ตอนที่ 222 ฟังดูโง่
ตอนที่ 222 ฟังดูโง่
เชร์รู้ว่าเขาอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย
เหตุผลของเขาบอกเขาว่าควรหาสถานที่รกร้างเพื่อซ่อนตัวและรอจนกว่าฤทธิ์ของยาจะหายไป
อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาดันเข้าใกล้เธอมากขึ้นโดยไม่ตั้งใจ
ขณะที่ไอร่าเวียนหัวจากการจูบ เชร์ก็ถอดชุดของเธอออก
ครั้งแรกที่เธอกลับมาจากดินแดนปีศาจ เธอผอมมากจนแทบจะมีแค่ผิวหนังและกระดูก เชร์พยายามทำอาหารอร่อย ๆ และในที่สุดเธอก็อ้วนขึ้น
ผิวขาวของเธอบอบบางราวกับไข่มุก
เชร์กอดเธอและจูบเธออย่างอ่อนโยน มือใหญ่ของเขาจับเอวเรียวยาวของเธอไว้แน่นเพื่อที่เธอจะได้กอดเขาไว้เท่านั้น เธอหนีไม่พ้น
ไอร่าร้องด้วยความเจ็บปวด
เชร์หยุดอย่างรวดเร็วและจูบไหล่ของเธอเบา ๆ
มีหนามบาง ๆ อยู่บนพื้นผิวลิ้นของเสือขาว เมื่อเขาเลียไอร่า มันก็ทำให้เธอไม่สบายใจ หลังจากถูกเลีย ก็มีรอยสีแดงเหลืออยู่บนไหล่กลม ๆ ของเธอ
เธอตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด
หัวใจของเขาเจ็บปวดเมื่อเห็นเธอไม่สบาย
“ข้าควรคืนร่างมนุษย์...”
ไอร่าหยุดเขา “ไม่ต้อง ข้าแค่ไม่ชิน ทำให้ข้าสบายใจขึ้นก็พอ”
เขาได้เข้ามาแล้ว หากเขาถอนมันออกไปตอนนี้ ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดของพวกเขาก็จะสูญเปล่า
ไม่ว่าในกรณีใดสิ่งนี้จะต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว เธอแค่ต้องกัดฟันและอดทนกับมัน
เธอหลับตาและพยายามนึกถึงเนื้อหาของ ‘เคล็ดลับ 10ประการในการลดความเจ็บปวดระหว่างคลอดลูก’
หายใจเข้า สอง สาม สี่!
หายใจเข้า สอง สาม สี่!
หายใจเข้าอีกครั้ง...
หลังจากทำซ้ำห้าถึงหกครั้ง ไอร่ารู้สึกว่ามันไม่เจ็บมากอีกต่อไป
เธอตบเตียงแล้วพูดทันที “มาเลย ต่อได้เลย”
เชร์พยายามขยับตัวและถามอย่างรวดเร็วว่า “เจ็บหรือไม่”
จิตใจของไอร่าเต็มไปด้วยเนื้อหาของหนังสือ เธอพยายามปรับจังหวะการหายใจของเธอและไม่ได้สังเกตว่าเชร์เคลื่อนไหวหรือไม่
เธอส่ายหน้าแบบสุ่ม ๆ เพื่อแสดงว่าไม่เจ็บ
เชร์ผ่อนคลายลง
โชคดีที่ร่างกายของไอร่าได้รับการปรับปรุงอย่างมากโดยเมล็ดต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อประกอบกับความช่วยเหลือของผลลีฟ เธอไม่ได้เปียกโชกไปด้วยเลือด
แต่ความเจ็บปวดยังคงอยู่ตรงนั้น
เธอพยายามผ่อนคลาย พยายามรักษาร่างกายให้อยู่ในสภาวะที่ค่อนข้างผ่อนคลาย จิตใจของเธอจดจ่อกับเทคนิคที่เธออ่านในหนังสือ
ความอดทนของเชร์นั้นน่ากลัวตั้งแต่แรก เมื่อประกอบกับฤทธิ์ยา เขาเป็นเหมือนเครื่องจักรที่เคลื่อนที่ตลอดเวลา เขาไม่เคยรู้จักความเหนื่อยล้า
ไอร่าถูกโยนและพลิกไปมาทั้งคืน
หลังจากที่เขาได้รับการปลดปล่อย เชร์ก็ไม่เคลื่อนไหว แต่เขากลับก้มศีรษะลงและหอมแก้มเธอแทน
ดวงตาของไอร่าเป็นสีแดง ผมยาวสีดำของไอร่าร่วงลงมาอยู่ใต้ตัวเธออย่างยุ่งเหยิง
เธอดูอ่อนแอและดูราวกับกำลังจะร้องไห้ “เจ้ารังแกข้า”
ในทางตรงกันข้าม เชร์ดูยังมีกำลังเหลือ
เมื่อเขาเห็นว่าเธอน่าสงสารเพียงใดหลังจากถูกเขากระทำ เขารู้สึกอยากทำอีกครั้งทันที
ไอร่าตกใจมากจนตัวสั่นอีกครั้งและสะอื้น “ข้าไม่ไหวแล้ว ไม่ต้องการอีก”
หัวใจของเชร์เจ็บปวด
เขากลายร่างกลับเป็นมนุษย์และอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เขาจูบใบหน้าแดงระเรื่อของเธอ “อย่ากลัวไปเลย เราไม่ทำต่อแล้วล่ะ”
เชร์เอาน้ำอุ่นมาล้างตัวเธอก่อน จากนั้นเขาก็ล้างตัวด้วยน้ำที่เหลือ
พวกเขานอนอยู่ใต้ผ้าห่ม
ไอร่าเหนื่อยมากจนเปลือกตาของเธอกระตุก ทันทีที่หัวถึงหมอน เธอก็หลับไป
เชร์ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา และมองลงไปที่ใบหน้าที่หลับใหลของเธอ
เขายังไม่พอใจจริง ๆ เขาไม่สามารถต้านทานได้ จึงทำได้เพียงจูบหน้าผากเธอแล้วพูดเบา ๆ ว่า
“ข้ารักเจ้า”
‘ข้ารักเจ้ามากขึ้นเรื่อย ๆ’
...
วันรุ่งขึ้น ไอร่านอนอย่างอ่อนแออยู่บนเตียง
เธอปวดหลังและแขนขาของเธออ่อนแรง มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะลุกขึ้นนั่ง ลำตัวของเธอยังคงร้าวรานราวกับถูกไฟไหม้
นี่เป็นโศกนาฏกรรมที่ขนาดของพวกเขาเข้ากันไม่ได้
ไอร่าดูสิ้นหวัง “เด็กเหลือขอ ฉันรู้สึกตัวเองเป็นตุ๊กตาเศษผ้าที่ขาด”
ระบบไม่สนใจเธอและกลอกตาเย็นชาใส่เธอ
ไอร่าเต็มไปด้วยความเสียใจ “ฉันจะไม่ทำยานั้นอีกแล้ว”
ระบบกล่าวว่า “เชร์ไม่ได้แย่ เขาระงับความปรารถนาหลังจากทำกับคุณเพียงครั้งเดียว ถ้าเป็นคอนริ เขาคงจะปราบปรามคุณสามวันสามคืนอย่างแน่นอน”
เมื่อคิดถึงรูปลักษณ์ที่ดุร้ายของคอนริบนเตียง ไอร่าก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น
ผู้ชายคนนั้นทำสิ่งที่เขาต้องการเสมอ เขาไม่รู้ว่าความยับยั้งชั่งใจคืออะไร
ถือเป็นพรที่คอนริไม่ใช่คนที่ดื่มยา
ระบบบอกว่า “เพราะแบบนั้น คุณก็ควรพอใจซะ”
