บทที่ 257 ผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ 【ฟรี】

จงเซินมีความน่าเชื่อถือสูงมากในกลุ่มทหารหมาป่า จนถึงขั้นที่ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของเขา

เมื่อได้รับคำสั่งของเขา ทหารหมาป่าทุกคนจึงรีบถอยห่างจากสนามรบ

พวกเขารวมตัวกันด้านหลัง และแต่ละคนสูญเสียพลังชีวิตไปประมาณหนึ่งในสาม

ผลของพิษเน่ายังรุนแรงมาก เป็นทักษะเดียวของสัตว์เย็บผ้าเหล่านี้

พิษเหม็นเน่าทำให้คนรู้สึกคลื่นไส้เพียงแค่ได้กลิ่น

จงเซินหยิบ【ผู้รักษา】ขึ้นมาและปักลงบนพื้น เพื่อฟื้นฟูพลังชีวิตของทหารหมาป่าและขจัดผลกระทบจากพิษออกไป นักเวทที่อยู่ด้านหลังทุกคนตามคำสั่งของจงเซินในการร่ายเวท รวมถึงโดริสที่กำลังร่ายเวทเรียกวิญญาณไฟ ซึ่งเป็นทักษะเรียกสัตว์ทรงพลังระดับสี่ที่ต้องใช้เวลาร่ายนาน

ตอนนี้สัตว์เย็บผ้าทั้งหมดอยู่ในพิษสีเขียวเข้ม ทำให้ไม่สามารถมองเห็นพวกมันได้

พวกมันไม่ได้ไล่ตามมา จงเซินจึงเก็บ【ยาต้านพิษ (สีน้ำเงิน)】กลับไป สัตว์เย็บผ้าเหล่านั้นไม่สามารถใช้พิษเน่าได้อีกในช่วงเวลาสั้นๆ

หมวกและเกราะของเขามีรอยดำจากการถูกฟ้าผ่าของศัลยแพทย์เย็บผ้ากรันจ์ ในสภาพที่รู้สึกเจ็บ 100% การถูกฟ้าผ่ามันไม่ใช่เรื่องน่ายินดี

ทำให้เขาได้ลิ้มรสความสนุกของราชาแห่งสายฟ้า

อีกด้านหนึ่ง ไอเซียร่ายลูกศรแสงศักดิ์สิทธิ์ และทาเซียร่ายลูกศรเนโครแมนเซอร์สองลูกต่อเนื่อง

โดยเฉพาะนักบวชศักดิ์สิทธิ์ ไอเซีย การโจมตีของเธอสามารถสร้างความเสียหายสองเท่าให้กับสิ่งมีชีวิตอันเดด ลูกศรแสงศักดิ์สิทธิ์แต่ละลูกสามารถสร้างความเสียหายมากกว่า 200 และทำให้ร่างกายของสัตว์เย็บผ้าได้รับความเสียหายอย่างมาก

ครึ่งหนึ่งของห้องโถงถูกปกคลุมด้วยพิษ ทำให้มองไม่เห็นสถานการณ์ภายใน มีเพียงเสียงตัดและการต่อสู้ของนักดาบสามคนที่ยังคงก้องอยู่ในห้องโถง

จงเซินและทหารหมาป่าใช้【ผู้รักษา】ในการฟื้นฟูพลังชีวิตและปรับสถานะ พิษเน่าไม่เพียงแต่ลดพลังชีวิต แต่ยังทำให้เกิดอาการคลื่นไส้ วิงเวียน และผลกระทบอื่นๆ ที่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อนักรบที่ต่อสู้ระยะใกล้

หลังจากที่พวกเขาถอยห่างจากพิษหกถึงเจ็ดวินาที นักดาบที่ถูกเรียกสามคนก็เงียบลงทันที แม้แต่เสียงต่อสู้ก็หายไป

เสียงตัดดาบและเสียงการต่อสู้หายไปในชั่วพริบตา

ในตอนนี้ ไอเซียร่ายลูกศรแสงศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง ลูกศรทะลุผ่านพิษและกระทบกับเป้าหมาย ปล่อยแสงสว่าง

