ตอนที่แล้วบทที่ 6 นักล่า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 8 ซีซาร์

บทที่ 7 งานศพของตระกูลที่ร่ำรวย


บทที่ 7 งานศพของตระกูลที่ร่ำรวย

ตลอด 21 ปีที่ผ่านมา เขาได้ใช้เวลาในการรับรู้และค้นหาความจริงที่เรียบง่ายหลายๆ อย่างเกี่ยวกับกฎสวรรค์รองที่เขาค้นพบมากมาย แต่เขายังไม่เคยพยายามมุ่งเน้นไปที่กฎใดกฎหนึ่งเพียงอย่างเดียว มิฉะนั้นเขาคงควบคุมกฎเหล่านั้นได้แล้ว

จนถึงตอนนี้ เขาได้เปิดเผยความจริงและรายละเอียดสำคัญบางส่วนของกฎรองประมาณ 18 ข้อ เขาต้องการลองใช้กฎรองข้อใดข้อหนึ่งเป็นสะพานเชื่อมไปสู่กฎหลักในเส้นทางเดียวกัน แต่เขาก็ล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกครั้งที่เขารู้สึกว่ามันเป็นทางตัน เขาก็จะพยายามค้นคว้ากฎสวรรค์รองใหม่ บางทีเขาอาจจะโชคดีสักครั้งและค้นพบสิ่งที่เขาต้องการ

แต่การปะทุทางความคิดของเขาในตอนนี้ทำให้เขามองไปในเส้นทางที่เขาไม่คิดว่าเป็นไปได้มาก่อน “ความจริง” พวกมันอยู่ทุกหนทุกแห่ง วิธีการเข้าถึงพวกมันและส่วนประกอบของพวกมันแตกต่างกัน แต่ในท้ายที่สุด ทุกอย่างมีกฎของมันเอง... นี่ไม่สามารถถือว่าเป็นเส้นทางสวรรค์ได้หรอ"

เมื่อเขามุ่งความคิดไปในทิศทางนี้ ..เขากลัว.. เส้นทางสวรรค์ทุกเส้นทางมีกฎรองจำนวนไม่จำกัด แต่กฎเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่จับต้องได้ หรืออย่างน้อยก็มองเห็นได้ หรือรู้สึกได้ เพื่อที่จะสามารถวิจัยและดูคุณสมบัติของมันในความหวังที่จะเชี่ยวชาญมัน และสร้างเทคนิคสำหรับผู้ที่จะใช้มัน

แต่สิ่งที่เป็นนามอธรรมอย่าง “ความจริง” จะเป็นหนึ่งในเส้นทางสวรรค์ได้หรือ ถ้าหากมันเป็นเส้นทางจริงๆ และมีกฎหลัก หรือแม้แต่กฎรองที่เขาสามารถใช้มันได้... มันจะไม่น่ากลัวหรอ

'แบบนั้นหมายความว่าฉันสามารถใช้กฎนี้เพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับสิ่งอื่นๆ ได้มากขึ้นใช่ไหมนะ ... บางทีฉันอาจเข้าถึงความจริงของโลกนี้ก็เป็นได้' เมื่อเขานึกถึงเรื่องนี้ โรบินลืมตาขึ้นและตะโกน "นี่แหละ!!"

ใช่แล้ว นี่คือเป้าหมายของเขาตั้งแต่แรก เพื่อค้นหาเส้นทางที่ไม่เหมือนใครที่จะทำให้ชื่อของเขามีชีวิตอยู่ตลอดไปในประวัติศาสตร์ และปูทางให้กับคนรุ่นต่อ ๆ ไป... สิ่งนี้แหละ ที่จะทำให้ชีวิตของเขามีค่า

เขากลับไปสู่ท่าทางการทำสมาธิอย่างรวดเร็วหลังจากสงบสติอารมณ์ลง และเริ่มพยายามวางแผนที่จะเปิดเผยบางสิ่งเกี่ยวกับ “เส้นทางแห่งความจริง” และหาวิธีการดูดซับและบ่มเพาะมัน แต่หลังจากสองวัน... เขาก็ไปได้ไม่ถึงไหนเลย

มันเป็นปัญหาเดียวกันที่นักปราชญ์ก่อนหน้าเขาเผชิญ เมื่อมีคนพยายามศึกษาเส้นทางของอวกาศหรือเส้นทางของความโกลาหล... พวกเขาไม่มีสิ่งใดจับต้องได้ให้ศึกษา ไม่เหมือนกับเส้นทางของน้ำ ไฟ หรือเส้นทางอื่นๆ

อวกาศ ความโกลาหลดึก ดำบรรพ์ ความจริง และสิ่งต่างๆ เหล่านี้มีตัวตนอยู่จริงในทฤษฎีเท่านั้น

โรบินสงบสติอารมณ์ลงอีกครั้งพลางคิดว่า 'แล้วฉันมาคิดถึงเส้นทางแห่งความจริงได้ยังไงกันนะ เพราะมันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้'

อืม.. เขาค้นพบกฎนั้นได้อย่างไรกันนะ.. ก็โดยการค้นพบและศึกษาความจริงของกฎรอง 18 ข้อยังไงล่ะ แสดงว่าเขาควรศึกษากฎรองอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าเขาจะพบอะไรบางอย่างสินะ..

