บทที่ 276 โหมดหมีคลั่ง สังหารอัศวินมรณะด้วยหอก【ฟรี】
การแสดงความโหดร้ายเช่นนี้ไม่เพียงทำให้จางจื่อห่าวตะลึง แต่ยังทำให้อัศวินมรณะเองก็ตกตะลึงจนยืนนิ่งอยู่กับที่
นอกจากจงเซินแล้ว นักรบในทีมสำรวจก็แสดงความโหดร้ายเช่นเดียวกัน พวกเขาผ่านการต่อสู้มากมายและสังหารมอนสเตอร์ถ้ำจำนวนมหาศาล ทำให้การสังหารในครั้งนี้เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขา
เมื่อมีแม่ทัพที่ดี ย่อมมีทหารที่ดีตามมา
นักรบในทีมสำรวจนั้นมีใบหน้าที่สงบเยือกเย็น แต่การโจมตีกลับไม่หยุดยั้ง มอนสเตอร์ถ้ำที่อยู่รอบนอกถูกโจมตีจนบางลงเรื่อยๆ
ด้วยการโจมตีจากหลายทิศทาง กลุ่มมอนสเตอร์ที่ล้อมแคว้นนี้ก็ตกเป็นเหยื่ออย่างรวดเร็ว เหมือนหินที่พังทลายเมื่อพบกับเพชรแข็ง
ใบหน้าของจงเซินถูกหมวกเหล็กบัง เขาถือดาบใหญ่สองเล่มและฟันมอนสเตอร์สร้างทางเลือด เมื่อเขาเข้าลึกเข้าสู่กลุ่มมอนสเตอร์ จงเซินเปิดใช้สกิลไฟบูชา (สีน้ำเงิน) ของแหวนไฟบูชา เสียชีวิต 5 หน่วยพลังชีวิตต่อวินาที
ไฟสีเขียวซีดลุกโชนรอบตัวเขา เปลี่ยนเขาให้เป็นมนุษย์ไฟสีเขียวซีด ศัตรูภายในระยะสองเมตรจะได้รับความเสียหาย 10 หน่วยต่อวินาที
เมื่อเขาเดินในกลุ่มมอนสเตอร์ ศัตรูรอบๆ ก็ได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่อง มอนสเตอร์ที่อยู่รอบๆ ก็ถูกไฟสีเขียวซีดเผาไหม้
เป้าหมายของจงเซินชัดเจน เขามุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของอัศวินมรณะ เมื่อทีมสำรวจเข้าร่วมการต่อสู้ กลุ่มมอนสเตอร์ขนาดหลายร้อยตัวก็ไม่ใช่ปัญหา
มอนสเตอร์หินที่บินอยู่บนฟ้าถูกสังหารอย่างรวดเร็ว สองผีหญิงที่ควบคุมนักรบของจางจื่อห่าวก็ตายด้วย
ในขณะที่จงเซินใช้สกิลพรแสงจันทร์ให้กับนักรบของจางจื่อห่าว พวกเขาก็ฟื้นตัวจากบาดแผล
จงเซินใช้สกิลไฟบูชาเพียง 20 วินาที ก่อนที่จะปิด ใช้พลังชีวิต 100 หน่วย สกิลนี้ช่วยเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่และเป็นสกิล AOE ที่เหมาะสมที่สุดในสถานการณ์นี้
อัศวินมรณะทนไม่ไหว มันมีสติปัญญาและรู้ว่าตอนนี้สถานการณ์ไม่ดีสำหรับมัน!
มันดึงเชือกม้ากระดูก และถือดาบรูนเย็นใหญ่ซึ่งมีพลังเย็นกระจายอยู่ มันเงยหน้ามองทีมของจงเซินที่กำลังเข้ามา ใบหน้าสีขาวซีดเผยออกมาในแสงสลัว
ภารกิจของมันคือการฆ่าลอร์ด นี่คือภารกิจหลักของมัน
อัศวินมรณะยกดาบรูนเย็นและตะโกนออกมา
"ยุคแห่งการลงทัณฑ์มาถึงแล้ว!"
"ความตายจะทำความสะอาดโลก!"