เงาร่างที่น่ากลัวและใหญ่โตปรากฏขึ้นใต้แสงศักดิ์สิทธิ์

เวลาของพิษเน่าก็หมดลงและเริ่มจางหายไป

ในที่สุดพวกเขาก็เห็นร่างที่น่ากลัวซ่อนอยู่ใต้พิษ

ศัลยแพทย์เย็บผ้ากรันจ์หายไปแล้ว แม้แต่นักดาบสามคนและสัตว์เย็บผ้าครึ่งหนึ่งก็หายไป

เหลือเพียงสิบกว่าตัวและสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่อีกหนึ่งตัว

สัตว์ประหลาดนี้สูงสี่ถึงห้าเมตร รูปร่างอ้วนหนา ผิวสีม่วง มีตาปิดหลายดวงกระจายอยู่รอบร่างกาย ส่วนด้านบนเป็นปากที่มีฟันแหลมคม รูปร่างเหมือนปากปล่องภูเขาไฟที่ผิดรูป

รอบๆ ร่างกายของมันมีหนวดสีม่วงสิบกว่าต้น ซึ่งมีหนามแหลมกระจายอยู่ เมื่อเคลื่อนไหวทิ้งรอยไว้บนพื้น

หนวดเหล่านี้มีขนาดเท่ากับคนและสูงถึงสี่ถึงห้าเมตร หนาเหมือนหนวดปลาหมึกเคลื่อนที่รอบๆ ร่างกายของมัน

ทันใดนั้น หนวดต้นหนึ่งเคลื่อนที่ไปยังสัตว์เย็บผ้าตัวหนึ่ง มันหักงอและเสียบเข้าไปในปากของสัตว์เย็บผ้า ทะลุผ่านร่างกาย

สัตว์เย็บผ้ายังไม่ตายสนิท มันขยับแขนไปมา หนวดนี้ลากสัตว์เย็บผ้าไปยังร่างกายหลักของมัน

หนวดทรงพลังยกสัตว์เย็บผ้าขึ้นและส่งเข้าไปในปากที่มีฟันแหลมเหมือนปากปล่องภูเขาไฟ

สัตว์เย็บผ้าเหมือนเนื้อก้อนใหญ่ที่ถูกกินเข้าไป ฟันแหลมที่ปากบดขยี้และกินสัตว์เย็บผ้าลงไป

“สัตว์ประหลาดนี่คืออะไร?”

จงเซินไม่เคยเห็นสัตว์ประหลาดที่น่าเกลียดแบบนี้ มันดูชั่วร้ายและน่ากลัว

ในตอนนี้ ไอเซียหยุดร่ายเวทและชี้ไปที่สัตว์ประหลาดด้วยความตกใจ

“นี่คือผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ!”

“มันคือการรวมกันของเจตนาร้ายต่างๆ ศพ วิญญาณ และพลังชั่วร้ายต่างๆ มีเรื่องเล่าว่าแม้แต่เทพปีศาจยังเกลียดและขยะแขยงมัน จึงถูกเรียกว่าผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ!”

ในฐานะนักบวชศักดิ์สิทธิ์ ไอเซียเคยอ่านบันทึกเก่าในวิหารศักดิ์สิทธิ์ของเธอเกี่ยวกับผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ ซึ่งภาพในบันทึกคล้ายกับสิ่งที่เห็น

สัตว์ประหลาดนี้ไม่มีเผ่าพันธุ์ที่แน่นอน มันสามารถปรากฏในโลกใดก็ได้

เพราะมันคือการรวมตัวของพลังชั่วร้าย เมื่อปัจจัยชั่วร้ายรวมตัวกันถึงระดับหนึ่ง จะกลายเป็นรูปแบบนี้

จงเซินฟังสิ่งที่ไอเซียพูดและประหลาดใจ เขาจึงเตรียมตรวจสอบคุณสมบัติของมัน

ในตอนนี้ พายุไฟของแพคส์ร่ายเสร็จแล้ว เลือกพื้นที่โจมตีใต้ผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ

พื้นที่วงกลมสิบเมตรรอบๆ มันปรากฏเป็นวงเวทสีแดงซับซ้อน แสงสีแดงสว่างไสวทั่วห้องโถง เปลวไฟรุนแรงลุกขึ้น คลุมทุกมุมของวงเวท

【-65】

【-10】

【-45】

【-10】

หนวดและร่างกายเนื้องอกเริ่มมีความเสียหาย

“บึ้ม!”

