ตอนที่ 221 เจ้าต้องการให้ข้าช่วยหรือไม่
ตอนที่ 221 เจ้าต้องการให้ข้าช่วยหรือไม่
เชร์ที่กำลังล้างจานอยู่ก็หยุดชั่วคราว
การแสดงออกของเขาแปลกไปมาก “นั่นยาหรือ ข้าคิดว่าเป็นซุปไก่ เพราะงั้น...”
“ฮะ?”
“ข้าดื่มมันไปแล้ว”
ไอร่า “...”
เชร์ “...”
ธยาน์ “...”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ไอร่าก็ถามว่า “ตอนที่เจ้าดื่มซุป ไม่คิดหรืออย่างไรว่ารสชาติมันแปลก”
เชร์พูดอย่างต่อเนื่อง “มันก็แปลกจริง ๆ นั่นแหละ ข้าจึงถามพวกเด็ก ๆ พวกเขาบอกว่าซุปไก่ที่เจ้าทำมีรสชาติแปลก ๆ เช่นกัน ข้าจึงไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับมัน ข้าคิดว่านั่นเป็นรสชาติของมันเสียอีก”
ไอร่ารู้สึกไม่มีความสุขมาก “คลอเดียและคนอื่น ๆ บอกว่าซุปไก่ที่ข้าทำมีรสชาติแปลก ๆ จริงหรือ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาชื่นชอบในรสชาติของมัน”
ธยาน์คิดอยู่ครู่หนึ่งและเตือนเธอว่า “เข้าประเด็นของเจ้าก่อนเถอะ”
ไอร่าไอเบา ๆ แล้วพูดว่า “เจ้ารู้สึกอึดอัดหลังจากดื่มซุปหรือไม่”
“ข้าไม่ได้รู้สึกอึดอัด ข้าแค่รู้สึกร้อน อาบน้ำเสียหน่อย น่าจะสบายขึ้น”
ไอร่ารู้สึกว่าด้วยปริมาณยาที่เธอใช้ การอาบน้ำเย็นไม่น่าจะช่วยแก้ปัญหาได้
แต่เธอก็คิดว่าน่าจะมีโอกาสจึงพยักหน้า
ธยาน์ตบไหล่ของเชร์ด้วยความเห็นอกเห็นใจ
เชร์ตอบเขา“ข้าไม่เป็นไร”
ธยาน์กลับไปห้องของเขาเช่นกัน
ไอร่าและเชร์อยู่กันที่ห้องนั่งเล่นตามลำพัง
เชร์เช็ดจานที่เพิ่งล้างเสร็จแล้ววางไว้ในตู้ จากนั้นเขาก็ดับไฟใต้เตา หลังจากแน่ใจว่าไม่มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดไฟไหม้ เขาก็ถอยออกจากห้องครัว
ไอร่าจ้องมองที่ใบหน้าของเขา “ทำไมใบหน้าเจ้าแดงขึ้นมาล่ะ”
เสียงของเชร์แหบแห้ง “ร้อน ข้ากำลังจะไปอาบน้ำ กลับห้องของเจ้าและพักผ่อนเสียเถอะ”
เขาหันหลังและเดินออกไป แต่ไอร่าติดตามเขาไป “ทำไมไม่ให้ข้าช่วยเจ้าเล่า”
“ขอบใจเจ้า แต่ไม่เป็นไร”
เชร์เดินออกไป
เมื่อทำอะไรไม่ถูก ไอร่าทำได้เพียงกลับไปที่ห้องนอนเพียงลำพัง เธอนั่งขัดสมาธิบนเตียงในชุดเดรสไหมฉลามที่นุ่มสบาย เธอวางคางด้วยมือข้างหนึ่งแล้วจ้องมองไปที่ประตู
“เด็กสารเลว ตอนที่ฉันช่วยปรุงยาให้ธยาน์ ฉันไม่ได้เติมอะไรที่ไม่ควรเติมลงไปใช่หรือไม่”
ระบบตอบว่า “คุณกำลังพูดถึงองคชาตกวาง เลือดกวาง เขากวาง ไตแมวน้ำ และไตสุนัขน่ะเหรอ”
ระบบกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล กินยาโดบเขาไปมากมายขนาดนั้นก็จริง แต่ไม่ทำให้เขาตายได้หรอก อย่างมากไตระเบิด”
ระบบกล่าวว่า “ไม่สำคัญหรอกว่าไตจะระเบิดหรือเปล่า ยังไงซะเขาก็มีสองไต หากเสียไปหนึ่ง ก็ยังมีอีกหนึ่ง”
ไอร่ากุมศีรษะของเธอ “ยานั้นมีไว้ให้ธยาน์ ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะดื่มมันลงไป”
“แล้ว? คุณเตรียมพร้อมที่จะอ้าขาและเตรียมรับผลที่จะตามมาแล้วใช่ไหม”
ไอร่าบ่น “คุณกลายเป็นคนนิสัยแย่แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ไม่ใช่ระบบที่ไร้เดียงสาอีกต่อไปแล้วสินะ”
“หึ”
ไอร่าตัวสั่น “อย่าใจร้ายกันขนาดนี้สิ ฉันกลัวนะ”
ระบบกล่าวว่า “ตอนนี้คุณกลัวเหรอ นึกว่าจะกลัวจนเป็นลืมที่จะถูกสามีมีอะไรด้วยเสียอีก”
ไอร่าตัวสั่น “หึย”
“ร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์ ยอมจำนนและอดทนซะ”
“ระบบ ช่วยฉันด้วยสิ”
ขณะที่ไอร่าร้องไห้และขอร้อง ในที่สุดก็ยอมจำนนและพูดว่า “แม้ฉันไม่สามารถช่วยคุณได้ แต่ฉันมีวิธีบรรเทาความเจ็บปวดของคุณ”
ไอร่ารู้สึกมีความหวังทันที “อะไร”
“รอสักครู่ ฉันจะหาค้นหาจากในหนังสือให้กับคุณ”
หลังจากเสียงพลิกที่บางและกระจัดกระจายเป็นชุด ระบบก็ส่งคำจากหนังสือมายังสมองของไอร่าโดยตรง
หนังสือเล่มนี้มีชื่อที่เจ๋งมาก มันมีชื่อว่า เคล็ดลับ 10ประการในการลดความเจ็บปวดระหว่างคลอดลูก
ไอร่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ระบบ คุณจรังจังหน่อยได้ไหม”
“หนังสือเล่มนี้ว่ากันมีประโยชน์มากเลยนะ เอาไปประยุกต์ใช้สิ”
ไอร่ามีความขัดแย้ง “แม้ว่าเชร์จะดูหยาบไปเสียหน่อยและกินยาเข้าไป ตราบใดที่ฉันมีผลลีฟ ก็ไม่น่าจะเจ็บหนักเท่ากับการคลอดลูกไม่ใช่เหรอ”
“สาวน้อยผู้โง่เขลา คุณลืมไปแล้วหรือเปล่าว่าสามีของคุณมีรูปร่างเป็นอะไร”
ไอร่า “...”
