บทที่ 39 ระเบิดเหม็น

บทที่ 39 ระเบิดเหม็น

ฟางหวี่ฉิงเสียดายโซฟาของตัวเอง แถมยังรังเกียจโจวเผิงที่ตัวเต็มไปด้วยฉี่

เพราะตอนที่อยู่หน้าประตู โจวเผิงโดนสาดเยอะที่สุด

เธอรีบตะโกนใส่โจวเผิง ไม่ให้เขานั่งบนโซฟา

โจวเผิงรู้สึกน้อยใจมาก

เพราะเขาฟังคำพูดของฟางหวี่ฉิง ถึงได้ไปหาเรื่องจางอี้

ตอนนี้ตัวเต็มไปด้วยฉี่ หนาวจนตัวสั่น แถมยังมีแผลอีก

ฟางหวี่ฉิงกลับทำแบบนี้กับเขา!

แต่ทาสรักก็คือทาสรัก

โจวเผิงคิดอีกที ฟางหวี่ฉิงด่าเขาก็ถูกต้องแล้ว

เขาทำเรื่องของฟางหวี่ฉิงไม่สำเร็จ ตัวสกปรกแบบนี้ จะไปทำให้โซฟาในบ้านของเทพธิดาสกปรกได้ยังไง?

ยิ่งคิด โจวเผิงก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองสมควรโดนด่า

เขารีบลุกขึ้น ขอโทษฟางหวี่ฉิง "ขอโทษนะ หวี่ฉิง เป็นความผิดของฉัน เธออย่าโกรธนะ!"

ฟางหวี่ฉิงและหลินไฉ่หนิงรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็โบกมือไล่เขา "รีบออกไป พวกเราจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"

โจวเผิงไม่กล้าพูดอะไร รีบออกจากบ้านของฟางหวี่ฉิงทันที

พวกเธอกลับไปที่ห้อง รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าที่โดนจางอี้สาดฉี่

แต่หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว พวกเธอก็ยังได้กลิ่นฉุน

เพราะไม่เพียงแต่เสื้อผ้าจะมีกลิ่น ผมและผิวหนังของพวกเธอก็โดนฉี่เยอะ แถมยังไหลลงไปในเสื้อผ้า

อากาศหนาวขนาดนี้ การอาบน้ำเหมือนกับการฆ่าตัวตาย พวกเธอไม่กล้าอาบน้ำจริงๆ

ดังนั้น จึงได้แต่ทนความรู้สึกขยะแขยง…

ในตอนนี้ แผนการล้มเหลว แถมยังโดนสาดฉี่ ผู้หญิงสองคนนี้ยิ่งเกลียดจางอี้มากขึ้น

"ทำไงดี จางอี้มันเจ้าเล่ห์เกินไป จัดการยาก!"

"น่าโมโห ไม่ว่ายังไง ฉันก็ต้องแย่งบ้านของมันมา!"

"พวกเราคิดแผนดีๆ มันต้องมีจุดอ่อนสิ!"

ตอนที่ผู้หญิงสองคนนี้กำลังปรึกษากันว่าจะจัดการจางอียังไง จางอี้ก็ส่งข้อความมาหาฟางหวี่ฉิง

"ครั้งนี้เป็นฉี่ ครั้งหน้าฉันจะสาดอึใส่พวกแก! (?w?)"

ครั้งนี้จางอี้เตรียมตัวไม่ทัน ถ้าให้เขาเตรียมตัวก่อน เขาต้องสาดอึใส่พวกเธอแน่!

ฟางหวี่ฉิงและหลินไฉ่หนิงหน้าซีด ถ้าโดนสาดอึ พวกเธอคงอยากตาย!

จางอี้ปิดหน้าต่างแชท ไม่ดูข้อความของฟางหวี่ฉิงอีก

แม้ว่าเขาจะปิดการแจ้งเตือนข้อความแล้ว แต่จำนวนข้อความก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องดูก็รู้ว่าไม่ใช่คำพูดดีๆ

เขาเข้าไปดูในกลุ่มแชทเจ้าของบ้าน

พอเข้าไป เขาก็เห็นละครสนุกๆ

หลังจากโดนเฉินเจิ้งหาวปล้น ป้าหลินก็ดูเหมือนจะเสียสติ

ตอนนี้ เธอส่งข้อความเสียงในกลุ่มแชทไม่หยุด บอกให้ทุกคนมอบเสบียงให้เธอ

"ฉันเป็นประธานคณะกรรมการชุมชน! พวกแกกล้าขัดคำสั่งฉัน พอหิมะละลาย ฉันจะจับพวกแกทั้งหมด!"

"ได้ยินไหม? ตอบกลับมา! วันนี้พวกแกต้องเอาของกินมาให้ฉัน!"

แต่ครั้งนี้ ไม่มีใครสนใจเธอ

ผ่านไป 10 กว่าวัน ทุกคนก็รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง

ทางการไม่สามารถดูแลทุกคนได้ ส่วนคณะกรรมการชุมชนของป้าหลิน มันก็ไม่มีอำนาจอะไร

เธอขู่ทุกคนไม่ได้ กลับโดนเยาะเย้ยกลับด้วยซ้ำ

"ยายแก่ รีบไปตายเถอะ!"

"ตอนนั้นแกหลอกเอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป 1 กล่องจากบ้านฉัน ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับแกเลย!"

มีคนพูดถึงเรื่องตอนที่เกิดภัยพิบัติหิมะ

"ตอนนั้นถ้าแกไม่บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ให้พวกเรากักตุนเสบียง พวกเราจะลำบากแบบนี้เหรอ?"

พอพูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนก็โกรธขึ้นมา

ตอนที่หิมะตกใหม่ๆ แม้ว่าข้างนอกจะหนาวมาก แต่บางคนก็ยังอยากออกไปซื้อของ

แต่ตอนนั้น ป้าหลินบอกในกลุ่มแชทตลอดว่า ภัยพิบัติหิมะจะผ่านไปเร็วๆ แถมยังบอกว่า ใครกักตุนเสบียงจะโดนจัดการ ทุกคนจึงไม่กล้าออกไป

ผ่านไปสองสามวัน หิมะตกหนักจนถนนถูกปิด ออกไปข้างนอกไม่ได้

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ทุกคนอย่างน้อยก็กักตุนเสบียงได้อีกครึ่งเดือน!

"ยายแก่ ดูสิว่าแกทำอะไรลงไป!"

"ทั้งหมดเป็นเพราะแก!"

เพื่อนบ้านด่าทอป้าหลิน

ส่วนลูกเศรษฐีสวี่ฮ่าวก็ปรากฏตัวในกลุ่มแชท

"รับซื้อเสบียงราคาสูง ไม่ว่าจะเป็นของกินหรือน้ำดื่ม บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป 1 ซองฉันให้ 10,000 หยวน น้ำดื่ม 1 ขวดฉันให้ 5,000 หยวน!"

ราคาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปขึ้นไปถึง 10,000 หยวนแล้ว สวี่ฮ่าวร้อนใจจริงๆ ตอนนี้ถ้าเขาไม่ใช้เงิน เงินก็จะกลายเป็นกระดาษเปล่า

จางอี้ส่ายหน้า "ถึงเวลาแบบนี้แล้ว ยังคิดจะใช้เงินซื้อของอีกเหรอ? ช่างโง่จริงๆ"

พอจางอี้พูดจบ ก็มีคนตอบกลับมาทันที

"ที่บ้านฉันมีของกิน ขายให้คุณได้"

จางอี้พูดไม่ออก

ดูเหมือนว่า ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน ก็จะมีคนโลภ อยากได้เงินจนยอมเสี่ยงชีวิตสินะ?

แม้ว่าความหวังจะริบหรี่ มันก็ยังมีคนอยากพนัน พนันว่าภัยพิบัติหิมะครั้งนี้จะไม่นาน

แต่จางอี้รู้ดีว่า ภัยพิบัติหิมะครั้งนี้จะยาวนานมาก

หลังจากหิมะตก แม้ว่าหิมะจะหยุดตก โลกก็ต้องใช้เวลานานมากในการฟื้นฟู

เงิน มันไม่มีค่าเท่ากระดาษเปล่า อย่างน้อยกระดาษเปล่ายังใช้เช็ดก้นได้

พอคิดถึงตรงนี้ จางอี้ก็นึกถึงเรื่องตลก

ในคลังสินค้าของเขามีกระดาษทิชชู่เยอะมาก เยอะจนใช้ไม่หมด แต่ที่บ้านของเพื่อนบ้านคงไม่มีเยอะขนาดนั้น

ถ้ากระดาษทิชชู่หมด พวกเขาจะใช้อะไรเช็ดก้น?

ไม่นาน เขาก็ส่ายหน้า

"กินไม่อิ่มทุกวัน คงถ่ายไม่เยอะหรอก!"

แต่นี่ก็แสดงให้เห็นว่า ความสงบสุขที่เก็บกดไว้ จะถูกทำลายในไม่ช้า

จางอี้รู้ว่า พออาหารหมด คนเราจะกลายร่างเป็นสัตว์ร้ายที่น่ากลัว!

...

วันรุ่งขึ้น ฟางหวี่ฉิงและหลินไฉ่หนิงก็มาเคาะประตูบ้านของจางอี้

พวกเธออ้อนวอนข้างนอก หวังว่าจางอี้จะให้พวกเธอเข้าไปในบ้าน แถมยังบอกว่าพวกเธอกำลังจะแข็งตาย

จางอี้ไม่สนใจพวกเธอ

แข็งตาย?

นั่นแหละคือสิ่งที่จางอี้ต้องการ

พอเห็นว่าจางอี้ไม่ตอบสนอง พวกเธอก็พูดว่า เห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีต แค่ให้อาหารพวกเธอหน่อยก็ได้

จางอี้มองผ่านกล้องวงจรปิด เห็นว่าพวกเธอถือร่มมา

ดูเหมือนว่า หลังจากโดนสาดฉี่เมื่อวาน พวกเธอก็กลัวสินะ?

แต่จางอี้ไม่โง่ที่จะเปิดประตูให้พวกเธอ

ถ้าเขาเดาไม่ผิด พวกเธอต้องพกมีดมา เตรียมพร้อมที่จะฆ่าเขา แล้วก็แย่งบ้านและเสบียงของเขา

จางอี้คิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปิดมิติพื้นที่

ในคลังสินค้ามีของจิปาถะเยอะแยะ ปกติก็ไม่ได้ใช้ ตอนนั้นจางอี้ก็เก็บไว้ทั้งหมด

ยังไงมิติพื้นที่ของเขาก็ใหญ่มาก ไม่ต้องกังวลเรื่องเปลืองพื้นที่

ไม่คิดว่าตอนนี้จะได้ใช้

เขาหยิบระเบิดเหม็น 2 ลูกออกมาจากโซนของเล่น

ของเล่นแบบนี้ใช้สำหรับแกล้งคน พอจุดไฟแล้วก็จะมีกลิ่นเหม็นมาก

แถมยังล้างออกยาก ไม่ว่าจะใช้น้ำหรือผงซักฟอก

เขาได้ยินเสียงของฟางหวี่ฉิงและหลินไฉ่หนิงข้างนอก เขาก็ยิ้มหยิบระเบิดเหม็น จากนั้นเดินไปที่ประตู