ร่างกายเนื้องอกสั่น หนวดรอบๆ เริ่มลุกไหม้แรงและเร่งส่งสัตว์เย็บผ้าเข้าไปในปากของมัน

คุณสมบัติของมันปรากฏขึ้นต่อหน้าจงเซิน

【ผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ lv35 (สีส้ม)】

【ระดับหัวหน้า】

【เผ่าพันธุ์: สิ่งมีชีวิตพิเศษ】

【ความเสียหาย: 0】

【พลังชีวิต: 4000】

【ค่าเกราะ: 55】

【ต้านทานเวท: 55】

【ทักษะ: กลืนกิน (ผู้ถูกลืมของเทพปีศาจสามารถกลืนกินสิ่งมีชีวิตใดๆ เพื่อเพิ่มคุณสมบัติบางส่วน ไม่สามารถกลืนกินสิ่งมีชีวิตที่ระดับสูงกว่า เมื่อกลืนกินสิ่งมีชีวิตจำนวนหนึ่ง ต้องใช้เวลา 72 ชั่วโมงในการย่อยก่อนที่จะกลืนกินต่อไป)

ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม (เมื่อผู้ถูกลืมกลืนกิน

สิ่งมีชีวิตหนึ่ง จะสร้างผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมหนึ่งตัว ซึ่งมีระดับเดียวกันกับผู้ถูกลืม)

ลำแสงตาชั่วร้าย (ดวงตาของผู้ถูกลืมสามารถยิงลำแสงตาชั่วร้ายได้ ระยะสูงสุด 20 เมตร สร้างความเสียหายเวทคงที่ 200 แต้ม มีความสามารถทะลุทะลวงสูง คูลดาวน์ 10 วินาที)

ทักษะติดตัว: แกนความวุ่นวาย (เนื่องจากผสมผสานพลังที่ขัดแย้งกันจำนวนมาก ผู้ถูกลืมมีแกนความวุ่นวาย ทำให้เป็นสิ่งมีชีวิตพิเศษที่มีคุณสมบัติเป็นกลาง ไม่ได้รับความเสียหายพิเศษจากพลังขัดแย้ง ลดความเสียหายจากความวุ่นวาย 50% ทนต่อการโจมตีทุกประเภทในอัตรา 1.0)】

(สัตว์ประหลาดนี้เลือกเส้นทางที่ไม่มีวันกลับ โปรดเตรียมตัวให้พร้อม มันเป็นคู่ต่อสู้ที่ยากจะรับมือ แกนความวุ่นวายมีประโยชน์มาก ลดความเสียหายจากความวุ่นวาย สภาพปีศาจไม่ทำให้มันเสียหายมาก ใช้เครื่องพ่นไฟและระเบิดก็อบลินอย่างชาญฉลาด คุ้มครองนักเวทในการโจมตี อย่าให้นักขี่หมาป้าเข้าใกล้ มิฉะนั้นจะเป็นการเสียเปล่า)

【ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม lv35 (สีน้ำเงิน)】

【ระดับหัวหน้า】

【เผ่าพันธุ์: สิ่งมีชีวิตพิเศษ】

【ความเสียหายแทง: 71~74】

【พลังชีวิต: 1000】

【ค่าเกราะ: 35】

【ต้านทานเวท: 35】

【ทักษะ: ปรสิต (ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมสามารถฝังเมล็ดปรสิตเมื่อแทงศัตรู สร้างความเสียหาย 2 แต้มต่อวินาที ต่อเนื่อง 60 วินาที หากศัตรูตายในช่วงนี้ เมล็ดปรสิตจะฟักตัว และใช้ร่างศัตรูเป็นอาหาร สร้างผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมใหม่หนึ่งตัว)】

(ผู้รับใช้ของผู้ถูกลืม เป็นวิธีโจมตีหลักของมัน หากผู้ถูกลืมของเทพปีศาจเข้าสู่โลก จะเป็นหายนะ มันสามารถสังหารสิ่งมีชีวิตบริสุทธิ์และสร้างผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมมากมาย พื้นที่ทั้งหมดย่อมกลายเป็นแดนชั่วร้าย)

จงเซินตรวจสอบคุณสมบัติของผู้ถูกลืมและหนวดสัตว์ประหลาดเหล่านี้ และไม่รู้จะบรรยายพวกมันอย่างไร

ดูเหมือนว่าภารกิจของกิมตัวน้อยไม่ง่ายที่จะสำเร็จ

การได้【ตุ๊กตาฝันร้าย】ระดับหายากไม่ใช่เรื่องง่าย!

ตอนนี้ผู้ถูกลืมและหนวดสัตว์ประหลาดถูกปกคลุมด้วยพายุไฟ

แต่พวกมันไม่สนใจ การต้านทานเวทสูงลดความเสียหายได้มาก หนวดสัตว์ประหลาดที่ลุกไหม้เร่งส่งสัตว์เย็บผ้าเข้าปากของมัน

ทุกครั้งที่กลืนกินจะฟื้นฟูพลังชีวิตมาก และเพิ่มขีดพลังชีวิต 100 ถึง 300 แต้ม

หลังจากพายุไฟ พลังชีวิตของมันไม่ลดลง แต่เพิ่มขึ้นจาก 4000 เป็น 5200 แต้ม

ลำแสงตาชั่วร้ายมีความเสียหายคงที่เพิ่มขึ้นเป็น 235 แต้ม มันดูเหมือนพร้อมจะโจมตี รอบๆ มีเพียงสัตว์เย็บผ้า 2-3 ตัวที่ยังไม่สมบูรณ์ มันหยุดกลืนกิน ร่างใหญ่เริ่มขยับและโจมตี

การโจมตีเวทมนตร์ต่างๆ ยังคงต่อเนื่อง แต่ผู้ถูกลืมของเทพปีศาจทนทานสูง ทนต่อการโจมตีทั้งหมด เนื่องจากแกนความวุ่นวายทำให้แสงศักดิ์สิทธิ์ของไอเซียไม่สามารถสร้างความเสียหายพิเศษได้

“ไอเซีย เริ่มเรียกวิญญาณศักดิ์สิทธิ์”

“แล้วใช้การรีเซ็ตเวทมนตร์เรียกอีกครั้ง!”

จงเซินให้ไอเซียเรียกวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ และใช้การรีเซ็ตเวทมนตร์เพื่อเรียกอีกครั้ง ทำให้เรียกวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ได้สองครั้ง

เพราะทักษะกลืนกินของผู้ถูกลืม ทหารหมาป่าไม่สามารถโจมตีได้ จากระดับความสามารถ ทหารระดับหนึ่งคือระดับธรรมดา ระดับสองคือระดับยอดเยี่ยม ระดับสามคือระดับหัวหน้า ระดับสี่คือระดับผู้ควบคุม ระดับห้าคือระดับหัวหน้า

ทหารที่ต่ำกว่าระดับห้าถูกกลืนกินได้ ดังนั้นต้องรอวิญญาณศักดิ์สิทธิ์และนักรบไฟในการโจมตีระยะใกล้ แม้แต่จงเซินก็ไม่กล้าเข้าใกล้!

นี่คือความน่ากลัวของผู้ถูกลืมของเทพปีศาจ และผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมที่เพิ่มจำนวนได้อย่างน่ากลัว ยิ่งสังหารมาก ยิ่งมีผู้ส่งสารมาก

ผู้ถูกลืมหนึ่งตัวสามารถสร้างกองทัพผู้ส่งสารได้ด้วยตัวเอง

ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมเริ่มเคลื่อนไหว จงเซินให้ทหารหมาป่าถอยหลัง และหยิบ【เครื่องพ่นไฟมอลโตฟ】มาเริ่มพ่นไฟใส่ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม

ฟาเวดเริ่มใช้เวทฝนไฟที่เก็บไว้ใน【หมวกเบเรต์อัจฉริยะ】

เวทมนตร์ที่เก็บไว้สามารถใช้ได้ทันที แต่เก็บได้แค่เวทธรรมดาระดับสี่ลงไป จึงไม่สามารถเก็บการเรียกวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของไอเซียได้

