทนที่จะปล่อยให้คนเหล่านี้สอบสวนคนเดียวจะดีกว่าที่จะพูดด้วยตัวเอง ในทางตรงข้ามยังสามารถกระตุ้นความโปรดปรานของผู้อื่นได้อีกด้วย

เมื่อพิจารณาจากความคุ้นเคยของมู่อี้ ฉีเฟิง และเย่ชิงหาน ความสัมพันธ์ลับระหว่างทั้งสามตระกูลก็มีปัญหามีความแน่นแฟ้น และมีพันธมิตรกันมานานแล้ว นางต้องการช่วยตระกูลหลิงจัดการกับตระกูลเสวี่ย และซิน และนายน้อยสองคนนี้มิตรภาพที่ดีคือทางเลือกที่ดีที่สุด

แต่ในทวีปนี้ที่เคารพในความแข็งแกร่ง มีข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการสามารถสร้างเพื่อนที่ดีได้

ด้วยภูมิหลังของตระกูลที่น่าภาคภูมิใจ ตระกูลหลูนั้นไม่ดีเท่ากับหนึ่งในสิบตระกูลแรก ดังนั้นมู่อี้และฉีเฟิง จึงไม่ถือว่านางเป็นลูกหลานของตระกูลหลู แต่เป็นหลานสาวของตระกูลหลิง

นอกจากพื้นฐานของตระกูลแล้ว เหตุผลเดียวที่ทำให้พวกเย่อหยิ่งยอมจำนน หาเพื่อนที่ดีคือความแข็งแกร่ง

นางเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ ในสายตาของคนอื่น ๆ นางไม่สามารถเทียบได้กับนักเล่นแร่แปรธาตุของตระกูลนักเล่นแร่แปรธาตุเช่นตระกูลเฟิง อย่างไรก็ตาม หากนางสามารถรักษาโรคที่ดื้อรั้น และยาพิษของนักเล่นแร่แปรธาตุสี่อันดับในตระกูลปัจจุบันได้ นางไม่จำเป็นต้องริเริ่ม รุ่นน้องของทั้งสองตระกูลอยากจะเป็นเพื่อนกับนาง

ครั้งนี้ นางกำลังคิดถึงความล่าช้าอันยาวนานในการเข้าร่วมในทวีปที่มีความครอบงำ ดังนั้นนางจึงมาที่เย่เจียเพื่อล้างพิษหลู่เหลาและเย่ชิงเล่อก่อน ประการแรกเพราะคำสัญญาของนาง และประการที่สองเพราะความเสน่หา

ตอนนี้นางได้พบกับนายน้อยแห่งตระกูลเฟิงและนายน้อยแห่งตระกูลมู่จริง ๆ นางจะต้องคุ้นเคยกันโดยธรรมชาติ

ผู้คนที่อาศัยอยู่ในโลกนี้และฝึกฝนตามลำพัง โดยทั่วไปมักทำอะไรไม่ถูกและประมาทเลินเล่อ ในฐานะลูกชายและลูกสาวของตระกูลหลู นางต้องแบ่งภาระให้กับตระกูล การติดต่อกับกองกำลังที่ทรงพลังและกระจายเครือข่ายของนางก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน

สิ่งที่ขาดไม่ได้ที่สุดสำหรับนักเล่นแร่แปรธาตุ และนักกลั่นคือเครือข่าย ซึ่งนางมีประสบการณ์อย่างลึกซึ้งในชีวิตที่แล้ว

นักเล่นแร่แปรธาตุ หรือนักกลั่นระดับสูงไม่จำเป็นต้องผูกมิตรกับใคร มีคนที่แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนที่ส่งมันไปที่ประตูเพื่อสานเครือข่ายการติดต่อที่เชื่อถือได้ เมื่อพวกเขาพูด คนที่แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนสามารถกลายเป็นกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังได้

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เฟิงมู่และเย่ยืนอยู่ในสามอันดับแรกของสิบตระกูลแรก และตระกูลอื่น ๆ ก็ไม่กล้ายั่วยุพวกเขา

“รักษาชิงเล่อ? ช่วยแก้พิษครรภ์ของนางได้ไหม” ดวงตาของมู่เสี่ยเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

แม้ว่าหลูมู่หยานจะแสดงพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่พิษที่บรรพบุรุษของตระกูลชีไม่สามารถจัดการได้นั้นอาจถูกนักดาบอายุมากกว่าสิบปีจัดการได้? เห็นได้ชัดว่ามันไม่น่าเชื่อถือ

ฉีเฟิงยังคงไม่แสดงออกมากเกินไป แต่มีนัยยะที่น่าสนใจในดวงตาของนาง นางไม่คิดว่าหลูมู่หยานจะสามารถบรรเทาอาการครรภ์เป็นพิษของเย่ชิงเล่อได้ แต่นางต้องการดูว่าจะมั่นใจได้แค่ไหน

“แม่นางหลู หากไม่รังเกียจข้าขอดูวิธีล้างพิษได้ไหม?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด