บทที่ 299 ทรัพย์สินของจงเจ๋อ ห้องลับในภูเขา [ฟรี]

การท้าทายสุดท้ายของการท้าทายหลุมทำให้เกิดการสนทนาทั่วประเทศ

นอกจากตัวการท้าทายเองแล้ว สำหรับขุนนางส่วนใหญ่ มันยังหมายถึงการสิ้นสุดของชีวิตที่ตึงเครียดทุกวันอีกด้วย

หลังจากอ่านประกาศแล้ว ทุกคนก็รู้ว่าการท้าทายสุดท้ายจะเป็นงานเลี้ยงการต่อสู้ขั้นสุดยอด โดยมีขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่เป็นศูนย์กลาง และขุนนางทั้งพื้นที่เป็นตัวเสริม ขุนนางแต่ละคนมีสิทธิ์เลือกที่จะเข้าร่วมหรือไม่

ขุนนางบางคนที่ต้องการความปลอดภัยหรือพัฒนาช้า อาจเลือกไม่เข้าร่วมการช่วยเหลือ โดยคอยอยู่ในอาณาเขตของตนจนกว่าจะจบการท้าทาย ขณะที่ขุนนางที่มีแนวคิดก้าวร้าวหรือพัฒนาได้ดี อาจเลือกนำทีมไปช่วยเหลือ เพื่อคว้าโอกาสสุดท้ายในการทำคะแนนและรับรางวัลจากบอสพิเศษ

สำหรับขุนนางทั่วไปในพื้นที่ การท้าทายสุดท้ายเป็นเพียงทางเลือก แต่สำหรับขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่ มันเป็นข้อบังคับ

เมื่อแรกเริ่มมีขุนนาง 4,367,698,529 คน

ทุกพื้นที่มีขุนนาง 10,000 คน ทั่วทั้งทวีปมีพื้นที่ขุนนาง 436,769 แห่ง ยังคงมีขุนนาง 8,529 คนที่ไม่ทราบว่าระบบขุนนางจัดการอย่างไร อาจนับเป็นพื้นที่หนึ่ง

คิดเป็น 436,770 แห่ง โดยทั่วไป สัดส่วนการตายของขุนนางในแต่ละพื้นที่ควรใกล้เคียงกัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีพื้นที่ที่ตายมากหรือน้อยกว่านี้

อาจมีพื้นที่ที่ประสบภัยพิบัติอย่างรุนแรงและสูญเสียขุนนางทั้งหมด

จำนวนมากมายเช่นนี้ ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้

ไม่มีขุนนางคนไหนสามารถทำนายเหตุการณ์ได้ถูกต้อง

ในพื้นที่ทั้งหมด มีขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดหนึ่งคนในแต่ละพื้นที่ ซึ่งรวมถึง 400,000 คน

ขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดเหล่านี้ คือขุนนางที่มีความสามารถพิเศษ ไม่ว่าจะด้วยความสามารถส่วนตัวหรือโชคดี พวกเขาได้มายืนอยู่บนจุดสูงสุดในพื้นที่ ซึ่งเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้

ดังนั้น การท้าทายสุดท้ายนี้คือการคัดเลือกขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่ 400,000 คนอีกครั้ง เป้าหมายหลักคือการพัฒนาขุนนาง

ในกลุ่มขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่เหล่านี้ แน่นอนว่ารวมถึงจงเจ๋อด้วย

ตั้งแต่เริ่มต้น จงเจ๋อมีชีวิตที่สะดวกสบาย

ไม่เพียงแต่มีพี่ชายที่แข็งแกร่งเป็นที่พึ่ง เขาเองก็เป็น "โชคดี" ที่แท้จริง

ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง เขามีโชคดีที่เหลือเชื่อ พัฒนาการของเขาอยู่ในระดับดีตลอดเวลา

ไม่มีการสะดุดและสามารถเป็นที่หนึ่งในพื้นที่ได้อย่างไม่แปลกใจ

เขาได้คะแนนหลุมสะสมกว่า 60,000 คะแนน ซึ่งเพียงพอที่จะเป็นที่หนึ่งในพื้นที่

ยกเว้นขุนนางที่มีความสามารถพิเศษไม่กี่คน ขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่ส่วนใหญ่ได้คะแนนประมาณ 20,000-60,000 คะแนน ในกลุ่มนี้ จงเจ๋ออยู่บนจุดสูงสุด

ขุนนางที่ได้คะแนนเกิน 60,000 ถือเป็นขุนนางพิเศษ

ไม่ต้องพูดถึงจงเซินที่มีคะแนนสะสมถึง 165,000 คะแนน เป็นแปดเท่าของที่สองในพื้นที่ของเขา!

แต่จงเจ๋อไม่รู้ว่าพี่ชายของเขาทำคะแนนได้มากขนาดนี้ แต่เขาเชื่อว่าพี่ชายของเขาจงเซินต้องเป็นขุนนางที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่

ไม่มีข้อสงสัย ถ้าพี่ชายของเขาไม่ได้เป็นที่หนึ่ง เขาไม่สามารถจินตนาการว่าใครจะเป็นที่หนึ่งได้

เมื่อทราบข่าวการท้าทายสุดท้าย จงเจ๋อกลับมาที่อาณาเขตทันที เหมือนกับจงเซินที่ใช้เวลาเช้าทั้งหมดในการล่ากลุ่มสัตว์ประหลาดในหลุม

ทั้งสองพี่น้องมีวิธีการทำงานและแนวคิดเหมือนกัน

อาณาเขตของจงเจ๋ออยู่บนภูเขา ตั้งอยู่ในพื้นที่เปิดโล่งบนภูเขา การขยายตัวไม่สะดวกเท่ากับอาณาเขตของจงเซินบนที่ราบ แต่การป้องกันง่ายกว่า ทางขึ้นภูเขามีเพียงสองทาง อาณาเขตมีด้านหนึ่งเป็นหน้าผาและอีกด้านเป็นหุบเขา

เมื่อช่วงท้ายของช่วงทดสอบ กฎใหม่ของช่วงทางการทำให้เกิดพายุฝนในราชอาณาจักรโรโดก และในพื้นที่ภูเขาทำให้เกิดน้ำท่วม

น้ำท่วมไหลจากที่สูงลงสู่พื้นที่อาณาเขตของจงเจ๋อและไหลลงสู่หุบเขาเบื้องหลังเขา จงเจ๋อเก็บวัสดุหลายอย่างจากน้ำท่วม และช่วยชีวิตสาวเผ่าอสูรหลายคน

ภูมิประเทศนี้ทำให้การป้องกันง่ายขึ้น ยกเว้นสัตว์ประหลาดบินและสัตว์ประหลาดที่สามารถขุดลงดินเป็นเวลานาน เช่น หนอนเหวลึก สัตว์ประหลาดทั่วไปต้องปีนเขามา

พื้นที่เปิดโล่งบนภูเขาไม่ใหญ่นัก แต่การพัฒนาต้องเผชิญกับข้อจำกัดที่ไม่เหมือนที่ราบ

พื้นที่รอบ ๆ อาณาเขตของจงเซินเรียบเสมอ สามารถสร้างเมืองใหญ่ได้ง่าย แต่จงเจ๋อจะต้องหาวิธีเปิดเขาหรือสร้างอาณาเขตแบบป้อมปราการบนภูเขา

จงเจ๋อนำทีมล่ากลับมาที่อาณาเขต มือขวาของเขาพันด้วยผ้าพันแผลเหมือนมีบาดแผล เมื่อกลับมาถึงอาณาเขต เขาเริ่มเตรียมตัว

ตอนนี้ทางขึ้นภูเขาทั้งสองทางถูกปิดด้วยกำแพงและสิ่งกีดขวาง มีทหาร 47 คนและชาวนา 15 คนในอาณาเขต

ทหารส่วนใหญ่เป็นนักรบเผ่าอสูรและนักรบยักษ์ ส่วนใหญ่มีรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหยาบกร้าน และมีกล้ามเนื้อแข็งแรง เผ่าอสูรมีผิวสีเขียวอ่อน ลักษณะใกล้เคียงกับลิง มีเขี้ยวเด่นชัดที่กดทับริมฝีปากบน

ยักษ์มีผิวสีฟ้าอ่อน สูงสองเมตรขึ้นไป แขนขาไม่แข็งแรงเท่าเผ่าอสูร แต่ยังแข็งแรงกว่านักรบมนุษย์ทั่วไป พวกเขาถนัดการขว้างหอก มีพลังทำลายสูง เป็นทหารระยะไกล แต่ในยามจำเป็นสามารถต่อสู้ประชิดได้

