บทที่ 9 ความตาย
เซารอนยืนถือหอกมังกรและหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเหงื่อเย็นก็ไหลออกมาจากด้านหลังกระดูกสันหลังของเขา หลังจากเลือดและความโกรธพุ่งพล่านชั่วขณะ เขารู้สึกชาตั้งแต่นิ้วเท้าจนถึงข้อมือ และไม่สามารถยกตัวขึ้นได้เลย หากเขาไม่ถือหอกยาวไว้ เขาคงแทบจะทรุดลงไปกับพื้น ให้ตายเถอะ เขาเริ่มฆ่าจริงๆ แล้ว... เซารอนแค่รู้สึก...