หลังจากที่มันตะโกน เส้นแสงสีแดงกระจายออกไป
ทุกมอนสเตอร์ในกลุ่มมีวงแหวนสีแดงอยู่ใต้เท้า การโจมตีและการเคลื่อนไหวเร็วขึ้น บาดแผลของพวกมันเริ่มฟื้นฟู
จงเซินชะลอการเคลื่อนไหวเล็กน้อย เขามองอย่างตั้งใจ เห็นว่าคำรามของอัศวินมรณะกระตุ้นสกิลวงแหวนบางอย่าง
【อัศวินมรณะ (ฮีโร่)】
【คุณสมบัติ: ยอดเยี่ยม】
【ระดับ: lv2】
【สมบัติ: (คลิกเพื่อดูรายละเอียด)】
【ระดับความหิว: 100】
【พลัง: 23】
【ความไว: 16】
【สติปัญญา: 10】
【เสน่ห์: 10】
【สกิล: กรงเล็บแห่งความตาย lv2 (ดึงเป้าหมายมาที่อัศวินมรณะระยะไกลสุด 6 เมตร และบังคับโจมตีอัศวินมรณะ 2 วินาที คูลดาวน์ 1 ชั่วโมง) การบุกรุกแห่งความตาย lv2 (ใช้โจมตีศัตรูที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตหรือฟื้นฟูมอนสเตอร์ที่เสียหาย ทำให้เกิดความเสียหายตาย 100 หน่วย และทำให้มึนงง 3 วินาที)
วงแหวนแห่งความตาย lv2 (ตะโกนเรียกความตาย เพิ่มความเร็วการเคลื่อนไหวและฟื้นฟูชีวิตของพันธมิตรใกล้เคียง 5 นาที)
สกิลติดตัว: ดูดซับวิญญาณ lv2 (อัศวินมรณะถือดาบรูนเย็น ซึ่งสามารถดูดซับ 15% ของความเสียหายเป็นชีวิต และดูดซับวิญญาณบางส่วนจากเป้าหมายที่สังหาร)】
【อัศวินมรณะรุ่นจำลอง ถือดาบรูนเย็นที่ถูกลดระดับไปยังยอดเยี่ยม ควรจำหน้าตาของมันไว้ อาจจะพบอัศวินมรณะรุ่นจริงในอนาคต】
อัศวินมรณะมีสามสกิลหลักและสกิลติดตัวเหมือนกับลอร์ดถ้ำ สกิลติดตัวของมันมาจากดาบรูนเย็นที่ถืออยู่
ดาบนี้เป็นรุ่นจำลองของอาวุธชั่วร้าย ถูกลดระดับเป็นสีน้ำเงินยอดเยี่ยม มันน่าสนใจทีเดียว แต่ฮีโร่ถ้ำไม่ดรอปของ มีเพียงชิ้นส่วนท้าทายเริ่มต้นเท่านั้น
จงเซินคิดว่าเขาสามารถเอาดาบรูนเย็นจากมันได้ รุ่นจำลองของอาวุธชั่วร้ายยังคงเป็นอาวุธดีเยี่ยม
พลังของอัศวินมรณะต่ำกว่าลอร์ดถ้ำ แต่ความไวสูงกว่า
ตอนนี้มันมีระดับ 2 และมีพลังชีวิต 800 หน่วย ต่ำกว่าพลังชีวิต 1200 หน่วยของลอร์ดถ้ำ แต่มันมีศักยภาพในการเติบโต
ถ้าฮีโร่ถ้ำระดับสูงจะเป็นปัญหาใหญ่
จงเซินชะลอการเคลื่อนไหวและมองเห็นคุณสมบัติของอัศวินมรณะ จากนั้นเขาเร่งความเร็วอีกครั้ง
ทีมสำรวจฆ่ามอนสเตอร์จนกลุ่มมอนสเตอร์ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน พวกเขามีความสามารถในการทำงานเป็นทีมอย่างดีเยี่ยม เป้าหมายคืออัศวินมรณะ
อัศวินมรณะไม่ลังเล มันตัดสินใจโจมตีเพื่อถ่วงเวลาให้มอนสเตอร์จากทิศอื่นเข้ามาเสริม
มันยกดาบรูนเย็น ขี่ม้ากระดูกพุ่งข้ามการโจมตีด้วยลูกศรและเวทมนตร์
มันลงมายังกลุ่มมอนสเตอร์ฝั่งตรงข้าม เปิดมือแล้วจับอากาศ
กรงเล็บมืดขนาดใหญ่ปรากฏใกล้จงเซิน จับเขาแล้วดึงเขาไปหาอัศวินมรณะ จงเซินถูกทำให้มึนงง อัศวินมรณะโจมตีต่อทันที ใช้สกิลกรงเล็บแห่งความตายดึงจงเซินมาอยู่ตรงหน้า!
