บทที่ 96 ฉันเชื่อเฉินหนาน
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[ลงแบบราคาถูกแค่ใน my-novel แต่จะลงช้ากว่าThai-novel 100 ตอน]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 96 ฉันเชื่อเฉินหนาน
การกระทำอย่างกะทันหันของกู่เฉินหนานทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นี่ต่างก็ประหลาดใจ
เมื่อได้ยินเสียงห้ามปรามจากคนรอบตัว กู่เฉินหนานขมวดคิ้ว "หุบปากเหม็น ๆ ของพวกแกซะ"
เขาเหลือบมองไปที่คนกลุ่มนั้นและพูดต่ออีกว่า "ถ้าพวกแกรักษาอาการป่วยของคุณลุงซูได้จริง ทำไมตอนนี้ยังหาสาเหตุไม่ได้ล่ะ?"
คำพูดของกู่เฉินหนานทำให้หมอที่อยู่ในที่นี่ต่างรู้สึกอับอายอย่างมาก
คุณนายซูและซูเฉียนโม่มองหน้ากัน ก็ไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้เช่นกัน
ในขณะที่ซูเฉียนโม่กำลังจะถามกู่เฉินหนานว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เสียงภายในใจของกู่เฉินหนานก็ปรากฏขึ้น
[บ้าเอ๊ย ฉันฝึกฝนวิชาแพทย์ทั้งวันทั้งคืนในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเพื่อรักษาคุณลุงซู พวกแกมันไร้ประโยชน์ ฉะนั้นหลีกทางไป พวกแกจะมาขัดขวางฉันไว้ทำไม?]
[เกิดอะไรขึ้น พวกแกกลัวฉันจะขโมยผลงานหรือไง?]
เมื่อได้ยินเสียงภายในใจของกู่เฉินหนาน ซูเฉียนโม่ก็กระพริบตาจ้องมองและเข้าใจอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น
เธอรู้แล้วตัวเองเป็นตัวละครในนวนิยาย และกู่เฉินหนานก็รู้เช่นกันว่าเนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไร
ดังนั้นหากเขาจะกล้าออกมารักษาคุณลุงซู แสดงว่าเขาต้องมั่นใจ
ดังนั้นเธอจึงค่อย ๆ พยักหน้าให้แม่ของเธออย่างคุณนายซูที่อยู่ข้าง ๆ
เมื่อเห็นดังนั้น แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่คุณนายซูก็เชื่อใจซูเฉียนโม่
"คุณชายกู่พูดถูก!"
ทันใดนั้น หวังเหว่ยตงที่เงียบมานานก็พูดขึ้น
เขาเดินไปหากู่เฉินหนานพร้อมกับเอามือไขว้หลังและมองลงมาอย่างเยอ่หยิ่ง "พวกคุณทุกคนไม่มีทางช่วยอะไรเกี่ยวกับอาการป่วยของหัวหน้าตระกูลซูได้ แต่ก็ไม่ยอมให้คนอื่นเข้ามาอีกงั้นเหรอ?"
"ตระกูลซูส่งข่าวไปทั่วทะเลตะวันออกเพื่อตามหาหมอ คุณชายกู่ก็มาจากทะเลตะวันออกไม่ใช่เหรอ?"
"พวกคุณนี้มันเกินไปแล้ว!"
ในขณะที่เขาพูด เขาก็ยังประจบประแจงกู่เฉินหนาน "โชคดีที่คุณชายกู่เป็นคนใจเย็น ถ้าเป็นผม ผมคงต้องทำให้พวกคุณหน้าหงายกลับไปอย่างแน่นอน!"
หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่กู่เฉินหนานด้วยรอยยิ้มประจบประแจง
กู่เฉินหนานตกตะลึงอยู่สองสามวินาทีก่อนจะพยักหน้าและยิ้มตอบเล็กน้อย
เขาเข้าใจเจตนาของหวังเหว่ยตง
หวังเหว่ยตงเป็นคนที่ทำให้ซูเทียนหมิงหมดสติ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการให้หมอเหล่านี้หาสาเหตุของอาการโคม่าของซูเทียนหมิงอย่างแน่นอน
และมันก็บังเอิญที่กู่เฉินหนานก้าวออกมา แถมอ้างว่าเขารักษาซูเทียนหมิงได้
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมกู่เฉินหนานถึงกระทำการประมาทเช่นนี้ แต่อย่างน้อยเขาก็รู้สึกว่าผู้ชายเสเพลอย่างกู่เฉินหนานคนนี้ไม่มีทางสามารถรักษาซูเทียนหมิงได้อย่างแน่นอน
จะให้หาสาเหตุของอาการป่วยของซูเทียนหมิงคงทำไม่ได้หรอก
เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของคนกลุ่มนั้นก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการให้กู่เฉินหนานรักษาซูเทียนหมิง แต่อาการของซูเทียนหมิงอยู่ในขั้นโคม่าในตอนนี้ และชีพจรของเขาก็ค่อย ๆ อ่อนลง
แม้ว่าพวกเขาจะทำอะไรไม่ได้ แต่มันก็ยังดีกว่าปล่อยให้กู่เฉินหนานขึ้นไปฆ่าซูเทียนหมิง
อย่าลืมสิว่า กู่เฉินหนานก็เป็นแค่คุณชายเสเพลไร้ประโยชน์เท่านั้น
ดังนั้น ทุกคนจึงมองไปที่แม่และลูกสาวของคุณนายซู
เมื่อซูเทียนหมิงหมดสติ ตระกูลซูจึงถูกปกครองโดยแม่และลูกสาวตระกูลซู ตราบใดที่พวกเธอพยักหน้า หมอคนอื่น ๆ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะหยุดกู่เฉินหนานจากการรักษาซูเทียนหมิง
เมื่อรู้สึกว่าทุกคนจ้องมองมาที่พวกเธอ ซูเฉียนโม่มองไปที่กู่เฉินหนาน จากนั้นก็เม้มริมฝีปากและพยักหน้าอย่างแน่วแน่ "ฉันเชื่อในตัวเฉินหนาน"
ทันทีที่เธอพูดแบบนี้ คนกลุ่มนั้นก็ส่งเสียงโวยวายทันที
"น่าขัน!"
หมอสูงอายุหลายคนหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำทันทีและหันกลับมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะถอยไปอยู่ข้างหลังคนกลุ่มนั้น
"ฮึ่ม เชื่อใจคุณชายกู่แทนที่จะเชื่อใจหมอ คุณหนูซูช่างไร้เดียงสาเกินไปหรือเปล่า?"
หมอในเสื้อคลุมสีขาวก็ถอดหูฟังออกและออกจากข้างเตียงของซูเทียนหมิง
แต่ไม่มีใครออกจากห้องนอน พวกเขาทั้งหมดต้องการดูว่ากู่เฉินหนานจะทำอะไร
หรือหากจะกล่าวให้ถูก...พวกเขาทั้งหมดต้องการดูว่าเรื่องตลกนี้จะจบลงเช่นไร
แม้ว่าคนกลุ่มนั้นจะไม่ได้พูดอะไรที่รุนแรงออกมา แต่พวกเขาก็เริ่มกระซิบกระซาบกันทันที
"ฮึ่ม คุณชายคนนี้ของตระกูลกู่ช่างเหลวไหลสิ้นดี เขาคิดว่าการช่วยชีวิตเป็นเรื่องเล่น ๆ เหรอ?"
"ไม่ใช่แค่คุณชายของตระกูลกู่ที่เหลวไหล แต่คุณหนูของตระกูลซูก็เหลวไหลด้วยกันไม่ใช่เหรอ?"
"ใช่ เธอไม่สนใจชีวิตและความตายของบิดา เพียงเพื่อให้คุณชายตระกูลกู่ได้แสดงความสามารถ อวดดีชะมัดยาก ช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!"
"อวดดี? น่าจะเป็นการสร้างความอับอายขายขี้หน้ามากกว่า! ฉันอยากจะเห็นเหลือเกินว่าคุณชายตระกูลกู่จะเผชิญหน้ากับตระกูลซูอย่างไรหลังจากที่เขาฆ่าหัวหน้าตระกูลซู!"
เมื่อได้ยินเสียงเยาะเย้ยของหมอข้าง ๆ เขา ปากของหลินหยู่ก็บิดเบี้ยวไปถึงไรผมแล้ว
เฉียนโม่ คุณเข้าใจผมดีเหลือเกิน
คุณคงคิดว่าการปล่อยให้กู่เฉินหนานทำให้ตัวเองขายหน้าก่อน แล้วค่อยให้ผมก้าวเข้ามาสร้างความตกตะลึงให้ทุกคนภายหลังใช่ไหม?
เฮ้อ ไม่มีใครรู้ใจผมดีเท่าคุณอีกแล้ว!