นอกจากนักรบเผ่าอสูรและยักษ์แล้ว ยังมีหมอผีเผ่าอสูรและนักยิงธนูฝีมือดีจากโรโดก

หมอผีเผ่าอสูรใช้พลังธรรมชาติได้ ระดับเทียบเท่าพ่อมดมนุษย์ สามารถเรียกงูพิษ ผู้เคราะห์ร้าย และใช้พลังล็อกวิญญาณ

หมอผีเผ่าอสูรหนึ่งในหมอผีของจงเจ๋อมีทักษะเวทสี่ระดับ เรียกว่าแผ่นดินไหว สามารถทำให้แผ่นดินสั่นอย่างต่อเนื่อง สร้างความเสียหายต่อศัตรูในพื้นที่ ทำให้ศัตรูในพื้นที่เคลื่อนที่ช้าลง และสร้างความเสียหายเพิ่มเติมต่อสิ่งก่อสร้างในพื้นที่

ทักษะนี้มีลักษณะคล้ายเวทมนตร์ดิน แต่เป็นส่วนหนึ่งของเวทหมอผี

เวทหมอผีและเวทมนตร์มีความคล้ายคลึงกันแต่แตกต่างกัน หมอผีใช้พลังธรรมชาติ ใช้สื่อเช่นผงกระดูกหรือสารพิเศษจากธรรมชาติ

เวทหมอผีแบ่งออกเป็นหลายประเภท เช่น เวท

ดิน เวททะเล เวทท้องฟ้า เวทธรรมชาติ เวทชีวิต และเวทวิญญาณ

พ่อมดใช้พลังจิตภายใน ดึงและจัดเรียงธาตุต่าง ๆ เพื่อสร้างเวทมนตร์

ในการต่อสู้จริง ทั้งสองมีข้อดีและข้อเสีย

หน่วยรบพิเศษของจงเจ๋อคือทหารเผ่าอสูรและยักษ์ เทียบเท่าหน่วยรบพิเศษของจงเซิน

ทหารแปดในสิบของจงเจ๋อเป็นนักรบหยาบกร้าน แต่สองในสิบที่เหลือเป็นทหารที่สำคัญ เช่น พ่อมดน้ำที่น่ารักและสาวเผ่าอสูร

สาวเผ่าอสูรที่เป็นกระต่ายทำหน้าที่สนับสนุน ใช้เวทธรรมชาติง่าย ๆ ระดับเทียบเท่าผู้ฝึกฝนพ่อมดมนุษย์ระดับสอง สาวเผ่าจิ้งจอกมีความสามารถในการสร้างกับดักและลอบโจมตี ระดับเทียบเท่านักฆ่าระดับสอง

สาวเผ่าอสูรมีความสามารถต่อสู้ไม่สูง แต่มีหน้าตาและรูปร่างที่สวยงาม พร้อมหูและหางขนฟู ทำให้ผู้ชายทุกคนหลงไหล

จงเจ๋อปล่อยให้พวกเธออยู่ในอาณาเขต ทำงานช่วยเหลือเรื่องต่าง ๆ

จงเจ๋อมีฮีโร่หนึ่งคน พบกับเด็กขอทานอายุ 14 ปีในหมู่บ้านเมซัน เป็นฮีโร่ระดับสีเขียว จงเจ๋อให้เนื้อแห้งเล็กน้อยและนำเธอกลับมา

เด็กคนนั้นกลายเป็นเจ้าหน้าที่หลังบ้าน จัดการเรื่องต่าง ๆ ในอาณาเขต ทำหน้าที่เหมือนมาลีลในอาณาเขตของจงเซิน

หลังจากจงเซินให้เงิน 10,000 ดินาร์เมื่อสองวันก่อน จงเจ๋อซื้อวัว 20-30 ตัวและแพะ 20-30 ตัว และล้อมรั้วสร้างฟาร์มสัตว์ง่าย ๆ ยังซื้อของใช้พื้นฐาน

ตอนนี้อาณาเขตของจงเจ๋อมีทรัพยากรเพียงพอ แม้ไม่เท่ากับจงเซิน แต่ก็ถือว่ามั่งคั่งในกลุ่มขุนนาง

