บทที่ 10 สวมหมวกเขียวให้ดี
หลินเฟิงแทบจะตะลึง การหายตัวไปของฝ่าบาทจักรพรรดิก็เกี่ยวข้องกับตระกูลชินด้วย!??
จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิมังกร อิ๋งฉี เป็นจักรพรรดิองค์ที่สามของจักรวรรดิ
พระองค์ทรงปรีชาสามารถและทรงพลัง มีความแข็งแกร่งเหนือธรรมดา พระองค์เป็นมืออาชีพสายมังกรระดับ 99 ระดับ SSS และทรงมองลงมายังโลกมนุษย์ทั้งหมด!
ในทั้งจักรวรรดิ พระองค์ทรงมีบารมีสูงสุดและเป็นสัญลักษณ์ทางจิตวิญญาณในใจของประชาชนทั้งหมดของจักรวรรดิ!
เมื่อยี่สิบปีก่อน จักรพรรดิทรงนำทหารองครักษ์จักรพรรดิไปพิชิตความว่างเปล่าด้วยพระองค์เอง
ในตอนแรก การเดินทางราบรื่นมากและผลลัพธ์ก็ยอดเยี่ยม พระองค์ทรงล่าเจ้าแห่งความว่างเปล่าได้มากกว่าสิบสองตน
แต่ผลลัพธ์คือทหารองครักษ์จักรพรรดิถูกทำลายล้าง และฝ่าบาทจักรพรรดิเองก็หายตัวไปอย่างลึกลับ
ในช่วงเวลานั้น ทั้งจักรวรรดิดูเหมือนจะล่มสลาย และประชาชนของจักรวรรดิก็ตื่นตระหนก แม้แต่ประเทศอื่นๆ ก็จ้องมองจักรวรรดิ!
มันเป็นช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุดนับตั้งแต่การก่อตั้งจักรวรรดิ!
โชคดีที่ท่านลู่จี้ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทน ทำให้เกิดความสมดุลระหว่างกลุ่มอำนาจใหญ่และทำให้สถานการณ์มั่นคง
จนถึงตอนนี้ การหายตัวไปของฝ่าบาทจักรพรรดิยังคงเป็นความเจ็บปวดของจักรวรรดิ
แต่แล้ว จักรวรรดิเริ่มคุ้นเคยกับวันเวลาที่ไม่มีจักรพรรดิ
แต่หลินเฟิงไม่เคยจินตนาการเลยว่าการหายตัวไปของจักรพรรดิก็เป็นการสมรู้ร่วมคิดด้วย!?
หลินหยู่มองลูกชายบุญธรรมของเขาเงียบๆ และพูดเสียงลึก "นี่คืออดีตของพ่อ เสี่ยวเฟิง แม้ว่าพ่อจะรับเลี้ยงลูก
แต่เราไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด ลูกก็รู้ว่าศัตรูที่พ่อเผชิญหน้าอยู่น่ากลัวแค่ไหน
ถ้าลูกกลัว ลูกสามารถตัดความสัมพันธ์กับพ่อตอนนี้ได้ ยังไม่สายเกินไป"
หลินเฟิงรู้สึกว่าเขาดูเหมือนจะเข้าไปพัวพันในวังวนขนาดใหญ่ เต็มไปด้วยการสมรู้ร่วมคิดและอันตราย
ศัตรูคือยักษ์ใหญ่ตระกูลชินในเมืองหลวงจักรพรรดิ
แต่เขาไม่มีความกลัวใดๆ ในทางกลับกัน เขารู้สึกตื่นเต้นและกระตือรือร้นเล็กน้อย!
มองเห็นความมุ่งมั่นในดวงตาของหลินเฟิง หลินหยู่ยิ้ม
จริงๆ แล้วเขาก็รู้จักนิสัยของหลินเฟิงและรู้ว่าเขาจะไม่มีวันถอยหลัง
เขาพยักหน้าและพูดอย่างสงบ "พ่อไม่อยากให้ลูกเข้ามาพัวพัน แต่ลูกล้มเหลวในการเปลี่ยนอาชีพและกลายเป็นผู้เล่นทั่วไประดับ SS มันเป็นโชคชะตาจริงๆ"
ถึงจุดนี้ หลินเฟิงรู้สึกหดหู่มาก "ผู้เล่นทั่วไประดับ SS หมายความว่ายังไงครับ?"