ไม่นานหลังจากนั้น หลินหยู่ก็เหลือบมองกู่เฉินหนานด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
เขาสะใจไปพร้อมกับหมอเหล่านี้ในตอนนี้ และยังต้องการเห็นความอับอายของกู่เฉินหนานเมื่อเขาไม่สามารถรักษาซูเทียนหมิงได้
ในตอนนั้น เขาจะก้าวเข้ามาเหมือนพระผู้ช่วย ทำให้ทุกคนตกตะลึงและทำให้กู่เฉินหนานอับอายขายหน้าอย่างยิ่ง
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ปากของหลินหยูก็บิดเบี้ยวอย่างน่าประหลาดมากขึ้นยิ่งขึ้น จากมุมแหลม 40 องศาเป็นมุมฉาก 90 องศา
ในเวลาเดียวกัน กู่เฉินหนานก็มาถึงข้างเตียงของซูเทียนหมิงและตรวจสอบการหายใจของซูเทียนหมิง
"ลมหายใจของเขาอ่อนแต่ค่อนข้างสม่ำเสมอ อาการของเขาไม่รุนแรงเกินไป"
กู่เฉินหนานพยักหน้า "สหายเย่"
"คุณชายกู่" เย่เหวินเฟยเดินเข้ามา
"ไปที่รถของฉันและนำชุดฝังเข็มจากเบาะหลังมาให้ฉันที" กู่เฉินหนานกล่าว
เย่เหวินเฟยกระพริบตา "คุณชายกู่ คุณทำได้จริง ๆ เหรอ?"
กู่เฉินหนานขมวดคิ้ว "หยุดพูดเยอะ ไปได้แล้ว"
"ได้ รอเดี๋ยวเดียว"
เมื่อเห็นเช่นนี้ บรรดาหมอในกลุ่มนั้นก็หัวเราะเยาะหยัน
"แสร้งทำเป็นดูดี แต่ก็ยังเป็นแค่การแสดง"
"เฮ้ จริง ๆ แต่ว่ามันดูค่อนข้างสมจริงนะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า อยากจะดูเหลือเกินว่าคุณชายตระกูลกู่จะรักษาหัวหน้าตระกูลซูได้ยังไง"
ไม่นานนัก เย่เหวินเฟยก็เดินโซซัดโซเซกลับเข้ามาในห้องนอน หอบหายใจขณะถือชุดฝังเข็มของกู่เฉินหนาน
"คุณชายกู่ นี่ครับ"
กู่เฉินหนานรับชุดฝังเข็มและพยักหน้า "ขอบคุณที่ลำบาก"
จากนั้นเขาก็นำเข็มเงินออกมาและเริ่มฝังเข็มให้ซูเทียนหมิง
เมื่อเห็นกู่เฉินหนานหาตำแหน่งจุดฝังเข็มได้อย่างแม่นยำและแสดงเทคนิคการฝังเข็มตามมาตรฐาน บรรดาหมอเหล่านั้นก็ตกตะลึงเล็กน้อย
แต่ในไม่ช้า พวกเขาก็หัวเราะเยาะเย้ยอีกครั้ง
"ไม่นึกเลยว่าคุณชายตระกูลกู่จะมีความเชี่ยวชาญทางการแพทย์อยู่บ้าง แต่... หมอผู้เชี่ยวชาญหลายคนได้ลองฝังเข็มให้หัวหน้าตระกูลซูแล้ว เขาจะทำซ้ำอีกเพื่ออะไร?"
"ใจเย็น ๆ เราพูดแบบนั้นไม่ได้นะ คุณชายกู่ต้องมั่นใจมากถึงได้เข้ามาช่วย แต่ว่ายังไง เขาก็คงแค่มาอวดเก่งเท่านั้นแหละ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า คำพูดเสียดสีของพวกคุณนี้ฟังดูแล้วเจ็บแสบทรวงเสียจริง"
"เหอะ คุณชายตระกูลกู่คิดจริง ๆ เหรอว่าเขาจะสามารถรักษาหัวหน้าตระกูลซูได้ด้วยความรู้ทางการแพทย์เพียงเล็กน้อยของเขา? ความเชี่ยวชาญทางการแพทย์ของเราที่สั่งสมมาตลอดชีวิตนั้นยิ่งใหญ่กว่าของเขาไปไกลลิบแล้ว!"
หมอเหล่านี้ดูถูกทักษะทางการแพทย์ที่กู่เฉินหนานมี
ในมุมมองของพวกเขา กู่เฉินหนานไม่สามารถรักษาซูเทียนหมิงได้อย่างแน่นอน
ถึงเขาจะรู้วิชาแพทย์บางอย่างแล้วมันยังไง?
ทักษะทางการแพทย์ของเขาไม่มีทางเหนือไปกว่าหมอผู้มากประสบการณ์อย่างพวกเขาได้หรอก