...ไม่มีทางถอยหลังอีกแล้ว ฉันจะแสวงหาความจริงตลอดชีวิต ให้อำนาจของชะตาลิขิตนำทางฉันก็แล้วกัน!!

----------------------

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว..

อีกหกสิบปีผ่านไป โรบินอายุ 90 ปีแล้ว

กาลเวลาได้ทิ้งร่องรอยไว้บนตัวเขา ผมครึ่งหนึ่งของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวและริ้วรอยปรากฏบนใบหน้า เขาโกนหนวดออกเหลือเพียงหนวดเคราหนา แต่ใบหน้าของเขาก็ดูสงบลงอย่างมากและดวงตาของเขาก็ลึกซึ้งเหมือนจักรวาล แม้ว่าสิ่งที่เขาทำคือการนั่งอยู่หน้าโต๊ะเขียนโน้ตสั้นๆ แต่ทุกการเคลื่อนไหวของเขาดูสมบูรณ์แบบราวกับภาพลวงตา

ในช่วงเวลานั้น รูบินทุ่มเทเวลาส่วนใหญ่ให้กับการศึกษากฎรอง โดยเขาค้นพบกฎรองใหม่ถึง 76 ข้อ

แน่นอน มันเป็นเพียงการค้นพบกฎโดยตัวของมันเอง จากนั้นจึงมองลึกลงไปเพื่อค้นหาความจริงบางอย่างเกี่ยวกับการดำรงอยู่ การทำงานของมัน และกุญแจสำคัญในการวิจัยมันได้ง่ายขึ้นในอนาคต

จากนั้นเขาก็เขียนผลการค้นพบของเขาลงบนม้วนกระดาษก่อนที่จะโยนมันเข้าไปในถ้ำซึ่งตอนนี้กลายเป็นเหมือนห้องทดลองขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยม้วนกระดาษทุกหนทุกแห่งและมีแต่กลิ่นหมึกแทนที่จะเป็นหนังสัตว์และกลิ่นไวน์

เป้าหมายของเขาคือ “เส้นทางแห่งความจริง” ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พยายามใช้ข้อมูลนี้เพื่อทำความเข้าใจกฎรองเหล่านี้ให้ถ่องแท้ เขาไม่จำเป็นต้องเชี่ยวชาญกฎใด เขาเพียงต้องการทำความเข้าใจกฎให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อให้เขาเข้าใกล้เป้าหมายของเขามากขึ้น.. แต่เป้าหมายของเขาถูกทำลายไปสามครั้งแล้ว ใช่แล้ว.. เขาได้เชี่ยวชาญกฎรองไปถึงสามข้อที่ไม่เคยถูกค้นพบมาก่อน

1- กฎรองของของเหลวแนวตั้ง: จากการสังเกตวิธีการที่พืชดูดอาหารจากดินตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาพบว่าการเจริญเติบโตของพืชนั้นเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับปริมาณน้ำและอาหารที่ผ่านเข้าไปและวิธีการกระจาย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเชี่ยวชาญกฎนี้เพื่อที่มันจะได้เป็นประโยชน์กับเขาในอนาคตหากเขาตัดสินใจที่จะปลูกบางสิ่ง...

และนี่ก็เกิดขึ้นจริงๆ ขณะที่เขากำลังแก่ขึ้น เขาก็ตัดสินใจใช้กฎรองนี้เพื่อปลูกสวนเล็กๆ ที่เชิงเขา เพื่อให้ผักและผลไม้ และเปลี่ยนโฉมหน้าของเขาได้ จะมีกี่คนที่คลั่งถ้าพวกเขารู้ว่าสวนที่น่ากลัวเช่นนี้มีอยู่จริง..

2 - กฎรองของไอน้ำในบรรยากาศ: หน้าที่ของมันคือการดึงน้ำจากอากาศรอบตัว และดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องไปที่แม่น้ำบ่อยๆ เพื่อไปเอาน้ำมาดื่ม อาบน้ำ ทำอาหาร ฯลฯ

ซึ่งทำให้เวลาที่ใช้ในการทำสมาธิเพิ่มขึ้นอย่างมาก ด้วยการโบกมือเพียงครั้งเดียว ตอนนี้เขาสามารถบีบอัดไอน้ำทั้งหมดรอบตัวเขาได้ เขาสามารถสร้างเมฆเล็กๆ ที่ให้น้ำตามที่เขาต้องการ

3 - กฎไหลเวียนเลือด: ด้วยกฎนี้ เขาสามารถเพิ่มความเร็วของเลือดที่ไหลไปยังศีรษะของเขา และด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถตื่นอยู่ได้นานกว่าผู้ที่มีระดับเดียวกับเขามาก

