บทที่ 334 พวกเจ้าสมควรรู้ตั้งแต่เมื่อใด
แสงเย็นสีเขียวราววสันตฤดูพลันกะพริบ ระหว่างกระบี่ยาวจากมืออีกฝ่ายพุ่งเข้าหาหยางเสี่ยวเทียน หมายแทงทะลุลำคอน้อยๆ จนขาดสะบั้นในคราวเดียว ก่อนระยะกระชั้นชิด มันจะหยุดนิ่งอยู่เบื้องหน้าเขาอย่างกะทันหัน ทำเจ้าของกระบี่ไหวกายผงะขณะตาเบิกกว้าง มิทราบได้ ว่ากระบี่ยาวของจางห่าว ติดอยู่ระหว่างสองนิ้วเจ้างูหล...
