บทที่ 19 ภัยพิบัติคลื่นปีศาจดาวจันทร์ การคาดการณ์ของเยี่ยฉางอัน! พรสวรรค์ของหลัวหมิงไม่ใช่แค่ระดับ SSS!
บทที่ 19 ภัยพิบัติคลื่นปีศาจดาวจันทร์ การคาดการณ์ของเยี่ยฉางอัน! พรสวรรค์ของหลัวหมิงไม่ใช่แค่ระดับ SSS!
นี่แหละคือความยิ่งใหญ่ของมังกรเงินเก้าชั้นฟ้าเยี่ยฉางอัน!
นี่คือความมั่นใจของหลัวหมิง ตลอดประวัติศาสตร์มนุษยชาติ อัจฉริยะไม่ได้มีน้อย สิ่งที่ยากจริงๆ คือการที่อัจฉริยะจะเติบโตขึ้นมาได้โดยไม่ตายก่อนวัยอันควร หลัวหมิงไม่มีอำนาจ ไม่มีอิทธิพล ไม่มีพื้นเพ แม้เขาจะมีพรสวรรค์โดดเด่น แต่ก็ยังมีคนมากมายที่ไม่เชื่อมั่นในตัวเขา
แม้กระทั่งเพราะนิสัยแข็งกร้าวไม่ยอมก้มหัวของเขา ทำให้คนรู้สึกว่าหลัวหมิงมีโอกาสสูงที่จะตายก่อนวัยอันควร
ตอนนี้ดีแล้ว มีเยี่ยฉางอันออกหน้าให้ ใครจะกล้าอาศัยฐานะและอำนาจรังแกหลัวหมิง?
เจิ้งเทาคือคำเตือนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!
แม้แต่ราชันย์สงครามแห่งต้าเซี่ยอย่างกู้อวี่โม่ยังไม่กล้า คนอย่างเยี่ยฉางอันนี่ ถ้ามีเรื่อง เขาจะลงมือฆ่าคนจริงๆ!
จนกระทั่งพลังรบของมังกรเงินเก้าชั้นฟ้าหายไปจากที่เกิดเหตุ ก็ยังไม่มีใครกล้าส่งเสียง
ความเงียบดำเนินไปนานมาก
"สหายน้อยหลัวหมิง ขอโทษด้วย! เป็นความผิดของฉันที่ควบคุมผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ดี! นี่คือหยกสัตว์ร้ายของหมาป่าไฟดาวตก ปีศาจระดับทองที่มีพรสวรรค์ระดับ A ถือเป็นค่าชดเชยส่วนตัวของฉัน!"
จนกระทั่งหลี่เซวี่ยเอ่ยปาก ทิ้งหยกสัตว์ร้ายสีแดงเพลิงให้กับหลัวหมิง
ทุกคนถึงได้ตอบสนอง
หัวหน้ากองกำลังศักดิ์สิทธิ์เลือดหินผู้นี้ แม่ทัพรบแห่งต้าเซี่ย กำลังขอโทษหลัวหมิง!
ทั่วทั้งเน็ตตื่นตะลึง
"โอ้แม่เจ้า! หลัวหมิงคนนี้...ฉันได้แต่บอกว่า พ่อบุญธรรม รับการคุกเข่าของฉันไปเถอะ! เจ๋งเกินไปแล้ว!"
"แม่ทัพรบขอโทษนักเรียน แม่ถามว่าทำไมลูกต้องคุกเข่าดูไลฟ์!"
"จริงด้วย คนเรามีความแตกต่างกัน คนอื่นเกิดมาในโรม ฉันเกิดมาเป็นวัวควาย!"
"พิสูจน์แล้วว่า ถ้าปลุกพลังได้พรสวรรค์ขยะ อย่าท้อแท้ เพราะท้อแท้ไปก็ไม่มีประโยชน์!"
"มีพื้นเพมีพรสวรรค์ ทำอะไรก็ได้ตามใจจริงๆ!"
