บทที่ 25 เผ่าทะเลรุกราน
เมื่อไม่ประมาณ30นาทีก่อน
“ฮาคิเกราะ!!” ผู้เล่นผมสีแดงใช้ฮาคิเกราะของเขาอย่างใจเย็นเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของอูฐสงครามเขาได้รับบาดเจ็บและถูกเตะไปไกลกว่าสิบเมตรเท่านั้น
เขาตบฝุ่นและผู้เล่นผมแดงก็ลุกขึ้นโดยไม่สนใจอะไรเลย
“อีกตัวที่ถูกสังหาร!” ผู้เล่นอีกคนที่สวมแจ็กเก็ตหนังยิ้มและเริ่มผูกศพของอูฐสงครามด้วยเชือกอย่างชำนาญ เตรียมส่งมันกลับไปที่นิกาย
โว้ว!
แต่ในขณะนั้นเอง เสียงที่เสียดแทงก็ดังขึ้น ก่อนที่ผู้เล่นผมแดงจะทันได้ตอบโต้ เขาก็ถูกแทงด้วยหอกกระดูกที่ไหล่และตอกไปที่ลำตัว
"ใคร?" ผู้เล่นที่สวมแจ็คเก็ตหนังผงะ ทันทีที่เขาหันศีรษะไป
มีเกล็ดเต็มไปหมด หัวของพวกมันดูเหมือนมนุษย์ แต่เหมือนปลามากกว่า คนพวกนี้มีเหงือกที่แก้มด้วย พวกมันดูเหมือน 'เมอร์ล็อค!' นิดหน่อย [พวกมนุษย์ปลาอะ]
เมอร์ล็อคเจ็ดหรือแปดตัวนี้สวมเกราะเกล็ดและถือหอกกระดูก พวกเขาล้อมรอบผู้เล่นที่งุนงงทั้งสอง
"อะไรว่ะ?"
"อะไรพวกนี้มันคืออะไร" ผู้เล่นทั้งสองต่างตกตะลึง
“มนุษย์กล้ามาที่นี่ … ฮ่าฮ่า สังหารพวกมันอย่างไร้ความปรานี!” ผู้นำเมอร์ล็อคพูดเสียงแหบพร่าและโบกมือ เมอร์ล็อคตัวอื่นโจมตี!
"ฮาคิเกราะ!!!" เมื่อเห็นหอก ผู้เล่นที่ใส่เสื้อหนังรีบใช้ฮาคิเกราะของเขา!
พัฟ!
อย่างไรก็ตาม หอกกระดูกนี้มีความคมมาก แทงทะลุแนวป้องกันฮาคิเกราะได้โดยตรง มันแทงทะลุหัวใจของผู้เล่นที่ใส่เสื้อหนัง
"ใคร?" ผู้เล่นผมแดงรีบถาม
เมอร์ล็อคเหล่านี้ไม่เพียงทรงพลัง แต่พวกมันยังพูดได้ด้วย?
“พวกเราคือเผ่าทะเลอันสูงส่ง! มนุษย์ต่ำต้อยและน่ารังเกียจ ไปตายซะ!”
ผู้นำเมอร์ล็อคพูดด้วยเสียงแหบห้าว จากนั้นยกหอกของเขาขึ้น
“ข้าไม่อยากตาย!!!” ผู้เล่นผมสีแดงชักหอกที่เจาะไหล่ของเขา หันกลับมาและต้องการวิ่ง
ท้ายที่สุด เมื่อเขาตาย เขาก็ต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง!
"วิชาควบคุมน้ำ!" อย่างไรก็ตาม ผู้นำเมอร์ล็อคกระซิบ และกระแสน้ำก็ปรากฏขึ้นจากอากาศ มันกลายเป็นแม่น้ำและพัดหายไป ผู้เล่นผมแดงที่ได้รับผลกระทบตกลงไปในน้ำในแม่น้ำ
"นี่ไม่ใช่พื้นราบหรอกเหรอ? น้ำจำนวนมากขนาดนี้มาจากไหน?" ผู้เล่นพยายามที่จะยื่นหัวของเขาออกจากแม่น้ำไม่ตอบสนอง
"ตาย!" ผู้นำของเมอร์ล็อคได้ก้าวขึ้นไปบนแม่น้ำ เหวี่ยงหอกกระดูก และเจาะศีรษะของผู้เล่นผมแดง
“มนุษย์พวกนี้อ่อนแอจริงๆ!”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เผ่ามนุษย์หนีจากที่นี่เมื่อร้อยปีที่แล้ว พวกมันเป็นขยะโดยธรรมชาติ!”
“กัปตัน ไปล่ากันต่อ! ไม่ไกล ยังมีเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่!” เมอร์ล็อคตัวอื่นๆ เสนอ
"แน่นอน ถ้าเผ่ามนุษย์ที่ต่ำต้อยกล้ากลับเข้าไปในดินแดนที่เป็นของเผ่าทะเลอีกครั้ง พวกมันจะถูกฆ่าโดยธรรมชาติ! ไม่เพียงแต่พวกมันจะถูกฆ่าเท่านั้น แต่พวกเขาจะต้องถูกกินอย่างสะอาดด้วย! ฮ่าฮ่าฮ่า ข้ายังไม่เคยกินเนื้อมนุษย์เลย!"
ผู้เล่นที่กำลังล่าอูฐสงครามที่เชิงเขาถูกโจมตีโดยเมอร์ล็อค! เกือบหมดทุกกลุ่ม!
ฮาคิเกราะไม่สามารถหยุดหอกได้ พวกเขาต้องการวิ่งหนี แต่ถูกกระแสน้ำพัดพาลงมา พวกเขาทำได้เพียงตกเป็นเหยื่อของพวกเมอร์ล็อคเท่านั้น
ผู้เล่นผมแดงที่ตายคนแรกมองหาเหออี้หมิงเพื่อรายงาน
“เมอร์ล็อค?เผ่าทะเล?” เหออี้หมิง
เหออี้หมิงไม่เคยเห็นเผ่าทะเล แต่เมื่อเขาเรียนที่สถาบันฮ่าวเทียน เขารู้ว่ามีเผ่าพันธ์ุแบบนี้อยู่ในหนังสือ
เผ่าทะเลส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในทะเลลึกและบางครั้งก็ปรากฏตัวในพื้นที่ชายฝั่ง
เผ่าทะเลและเผ่ามนุษย์ส่วนใหญ่เป็นศัตรูตัวฉกาจกัน! เนื่องจากชาวทะเลชอบกินมนุษย์ ส่วนมากค่อนข้างดุร้าย และมักจะขึ้นฝั่งไปทำร้ายมนุษย์ตามชายฝั่ง ดังนั้นการพบกันระหว่างทั้งสองฝ่ายจึงไม่มีที่สิ้นสุด!
"ศิษย์รวมตัว!!!" เหออี้หมิงไม่พูดอะไรและรวบรวมสาวกทั้งหมดทันที
"เผ่าทะเลปรากฏขึ้น ก่อนที่ข้าจะกลับ อย่าลงไปที่ภูเขา เพื่อไม่ให้เผชิญหน้ากับพวกมัน!" เหออี้หมิงเตือนเสร็จแล้วเดินลงจากภูเขาทันที
"ให้ตาย, เผ่าทะเลกำลังจะมา?"
"แผนใหม่ถูกเปิดขึ้น เผ่าใหม่?"
“งานนี้พลาดไม่ได้แล้ว อยากดูโชว์ พี่หมิงล้างสังหารเผ่าทะเล!”
ผู้เล่นระเบิด วางสิ่งของลง และตามเหออี้หมิงไปเป็นกลุ่ม
“ฮ่าฮ่าฮ่า ผู้บ่มเพาะมนุษย์เหล่านี้อ่อนแอเกินไป!”
"ใช่ พวกเขากลัวโง่ๆ แม้แต่เด็กเผ่าทะเลของเราก็ยังดีกว่าพวกมัน!"
"ในเมื่อพวกมันอ่อนแอมาก ไปที่ประตูภูเขากันเถอะ! ศิษย์ขยะ อาจารย์คงไม่แข็งแกร่งกว่านี้แน่นอน!"
เผ่าทะเลบดขยี้และฆ่าผู้เล่นหลายคนในเวลานี้ ซึ่งแต่ละตัวก็หยิ่งยโส
"ใช่! ข้าไม่ได้คาดคิดว่าเผ่ามนุษย์ที่ปรากฏขึ้นอีกครั้งในร้อยปีต่อมาจะอ่อนแอขนาดนี้? ดูเหมือนว่าคนรุ่นเก่าจะต้องคิดผิด! เผ่าทะเลของข้าแข็งแกร่งเกินไป!" ผู้นำเมอร์ล็อคปัดความกังวลก่อนหน้านี้ออกไป
มนุษย์ที่พวกเขาพบนั้นอ่อนแอเกินไปจริงๆ ผู้เล่นหลายคนถูกฆ่าตายด้วยหอกหรือรีบหนี
นี่ไม่เหมือนกับเล่ห์เหลี่ยมและเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ที่คนรุ่นเก่าเคยกล่าวไว้!
หากเป็นเช่นนั้น มันก็จะจบลงด้วยการล้างสังหารนิกาย!
"ล้างสังหารนิกายกับข้าและสังหารมนุษย์ต่ำต้อยพวกนั้น!!!" ผู้นำเมอร์ล็อคกรีดร้องอย่างดุเดือด
“เจ้าต้องการสังหารใคร?” เหออี้หมิงพูดเบาๆ เขาก็ยืนอยู่ต่อหน้าเมอร์ล็อคเหล่านี้