1
บทที่ 1: ระบบเกมเศรษฐี
ที่หน้าประตูสำนักงานเขตเจียงฮั่น หยางห่าวใส่ใบหย่าที่เพิ่งได้รับลงในกระเป๋าเสื้อ แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดแอปส่งอาหาร แล้วกดออนไลน์
เนื่องจากเรื่องหย่าร้าง ทำให้เขายังไม่ได้รับออร์เดอร์เลยแม้แต่ชิ้นเดียวตั้งแต่เช้า
“การส่งอาหารตลอดไปไม่ใช่ทางออกที่ดี ควรหางานที่มั่นคงดีกว่า!”
“อีกอย่าง ซีซีเริ่มโตขึ้นแล้ว การมีพ่อที่ส่งอาหารมันคงทำให้เธอรู้สึกอาย”
หลี่หมานซูสวมรองเท้าส้นสูงและกางเกงยีนส์ฟิต ตัวเสื้อคลุมสีน้ำตาลอ่อนเปิดออก ภายในสวมเสื้อไหมพรมสีขาว รูปร่างของเธอสวยงาม ดูไม่เหมือนคนที่เคยมีลูกมาก่อน
ขณะนี้เธอยืนอยู่บนบันได ขณะที่หยางห่าวยืนอยู่ที่บันไดล่าง จึงต้องมองขึ้นไปที่เธอ
สถานการณ์นี้เหมือนกับตอนที่ทั้งคู่ยังคงใช้ชีวิตร่วมกันก่อนการสิ้นสุดความสัมพันธ์
“ไม่ต้องขโมยหรือปล้น แค่ใช้มือทำงาน ไม่มีอะไรให้อาย”
“ซีซีจะเข้าใจฉันเอง”
หยางห่าวตอบกลับอย่างเฉยๆ
สำหรับผู้หญิงที่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมา 6 ปี และให้กำเนิดลูกสาวที่น่ารักให้เขา เขาไม่ถึงกับเกลียดเธอมากมาย
เพียงแต่รู้สึกว่าเขาตาบอด เห็นคนผิด
เพราะในตอนนั้นหลี่หมานซูก็คือคนที่ตามตื๊อเขา
หกปีที่แล้ว หยางห่าวในวัย 29 ปี มีร้านหม้อไฟสองร้าน ขนาดพื้นที่ร้านประมาณ 200 ตารางเมตร
ตอนนั้นธุรกิจหม้อไฟกำลังไปได้ดี รายได้ของเขาประมาณ 600,000 ถึง 700,000 หยวนต่อปี เขามีชีวิตที่สุขสบาย
ปีนั้นเองที่เขาได้รู้จักหลี่หมานซูซึ่งมาทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้าน
เธอเป็นคนหนุ่มสาวและสวยงามอายุน้อยกว่าเขา 7 ปี และเธอยังเปิดเผยตัวตน
เมื่อหยางห่าวมาถึงวัยที่พร้อมจะแต่งงาน เขาก็เริ่มรู้สึกสนใจในสาวน้อยที่ขยัน อ่อนโยน และเข้าใจ
พวกเขาเริ่มคบกันอย่างรวดเร็ว และหลี่หมานซูก็กลายเป็นเจ้าของร้านหม้อไฟทั้งสองแห่ง
ไม่นานหลังจากการแต่งงาน หลี่หมานซูก็ท้อง และปีถัดไปให้กำเนิดลูกสาว
ในวัย 30 ปี หยางห่าวรู้สึกว่าเขาคือผู้ชนะในชีวิต
มีความสำเร็จทางธุรกิจ มีภรรยาที่สวย และยังมีเจ้าหญิงตัวน้อยที่เพิ่งเกิด
เพื่อให้ภรรยาและลูกมีชีวิตที่ดีขึ้น เขาจึงเริ่มขยายขนาดร้านหม้อไฟ โดยหลังจากการสำรวจระยะหนึ่ง เขาก็ตัดสินใจเปิดร้านเพิ่มอีกสามแห่ง ทำให้ขยายขนาดร้านหม้อไฟเป็นห้าสาขา
เขากลายเป็นเจ้าของร้านหม้อไฟห้าร้าน และหวังจะขยายร้านไปทั่วประเทศ กลายเป็นแบรนด์ร้านหม้อไฟที่มีชื่อเสียงทั่วประเทศ เหมือนกับไห่ตี้เหลา
