9
บทที่ 9: สแกน QR Code อย่างหล่อ!
“ใครจะไปรู้ว่าเขาคิดยังไง อาจจะถูกครูฝึกสาวในคลิปของร้านเราดึงดูดมาก็ได้”
“อายุก็ไม่น้อยแล้ว ทำไมไม่รู้จักสำรวจตัวเองบ้างว่ามีความสามารถแค่ไหน ผู้หญิงอย่างซุนซินอีไม่จ่ายสักสองหมื่น อย่าคิดเลยว่าจะได้แตะตัว”
อวี้ลี่ลี่กล่าวอย่างดูถูก
ปัจจุบัน ร้านค้าส่วนใหญ่ต่างก็มีบัญชีวิดีโอสั้นของตัวเอง ฟิตเนสเซ็นเตอร์โบหลี่ก็มีบัญชีในแอปฯ วิดีโอสั้นอยู่สองบัญชี บัญชีหนึ่งโพสต์คลิปครูฝึกหญิงและสมาชิกหญิงรูปร่างเซ็กซี เพื่อดึงดูดลูกค้าชาย อีกบัญชีโพสต์ครูฝึกชายหล่อและมีกล้ามเนื้อดึงดูดลูกค้าหญิง
กลยุทธ์การตลาดนี้ได้ผลดีทีเดียว ทุกสุดสัปดาห์จะมีผู้เข้าชมเพิ่มขึ้นมาก
“หลิงหลิง ช่วยเปิดบัตรรายปีให้ที”
หลังจากที่ทั้งสองคนเพิ่งบ่นกันเสร็จ ซุนซินอีก็เดินเข้ามาที่เคาน์เตอร์
“อ่า?”
“จะเปิดบัตรรายปีเหรอ?”
โจวหลิงตกใจ ในใจเธอเตรียมตัวให้พี่ส่งอาหารคนนี้กลับไปอย่างเงียบๆ แล้ว
แต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นไปตามที่เธอและอวี้ลี่ลี่คาดไว้
“ไม่ใช่จริงๆ จะเปิดบัตรรายปีเหรอ?”
อวี้ลี่ลี่ก็งงเช่นกัน เดิมทีเธอต้องการทำให้ซุนซินอีขายหน้า แต่กลับกลายเป็นการให้เงิน
ค่าคอมมิชชันบัตรรายปีคือ 15% นั่นหมายความว่าเธอเสียเงินให้ซุนซินอีเกือบหกร้อยหยวน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเสียเงินหกร้อยหยวนเสียอีก
“หลิงหลิง เปิดบัตรเสร็จแล้วช่วยพาฉันไปห้องพักผ่อนด้วยนะ ขอบคุณมาก”
ซุนซินอีไม่สนใจอวี้ลี่ลี่ แท้จริงแล้วเธอเดาได้ว่าฝ่ายนั้นให้เธอมาต้อนรับหยางห่าวเพราะคิดว่าหยางห่าวไม่มีศักยภาพในการใช้จ่าย ถ้าไม่เช่นนั้น อวี้ลี่ลี่คงไม่แนะนำลูกค้ามาให้เธอแน่
แต่เธอมีแนวคิดว่าจะไม่ทิ้งลูกค้าคนใดคนหนึ่ง เพราะการที่ลูกค้าเข้ามาในฟิตเนสเซ็นเตอร์หมายความว่ามีความตั้งใจในการใช้จ่าย ดังนั้นซุนซินอีจึงให้บริการต้อนรับอย่างตั้งใจ
ผลลัพธ์คือเธอได้สิ่งที่ไม่คาดคิด
“พี่หยาง เชิญทางนี้ เราไปเซ็นสัญญาที่ห้องพักผ่อน”
ซุนซินอีพาหยางห่าวไปที่ห้องพักผ่อน ซึ่งมีโต๊ะชาและเครื่องชงกาแฟพร้อมสำหรับทำชาและกาแฟ
“พี่หยาง อยากดื่มอะไรคะ?”
