บทที่ 1 คุณเรียกสิ่งนี้ว่าราชาสัตว์ร้ายเหรอ?

“ฉินหยางไปทานข้าวด้วยกันหลังเลิกงานไหม?”

ที่หน้าห้องสมุดศิลปะการต่อสู้เจียงเฉิง หญิงสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งชวนฉินหยาง

“ไม่ล่ะ ฉันมีธุระที่ต้องทำที่บ้าน”

ฉินหยางส่ายหัวปฏิเสธคำชวนของหญิงสาวทันทีแล้วเดินจากไป

“ฮึ่ม! ผู้ชายคนนี้น่าเบื่อจริงๆ เสียดายหน้าตาหล่อๆ หมด”

หญิงสาวมองดูร่างของฉินหยางที่จากไป แล้วก็ย่ำเท้าด้วยความโกรธ จากนั้นก็กลอกตาแล้วจากไป

หลังเลิกงานฉินหยางเดินอยู่บนถนนและเงยหน้ามองไปที่สิบหลุมดำที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน

เขาคือผู้ที่เดินทางข้ามมิติมาจากโลกธรรมดา เขาตายเพราะกินอาหารทะเลที่ปนเปื้อนน้ำเสียจากนิวเคลียร์ และข้ามมิติมายังโลกคู่ขนานที่คล้ายกับโลกเดิมมาก

อารยธรรมของโลกนี้เดิมคล้ายกับโลกเดิมทุกอย่าง

แต่ทว่าเมื่อห้าร้อยปีก่อน จู่ๆ ก็มีหลุมสิบหลุมปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและได้มีพลังลึกลับหลั่งไหลเข้าสู่โลก

เมื่อสิ่งมีชีวิตได้ดูดซับพลังลึกลับนี้ ร่างกายของพวกเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้นและมีพลังพิเศษ

มนุษย์เรียกพลังนี้ว่าพลังแห่งดวงดาว ผู้ที่ดูดซับพลังแห่งดวงดาวและแข็งแกร่งขึ้นจะถูกเรียกว่านักสู้แห่งดวงดาว

ความเร็วในการดูดซับพลังแห่งดวงดาวนั้นขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของแต่ละคน

แต่ว่าร่างกายของฉินหยางในตอนนี้คือร่างของคนไร้ประโยชน์ที่มีคุณสมบัติต่ำ จึงต้องตกเป็นชนชั้นล่างสุดของสังคมในฐานะแรงงาน

ฉินหยางถอนหายใจในใจ เขาไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะเป็นคนงานในชีวิตก่อน

หลังจากข้ามมิติมา เขาก็ยังเป็นคนงานอีก

และความสามารถพิเศษที่ติดตัวของผู้ข้ามมิติมาก็ยังไร้ประโยชน์

ใช่แล้ว

ฉินหยางมีความสามารถพิเศษของผู้ข้ามมิติ

ระบบ!

เพียงแต่ว่าหลังจากที่เขาข้ามมิติมาแล้ว ระบบก็แค่เตือนเขาว่า:

“ตรวจพบว่าโลกนี้เป็นโลกแฟนตาซีและมีอันตรายมาก โฮสต์โปรดเก็บตัวต่ำและระวังเพื่อรักษาชีวิต”

จากนั้นระบบก็หายไปเลย

ไม่ว่าฉินหยางจะเรียกอย่างไร มันก็ไม่มีการตอบสนอง

มันทำให้ฉินหยางรู้สึกท้อแท้เล็กน้อย และกลายเป็นคนงานอย่างซื่อสัตย์

โชคดีที่เขามีงานที่ดีตอนนี้เขาเป็นผู้ดูแลห้องสมุดเจียงไห่

ห้องสมุดเจียงไห่เป็นห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเจียงไห่ มีเคล็ดวิชาศิลปะการต่อสู้มากมายที่ทิ้งไว้โดยบรรพชนศิลปะการต่อสู้เพื่อให้คนรุ่นหลังศึกษาดู

ในฐานะผู้ดูแลห้องสมุดเจียงไห่ฉินหยางได้รับเงินเดือนเดือนละ 3000 หยวน รวมถึงค่าอาหารและที่พัก และในห้องสมุดมีเครื่องปรับอากาศด้วย

เงื่อนไขเช่นนี้ทำให้ฉินหยางพอใจมาก

ในโลกแฟนตาซีที่อันตรายแห่งนี้ สำหรับคนที่มีคุณสมบัติต่ำอย่างเขาที่จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างปลอดภัยก็ดีมากแล้ว

สำหรับเขา

การมีชีวิตอยู่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด

หลังจากเดินช้าๆ ประมาณยี่สิบนาทีฉินหยางกลับมาถึงบ้านเช่าที่เก่าและโทรมของเขา

เนื่องจากสวัสดิการของห้องสมุดมีเงินช่วยเช่าเพียง 500 หยวนฉินหยางจึงต้องเลือกเช่าบ้านเก่าราคาถูก และการตกแต่งภายในก็ดูเก่าหน่อย

หลังจากหาน้ำดื่มให้ตัวเองหนึ่งแก้วฉินหยางไปที่เตียงและกำลังจะพักผ่อนพร้อมกับเลื่อนดูวิดีโอ

แต่จู่ๆ เขาก็ขมวดคิ้วและได้ยินเสียงแปลกๆ จากใต้เตียง

“เสียงหนูเหรอ?”

ฉินหยางลุกขึ้นทันที หยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดไฟฉาย เขาย่อตัวลงและมองไปใต้เตียง เห็นเงาดำคลานอยู่บนพื้น

ฉินหยางคิดว่ามันเป็นหนู เขาจึงหยิบไม้กวาดมาและกวาดเงาดำนั้นออก

“เอ๊ะ! นี่คือแมลงสาบเหรอ?”

ฉินหยางประหลาดใจเมื่อเห็นตัวจริงของเงาดำนั้น

เงาดำนี้กลับกลายเป็นแมลงสาบตัวใหญ่ขนาดเท่าหนู และยังมีเปลือกสีแดงที่ต่างจากแมลงสาบทั่วไป

“มันคือโลกแฟนตาซีจริงๆ แม้แต่แมลงสาบยังต่างจากปกติ”

ฉินหยางประหลาดใจและต้องการบดขยี้แมลงสาบยักษ์ให้ตาย

แม้ว่าตัวแมลงสาบนี้จะใหญ่ แต่มันก็เป็นเพียงแมลงสาบเท่านั้น เขาจึงไม่กลัว

ขณะนั้นเอง ระบบที่ไม่ได้ยินเสียงมานานก็ดังขึ้นในใจเขา

“ติ๊ง! ตรวจพบสัตว์ร้ายดวงดาวระดับราชา แมลงสาบอมตะ”

“เตือน! เตือน! อันตราย!”

“โฮสต์โปรดอยู่ห่างจากสัตว์ร้ายดวงดาวระดับราชาให้มากและหนีไปให้เร็วที่สุด!”

“โฮสต์โปรดหนีโดยเร็วที่สุด!”

เสียงเตือนของระบบแฝงไปด้วยความตื่นตระหนกเหมือนกับว่ากำลังเจออันตรายบางอย่าง

“แมลงสาบอมตะ?”

“สัตว์ร้ายดวงดาวระดับราชา?”

หลังจากที่ฉินหยางได้สติและมองดูแมลงสาบยักษ์ตรงหน้า เขาก็เกิดความสับสนขึ้นในใจ

ในโลกนี้ ระดับของนักสู้ดวงดาวแบ่งเป็นระดับธรรมชาติและระดับเหนือธรรมชาติ

ระดับธรรมชาติจะแบ่งเป็น 9 ระดับใหญ่ และหากต้องการทะลวงผ่านระดับเหนือธรรมชาติ จะต้องเป็นอัจฉริยะที่หนึ่งในล้าน

มนุษย์ดูดซับพลังแห่งดวงดาวและกลายเป็นนักสู้ดวงดาว

สิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์ก็สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้โดยการดูดซับพลังแห่งดวงดาวได้เช่นกัน และแปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายดวงดาวที่น่ากลัว