แต่ "ภัยพิบัติ" ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันกลับเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
ในตอนแรก หยางห่าวไม่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ เขาคิดว่ามันจะผ่านไปเร็วๆ นี้ และรู้สึกดีที่สามารถอยู่บ้านกับภรรยาและลูก
แต่ภัยพิบัตินี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่เขาคิด เขาต้องทนผ่านปีแรก ปีที่สอง และสุดท้ายก็ล้มเหลวในปีที่สาม
ร้านหม้อไฟทั้งห้าร้านปิดตัวลง เงินออมทั้งหมดขาดทุน และยังมีหนี้จากธนาคาร
แล้วเขาก็พบว่าภรรยาที่เคยอ่อนโยนและมีความสามารถกลับเปลี่ยนไป
เธอกลายเป็นคนที่พูดจาหยาบคายและเห็นแก่ผลประโยชน์
เธอไม่แสดงความรักและความเคารพเหมือนที่ผ่านมา
บางครั้งเธอยังชอบพูดจาเสียดสี
เพื่อความอยู่รอด หยางห่าวจึงเริ่มหางาน แต่เขามีวุฒิปริญญาตรีธรรมดา ในยุคที่วุฒิการศึกษาเสื่อมค่า นักศึกษาจบใหม่ยังหางานยาก ยิ่งเขาที่อายุ 35 ปีแล้วยิ่งยากมาก งานบางตำแหน่งยังไม่รับคนที่อายุมากกว่า 35 ปี
เพื่อหาเงิน เขาจึงต้องไปส่งอาหาร
ในขณะเดียวกัน หลี่หมานซูซึ่งมีความสามารถและรูปลักษณ์ดี กลับหางานที่ดีได้
สถานการณ์ในครอบครัวของพวกเขาจึงเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
เมื่อเดือนที่แล้ว หลี่หมานซูไม่รอช้าทำการขอหย่า
เมื่อวานคือวันสิ้นสุดระยะเวลาเย็นชา หนึ่งวันหลังจากนั้น หลี่หมานซูจึงเรียกหยางห่าวมาเพื่อรับใบหย่า!
เธอเหมาะสมกับคำว่า "เวลามีภัยพิบัติแต่ละคนหนีไป" อย่างสมบูรณ์แบบ
พูดได้เพียงว่า การร่วมกันมีสุขสบายง่าย แต่การร่วมกันผ่านวิกฤติกลับยาก
เมื่อคุณมีชีวิตที่มั่งคั่ง 90% หรือแม้กระทั่ง 99% ของผู้หญิงสามารถอยู่กับคุณได้ดี
แต่เมื่อชีวิตขาดแคลน สิ่งนี้จะลดลงอย่างมาก
มีผู้หญิงที่ยินดีร่วมทุกข์ร่วมสุขกับผู้ชายแน่นอน แต่โชคร้ายที่หลี่หมานซูไม่ใช่คนที่เป็นเช่นนั้น
*ติ๊ง!*
ระบบเกมเศรษฐีติดตั้งสำเร็จ
ผู้เล่น: หยางห่าว
อายุ: 35 ปี
ส่วนสูง: 182 ซม.
น้ำหนัก: 192 ปอนด์
มูลค่าทางการเงิน: -21.5 หมื่น
ค่าความสุขภาพ: 68
ค่าความฉลาด: 78
ค่าพละกำลัง: 65
ทักษะ: ไม่มี
ความก้าวหน้าในภารกิจหลัก: 0%
*ติ๊ง!*
คุณมีภารกิจใหม่!
ในฐานะเศรษฐีควรมีสุขภาพดี ตรวจพบว่าผู้เล่นมีน้ำหนักเกิน มีความเสี่ยงต่อสุขภาพ
เนื้อหาของภารกิจ: ลดน้ำหนัก
รางวัลจากภารกิจ: ผู้เล่นจะได้รับรางวัล 100,000 หยวน สำหรับการลดน้ำหนักหนึ่งกิโลกรัม และหากน้ำหนักลดลงถึง 150 กิโลกรัม ความก้าวหน้าในภารกิจหลักจะเพิ่มขึ้น 1%!
เสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้นในหัวของหยางห่าวทำให้เขาตกใจ
เกมเศรษฐี?
คือเกมที่เขาเล่นบ่อยๆ หรือเปล่า?
หยางห่าวรีบมองที่โทรศัพท์ของเขา แต่พบว่าเกมเศรษฐีที่เคยอยู่ในโทรศัพท์ของเขาหายไปแล้ว!
“ถ้าคุณไม่ใช่พ่อของซีซี ฉันไม่อยากพูดกับคุณอีก!”
“ขอเตือนครั้งสุดท้าย เพื่อลูกสาวของเรา เปลี่ยนไปหางานที่เหมาะสมเถอะ!”
*ปิ๊ปปิ๊ปปิ๊ป*
ขณะนั้น รถบีเอ็มสีดำที่จอดอยู่ริมถนนเริ่มบีบแตร
กระจกหน้าต่างรถลง และชายใส่แว่นทองคำเรียกให้หลี่หมานซูไปที่รถ
“ดูแลตัวเองให้ดีนะ!”
หลี่หมานซูไม่หยุดอยู่ที่นั่น เธอพูดประโยคสุดท้ายแล้วเดินไปที่รถบีเอ็ม 5 ซีรีส์
*ติ๊ง!*
คุณได้รับคำสั่งใหม่
พร้อมกันนั้น เสียงแจ้งเตือนที่คุ้นเคยจากแอปส่งอาหารก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์ของหยางห่าว
เขามองข้อมูลคำสั่งโดยอัตโนมัติ จุดรับอาหารอยู่ที่ร้านเค้กห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตร และพื้นที่จัดส่งอยู่ห่างจากจุดรับอาหารไม่ถึงสองกิโลเมตร ถือเป็นคำสั่งที่ดี
ขณะนี้หยางห่าวไม่สามารถยืนยันได้ว่าเกมเศรษฐีเป็นของจริงหรือไม่ แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป เขาหายใจลึกๆ
แล้วขึ้นรถจักรยานไฟฟ้าข้างๆ
“พี่น้อง ไม่ต้องกังวล”
“ฉันจะดูแลหลี่หมานซูให้ดี!”
ชายใส่แว่นทองคำจากห้องขับรถยื่นหัวออกมาและพูดด้วยความพอใจ
เฮอะ!
เพี้ยง!!
หยางห่าวขี้เกียจพูดคุยกับคนประเภทนี้ ขณะที่รถจักรยานไฟฟ้าเริ่มต้น เขาถุยน้ำลายไปที่ชายคนนั้น
ทั้งสองอยู่ใกล้กัน น้ำลายเก่าของหยางห่าวที่ปี 82 ตกลงบนจมูกของชายคนนั้น
น้ำลายไหลลงไปและช้าๆ ไหลมาที่ริมฝีปากของเขา
หลี่หมานซูรีบหยิบกระดาษทิชชู่มาช่วยเช็ด
“ทำไมสถุลอย่างนี้!”
“ทำไมสถุลอย่างนี้!”
“ชิบหายแล้ว!!!”
ลบคราบน้ำลายเก่าที่เกือบไหลเข้าปาก เฉินหมิงซานเริ่มด่าด้วยความโกรธ
“ที่รัก เราไม่ต้องไปมีเรื่องกับเขาหรอก”
“คนส่งอาหารที่สกปรก ขึ้นชื่อเรื่องอะไร”
หลี่หมานซูรีบปลอบโยน
“คุณก็ตาบอดไปแล้ว ทำไมถึงหาแบบนี้มาเป็นสามี” เฉินหมิงซานบ่นและเช็ดหน้าด้วยทิชชู่
“ตอนนั้นยังเด็ก ไม่รู้เรื่อง”
หลี่หมานซูพูดด้วยน้ำเสียงขี้หงุดหงิดพร้อมกับทำท่าทางน่าสงสาร
“ดีแล้วๆ ไม่พูดถึงเรื่องเก่า พาเธอไปกินอาหารดีๆ เฉลิมฉลอง!” เฉินหมิงซานยิ้มและบิดแก้มของเธอแล้วสตาร์ทรถ
(จบบทนี้)