“ดื่มชาก็แล้วกัน”
หยางห่าวนั่งลงที่โต๊ะชา เมื่อก่อนตอนที่เขาเป็นเจ้าของธุรกิจ ในสำนักงานของเขาก็มีโต๊ะชาเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจศิลปะการชงชามากนัก แต่กระบวนการชงและดื่มชาก็ช่วยให้จิตใจสงบได้ดี
โดยเฉพาะเมื่ออายุมากขึ้น เขากลับชอบความรู้สึกนี้มากขึ้น
ซุนซินอีชงชาให้หยางห่าวอย่างชำนาญ แล้วเทชาใส่ครึ่งแก้วแล้วยื่นให้เขา
“พี่หยาง เราเพิ่มบัญชี WeChat กันก่อนนะคะ จากนั้นฉันจะส่งเมนูอาหารให้ คุณทานตามเมนูนี้แล้วมาออกกำลังกายกับฉันทุกวัน คุณมีน้ำหนักตัวมาก เดือนแรกน้ำหนักจะลดประมาณยี่สิบปอนด์ แต่หลังจากนั้นจะช้าลง”
ซุนซินอีจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยกีฬาเจียงเฉิง ในช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยเธอทำงานพาร์ทไทม์เป็นครูฝึกฟิตเนส หลังจากจบการศึกษาและไม่พบงานที่เหมาะสม เธอจึงทำงานเป็นครูฝึกฟิตเนสเต็มตัว เธอมีความรู้ด้านการลดน้ำหนักพอสมควร
หยางห่าวพยักหน้าเป้าหมายของเขาคือลดน้ำหนัก 41 ปอนด์ ซึ่งไม่สามารถทำได้ในระยะเวลาสั้น
ทั้งสองคนเพิ่มบัญชี WeChat กันแล้ว จากนั้นซุนซินอีส่งสัญญาสองฉบับให้หยางห่าว หนึ่งฉบับเป็นสัญญาบัตรสมาชิก อีกฉบับเป็นสัญญาคลาสครูฝึกส่วนตัว
หยางห่าวดูผ่านๆ ก็เห็นว่าเป็นสัญญามาตรฐานไม่มีอะไรซ่อนเร้น
“ซินอี บัตรสมาชิกเสร็จแล้ว”
ตอนนั้นโจวหลิงเดินเข้ามาที่ห้องพักผ่อน ถือบัตรสมาชิกที่เพิ่งทำเสร็จ
“ขอโทษนะหลิงหลิง ลืมบอกไป บัตรสมาชิกนี้เพิ่มอีกสามสิบห้าคลาสครูฝึกส่วนตัวด้วย”
ซุนซินอียิ้มพร้อมพูด
“อ่า?”
“สามสิบห้าคลาสครูฝึกส่วนตัว?”
โจวหลิงอ้าปากค้าง ใบหน้าของเธอดูประหลาดใจ สายตาของเธอก็มองไปที่หยางห่าว ซึ่งตอนนี้กำลังดื่มชาอย่างสงบ
ทำไมรู้สึกว่าเขาดูหล่อขึ้น
หรือว่านี่คือพลังของเงิน?
โจวหลิงคิดในใจพลางตอบรับอย่างรวดเร็วและกลับไปที่เคาน์เตอร์
“ลี่ลี่ พี่ส่งอาหารคนนั้นซื้อสามสิบคลาสครูฝึกส่วนตัว!”
แม้ซุนซินอีกล่าวว่าสามสิบห้าคลาส แต่โจวหลิงรู้ว่านั่นเพราะฝ่ายตรงข้ามซื้อคลาสมากจนได้แถมอีกห้าคลาส
“สามสิบคลาสครูฝึกส่วนตัว?”
“หลิงหลิง เธอได้ยินผิดหรือเปล่า!”
อวี้ลี่ลี่ตกใจ ในใจเธอที่เคยหงุดหงิดอยู่แล้วก็ยิ่งหงุดหงิดขึ้น
ค่าคอมมิชชันบัตรรายปีประมาณหกร้อย แต่สามสิบคลาสครูฝึกส่วนตัวมูลค่ารวมเก้าพันหยวน ค่าคอมมิชชันขั้นต่ำสุดคือหนึ่งพันสามร้อยกว่า วันนี้เป็นวันสุดท้ายของเดือนกุมภาพันธ์ ตอนเช้าอวี้ลี่ลี่ดูยอดขายของซุนซินอีเดือนนี้ ถ้ารวมเก้าพันนี้ เธอขายคลาสครูฝึกส่วนตัวได้มากกว่าสามหมื่นหยวน และสามหมื่นหยวนเป็นเส้นแบ่งระหว่างค่าคอมมิชชัน 15% และ 20%
นั่นหมายความว่าหลังจากนี้ ค่าคอมมิชชันของเธอจะเพิ่มเป็น 20%
ไม่เพียงแต่การขายครั้งนี้จะได้หนึ่งพันแปดร้อยหยวน แต่ยอดขายก่อนหน้านี้กว่าสองหมื่นก็จะได้เพิ่มอีก 5% รวมแล้วการขายคลาสครูฝึกส่วนตัวเก้าพันหยวนนี้ทำให้เธอมีรายได้เพิ่มขึ้นสามพันกว่า บวกกับค่าคอมมิชชันบัตรรายปี รวมเป็นเกือบสี่พันหยวน!!