"ปลุกพลังปีศาจระดับ D ส่งประวัติแล้ว แม่ทัพรบ 108 คนของกองทัพไม่เกี่ยวกับฉัน 108อรหันต์ ของโรงงานอิเล็กทรอนิกส์ ฉันต้องแย่งให้ได้!"
ครั้งนี้ เรื่องที่เยี่ยฉางอันออกโรงช่วยหลัวหมิง ได้สร้างความตื่นตระหนกไปทั่วเน็ต รวมถึง 72 มณฑลและ 36 อาณาเขตของต้าเซี่ยแล้ว!
"ฉางอัน นายฆ่าผู้บัญชาการกองทัพต่อหน้าธารกำนัลโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง เรื่องนี้ฉันจัดการยากนะ..."
เมืองหลวง สำนักงานใหญ่กองกำลังศักดิ์สิทธิ์เปลวเพลิงสวรรค์
ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินในชุดทหารพูดอย่างจนปัญญา
ตรงหน้าเขา เยี่ยฉางอันวางขาบนโต๊ะ ข้างกายพิงหอกมังกรเงิน กำลังเล่นเกมสองตัวอักษรอย่างไม่ใส่ใจ
"เฒ่าอิ่ง พวกไหนมาเห่าอีกล่ะ?"
"อืม...พูดให้ชัดก็คือ บุตรชายคนที่สามของตระกูลฉิน ฉินห่าวหราน เขาฟ้องนายใหญ่ที่กองทัพ"
ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินอิ่งเทียนเจ๋อพูดอย่างจนปัญญา
"ฉินห่าวหรานสินะ ไอ้หมอนี่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ออกหน้าให้พี่เขยตัวเองใช่ไหม ได้ รอฉันตีบอสตัวนี้เสร็จแล้วจะไปคุยกับเขา"
เยี่ยฉางอันพูดเรียบๆ
"ไอ้เด็กนี่...ฉันหวังว่านายจะคุยดีๆ จริงๆ นะ"
"ฉันเข้าใจ ใช้คุณธรรมชนะใจคนไงล่ะ"
เยี่ยฉางอันตอบเรียบๆ
อิ่งเทียนเจ๋อกระตุกมุมปาก
เขาชำเลืองมองหอกมังกรเงินที่เป็นประกาย ที่มุมด้ามหอกมีตัวอักษรสลักไว้สั้นๆ
"อาวุธแห่งสัจธรรม - คุณธรรม เหตุผล เมตตา ยุติธรรม มารยาท"
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเยี่ยฉางอันอายุยี่สิบกว่า ยังหนุ่มยังแน่นและหุนหันพลันแล่น ได้ตีคุณชายตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงคนหนึ่งอย่างรุนแรง จนต้องเข้าห้อง ICU ห้องพิเศษ
พ่อของอีกฝ่ายวิ่งไปฟ้องหัวหน้ากองกำลัง
หัวหน้ากองกำลังดุด่าเยี่ยฉางอันอย่างรุนแรง บอกว่าทำอะไรไม่ใช่แค่ตีกันฆ่ากัน
ต้องใช้คุณธรรมชนะใจคน ใช้เหตุผลชนะใจคน!