【รองเท้าสงครามเหล็ก (สีม่วง)】ทำให้จงเซินฟื้นฟูความแข็งแกร่ง เมื่อกรงเล็บแห่งความตายดึงเขามา อาการมึนงงหายไป
“ดีมาก ถ้าคุณวิ่งหนี ผมคงตามยาก”
จงเซินไม่กลัว เขาฟันมอนสเตอร์รอบตัวออกแล้วใช้สกิลเกราะหมีคลั่ง (สีม่วง) เรียกนักรบหมีคลั่งสองตัว นักรบหมีคลั่งตัวใหญ่ถือโล่ ป้องกันจากด้านซ้ายและด้านหลังของจงเซิน ป้องกันการโจมตีจากมอนสเตอร์ถ้ำที่รบกวน
จากนั้น จงเซินเข้าสู่โหมดหมีคลั่ง ร่างกายของเขาเริ่มขยายขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างกายสูงขึ้นเกือบสี่เมตร แขนขาและศีรษะใหญ่ขึ้นเกือบเท่าตัว
โชคดีที่อุปกรณ์ของเขาก็ขยายตามร่างกายด้วย พลังของจงเซินเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เขาได้รับการเพิ่มพลัง 20% จากทักษะเพิ่มพลัง และได้รับการเพิ่มพลังอีก 50% จากโหมดหมีคลั่ง ทำให้พลังของเขาเพิ่มขึ้นถึง 131 หน่วย
พลังชีวิตของเขาเพิ่มขึ้น 1.5 เท่า รวมถึงเพิ่มขึ้นอีก 5% จากทักษะร่างกายหมี และพลังชีวิตที่เพิ่มขึ้นจากพลังที่เพิ่ม ทำให้พลังชีวิตสูงสุดของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 2161 หน่วย พลังชีวิตระดับนี้เทียบเท่ากับมอนสเตอร์ระดับผู้นำที่มีระดับประมาณ 30
ความเจ็บปวดลดลง 50% ความเร็วลดลง 30%
รูปร่างของจงเซินที่ใหญ่ขึ้นทำให้เขาดูเหมือนยักษ์ใหญ่
ดาบใหญ่ในมือดูเหมือนมีดเล็กในมือของเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่จงเซินใช้โหมดหมีคลั่ง พลังที่พุ่งพล่านในร่างกายทำให้เขาต้องร้องคำรามเพื่อระบายความรู้สึกที่ท่วมท้นนี้
เขาเก็บดาบใหญ่สองเล่ม แม้ว่าร่างกายจะใหญ่ขึ้น เขายังมีอาวุธที่เหมาะกับเขาอยู่!
เขาเรียกออกมาและหยิบ【หอกภัยพิบัติที่หัก (สีส้ม)】ออกมา หอกที่ยาวเกือบสามเมตร หนาเท่าแขนเด็ก ตอนนี้เหมาะกับเขาพอดี!
จงเซินที่เข้าสู่โหมดหมีคลั่ง และถือหอกภัยพิบัติ ดูโดดเด่นในกลุ่มมอนสเตอร์ ราวกับเทพสงคราม การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้อัศวินมรณะถอยหลังสองก้าว แต่ดวงตาสีฟ้าของมันยังคงแวววาว เทพเจ้าแห่งความตายไม่เคยกลัวความตาย
มันยกดาบรูนเย็นและพุ่งเข้ามาฟันจงเซินอย่างแรง
【-32】
การโจมตีนี้ทิ้งรอยแผลบนขาของจงเซิน ความเย็นจากดาบเริ่มแพร่กระจาย เกิดชั้นน้ำแข็งบางๆ บนเกราะขาของเขา
"นี่คือทั้งหมดที่เจ้ามีหรือ?" จงเซินพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
เขาไม่ปล่อยให้อัศวินมรณะโจมตีต่อ ก้าวไปข้างหน้าและกระโดดขึ้น!
ชั้นน้ำแข็งบนเกราะขาของเขาแตกออกและตกลงพื้น
ร่างกายสูงเกือบสี่เมตรของจงเซินกระโดดขึ้นสูง มือทั้งสองจับหอกภัยพิบัติและฟาดลงมาใส่อัศวินมรณะ!
ทันใดนั้น ฝุ่นและหินกระจายไปทั่ว เกิดคลื่นกระแทกที่มองไม่เห็น ทำให้มอนสเตอร์ถ้ำรอบๆ โซเซไปเล็กน้อย
ความโหดเหี้ยมของการโจมตีนี้สร้างความประทับใจใหม่ในสนามรบ
"ฉาง!"
"ก๊าซ!"