หลังจากคำนวณมูลค่าของการขายครั้งนี้ อวี้ลี่ลี่รู้สึกแย่ขึ้นเรื่อยๆ
เธอมองผ่านกระจกห้องพักผ่อน เห็นพี่ส่งอาหารกำลังดื่มชาอย่างสงบ
อวี้ลี่ลี่รู้สึกพูดไม่ออก และด่าภายในใจ: คุณเป็นแค่พี่ส่งอาหารแต่จ่ายเงิน 12,888 หยวนเพื่อซื้อบัตรฟิตเนสและคลาสครูฝึกส่วนตัว ทำงานส่งอาหารจนสมองไปหมดแล้วหรือไง?
“ไม่คิดเลยว่าพี่ส่งอาหารสมัยนี้จะรวยขนาดนี้”
“ลี่ลี่ เธอจำผิดหรือเปล่า ฉันดูเขาไม่เหมือนพี่ส่งอาหารเลยนะ ดูท่าทางเหมือนเจ้าของธุรกิจมากกว่า”
โจวหลิงวางบัตรสมาชิกที่เปิดแล้วบนเครื่องอ่านการ์ดและปรับข้อมูลในคอมพิวเตอร์ เพิ่มสามสิบห้าคลาสครูฝึกส่วนตัว
ครั้งต่อไปที่หยางห่าวมาเรียนคลาสครูฝึกส่วนตัว เขาสามารถใช้บัตรหรือบอกหมายเลขโทรศัพท์ก็ได้
“ไม่ผิดแน่นอน และเขาก็ยอมรับว่าเป็นพี่ส่งอาหาร”
อวี้ลี่ลี่ส่ายหัวแล้วพูดเบาๆ: “อาจจะเป็นซุนซินอีสัญญาอะไรบางอย่าง ทำให้พี่ส่งอาหารคนนั้นยอมจ่ายเงินสองเดือนของตัวเอง”
“เอ่อ ดูเหมือนเป็นไปได้”
โจวหลิงไม่ค่อยอยากรับคำนี้ ในวงการฟิตเนสเรื่องที่ครูฝึกหญิงยอมเสียตัวเพื่อขายคลาสให้กับสมาชิกชายไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่
แต่ซุนซินอีไม่ใช่คนแบบนั้น เพราะเมื่อก่อนผู้ชายที่จีบอวี้ลี่ลี่ซื้อคลาสครูฝึกส่วนตัวห้าสิบคลาสเพื่อเอาใจเธอ แต่ซุนซินอีก็ไม่ได้แสดงท่าทีดีให้เลย เธอปฏิบัติต่อเขาเหมือนสมาชิกทั่วไป
ดังนั้นการเสียตัวเพื่อขายสามสิบคลาสครูฝึกส่วนตัวจึงไม่น่าจะเป็นไปได้
“ฉันจะไปส่งบัตร แล้วให้เขาจ่ายเงินเลย อาจจะเป็นเพราะพี่ส่งอาหารคนนั้นเห็นสาวสวยแล้วใจอ่อน พอถึงเวลาจริงๆ อาจจะถอยหนีก็ได้”
อวี้ลี่ลี่ไม่อยากยอมแพ้ ถือบัตรสมาชิกและรหัสจ่ายเงินของร้านเดินเข้าห้องพักผ่อน
“พี่คะ บัตรเสร็จแล้ว”
“สแกน QR Code ตรงนี้ ยอดรวม 12,888 หยวน”
อวี้ลี่ลี่ส่งบัตรสมาชิกพร้อมรหัสจ่ายเงินของร้านให้
“ขอบคุณครับ”
หยางห่าวรับบัตรสมาชิกแล้วหยิบมือถือมาสแกน QR Code เพื่อจ่ายเงินโดยไม่ลังเล แม้แต่นิดเดียว ทำเหมือนจ่ายเงินหนึ่งหยวนไม่ใช่หมื่นกว่า
อวี้ลี่ลี่รู้สึกมึนงง แม้แต่รู้สึกว่าการสแกน QR Code ของพี่คนนี้ดูหล่อขึ้นด้วย!