จู่ ๆ เธอก็อยากจะกระโดดออกไปนอกหน้าต่างแล้วหลบหนี
น่าเสียดายที่เชร์กลับมาก่อนที่เธอจะไปถึงหน้าต่าง
เขาเปล่งรัศมีอันตรายอย่างยิ่ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเดินผ่าน กลิ่นฮอร์โมนอันเข้มข้นมาปะทะใบหน้าของเธอ ดวงตาสีฟ้าของเขาดูราวกับพายุ ขาของไอร่าอ่อนแรงด้วยความกลัว และเธอก็แทบจะคุกเข่าลงกับพื้น
เธอจับผนังแล้วพูดอย่างสั่น ๆ “เชร์ เจ้าอาบน้ำเสร็จแล้วหรือ รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือไม่”
เชร์ไม่ตอบ แขนยาวของเขาเอื้อมออกไปอุ้มเธอขึ้นมา เขาอุ้มเธอไปที่เตียง
ไอร่าลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพยายามหลบหนี
จากนั้นเชร์ก็กระโจนเข้าหาเธอแล้วกระแทกเธอลงกับเตียง
ไอร่าผลักหน้าอกของเขา และถูกผิวหนังที่ร้อนลวก
ในตอนนี้เชร์ดูเมานิดหน่อย ความอ่อนโยนและความมีน้ำใจตามปกติของเขาหายไป เขาแสดงออกถึงอำนาจและความหวาดระแวงสัญชาตญาณบอกไอร่าว่าไม่ควรล้อเล่นกับเชร์
ระบบยังเตือนไอร่าในใจของเธอว่า “สาวผู้โง่เขลา สามีของคุณตอนนี้ผิดปกติ คุณไม่ควรต่อต้านเขา ไม่เช่นนั้นเขาจะบังคับคุณ”
ไอร่าต้องการโต้แย้งกับระบบ เชร์ไม่ได้ผิดปกติ เขาควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะฤทธิ์ของยาอันทรงพลัง
อย่างไรก็ตาม เชร์อยู่ตรงหน้าเธอ เธอไม่ได้พูดอะไร เชร์จ้องมองเธอ เสียงของเขาต่ำและแหบแห้ง “ไอร่า”
เสียงของเขาดังเข้าไปในหูของไอร่าราวกับกระแสไฟฟ้า ทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านโดยไม่สมัครใจ
เธอถามอย่างกังวล “เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง”
เชร์กล่าวว่า “ข้า...รู้สึกไม่ดีนัก”
ไอร่าเริ่มกังวลมากขึ้น “มีอะไรผิดปกติ บอกข้าสิ ข้าจะตรวจให้เจ้า”
เขาดันเธอด้วยสิ่งที่อยู่ใต้เขา
ดวงตาสีฟ้าของเขาเข้มขึ้น
“ข้ารู้สึกราวกับจะระเบิด ข้ารู้สึกแย่มาก”
ไอร่ารู้สึกว่าสิ่งของของเขาพองใหญ่ขึ้นและพร้อมที่จะปล่อย เธออดไม่ได้ที่จะหน้าแดงและเสียงของเธอก็สั่นยิ่งกว่าเดิม “ข้าช่วยเจ้าได้”
เชร์แลบลิ้นออกมาและเลียคางของเธอเหมือนแมวตัวใหญ่ที่กำลังเลียสมบัติสุดโปรดของมัน
“เจ้าต้องการช่วยข้าหรือ อย่างไร อืม?”
ไอร่ารู้สึกราวกับว่าผิวหนังของเธอที่เขาเลียถูกไฟไหม้
ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำของเธอเบิกกว้างขณะที่เธอพยายามทำให้ดูตื่นตัวและเป็นธรรมชาติมากยิ่งขึ้น “ด้วยมือของข้า”
แต่เชร์กล่าวว่า “ไม่ ข้าไม่ต้องการ”
“แล้วเจ้าต้องการเช่นไร”
เชร์โน้มตัวไปใกล้หูของเธอแล้วกระซิบอะไรบางอย่าง ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาพ่นผ่านหูของเธอ ทำให้ใบหูของเธอแดงอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่ไอร่าฟังจบ ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงขณะที่เธอพูดออกมาเบา ๆ “อันธพาล...”
ทันทีที่เธอพูดพยางค์สุดท้าย เชร์ก็ปิดปากของเธอ