หอกภัยพิบัติที่มีพลังมหาศาลแทงทะลุหน้าอกของอัศวินมรณะ แทงทะลุม้ากระดูกที่มันขี่และฝังลงพื้นดินที่มุม 75 องศา ทำให้อัศวินมรณะและม้ากระดูกถูกตรึงอยู่กับที่
กระดูกของม้ากระดูกบางส่วนแตกออก
【-390】
ความเสียหายจำนวนมากปรากฏขึ้น หอกภัยพิบัติที่มีพลังเจาะทะลุสูงถึง 86~89 หน่วย เพิ่มด้วยพลัง 131 หน่วย และเพิ่มอีก 40% จากไวน์เมลโล ทำให้เกิดความเสียหายสูงมาก
การโจมตีนี้ลดพลังชีวิตของอัศวินมรณะลงเหลือเพียง 410 หน่วย หอกทะลุผ่านเกราะของมัน แทงทะลุจากหน้าอกออกด้านหลังและฝังลงในม้ากระดูก ทำลายกระดูกและฝังลงในดิน
ในสถานการณ์นี้ จงเซินอยู่ในสถานะที่แข็งแกร่งที่สุด ยกเว้นโหมดปีศาจ
อัศวินมรณะและม้ากระดูกถูกตรึงไว้กับพื้น หอกยาวเกือบสามเมตรฝังลงไปในดินหนึ่งเมตร ทำให้อัศวินมรณะขยับไม่ได้
ภาพนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง จางจื่อห่าวไม่ต้องพูดถึง เขาอยู่ในสภาพมึนงงไม่รู้เรื่อง
นักรบในทีมสำรวจและนักรบหมาป่าก็ตกตะลึงเช่นกัน ความแข็งแกร่งของจงเซินแม้แต่นักรบระดับสองหรือสามยังต้องยอมรับว่าเขาเป็นผู้แข็งแกร่ง
ลูน่าที่อยู่ในกลุ่มนี้ ร่วมกับนักล่าใหม่สามคน โยนใบมีดพระจันทร์ขณะมองจงเซินที่ใหญ่ขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น ดวงตาของเธอเปล่งประกายความนับถือและชื่นชม
หลังจากตรึงอัศวินมรณะไว้กับพื้น จงเซินไม่ดึงหอกออกมา เขาเก็บดาบใหญ่แล้วหยิบดาบใหญ่ดาบนักรบมังกรออกมาและเริ่มฟัน!
อัศวินมรณะต้องทนกับการโจมตี ดาบใหญ่แต่ละเล่มฟันทะลุเกราะของมัน ทิ้งแผลลึกที่เห็นกระดูก
แม้ว่าอัศวินมรณะจะมีเนื้อแต่ไม่มีเลือด แผลของมันยังคงเป็นสีขาวซีด
การโจมตีที่โหดเหี้ยมทำให้เพียงสามหรือสี่ครั้ง พลังชีวิตของอัศวินมรณะลดลงจนหมด
ก่อนที่จะหายไปอย่างสมบูรณ์ อัศวินมรณะพูดเบาๆ ด้วยเสียงแหบห้าว
"ความตายไม่ใช่จุดจบ..."
"อนาคตของเจ้าและข้าคือสิ่งที่ไม่รู้..."
สิ้นเสียงร่างของมันและม้ากระดูกก็เริ่มละลายและจมลงในดิน
เหลือเพียงชิ้นส่วนท้าทายเริ่มต้น และจงเซินได้รับ 1000 แต้มคะแนนและค่าดูดพลัง
โหมดหมีคลั่งใช้ได้เพียงห้านาที จงเซินหยิบชิ้นส่วนท้าทายขึ้นมา เก็บดาบใหญ่ดาบนักรบมังกร ดึงหอกภัยพิบัติออกมาและฟาดไปรอบๆ
มอนสเตอร์ที่ล้อมรอบแคว้นของจางจื่อห่าวเริ่มบางลง
มอนสเตอร์ถ้ำหลายร้อยตัวถูกกำจัดออกไปสองในสาม แต่กลุ่มมอนสเตอร์จากทิศอื่นๆ เริ่มเข้ามา
มีมอนสเตอร์มากถึงสองหรือสามพันตัว ส่วนกลุ่มมอนสเตอร์จากอีกสองทิศกำลังเข้ามาใกล้
ตั้งแต่เริ่มเคลื่อนที่ สองกลุ่มมอนสเตอร์นี้เริ่มใกล้ชิดและรวมตัวกัน
จงเซินถือหอกต่อสู้ไปข้างหน้าอย่างไร้เทียมทาน หอกในมือของเขาสะบัดฟาดมอนสเตอร์หลายตัวลอยไปไกล เมื่อกลุ่มมอนสเตอร์ขนาดใหญ่เข้ามา ท้องฟ้าเต็มไปด้วยมอนสเตอร์หินมากกว่าร้อยตัว
มันเหมือนเมฆดำปกคลุมท้องฟ้า เสียงกระพือปีกดังก้อง
มอนสเตอร์หินพุ่งลงมาเหนือจงเซิน เพียงไม่กี่เมตรจากหัวของเขา
จงเซินกระโดดขึ้น คว้าขามอนสเตอร์หินและดึงมันลงมา!
เขาจับมอนสเตอร์หินด้วยมือเดียวและใช้มันเป็นอาวุธใหม่ มือทั้งสองฟาดไปรอบๆ อย่างต่อเนื่อง!