บทที่ 17 ฮาคิเกราะของหวังลู่เฟย

"วิชายุทธ?"

“ไม่ … นี่มันแข็งแกร่งและครอบงำเกินไป! มันถูกสร้างโดยข้า หวังลู่เฟย!” หวังลู่เฟยอ้าปากค้างและอดไม่ได้ที่จะตะโกนอย่างตื่นเต้น!

หลักการเบื้องหลังฮาคิเกราะของหวังลู่เฟยนั้นง่ายมาก! หวังลู่เฟยใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงในการวิชา แต่ในไม่ช้าเขาก็ค้นพบข้อเสียเปรียบที่ใหญ่ที่สุดของวิชา

นั่นคือการกระจายของเกราะทั่วร่างกายซึ่งทำให้พลังของเกราะลดลงอย่างมาก

แม้ว่าความแข็งแกร่งของร่างกายทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นและพลังป้องกันก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่เมื่อเผชิญกับอูฐสงคราม เขายังคงถูกฆ่าด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ในความเป็นจริงเขาชอบ One Piece, Naruto และอื่น ๆ ที่คล้ายกันดังนั้นเขาจึงผสมมันเข้าด้วยกัน

หลังจากใช้เกราะแล้ว เกราะที่แต่เดิมปกคลุมทั้งตัวก็ย่อและหดตัว มันอยู่เฉพาะในบางส่วนของร่างกาย

ตัวอย่างเช่น หากพลังของวิชามุ่งไปที่หมัดเดียว ความแข็งแกร่งของหมัดนี้อาจเพิ่มขึ้นหลายเท่า!

หากเป็นการโจมตี หมัดนี้จะทรงพลัง! หากเป็นการป้องกัน มันก็แข็งแกร่งราวกับเหล็กกล้า!

หวังลู่เฟยใช้เวลาสองชั่วโมงครึ่งในการทำงานนี้ สำหรับเวลาที่เหลืออีกสามชั่วโมง หวังลู่เฟยศึกษาวิธีควบแน่นพลังและปรับแต่งให้เป็นสีดำ

ท้ายที่สุดแล้ว ความแข็งแกร่งอาจคงอยู่เพียงชั่วขณะหนึ่ง แต่ความหล่อเหลาอาจคงอยู่ไปชั่วชีวิต!

ฮาคิเกราะที่ไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีดำจะเรียกว่าฮาคิเกราะได้ไหม?

ในท้ายที่สุด หวังลู่เฟยใช้ความรู้ของเขาอย่างยืดหยุ่น ดำเนินการฐานการบ่มเพาะของเขาเอง และเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและควบแน่นเมลานินในร่างกายของเขาให้ถึงจุดหนึ่ง ดังนั้นจึงบรรลุเป้าหมายของการทำให้ดำคล้ำ

สำหรับการใช้วิชา ทำไมมันสามารถเคลื่อนย้ายเมลานินในร่างกายได้? สิ่งนี้สำคัญหรือ?สิ่งที่สำคัญคือ มันจะต้องหล่อเท่!

“ให้ตายเถอะ ข้าจะทำยังไงดีถ้าข้าเรียนรู้ ศรน้ำแข็ง ไม่ได้”

"ใช่ เรายังคงคุ้นเคยกับการต่อสู้ระยะประชิด!"

"ได้ฝึกฝนวิชาผลึกแข็งมาเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่มีประโยชน์!"