หลินหยู่ยิ้มเล็กน้อย และทันใดนั้นคริสตัลรูปดาวหกแฉกก็ปรากฏในมือของเขา เปล่งแสงสีม่วงแปลกประหลาดที่ทำให้ผู้คนรู้สึกใจเต้น
แสงสีม่วงดูเหมือนจะสามารถจับหัวใจและจิตใจของผู้คนได้ ทำให้ผู้คนไม่สามารถช่วยตัวเองได้นอกจากจะหมกมุ่นอยู่กับมัน
ในคริสตัล ดูเหมือนจะบรรจุพลังงานแห่งการทำลายล้างโลก!
【แหล่งลับ: ไอเทมในตำนาน มีต้นกำเนิดจากความว่างเปล่า ควบคุมพลังของความว่างเปล่า ????? ?????】
"แหล่งลับเป็นไอเทมในตำนาน และเฉพาะอาชีพระดับ S ขึ้นไปเท่านั้นที่สามารถสวมใส่มันได้ แต่แหล่งลับมาจากความว่างเปล่า และอาชีพที่มนุษย์ปลุกพลังขึ้นมาทั้งหมดก็เพื่อต่อสู้กับความว่างเปล่า มันจึงขัดแย้งกับแหล่งลับโดยธรรมชาติ
แต่ลูกแตกต่าง ลูกล้มเหลวในการเปลี่ยนอาชีพ ลูกเป็นผู้เล่นทั่วไประดับ SS แต่เพราะลูกไม่มีลักษณะเฉพาะของอาชีพ ลูกจึงสามารถสวมใส่แหล่งลับและใช้พลังของแหล่งลับได้พอดี!
ด้วยแหล่งลับ ลูกสามารถไปยังความลึกของความว่างเปล่าและค้นหาฝ่าบาทจักรพรรดิได้!"
หลินเฟิงไม่คาดคิดว่าความล้มเหลวในการเปลี่ยนอาชีพของเขาจะกลายเป็นโชคร้ายกลับกลายเป็นดี!
เขาเป็นบุตรแห่งโชคชะตาจริงๆ หรือ!?
ในขณะนี้ ความมั่นใจอันแรงกล้าเติมเต็มหัวใจของหลินเฟิง ทำให้เขารู้สึกทรงพลังมาก
แม้ว่าศัตรูจะเป็นตระกูลชินในเมืองหลวงจักรพรรดิ แต่หลินเฟิงไม่รู้สึกประหม่าหรือกลัวเลย
เขาต้องการเพียงเวลาบางส่วน และเมื่อเขาพัฒนา เขาสามารถค้นหาฝ่าบาทจักรพรรดิได้
ตระกูลชินอะไรกัน พวกเขาเป็นแค่เสือกระดาษทั้งนั้น!
หลินหยู่ส่งแหล่งลับให้หลินเฟิง "ลูกศึกษาแหล่งลับก่อน พ่อมีอะไรต้องสืบสวน..."
ในฐานะอดีตนายพลใหญ่ของจักรวรรดิ เขาซ่อนตัวจากตระกูลชินมาหลายปี เขามีความสามารถในการต่อต้านการตรวจจับที่แข็งแกร่งและระแวดระวังต่อความไม่สงบใดๆ มาก
เมื่อหลินเฟิงบอกว่ามีเครื่องบินพลังจิตมาถึง เขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากลและยิ่งระแวดระวังมากขึ้น
เขาต้องสืบสวน...
หลังจากหลินหยู่จากไป หลินเฟิงหยิบแหล่งลับขึ้นมาโดยตรง หลับตาแน่น และรู้สึกถึงพลังในนั้น หลังจากเวลาผ่านไปไม่ทราบนานเท่าไหร่ หลินเฟิงลืมตาขึ้น และสีหน้าแห่งความปีติปรากฏบนใบหน้าของเขา... มันน่าทึ่งจริงๆ!
หลังจากหลินเฟิงสวมใส่แหล่งลับ เขาพบว่าคุณสมบัติห้าด้านของเขาเพิ่มขึ้น 50% นี่เป็นผลกระทบแบบพาสซีฟของแหล่งลับ
【พลังแหล่งลับ: เพิ่มขีดจำกัดสูงสุดของแต่ละคะแนนคุณสมบัติ
นั่นคือ ตอนนี้ระดับของหลินเฟิงยังต่ำ และคะแนนคุณสมบัติห้ามิติของเขาก็ไม่สูง ดังนั้นแม้ว่าจะเพิ่มขึ้น 50% ก็จะเป็นแค่นั้น
แต่ถ้าในอนาคตเขาขึ้นถึงระดับที่สูงขึ้น ผลกระทบนี้จะน่าทึ่งมาก และเพิ่มพลังการต่อสู้ของหลินเฟิงขึ้นโดยตรงห้าระดับ ยิ่งระดับสูงขึ้น ก็จะยิ่งทรงพลังมากขึ้น!