ดังนั้นเยี่ยฉางอันจึงตั้งใจสลักตัวอักษรบรรทัดนี้บนหอกมังกรเงิน
แล้วก็ส่งพ่อของอีกฝ่ายเข้าห้อง ICU ห้องพิเศษด้วย
ชั่วขณะนั้น ทั้งเมืองหลวงต่างพากันอึ้ง
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครกล้ายุ่งกับไอ้ตัวแสบนี้อีกเลย
ดังนั้น คุณธรรมของนายนี่ ใครๆ ก็รู้
"จะตีก็ตีเถอะ แค่อย่าส่งเข้า ICU ก็พอ ช่วงนี้ห้อง ICU ของโรงพยาบาลในเมืองหลวงค่อนข้างแน่น"
อิ่งเทียนเจ๋อกำชับเบาๆ
แม้ว่าเขาและเยี่ยฉางอันจะเป็นรองหัวหน้ากองกำลังศักดิ์สิทธิ์เปลวเพลิงสวรรค์เหมือนกัน แต่ในบางแง่มุม เขาเหมือนเป็นแม่บ้านของเยี่ยฉางอันมากกว่า ต้องคอยเช็ดก้นให้เขาเป็นระยะ
ชื่อของอิ่งเทียนเจ๋อก็น่าสนใจมาก เขามาจากตระกูลอิ่งแห่งเมืองหลวง
แต่เพราะตอนเกิดมาร่างกายอ่อนแอมาก จึงไม่เป็นที่โปรดปรานของผู้อาวุโสในตระกูล
พ่อของเขาถึงขนาดตั้งชื่อให้เขาว่าอิ่งเหยาเจ๋อ (อิ่งตายเร็ว)
โชคดีที่ไม่ตาย ไม่งั้นก็ตายเร็วจริงๆ
หลังจากโตเป็นผู้ใหญ่ อิ่งเทียนเจ๋อตัดขาดจากตระกูลอิ่งอย่างเด็ดขาด เปลี่ยนชื่อเป็นอิ่งเทียนเจ๋อ!
มีความหมายว่า ชนะฟ้าครึ่งหนึ่ง ฟ้าหักข้าไม่หัก!
ดังนั้น สองคนนี้คนหนึ่งเก่งวิชาการ คนหนึ่งเก่งการรบ บวกกันแล้วทำงานไม่เหนื่อย
ทำให้เมืองหลวงป่วนไปหมด!
ทั้งๆ ที่สองคนนี้ยังมีคนแก่อยู่เหนือหัวอีกคน เป็นหนึ่งในเก้าราชันย์แห่งต้าเซี่ย และยังเป็นหนึ่งในสามคนที่แข็งแกร่งที่สุดของต้าเซี่ย คอยปกป้องทั้งสองคนอย่างสุดชีวิต
ดังนั้น โดยพื้นฐานแล้ว คนอื่นเจอสองคนนี้ก็ต้องเดินอ้อมไป
"ถึงเวลาคลื่นปีศาจดาวจันทร์ประจำปีอีกแล้วหรือ?" เยี่ยฉางอันถาม
"ใช่ เร็วๆ นี้ปีศาจนอกซากปรักหักพังดุร้ายขึ้นเรื่อยๆ ทีมสำรวจในกองกำลังศักดิ์สิทธิ์มีการบาดเจ็บล้มตายค่อนข้างมาก" อิ่งเทียนเจ๋อถอนหายใจพูด
"หัวหน้ากองกำลังคาดการณ์ว่า..."
สายตาของเขาเคร่งขรึมอย่างยิ่ง
"คาดการณ์อะไร?"
"ราชันย์ปีศาจตนที่ 14 อาจจะกำเนิดขึ้นแล้ว!"
"อะไรนะ?!"
สายตาของเยี่ยฉางอันเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
"ปีศาจ... หมายเลข 14 งั้นเหรอ!"
ตลอดประวัติศาสตร์ของร้อยประเทศบนดาวสีฟ้า การปรากฏตัวของปีศาจที่มีหมายเลขทุกตน
ล้วนต้องอาศัยการร่วมมือกันของบรรดาผู้แข็งแกร่งสุดยอดจากนานาประเทศปราบปราม ไม่เคยมีประเทศใดสามารถเอาชนะปีศาจระดับหมายเลขได้โดยลำพัง
ครั้งล่าสุดที่ปีศาจหมายเลข 13 กำเนิดขึ้นคือเมื่อ 30 ปีก่อน หัวหน้ากองกำลังศักดิ์สิทธิ์เปลวเพลิงสวรรค์คนก่อน ผู้แข็งแกร่งระดับหยกดำขั้น 10 ก็ยังเสียชีวิตในการต่อสู้ครั้งนั้น เก้าราชันย์ก็ตายไปเกือบครึ่ง
ผู้แข็งแกร่งสุดยอดยังเป็นเช่นนี้ ไม่ต้องพูดถึงนักรบระดับล่างเลย
ปีศาจในซากปรักหักพังนั้นแข็งแกร่งมาก ไม่ต้องสงสัยเลย แต่ในยุคที่มนุษย์ค่อยๆ เติบโตขึ้นมานี้ พวกมันยังไม่สามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับประเทศใหญ่อย่างต้าเซี่ยได้
สิ่งเดียวที่ต้องระมัดระวัง... ก็คือปีศาจระดับหมายเลข นั่นคือราชันย์ปีศาจที่แท้จริง!