—

แม้ว่าผู้เล่นส่วนใหญ่จะประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ศรน้ำแข็งมากมาย แต่ก็มีผู้เล่นไม่กี่คนที่ล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยเหตุผลหลายประการ พวกเขายังไม่สามารถใช้ประโยชน์จากศรน้ำแข็งได้อย่างเต็มที่

ผู้เล่นเหล่านี้ทำได้เพียงนั่งรอบจัตุรัสและกินหม้อไฟเพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีตอบโต้

"ทุกคน! ข้าจะช่วยพวกเจ้าเอง!" หวังลู่เฟยเดินไปข้างหน้าและพูดเบาๆ

"?" ผู้เล่นทั้งเจ็ดมองไปที่หวังลู่เฟยด้วยสีหน้าตกตะลึง

"ใครบอกว่าวิชาน้ำแข็ง แข็งแกร่ง

" "ฮาคิเกราะของข้าแข็งแกร่งที่สุด!" หวังลู่เฟยพูดอย่างภาคภูมิใจ

"???" ผู้เล่นเหล่านี้ตกตะลึงกันหมด

ฮาคิเกราะ?

เจ้านี้กำลังล้อเล่นฉัน?

พื้นหลังของเกมนี้คือโลกบ่มเพาะ ฮาคิเกราะอยู่ที่ไหน? ดู One Piece มากเกินไปหรือเปล่า?

แต่เมื่อผู้เล่นเหล่านี้เห็นฮาคิเกราะของ หวังลู่เฟย สังหารอูฐสงคราม พวกเขาต่างตกใจ

"ฮาคิเกราะ ใช้แบบนี้ได้หรอ" ผู้เล่นเหล่านี้ตะลึง

"ในเกมบ่มเพาะนี้ สามารถใช้ฮาคิเกราะได้ด้วยเหรอ?"

"ตอนแรกข้าคิดว่ามันเป็นเกมของการบ่มเพาะเซียน! ต่อมาข้าคิดว่ามันเป็นเกมที่เหมือนจิตวิญญาณ แต่กลายเป็นว่านี่คือเกมโอเพ่นเวิลด์จริงๆ!" [เกมที่ให้ความอิสระกับผู้เล่น]

—

ผู้เล่นเหล่านี้ตกใจและมองไปที่หวังลู่เฟยทันที

“พี่ลูฟี่… ข้า… ฉันอยากเรียนรู้เทคนิคฮาคิเกราะนี้” ผู้เล่นเหล่านี้ตะโกนกันทุกคนด้วยความจริงใจ

*ฺหวังลู่เฟย ในต้นฉบับจีนคงจะตั้งชื่อว่า หวังลูฟี่ หวังในภาษาจีนแปลว่าราชา หรือก็คือคนเขียนจะตั้งว่าราชาลูฟี่ แต่ฉบับอังกฤษแปลจากลูฟี่เป็นลู่เฟย ทำให้มันเพียนไป จะให้กี่ก็เยอะไป แปลไป420ตอนแล้ว ก็เป็นหวังลู่เฟย แต่ก็เข้าใจว่ามันคือลูฟี่ก็ได้

"ไม่มีปัญหา! ข้า หวังลู่เฟย จะไม่มีวันปิดบังข้อมูลนี้!"

"โรงเรียนกวดวิชาฮาคิเกราะ เริ่มเรียน!" หวังลู่เฟยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นเขาก็ไม่ได้ปิดบังเลย เขาสอนฮาคิเกราะของเขาให้พวกเขา

ไม่ถึงชั่วโมง …

“ฮาคิเกราะ!”

"ลูกเตะลมปราณ!" ผู้เล่นทั้งเจ็ดตะโกนด้วยเสียงต่ำ จากนั้นพวกเขาก็เปิดฉากระเบิดขึ้น!

บูม!

หินก้อนใหญ่ที่วางอยู่ด้านหน้าของคนทั้งเจ็ดแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!

"ขอแสดงความยินดีด้วย ทุกคน ในที่สุดก็เรียนจบ! มากับข้าเถอะ ให้อูฐสงครามรู้ถึงความแข็งแกร่งของเรา!" หวังลู่เฟยโบกมือ นำผู้เล่นทั้งเจ็ดวิ่งลงจากภูเขาด้วยความตื่นเต้น

—

"ในที่สุดขอบเขตของข้าก็เสถียรแล้ว!" เมื่อเหออี้หมิงลืมตา เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม

หลังจากการพัฒนาสองครั้งติดต่อกัน ระดับการบ่มเพาะของเหออี้หมิงก็ดีขึ้นเร็วเกินไป ซึ่งทำให้เกิดความไม่มั่นคงเล็กน้อยในขอบเขตของเขา หลังจากผ่านไปหนึ่งวัน ในที่สุดเขาก็ทำให้มันเสถียรได้อย่างสมบูรณ์

“ข้าสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้เล่นเหล่านั้น …” เหออี้หมิงนึกถึงผู้เล่นและเปิดอินเทอร์เฟซระบบ

เขาตกตะลึงอีกครั้ง

ในเวลาเพียงวันเดียว ผู้เล่นเหล่านี้ฆ่าอูฐสงคราม 562 ตัวจริงหรือ?

ความเร็วนี้เร็วกว่าการโกงของ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ มาก!

"เกิดอะไรขึ้น?" เหออี้หมิงพูดไม่ออก ผู้เล่นเหล่านี้พบช่องโหว่หรือไม่?

“ศรน้ำแข็ง?”

“ฮาคิเกราะ?”

เหออี้หมิงเดินไปที่เชิงเขาเพื่อดู

ผู้เล่นสองคนร่วมมือกันและฆ่าสัตว์อูฐสงครามด้วยศรน้ำแข็งซึ่งยังอยู่ในความเข้าใจของเหออี้หมิง

ศรน้ำแข็งทำให้พวกมันช้าลง และบดขยี้พวกมันจนตาย ซึ่งก็สมเหตุสมผล แต่…

“ฮาคิเกราะ!!!!” ผู้เล่นทั้งสี่ตะโกนพร้อมกัน และเท้าขวาของพวกเขาก็ย้อมเป็นสีดำ!

"ลูกเตะลมปราณ!"

วินาทีต่อมา ผู้เล่นทั้งสี่คนระดมเตะพร้อมกันและเตะอูฐสงคราม!

ผู้เล่นทั้งสี่คนไม่เพียงแค่ขาไม่แตกหัก แต่ยังเตะอูฐสงครามลงกับพื้น

เกือบในเวลาเดียวกัน ผู้เล่นอีกสามคนฉวยโอกาสก้าวไปข้างหน้าโดยเล็งไปที่ส่วนท้องส่วนล่างของอูฐสงครามตัวนี้

"ฮาคิเกราะ!"

"ลูกเตะลมปราณ!"

เท้าขวาสีดำก็เหมือนกันทุกประการ และกระแทกเข้าที่ท้องส่วนล่างของอูฐสงครามตัวนี้อย่างต่อเนื่อง

ดูเหมือนว่ามีกลุ่มคนกำลังรังแกมัน!

อูฐสงครามที่ทรงพลังในช่วงต้นของขอบเขตชีพจรวิญญาณถูกผู้เล่นทั้งเจ็ดเตะจนตาย

มันน่ากลัวเกินไป

"ไม่เลว!" ด้วยความชื่นชม หวังลู่เฟยยืนขึ้นและรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก

"นี้คือ เจ็ดเทพโจรสลัด ของ หวังลู่เฟย!

" หวังลู่เฟยอุทานแล้วโบกมือ

"ต่อไป ไปตัวต่อไปกันเลย!"

“บอสลู่เฟย!”

เมื่อเห็นผู้เล่นทั้งเจ็ดคนนี้มองหาอูฐสงครามตัวต่อไปอย่างมีความสุข เหออี้หมิงก็เงียบ

ข้าเป็นใคร? ข้าอยู่ที่ไหน? นี่ควรเป็นโลกบ่มเพาะไม่ใช่หรอ? ทำไมฮาคิเกราะปรากฏขึ้น? หวังลู่เฟยและ เจ็ดเทพโจรสลัด ของเขาทำบ้าอะไรกัน?