นอกจากนี้ หลินเฟิงยังมีทักษะเพิ่มอีกสองอย่าง
【เรียกตัวไม้: เรียกตัวไม้แห่งความว่างเปล่าระดับ 10 ได้ 2 ตัว ทักษะนี้สามารถอัพเกรดได้】
【เครื่องหมายแห่งความว่างเปล่า: ทำเครื่องหมายบนพื้นที่หนึ่ง และผู้คนจากความว่างเปล่าจะฉีกผ่านความว่างเปล่าและปรากฏตัวที่นี่เพื่อต่อสู้เพื่อคุณ!】
แต่น่าเสียดายที่ ตามที่หลินหยู่กล่าว เขาเป็นเพียงผู้เล่นทั่วไประดับ SS จึงสามารถสวมใส่มันได้แค่พอดี
เขาไม่สามารถใช้และปลดล็อกทักษะและคุณลักษณะมากมาย
ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นสมบัติจากความว่างเปล่า...
หลินเฟิงกำหมัดแน่น รู้สึกว่าทั้งร่างเต็มไปด้วยพลัง
"ไอ้พวกชั่ว..."
ประกายความเย็นชาวาบผ่านดวงตาของหลินเฟิง แม้ว่าเขาจะล้มเหลวในการเปลี่ยนอาชีพ แต่เขาสามารถใช้แหล่งลับได้เพราะโชคร้ายกลับกลายเป็นดี แต่เขายังคงเกลียดคนที่แทรกแซงพิธีกรรม!
เขาล้มเหลวในการเปลี่ยนอาชีพมาก่อน และเขาไม่มีความมั่นใจใดๆ
ตอนนี้เขามีแหล่งลับแล้ว ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร เขาจะแก้แค้น!
ทำลายมัน!
หลินเฟิงมีรอยยิ้มมั่นใจบนใบหน้า เมื่อเห็นรูปถ่ายของตัวเองกับซูเค่อชิงข้างเตียง หัวใจของเขาสั่นไหว
ตอนนี้เป็นเวลาหลัง 22:00 น. แล้ว
ไม่รู้ว่าซูเค่อชิงเป็นอย่างไรบ้าง งานเลี้ยงสังสรรค์จบแล้วหรือยัง?
ตอนนี้เขามีแหล่งลับแล้ว เขามีความสามารถที่จะปกป้องซูเค่อชิง!
เขาอยากบอกซูเค่อชิงว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะไม่มีใครบังคับให้เธอทำสิ่งที่เธอไม่ชอบได้อีก!
หลินเฟิงกดหมายเลขของซูเค่อชิงเพื่อโทรหา
แต่หลังจากรอสายเป็นเวลานาน ก็ไม่มีใครรับสาย
หัวใจของหลินเฟิงเต้นแรง ไม่รู้ว่าทำไม เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างมากทันที!
เขาโทรติดต่อหลายครั้งติดกัน แต่ไม่มีสายไหนติด
เกิดอะไรขึ้น!?
หลินเฟิงลุกขึ้นพรวด หัวใจของเขายุ่งเหยิง ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาโทรหาซูเค่อชิง ซูเค่อชิงจะรับโทรศัพท์ทันทีในครั้งแรก!
เธอลืมเอาโทรศัพท์ไปหรือ?
หรือว่าเธอไม่ได้สนใจ?
หรือว่า... มีอะไรเกิดขึ้น?
คิดถึงตรงนี้ ความสุขก่อนหน้านี้ของหลินเฟิงหายไปทันที เหลือเพียงความกังวลและหงุดหงิดในใจ
เขาโทรออกไปอย่างต่อเนื่อง โทรออกไปกว่าสิบครั้งติดๆ กัน!
ในที่สุด สายก็ติด
"พี่เค่อชิง มีอะไรเกิดขึ้นหรือครับ? ทำไมเมื่อกี้ถึงไม่รับโทรศัพท์?!"
หลินเฟิงถามอย่างรีบร้อน
ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเสียงของซูเค่อชิงก็ดังขึ้น
แต่เสียงของซูเค่อชิงแปลกๆ ไปเล็กน้อย
"อืม... อืม... ฉัน... ฉันแค่มีอะไรผิดพลาดนิดหน่อย... อื้อฮึ... ไม่เห็นสายเสี่ยวเฟิง..."
(จบบทที่ 10)