โดยทั่วไป เสาหลักสำหรับระดับ 11 สามารถสร้างได้ด้วยกฎรองเพียงหนึ่งข้อ แต่โรบินไม่ได้ใช้พวกมันเพื่อสร้างเสาหลักแต่อย่างใด และยังคงอยู่ที่ระดับ 10 เท่านั้น

กฎหลายข้อนั้นดูเหมือนจะเรียบง่ายไปเสียทั้งหมด แต่ใครเล่าจะค้นพบมัน เหล่าปราชญ์ล้วนสนใจในกฎที่จะเพิ่มพลังของพวกเขาและพลังของตระกูลหรือไม่ก็สำหรับกองกำลังของพวกเขาในทางที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ปราชญ์คนใดจะแยกตัวเองออกมาเป็นเวลาหลายสิบปี เสียเวลาอันมีค่าของเขาไปกับการทำสมาธิและฝึกฝนกฎที่ *ไร้สาระ* เหล่านี้

ปัญหาอีกประการคือ เมื่อเสาหลักถูกสร้างขึ้นจากกฎ ผู้ปลูกฝังบ่มเพาะจะมีความผูกพันกับกฏในเส้นทางนี้ ปราชญ์ผู้สร้างเสาหลักด้วยกฎรองแห่งไฟ พวกเขาไม่สามารถวิจัยเส้นทางอื่นได้อย่างอิสระ เขาจะต้องใช้เวลาและความพยายามอย่างมาก

สำหรับคนที่ต้องการกฎประเภทนี้จริงๆ ก็คงเป็นเกษตรกรผู้ทำเหมืองแร่ และผู้ที่ต้องทำงานในทะเลทรายเท่านั้น

ส่วนอัจฉริยะอย่างโรบินล่ะ ทางเลือกที่เหมาะสมสำหรับเขาคือการศึกษาเทคนิคสำหรับกฎรองต่างๆ ไว้ล่วงหน้าเพื่อเพิ่มพลังของพวกมันอย่างรวดเร็ว ใครอีกเล่าที่จะกล้าทุ่มเทชีวิตของพวกเขาไปแบบนั้น

ตลอดเวลาหกสิบปี โรบินไม่ได้จำกัดตัวเองอยู่ในถ้ำอย่างสิบปีแรก แต่ยังคงต้องไปหมู่บ้านทุกๆ สองสามเดือนเพื่อขายหนังสัตว์ ซื้อเกลือ ซื้อม้วนหนังสือ หมึก และสิ่งของจำเป็นอื่นๆ รวมทั้งเพื่อรางวัลตัวเองด้วยการไปเที่ยวสถานเริงรมย์หนึ่งคืนในช่วงปีใหม่!

“โรบ นักล่า” มีชื่อเสียงมากในหมู่บ้านระแวกนั้น และชาวบ้านต่างก็เคยชินและคิดว่าเขาเป็นคนในหมู่บ้านคนหนึ่ง และเข้ามาเริ่มสนทนากับเขาในทุกครั้งที่เขาแวะมาที่หมู่บ้าน

จนกระทั่งการการไปที่หมู่บ้านครั้งหนึ่งเมื่อเขาอายุ 68 ปี มีคนพูดถึงว่าเขาเพิ่งไปร่วมงานศพของตระกูลเบอร์ตันที่จัดขึ้นในเมืองจูรา โดยบรรยายว่างานศพของตระกูลที่ร่ำรวยนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด ฯลฯ

เมื่อโรบินได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาจึงสอบถามเพิ่มเติมและพบว่าผู้ตายคือมารดาของเขาเอง... เขานิ่งไปนาน จากนั้นจึงถอนหายใจ เขาขอตัวออกมาอย่างสุภาพ แล้วออกเดินทางไปยังจูรา

เขาใช้เวลาไม่นานในการกลับไปที่เมืองจูรา เขาเข้าเมืองโดยปิดบังใบหน้า สิ่งแรกที่เขาทำคือไปสอบถามเกี่ยวกับเรื่องของเธอ ก่อนตาย เขาได้รู้ในทันทีว่าเธอได้ให้กำเนิดลูกอีกสองคน เป็นเด็กชายและเด็กหญิง และเธอเสียชีวิตด้วยวัยชราโดยไม่มีอะไรน่าสงสัย

เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม่ของเขาไม่ได้มีชีวิตที่มีความสุข แต่ อย่างน้อย เธอก็เสียชีวิตอย่างสงบสุขบนเตียงของเธอ โดยมีลูกสองคนอยู่ข้างๆ ... จากนั้นเขาไปเยี่ยมหลุมฝังศพของเธอ แม่ของเขาไม่ได้พิเศษอะไร และเธอก็ถูกฝังไว้ในพื้นที่ที่ไม่มีคนเฝ้า

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น หันหลัง แล้วจากไป... เขายังมีอะไรต้องทำอีกมากมายในถ้ำเล็กๆ ของเขา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด