บทที่ 151 สมาชิกทีมที่ไม่คาดคิด, หลินอี้, ฝันร้ายนิรันดร์!
วันรุ่งขึ้น ยามเช้าตรู่ ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นเล็กน้อย ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยเสินเซียว ลมพัดแรง แคปซูลบินสองลำที่โปร่งใสรออยู่ที่ท่าอากาศยานเสินเซียวมาพักใหญ่แล้ว หลินอี้มองลงไปยังเทือกเขาอันยิ่งใหญ่ตระการตาเบื้องล่าง รู้สึกตื่นเต้น หลังจากมาถึงโลกนี้ เขาอาศัยอยู่ในเมืองเจียงเฉิงมาตลอด ยังไม่มีโอกาส...
