บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 12 เจ้าถึงระดับสร้างฐานระยะปลายแล้วหรือ
บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 12 เจ้าถึงระดับสร้างฐานระยะปลายแล้วหรือ
“ระดับสร้างฐานขั้นเจ็ด!”
หลังจากดูดซับตบะหนึ่งร้อยปี หลี่ซูก็พบว่าตบะของเขาไปถึงระดับสร้างฐานขั้นเจ็ดแล้ว
ระดับสร้างฐานขั้นเจ็ด นับว่าเป็นระดับสร้างฐานระยะปลายอย่างแท้จริง
ระดับหนึ่งถึงระดับสิบ ทุกสามระดับเป็นขั้นเล็ก ๆ ระดับสิบเป็นจุดสูงสุด
ไม่เพียงเท่านั้น ประสบการณ์การหลอมอาวุธหนึ่งร้อยปียังทำให้หลี่ซูมีความเชี่ยวชาญในด้านการหลอมอาวุธอีกด้วย
สำหรับผู้บำเพ็ญเซียน การบำเพ็ญคือหนทางที่ถูกต้อง
การหลอมโอสถ การหลอมอาวุธ ก็เป็นวิธีเสริมที่ดีมาก
โอสถสามารถทำให้ผู้บำเพ็ญเซียนเติบโตเร็วขึ้น อาวุธเวทสามารถทำให้ผู้บำเพ็ญเซียนมีพลังต่อสู้แข็งแกร่งขึ้น
อาวุธเวทที่ดี ในระดับหนึ่งสามารถทำให้ผู้บำเพ็ญเซียนท้าทายผู้ที่มีตบะสูงกว่าได้
แน่นอน ตบะคือรากฐาน
หากตบะไม่เพียงพอ ก็ไม่สามารถควบคุมอาวุธเวทระดับสูงได้ ต่อให้พลังวิญญาณในร่างกายถูกอาวุธเวทดูดซับจนหมด อาวุธเวทก็ยังไม่สามารถทำงานได้
แต่การบำเพ็ญต้องใช้เวลาและความพยายาม หากแบ่งเวลาไปหลอมโอสถ หลอมอาวุธ อาจจะไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง
ดังนั้น โดยทั่วไปแล้วจะมีผู้บำเพ็ญเซียนเพียงส่วนน้อยที่มีพรสวรรค์ด้านการหลอมโอสถ การหลอมอาวุธ เท่านั้นที่จะเลือกเส้นทางนี้
หลี่ซูไม่เคยเสียเวลาไปศึกษาการหลอมโอสถและการหลอมอาวุธมาก่อน
ตอนนี้ ได้รับประสบการณ์การหลอมอาวุธหนึ่งร้อยปีจากระบบ นับว่าไม่เลว หากมีความต้องการในอนาคต หลี่ซูก็สามารถหลอมอาวุธเองได้
.
“น่าจะไปสำนักเซียนเวหาเพื่อเพิ่มสิทธิประโยชน์หินวิญญาณรายปี แล้วแวะไปเข้าร่วมงานรวมตัวของผู้บำเพ็ญอิสระครั้งนี้”
หลี่ซูคิด
ระดับสร้างฐานระยะต้น สามารถรับหินวิญญาณหนึ่งร้อยก้อนจากสำนักเซียนเวหาได้ทุกปี ระยะกลางเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ระยะปลายเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอีกครั้ง
คิดถึงตรงนี้ หลี่ซูก็เหยียบกระบี่บินออกเดินทาง
หลังจากถึงระดับสร้างฐานระยะปลายแล้ว พลังแก่นแท้ในร่างกายมหาศาล พลังวิญญาณไหลเวียนไม่ขาดสาย เขาจึงไม่คิดจะขี่ม้าไปอย่างเชื่องช้าอีกต่อไป
ครั้งนี้ ความเร็วของเขารวดเร็วมาก เพียงไม่กี่ชั่วโมง หลี่ซูก็มาถึงสำนักเซียนเวหา
“ศิษย์พี่หลี่”
ศิษย์สำนักเซียนเวหาที่ประจำการอยู่หน้าประตูสำนักทักทายหลี่ซู
“ศิษย์น้องหลี่ ไม่ได้เจอกันนาน…เอ๊ะ แรงกดดันวิญญาณของเจ้า…”
สิบกว่าปีก่อน ตอนที่หลี่ซูเพิ่งสร้างฐานสำเร็จ ศิษย์ระดับสร้างฐานระยะกลางที่พบเจอหลี่ซู กำลังทักทายหลี่ซู ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
แรงกดดันวิญญาณของหลี่ซูอยู่เหนือกว่าเขา
ดวงตาของศิษย์ระดับสร้างฐานระยะกลางเบิกกว้างทันที
สิบกว่าปีก่อน เขาอยู่ที่ระดับสร้างฐานขั้นสี่ สิบกว่าปีผ่านไป ด้วยความพยายามอย่างไม่ลดละของเขา เขาก็เพิ่งทะลวงไปถึงระดับสร้างฐานขั้นห้า
ระดับสร้างฐานขั้นห้า ยังคงเป็นระดับสร้างฐานระยะกลาง
ไม่คิดเลยว่า เพียงแค่สิบกว่าปีผ่านไป แรงกดดันวิญญาณของหลี่ซูจะเหนือกว่าเขา!
นี่หมายความว่าหลี่ซูอาจจะอยู่ที่ระดับสร้างฐานขั้นหกแล้วหรือ?
เป็นไปได้อย่างไร!
เขาสร้างฐานสำเร็จตอนอายุสี่สิบปี หลี่ซูสร้างฐานสำเร็จตอนอายุร้อยปี ความเร็วในการพัฒนาเป็นไปได้อย่างไรที่จะเร็วกว่าเขามากขนาดนี้!