"ถ้าคลื่นปีศาจดาวจันทร์เกิดขึ้น กองกำลังศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ก็ต้องยกพลทั้งหมดออกรบ บุกไปยังซากปรักหักพัง... ฉางอัน ตอนนั้นถ้าไม่มีนายอยู่ เด็กหนุ่มที่นายต้องการปกป้องก็จะลำบากนะ" อิ่งเทียนเจ๋อส่ายหน้าพูด
"ไม่เป็นไร ยังมีเวลาอยู่นี่ เขาเป็นคนที่ฉันเล็งเอาไว้ ฉันเชื่อมั่นในตัวเขา" เยี่ยฉางอันยิ้มตอบ
"ไอ้นี่... ฉันยังไม่เคยเห็นนายให้ความสำคัญกับใครขนาดนี้มาก่อนเลย นายช่วยเด็กคนนี้เพราะอะไรกันแน่ อย่าบอกนะว่าเพราะพรสวรรค์ระดับ SSS ของเขา คุณหนูใหญ่ตระกูลเซี่ยแห่งเมืองหลวงก็มีพรสวรรค์ระดับ SSS นะ เธออยากรับนายเป็นอาจารย์ นายยังปฏิเสธเลย"
"ข้ออ้างนี้หลอกคนอื่นได้ แต่หลอกฉันไม่ได้หรอก ไอ้เด็กนี่ แค่นายขยับก้น ฉันก็รู้แล้วว่านายจะตดหรือจะขี้" อิ่งเทียนเจ๋อพูดล้อเล่น
"เทียนเจ๋อ... เรื่องนี้ฉันบอกนายไม่ได้จริงๆ" เยี่ยฉางอันส่ายหน้า
"อะไรกัน ซ่อนลึกขนาดนี้เลย? แม้แต่ฉันนายก็ยังปิดบัง?" อิ่งเทียนเจ๋อขมวดคิ้ว
เยี่ยฉางอันไม่พูดอะไร
เขาเพียงแต่วางโทรศัพท์ลง
เงียบๆ มองฝ่ามือของตัวเอง
มีเรื่องหนึ่งที่เขาไม่ได้บอกใคร
ตอนที่เห็นหลัวหมิงปลุกพลังผ่านหน้าจอ... แม้แต่มือของเขาก็ยังสั่น
ในชั่วขณะนั้น เขาราวกับเห็นเงาหลังของสิ่งมีชีวิตสีเลือด ยืนตระหง่านอยู่ในห้วงอวากาศ เงาหลังนั้นกินดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวเป็นอาหาร สิ่งที่เรียกว่าราชันย์ปีศาจ ปีศาจระดับ SSS ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตนั้น ก็เป็นเพียงอาหารชั้นต่ำสุดเท่านั้น!
พรสวรรค์ของหลัวหมิงไม่ใช่แค่ระดับ SSS แน่นอน
และเขา... ก็คงเป็นผู้กอบกู้ที่มีความหวังมากที่สุดในการช่วยเหลือมนุษยชาติในยุคนี้อย่างแน่นอน!
นี่คือคำตอบของเยี่ยฉางอัน!
(จบบทที่ 19)