ไอร่ามีความคิดอะไรบางอย่างจึงพูดขึ้นอย่างกะทันหัน “เด็กเหลือขอ คุณช่วยระงับความเจ็บปวดแทนฉันหน่อยได้ไหม ฉันน่าจะขอให้คุณปิดกั้นความเจ็บปวดให้ตั้งแต่เมื่อคืน”
อย่างไรก็ตาม ระบบกล่าวว่า “เพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัวของโฮสต์ เมื่อคุณมีเพศสัมพันธ์ ระบบจะเข้าสู่สถานะสงบเงียบโดยอัตโนมัติ เพราะฉะนั้นไม่สามารถปิดกั้นความเจ็บปวดให้คุณได้”
ไอร่ารู้สึกประหลาดใจมาก “คุณเองก็มีมนุษยธรรมมากทีเดียวนี่”
“แน่นอน ฉันเป็นระบบที่ทันสมัยที่สุดในตอนนี้”
ไอร่าถามว่า “แล้วทำไมคุณถึงเลือกฉันเป็นโฮสต์ล่ะ”
“เดาสิ”
ไอร่ากะพริบตา “เป็นเพราะฉันน่ารัก?”
ระบบกล่าวว่า “ใบหน้าของมนุษย์ล้วนเป็นชุดข้อมูลสำหรับเรา ไม่มีความแตกต่างระหว่างสวยและไม่สวย”
“แล้วทำไมฉันถึงถูกเลือกล่ะ”
“เดาเอาเอง หากคุณเข้าใจถูกต้องฉันจะบอกคุณ ถ้าไม่ ฉันก็ไม่บอก”
ไอร่าตะโกนอย่างไม่พอใจ “เจ้าเล่ห์นัก ถ้าฉันเดาถูก ฉันจะยังต้องการให้คุณตอบคำถามอีกหรืออย่างไร”
“ฮิฮิฮิฮิ~”
ไอร่าเงียบไปครู่หนึ่ง “อย่าหัวเราะแบบนั้น” เธอแนะนำอยย่างจริงใจ
“ทำไมล่ะ”
“ฟังดูโง่”
...
ระบบโง่เขลาโกรธ มันซ่อนตัวและปฏิเสธที่จะคุยกับเธออีก
เชร์ผลักเปิดประตูแล้วนำซุปร้อน ๆ มาให้เธอ ไอร่าดื่มมันเต็มช้อนทีละช้อน
หลังจากดื่มจนอิ่มแล้ว ไอร่าก็รู้สึกดีขึ้น
เธอถามว่า “คนอื่น ๆ ล่ะอยู่ที่ไหน”
เชร์กล่าวว่า “คอนริและธยาน์ลงไปที่ภูเขา”
ความวุ่นวายเมื่อคืนดังมาก เมื่อรวมถึงความจริงที่ว่าอสูรเกิดมาพร้อมกับการได้ยินที่ละเอียดอ่อน คอนริ ธยาน์ และบุหรงจึงไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน
ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่จนรุ่งเช้าได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คอนริตื่นขึ้นมา เขาก็รีบวิ่งลงจากภูเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ ดูเหมือนว่าเขากำลังวางแผนที่จะออกล่าเพื่อระบายพลังงานส่วนเกินของเขา
ธยาน์ยังคงเย็นชาราวกับว่าเขาไม่ได้รับผลกระทบมากนัก ก่อนที่เขาจะจากไป เขามาดูไอร่าเป็นพิเศษ
ในเวลานั้น ไอร่าหมดสติและไม่ได้สังเกตว่ามีคนอื่นอยู่ข้างเตียง
ไม่นานหลังจากที่ธยาน์จากไป บุหรงก็เข้ามา
เขาจ้องมองใบหน้าที่หลับใหลของไอร่าเป็นเวลานาน
หากการจ้องมองของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่น ไอร่าคงจะละลายจากความร้อนไปแล้ว