การป้องกันอาณาเขตหลักมาจากหอธนูเกราะเผ่าอสูร นอกจากนี้ยังมีหอป้องกันที่แลกคะแนนจากหลุม ส่วนใหญ่เป็นหอระดับสองและสาม

แผนผังหอป้องกันระดับสองใช้ 750 คะแนน หอระดับสามใช้ 1,650 คะแนน หอระดับสี่ใช้ 3,500 คะแนน แม้ว่าคุณสมบัติของหอระดับสี่จะดีเยี่ยมและไม่ต้องกังวลในระยะยาว แต่ราคาก็สูงมาก

จงเจ๋อเลือกที่จะแลกหอระดับสองและสาม ทำให้การป้องกันอาณาเขตแข็งแกร่ง มีหอเกราะเผ่าอสูรระดับหนึ่งสี่หอ หอมีดจันทร์ระดับสองสี่หอ หอสายฟ้าระดับสองสี่หอ และหอแสงศักดิ์สิทธิ์ระดับสามสองหอ

การแลกเปลี่ยนนี้เป็นเวอร์ชันที่อ่อนลงของแผนผังจงเซิน

การเล่นของพี่ใหญ่กับน้องชายแตกต่างกัน พี่ใหญ่มักใช้ความมั่งคั่งในการควบคุมการโจมตี ขณะที่น้องชายใช้ความแม่นยำในการโจมตี

จงเจ๋อกลับมาอาณาเขตและเริ่มจัดหอป้องกันใหม่ เสริมความแข็งแกร่งในจุดสำคัญ และให้ชาวนาสร้างสิ่งก่อสร้างป้องกันเพิ่มเติม

เขานำมีดมาที่หน้าผาของอาณาเขต ซึ่งเขาขุดทางเดินใหม่

แต่เดิมจงเจ๋อขุดทางเพื่อขยายพื้นที่และเก็บหิน ขุดไปสิบเมตรก็เจอกำแพงหินเวท

เมื่อขุดผ่านกำแพง เจอห้องลับในภูเขา

ห้องลับนี้เต็มไปด้วยความลึกลับ กำแพงหินเวททุกด้านและด้านบนและด้านล่างทั้งหมด สร้างเป็นกล่องหินเวทที่สมบูรณ์แบบ

ไม่มีร่องรอยทางเข้าและทางออก เหมือนห้องนี้เกิดขึ้นเองในภูเขา

กำแพงหินเวทมีภาพวาดสีสันสดใส ภาพวาดเหล่านี้ยังคงสดใสแม้จะมีอายุหลายปี ภาพวาดแสดงลูกบอลสีในพื้นสีเทา บางลูกเชื่อมต่อกัน บางลูกแยกกัน และบางลูกเชื่อมต่อด้วยทางเดินสีเทา

ทุกครั้งที่จงเจ๋อมาที่นี่ เขารู้สึกถึงความสับสนในพื้นที่

ในกลางห้องลับ มีแท่นหินเวท บนแท่นมีลูกบอลสีเทาขนาดเท่ากำปั้นลอยอยู่ หมุนวนอย่างต่อเนื่อง ดูมีชีวิตชีวา

แท่นหินนี้มีแสงสีขาวน้ำนมครอบคลุมอยู่

แสงนี้สลัวเป็นบางครั้ง และบางครั้งสว่างขึ้น ราวกับจะสลายได้ทุกเมื่อ

จงเจ๋อเดินไปที่แท่น ยกมือขวาที่พันผ้าพันแผล วางบนแสง ใช้มือซ้ายแกะผ้าพันแผล เห็นแผลที่เพิ่งเป็นสะเก็ด

เขามองแผลและใช้มีดกรีดแผลเบา ๆ

เลือดสดหยดลงบนแสง แสงดูดเลือดอย่างรวดเร็ว แสงสลัวลงเล็กน้อย

หลังจากเลือดหลายหยด แสงไม่ดูดเลือดอีก หยดสุดท้ายลื่นลงจากแสง

“เฮ้อ... วันนี้ก็อิ่มอีกแล้ว”

“ทำแบบนี้มาหลายวันแล้ว เมื่อไหร่แสงนี้จะสลาย”

จงเจ๋อถอนหายใจ เก็บมือขวาและพันแผลใหม่

เขาพูดกับตัวเองด้วยความผิดหวัง เห็นได้ชัดว่าเขาทำแบบนี้มาหลายครั้ง