บทที่ 479: เรียกข้าว่าท่านน้า
“ท่านประมุขหลาน…” “ชิงชิง เรียกข้าว่าท่านน้าเถอะ” พอหลานปู้เม่ยหันมาพูดกับเฟิ่งมู่ชิง คิ้วที่เคยขมวดแน่นและดวงตาดุดันของเขาก็หายวับไปกับตา แล้วน้ำเสียงที่ใช้พูดก็นุ่มนวลมากยิ่งขึ้น นี่คือลูกสาวแท้ ๆ ของพี่สาวเขา ซึ่งเป็นหลานคนเดียวของเขา นางจะเรียกเขาห่างเหินขนาดนั้นได้อย่างไร ต้องเรียกว่าท่านน้าสิ!...