เวทฝนไฟปรากฏทันที ลูกไฟตกลงบนเส้นทางของผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม

ลูนานำสามนักล่าหญิงเริ่มขว้างใบมีดจันทร์

ใบมีดจันทร์หลายเล่มกระเด็นไปมาบนร่างของผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม

การโจมตีครั้งนี้ทำให้ความเร็วของผู้ส่งสารลดลง แม้ว่าค่าเกราะและต้านทานเวทจะไม่ต่ำ แต่ก็เสียพลังชีวิตกว่าครึ่งในพริบตา

ลูนาจับใบมีดจันทร์และใช้ทักษะใบมีดจันทร์ยักษ์ ใบมีดจันทร์ขยายใหญ่เกือบเท่าครึ่งตัวเธอ

ขอบคมสามด้านสะท้อนแสงเงิน ลูนาขว้างใบมีดจันทร์ยักษ์ไปที่ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม

【-92】

【-60】

【-37】

【-19】

【-5】

เพราะใบมีดจันทร์ยักษ์มีการเสริมพลังโจมตี 1.3 เท่า ทำให้การโจมตีครั้งแรกมีความเสียหายสูง ส่วนการโจมตีถัดไปลดลง 25% ต่อครั้ง

การโจมตีครั้งนี้ทำให้ลูนามีพลังโจมตีที่น่ากลัว การโจมตีห้าครั้งรวมกันสร้างความเสียหาย 213 แต้ม

จงเซินใช้เครื่องพ่นไฟสร้างความเสียหาย 63 ถึง 66 แต้มต่อวินาทีให้ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืม

เปลวไฟปกคลุม อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นไหม้

แต่ผู้ส่งสารเหล่านี้ดูไม่กลัวตาย แม้ว่าร่างจะถูกเผา พวกมันก็ยังคงเคลื่อนที่

ผู้ส่งสารของผู้ถูกลืมยี่สิบกว่าตัวทนทานต่อการโจมตีและเคลื่อนที่เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ผู้ถูกลืมของเทพปีศาจก็ตามมาพร้อมร่างเนื้องอกบิดเบี้ยว

หลังจากเคลื่อนที่ไม่กี่เมตร ระยะห่างระหว่างสองฝ่ายเหลือไม่ถึง 20 เมตร ผู้ถูกลืมหยุดลง ดวงตาที่ปิดสนิทเริ่มเปิดขึ้น

เวลา 3 ถึง 8 โมงเช้า วันที่ 14 และ 21 ของเดือนนี้เป็นเวลาป้องกันการละเมิดลิขสิทธิ์

ไม่ส่งผลกระทบต่อการอ่านปกติ และไม่หักเงินซ้ำ

ผู้อ่านที่อ่านตอนกลางคืนควร

พักผ่อน เช้าตื่นมารีเฟรช จะได้อ่านสองถึงสามบททีเดียว

วันนี้ผู้ใช้ที่ไม่ได้ทำการใดๆ ของ Q Yue บ่นเกี่ยวกับการละเมิดลิขสิทธิ์

กินของละเมิดลิขสิทธิ์ ด่าคนทำถูกกฎหมาย จะสู้กับการละเมิดลิขสิทธิ์จนถึงที่สุด

อย่าบอกว่าน้ำลึกแค่ไหน การละเมิดลิขสิทธิ์บางอย่างเกิดจากการสมัครสมาชิก อาจทำให้พวกเขาเสียผลประโยชน์ ไม่ว่าน้ำจะลึกแค่ไหน ฉันก็จะทำให้แห้ง

เดือนนี้จะมีการป้องกันการละเมิดลิขสิทธิ์แน่นอน!

เดือนหน้าจะพิจารณาตามสถานการณ์

ครั้งสุดท้ายที่จะประกาศ เคยทำการป้องกันการละเมิดลิขสิทธิ์ครั้งหนึ่ง ผู้อ่านเก่าน่าจะเข้าใจ

ตกลง กลับไปเขียนต่อ!