และยังสามารถได้รับความสามารถพิเศษบางอย่าง

มนุษย์สามารถล่าสัตว์ร้ายดวงดาวและนำแกนกลางของพวกมันมาเพิ่มการฝึกฝนได้

แต่สัตว์ร้ายดวงดาวเองก็สามารถกินมนุษย์เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งได้เช่นกัน

ดังนั้น มนุษย์และสัตว์ร้ายดวงดาวจึงเป็นศัตรูกันตามธรรมชาติ

ความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายดวงดาวระดับราชาเทียบเท่ากับนักสู้ระดับเหนือธรรมชาติของมนุษย์

แต่ตอนนี้ระบบเตือนว่าแมลงสาบตัวใหญ่ตรงหน้านี้คือราชาสัตว์ที่สามารถต่อสู้กับนักสู้ระดับเหนือธรรมชาติได้?

เขาในตอนนี้เป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่สามารถดูดซับพลังแห่งดวงดาวได้ เขาจึงไม่มีทางสู้กับสัตว์ร้ายดวงดาวระดับราชาได้เลย

“ติ๊ง! โปรดหนีไปให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นชีวิตของโฮสต์จะตกอยู่ในอันตราย!”

เสียงเตือนของระบบยังคงดังขึ้นในใจฉินหยาง

แต่ฉินหยางมองดูแมลงสาบตัวใหญ่นี้แล้วรู้สึกสับสน

ระบบคงจะมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ

มันแค่แมลงสาบตัวใหญ่

แม้ว่าขนาดมันจะใหญ่กว่าปกติไปหน่อย

แต่...

ถ้าบอกว่านี่คือราชาสัตว์ร้าย มันจะไม่เกินไปหน่อยเหรอ?

ขณะที่สายตาของฉินหยางจ้องมองแมลงสาบตัวใหญ่ หน้าจอแสงก็ปรากฏขึ้นข้างหน้าเขาทันที

เผ่าพันธุ์: แมลงสาบอมตะ (มีสายเลือดของแมลงปีศาจโบราณ)

ระดับ: ราชา

ความสามารถพิเศษ: อมตะ

ลักษณะนิสัย: อารมณ์รุนแรง

นี่คือแมลงสาบอมตะจริงๆ ใช่ไหม?

ฉินหยางมองข้อมูลข้างหน้าอย่างประหลาดใจ

เขาสามารถเห็นข้อมูลที่ซ่อนได้อีกด้วย?

แมลงสาบตัวใหญ่นี้เป็นสัตว์ร้ายดวงดาวจริงๆ ใช่ไหม?

“เตือน เตือน!”

“แมลงสาบอมตะมีนิสัยรุนแรงและอันตรายมาก โปรดหนีเพื่อชีวิตของคุณให้เร็วที่สุด!”

หัวใจของฉินหยางบีบตัวแน่นและเขาก้าวถอยหลังไปโดยอัตโนมัติ

เขาเห็นแมลงสาบตัวใหญ่วนเวียนอยู่บนพื้นเหมือนหาทางกลับบ้านไม่เจอ

สิ่งนี้คือราชาสัตว์จริงเหรอ?

เมื่อมองดูแมลงสาบตัวใหญ่อย่างไร้พิษสงฉินหยางรู้สึกผ่อนคลายทันที

ระบบนี้แน่นอนว่ามันผิดพลาด

ไม่นานเขาก็นึกถึงความสามารถพิเศษของฝ่ายตรงข้าม: อมตะ และเกิดความคิดขึ้นในใจ

ทันใดนั้นเองฉินหยางก้าวเท้าเหยียบแมลงสาบตัวใหญ่

เสียงเปลือกของมันแตกพร้อมกับเสียงแตกร้าว

ฉินหยางมองดูแมลงสาบที่ตายแล้วบนพื้นแล้วหัวเราะเยาะ

นี่เรียกว่าราชาสัตว์ร้ายเหรอ?

อมตะ? ถูกเหยียบจนเละนี่เรียกว่าอมตะเหรอ

ดูเหมือนระบบนี้จะมีปัญหาจริงๆ !