ดังนั้น ศิษย์ระดับสร้างฐานระยะกลางจึงตกตะลึง
ศิษย์สำนักเซียนเวหารอบ ๆ ตัวเห็นท่าทางของเขา ต่างรู้สึกแปลกใจ
พวกเขาไม่รู้สึกถึงความแตกต่างมากนัก สำหรับพวกเขาแล้ว แรงกดดันวิญญาณของผู้บำเพ็ญระดับสร้างฐานนั้นน่ากลัวอยู่แล้ว
เมื่อเห็นดังนั้น หลี่ซูจึงไม่ได้อธิบายอะไร ประสานมือคารวะกับศิษย์ระดับสร้างฐานระยะกลาง จากนั้นจึงเดินเข้าไปในสำนักเซียนเวหา
“ศิษย์น้องหลี่…ความก้าวหน้าของเขาเป็นไปได้อย่างไรที่จะเร็วขนาดนี้!”
เห็นหลี่ซูจากไป ศิษย์ระดับสร้างฐานระยะกลางจึงได้สติ หายใจเข้าลึก ๆ กล่าวขึ้น
“เกิดอะไรขึ้นหรือ ศิษย์พี่หวง”
ศิษย์สำนักเซียนเวหารอบ ๆ ตัวถามอย่างสงสัย
ศิษย์ระดับสร้างฐานระยะกลางกล่าว “ศิษย์…พี่หลี่ ตบะของเขาน่าจะเหนือกว่าข้าแล้ว”
เขาเปลี่ยนคำเรียกเป็นศิษย์พี่อย่างรวดเร็ว
ในโลกบำเพ็ญเซียน ยึดถือความแข็งแกร่งเป็นหลัก
แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะเรียกหลี่ซูว่าศิษย์น้อง แต่ตอนนี้หลี่ซูแข็งแกร่งกว่าเขาแล้ว เขาก็ต้องเรียกหลี่ซูว่าศิษย์พี่
“อะไรนะ!”
“ความก้าวหน้าของศิษย์พี่หลี่รวดเร็วขนาดนี้เชียวหรือ ไม่ใช่ว่าเขาสร้างฐานตอนอายุร้อยปีหรอกหรือ”
ศิษย์สำนักเซียนเวหารอบ ๆ ตัว ต่างไม่อยากจะเชื่อ
.
อีกด้านหนึ่ง ไม่นานหลี่ซูก็มาถึงหน้าโถงใหญ่แห่งหนึ่งของสำนักเซียนเวหา
นี่คือโถงกิจการฝ่ายนอก เป็นสถานที่ที่ศิษย์สำนักเซียนเวหามารับหินวิญญาณและภารกิจต่าง ๆ
มีเพียงหลี่ซูเท่านั้นที่อยู่ในสำนักเซียนเวหามานานหลายปี แต่ไม่ค่อยเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่จัดขึ้นโดยสำนักเซียนเวหา
หลี่ซูไม่ได้มารับหินวิญญาณหลายปีแล้ว หลังจากส่งลูกหลานเข้าสำนักเซียนเวหา ครั้งนี้เขาถึงระดับสร้างฐานระยะปลาย พอดีใช้โอกาสนี้รับหินวิญญาณของปีก่อน ๆ พร้อมกัน
“หลี่ซู เจ้าไม่ได้มารับแปดปีแล้วสินะ นี่คือหินวิญญาณของเจ้า”
ผู้อาวุโสที่ประจำการอยู่ในโถงกิจการฝ่ายนอกกำลังหลับตาอยู่ เห็นหลี่ซูมาถึงก็ยื่นถุงเก็บสมบัติใบหนึ่งให้หลี่ซู
หินวิญญาณหนึ่งก้อนไม่ได้ใหญ่มาก หินวิญญาณหลายก้อนซ้อนกันก็มีขนาดเท่ากับไพ่นกกระจอก
หลี่ซูมองดู มีทั้งหมดแปดร้อยก้อน
เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ดวงตาของผู้อาวุโสในโถงกิจการฝ่ายนอกก็เบิกกว้างขึ้น
ความขุ่นมัวในดวงตาหายไปในพริบตา จ้องมองหลี่ซูอย่างละเอียด
แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
“หลี่ซู เจ้าถึงระดับสร้างฐานระยะปลายแล้วหรือ”
ผู้อาวุโสในโถงกิจการฝ่ายนอกถามอย่างไม่แน่ใจ
จากการรับรู้ของเขา ออร่าของหลี่ซูคือระดับสร้างฐานระยะปลายอย่างไม่ผิดเพี้ยน
หากเป็นศิษย์คนอื่น เช่น ศิษย์แกนหลักของสำนักเซียนเวหาที่มีคุณสมบัติโดดเด่น รากวิญญาณอยู่ที่ระดับหกขึ้นไป ผู้อาวุโสในโถงกิจการฝ่ายนอกคงไม่ถามอะไรมาก
แต่นี่คือหลี่ซู
สร้างฐานสำเร็จตอนอายุร้อยปี ทั้งหมดเป็นเพราะเคยช่วยเหลือประมุขไว้ จึงสามารถอยู่ในสำนักเซียนเวหา “กินอยู่โดยไม่ต้องจ่าย” ได้นานขนาดนี้
สร้างฐานสำเร็จตอนอายุร้อยปี ผลลัพธ์คือสิบกว่าปีก็ไปถึงระดับสร้างฐานระยะปลาย
เรื่องนี้ทำให้ผู้อาวุโสในโถงกิจการฝ่ายนอกไม่อยากจะเชื่อ